Νύχτες του Σεπτέμβρη, τόσο υπόγεια όμορφες, τόσο γήινες! Πρόσωπα ηλιοκαμένα κάτω από το φως του φεγγαριού πάνε κι έρχονται. Με ξανοιγμένα από τον ήλιο μαλλιά και αλμυρά τα φιλιά να κρέμονται απ’ τα χείλη τους. Με υποσχέσεις για σφιχτές αγκαλιές το ερχόμενο καλοκαίρι στις τσέπες τους. Επιστροφές εκεί που πάντα θες να επιστρέφεις. Όπως ένα φθινόπωρο μετά την κάψα του καλοκαιριού! Και το νυχτολούλουδο να σου φωνάζει Καληνύχτα! Αναστασία Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου