Τότε τα πιο αγνά αισθήματα όπως η αγάπη και ο εθελοντισμός απογειώνονται,
η δε προσφορά συνακολουθεί άγοντας, κραγόντας και λέγοντας: «Ιδού η κολυμπήθρα του Σηλουάμ! Εντός και επί
τα αυτά επέρχεται η θεία μετάλλαξη της ατομικότητας και της εγωπάθειας σε υψηλή
κοινωνικότητα και αλτρουϊσμό. Συνάνθρωποι κοινωνάτε από το γλυκύτατο νέκταρ της λαϊκής τέχνης»
Ακριβώς μια τέτοια κολυμπήθρα είναι το μικρό παμμέγιστο Λαογραφικό Μουσείο
του Γιαννιτσοχωρίου. Το δε άτομο με το
μεράκι παντρεμένο με τη θέληση και την προσφορά είναι η Κυρία Σόνια[1].
Το μουσείο είναι έργο δικό της από μια ιδέα, ένα όνειρο! Εδώ και πολλά χρόνια με
υπομονή και επιμονή συνέλλεγε διάφορα πράγματα των αλλοτινών εποχών και
οικογενειακά κειμήλια και να που η ιδέα μετουσιώθηκε σε Πράξη τον Νοέμβριο του
2010. Χίλια συγχαρητήρια λοιπόν στην Κυρία Σόνια. Είναι αρχόντισσα. Όμως πρέπει να τονίσουμε και την προσφορά ΟΛΩΝ των γυναικών του χωριού.
Δέστε και κρίνετε τον πλούτο της προσφοράς. Μπράβο λοιπόν και σε όλες τις κυρίες
του χωριού. Είθε πάντα τέτοια και μακάρι να είχαν στα χέρια τους τις τύχες του
χωριού, γιατί γενικώς από τους άνδρες δεν
είδαμε χαΐρι και προκοπή. 
Ορίστε τι γράφουν οι ίδιες οι πρωταγωνίστριες στην προμετωπίδα του
μουσείου, που καλωσορίζει τους επισκέπτες.
[ΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΣ ΣΑΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΕΙ Μέσα στο χώρο προσπαθήσαμε να αναβιώσουμε γωνιές και μέρη
του παλιού χωριάτικου σπιτιού, όπως το χειμωνιάτικο (κουζίνα) με το τζάκι, την
πιατοθήκη, το φανάρι για τα λίγα τρόφιμα και όλα τα σκεύη του νοικοκυριού (τεντζερέδες,
τσουκάλια, ταψιά κ.α.) την τραπεζαρία για τις γιορτινές μέρες και τους μουσαφιρέους,
τη σάλα με τον μπουφέ και τα γυαλικά, την κάμαρα με το κρεβάτι , την κούνια, το
γιούκο και το εικονοστάσι. Όλα τα κεντήματα, οι δαντέλες και τα πετσετάκια είναι
κεντημένα και πλεγμένα στο χέρι, τα υφαντά μάλλινα σεντόνια, ανδρομίδια, παλιάτσες
και κουβέρτες είναι υφασμένα στον αργαλειό από γνήσιο μαλλί προβάτων. Οι γυναίκες
ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ του χωριού μας κάναμε φιλότιμες προσπάθειες και στήσαμε με αγάπη το
μικρό μας μουσείο και σας παρακαλούμε να είστε επιεικείς στην κρίση σας.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ]
Θαυμάστε λοιπόν τον πλούτο και
την αρχοντιά, την κυρία Σόνια και τις δυο άμεσες συμπαραστάτισσες, τη Ντιάνα και τη μικρή Τίνα. Είμαστε σίγουροι ότι το Λαογραφικό
μουσείο, θα πάρει τη θέση που του αξίζει και θα αποκτήσει τη δέουσα αίγλη και φήμη
γιατί είναι ένα ακριβό κόσμημα στη διψασμένη γη του χωριού μας.
Όλοι λοιπόν να ετοιμάζουμε τα
γιορτινά μας για τα εγκαίνια που θα
είναι περίλαμπρα με όλη την επισημότητα
που αρμόζει. Και μην ανησυχείτε, θα ληφθεί μέριμνα ούτως ώστε ημερομηνία των
εγκαινίων θα επιλεγεί για υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατόν συμμετοχή του κόσμου και
θα λάβει τη δέουσα δημοσιοποίηση και προβολή.
[1] Όπως στη Λεωφόρο
Αλεξάνδρας στην Αθήνα υπάρχει η στάση Σόνια για μια θρυλική κυρία, χωρίς άλλους
προσδιορισμούς, επίθετο, κτ.λ. έτσι και στο χωριό μας, μία είναι η κυρία Σόνια χωρίς βεβαίως να έχουν τίποτα απολύτως κοινό, εκτός από το όνομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου