ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ...

                              ΕΠΕΣΑΝ  ΣΤΑ  ΜΑΛΑΚΑ.... 
                                                 Γιάννης  Ζήβας /"ΔΡΟΜΟΙ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ"

        Μεγάλη  σημασία  είχαν  για  το  λαϊκό  περί  δικαίου  αίσθημα  οι  διεξαχθείσες  τρείς  σημαντικές  δίκες  μετά  την  πτώση  της  χούντας. Επρόκειτο  για  την  δίκη   του  Πολυτεχνείου, την  δίκη  για   τους  πρωταίτιους  του  πραξικοπήματος  της  δικτατορίας  και  της  δίκης  των  βασανιστών. Παρά  την  σημασία  του  πραξικοπήματος  καθ’ εαυτό  και  της  εξέγερσης  του  Πολυτεχνείου, η  δίκη  των  βασανιστών  απέδειξε  το  απεχθέστερο  πρόσωπο  του  καταπιεστικού  καθεστώτος. Κι’ όμως, ενώ  αυτά  τα  ανθρωποειδή  κάθισαν  στο  εδώλιο  του  κατηγορουμένου  για  να  δικαστούν  για  τους  βασανισμούς  πολιτών  έπεσαν , οι  περισσότεροι  εξ  αυτών,  στα  μαλακά. Μετά  από  μερικά  χρόνια  στην  φυλακή  τα  καθάρματα  της  ΕΣΑ  βγήκαν  ελεύθερα  σαν  αθώες  περιστερές , ενώ  οι  βασανιστές  της  Ασφάλειας  αστυνομικοί  που  δικάστηκαν  στην  Χαλκίδα  βγήκαν  με  αναστολή  ελεύθεροι. Η  αγόρευση  του  εισαγγελέα  της  εν  λόγω  δίκης  αποτέλεσε  μνημείο  αυθαιρεσίας  και  προσβολής  των  θυμάτων  των  βασανιστών  με  πρόταση  για  απαλλαγή  και  αναστολές  για  τους  περισσότερους  ασφαλίτες  βασανιστές.

https://www.youtube.com/watch?v=ohFDyCVFldE

[ΓΙΑ ΤΗ ΔΊΚΗ ΤΩΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΏΝ ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ]

 Εκατοντάδες  δημοκράτες  πολίτες  υποβλήθηκαν  σε  φρικτά  βασανιστήρια , στην  Μπουμπουλίνας, στο  ΕΑΤ-ΕΣΑ , στο  Μπογιάτι , στο  Διόνυσο, στα  κρατητήρια  της  Μεσογείων  και  του  Περισσού.Βέβαια  αργότερα  έλαβαν  χώρα  οι  εκτελέσεις  Μπάμπαλη  και  Μάλλιου, από  την  «17^η  Νοέμβρη», για  τις  οποίες  και  μόνο  δικαιώνεται  η  οργάνωση  αυτή. Όμως  στην  πλειονότητά  τους  αυτά  τα  αποβράσματα  κυκλοφορούσαν  ελεύθερα  ανάμεσά  μας  μερικά  χρόνια  μετά  την  πτώση  της  χούντας. Η  περίπτωση  του  εφοπλιστή   Λάτση ,  που  δεν  είναι  ιδιαίτερα  γνωστή , αποδεικνύει  και  την  στενή  σχέση  που  διατηρούσε  ο  εφοπλιστής  με  την  δικτατορία, δεδομένου  ότι  πολλούς  από  τους  βασανιστές  τους  προσέλαβε  μεταπολιτευτικά  ως  προσωπάρχες  και  επόπτες  στις  επιχειρήσεις  του.

Πρέπει  να  σημειωθεί  ότι  μετά  την  εξέγερση  του  Πολυτεχνείου , η  χούντα  του  Παπαδόπουλου  και  το  πείραμα  Μαρκεζίνη  έδωσαν  την  θέση  τους  στο  πρωτοπαλλήκαρο  της  ΕΣΑ  και  παλιό  αρχιβασανιστή  της  Μακρονήσου  Δημήτριο  Ιωαννίδη. Με  την  επιβολή  του  Ιωαννίδη  ανοίγει  το  τελευταίο    μαύρο  κεφάλαιο  της  δικτατορίας  με  μεγαλύτερη  καταπίεση  και  βασανιστήρια  και  με  κατάληξη  βέβαια  την  υποκίνηση  από  την  χούντα  του  Ιωαννίδη  του  πραξικοπήματος   στην  Κύπρο  και  την  συνακόλουθη  εισβολή  των  Τούρκων  και  την  κατάληψη  του  40%  της  νήσου.

Σήμερα  στον  χώρο  των  κρατητηρίων  του  ΕΑΤ-ΕΣΑ  λειτουργεί  μουσείο  που  μας  θυμίζει  τις  θηριωδίες  των  μηχανισμών  βίας  του  χουντικού  κράτους  αλλά  και  την  γενναιότητα  των  ανθρώπων  που  αντιστάθηκαν  στους  βασανιστές  και  κράτησαν  όρθια  την  αξιοπρέπειά  μας  ως  λαού. Η  προτομή  του  Μουστακλή  στην  είσοδο  του  Μουσείου  μας  ανακαλεί  στην  μνήμη  την  ίδια  την  αξία  του  ΑΝΘΡΩΠΟΥ , του  ΠΟΛΙΤΗ, που  ανθίσταται  στην  βία  και  την  αυθαιρεσία  των  ανά  τον  κόσμο  δικτατορικών  καθεστώτων.