Σε κάθε μικρή κοινωνία κυρίως στην επαρχία, στις μεγάλες πόλεις χάνονται, υπάρχου ορισμένα άτομα, συνήθως εντελώς χωρίς ...φιοριτούρες και χάντρες της μόρφωσης και των γραμμάτων [1] που τα διακρίνει ουσιαστική, λαϊκή θυμοσοφία. Πολλές εκφράσεις τους περικλείουν μεγάλες αλήθειες βγαλμένες μέσα από την ίδια τη ζωή. Με δυο λόγια, ατάκα, περιγράφουν μια κατάσταση που ό άλλος θα έκανε ολόκληρη ανάλυση. Μια τέτοια κυρία είναι η Εφη [2] η μάνα της Μάντως στην καντίνα με τα ωραία καλούδια και μεζεκλίκια της ολόκληρο το καλοκαίρι και συνεχίζουμε απτόητοι. [Περισσότερα για αυτή κλικ ΕΔΩ]
Μια μέρα τη ρωτάω για ένα συνονόματό της αν τον ξέρει και μου απαντά:
"Αμ αυτός στρεκλάει και θέλει στύλωμα και θέλει και γυναίκα μικρότερη 10 χρόνια". Τι στύλωμα τη ρωτάω. "Όπως βάζαμε στα γαϊδούρια φούόρκες για να μη γύρει το φόρτωμα...
Μια άλλη φορά όπως της έλεγα ότι η κληρονομικότητα διαδραματίζει σοβαρό λόγο για διάφορες σωματικές και και ψυχικές παθήσεις μου λέει με στόμφο λαϊκής πρακτικιάς μανούλας σε τέτοια:
- Ναι ξέρω μια οικογένεια που η μάνα και οι δυο κόρες είναι στο φρενοκομείο κι ο γιός, άστα να πάνε "η πόρτα είναι ανοιχτή"'
[1] Η αείζωη μάνα μου όταν άκουγε κάποιον και δεν καταλάβαινε τίποτα έλεγε με συστολή και σέβας: " Αυτός είναι μορφωμένος.."
[2] Την έκανα χρυσή, που λένε, αλλά δεν θέλει με τίποτα να την ηχογραφήσω, και τα λέει τόσο ωραία!
Να τονίσω και τούτο, η Εφη με τον άντρα της το Φ'ωτη είναι πολύ ζουζούνια στη δουλειά. Οι δυο του μαζεύουν 3000 ελιές κάθε χρόνο επί 3 μήνες και όλα τα σχετικά, κλαδέματα, λιπάσματα, ραντίσματα κκκ! Συνάμα έχουν και 15 πρόβατα και πήζουν και τυρί....και για την καντίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου