ΚΥΡ ΑΛΕΚΟ, ΚΥΡ ΑΛΕΚΟ ΜΕ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΓΙΛΕΚΟ......

Σήμερα θα τα πούμε  "νέται - σκέτα",

σταράτα.   Πάντως Τσάρλιδες   δεν

 είμαστε, αλλά ούτε..και ακραίους 

μουσουλμάνους έχει η περιοχή. 

Οπότε ουδεις κίνδυνος.

Εμπρός λοιπόν: 

    Ο δήμος μας και γενικότερα  η παλιά γεωγραφικά προσδιοριζόμενη επαρχία Ολυμπίας, ανέκαθεν ήταν η έδρα πολλών πολιτικών ανδρών και στα δύο τότε πολιτικά στρατόπεδα-δίπολα: ΕΡΕ- Ένωση  Κέντρου, Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ (Τσιρώνης, Σπηλιώπουλος, Πιπιλής, Βουδούρης, Θαν. Κανελλόπουλος, Ζαφειρόπουλος). Υπάρχουν κι άλλοι, που κατάγονται από τούτα τα μέρη, όπως ο Πολύδωρας (Περιβόλια ή Γάρδιτσα) ο Λάμπρος Κανελλόπουλος (Ζαχάρω) η Πιπιλή (Ζούρτσα) και δεν θυμάμαι ποιον άλλον κι από πού. Αλλά αυτό λίγη σημασία έχει αφού άλλο είναι το σημερινό μας θέμα και με τα ονόματα φοβάμαι ξεστράτισα. Ας είναι μια και όλα είναι σχετικά. 

     Λοιπόν    όλοι θυμάστε, εννοείται οι κάπως μεγάλοι, τι γινόταν τότε επί Ανδρέα αλλά και μετέπειτα.

 Η Ηλεία από πάνω εκεί τη Βάρδα μέχρι κάτω τη Ζαχάρω ήταν ολοπράσινη. Δεν χρειάζεται να τα περιγράψω. Γινόταν ο χαμός. Μεγαλεία και πράσινα άλογα! Τότε που λέτε, όπως παντού έτσι κσι στη Ζαχάρω έκαναν μεγάλη θραύση  οι περιβόητοι πρασινοφρουροί, για τους οποίους οι μεγάλοι πολύ καλά τους ξέρετε αλλά και μικρότεροι τόσα πολλά έχετε διαβάσει, οπότε είναι το ίδιο. Οι περισσότεροι ήσαν παράγοντες και κομματάρχες, μαυρογιαλούροι αβέρτα, μέχρι να φάνε και οι κότες όπως λένε. Ακούστε τους λοιπόν: Γιαννάκης Τάγαρης, Δημήτρης Μπάδας, Γιάννης Σχίζας, Γιάννης Ζήρος, Νίκος Αλεξανδρόπουλος, Βασ. Κάππος, ο σύλλογος δασκάλων, ο σύλλογος Εμπόρων (Πετρόπουλος και σία) αλλά και γιατρός Αλέκος, γαμπρός στη Ζαχάρω που είναι ο ....ήρωας της σημερινής μας ανάρτησης.  Αρκετοί δε από αυτούς διετέλεσαν και στην Νομαρχιακή. Άλλος ..καημός κι αυτός. Στα πρώτα χρόνια τότε στην πρώτα βιολιά ήταν και οι Αγριόπουλοι, Γιώργος και Αριστογείτων, ασχέτως εάν λίγο αργότερα ...πήγαν σπίτια τους! Τα χρόνια περνούσαν και σιγά-σιγά οι περισσότεροι την έκαναν για άλλα βιλαέτια. Από αυτούς που παρέμειναν σταθεροί στο χώρο, (ποιον χώρο θα μου πείτε, αλλά τέλος πάντων...) παρά τους τόσους σεισμούς και καταποντισμούς ήταν ο Αλέκος Ζαφειρόπουλος. Το τραγελαφικό ήταν όλοι τους πίστευαν ότι αντιπροσώπευαν το σοσιαλισμό. Τώρα ποιο σοσιαλισμό, τον είδαμε κι από την καλή κι από την ανάποδη. 

  Λαός ο πολυπικραμένος, ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος!!!  

Έτσι  που λέτε φθάνουμε την σήμερον ημέραν και όπως στη χώρα μας όλα βρυκολακιάζουν έτσι και τώρα. Στις κρίσιμες εκλογές της Κυριακής πάλι εμφανίζεται το ....γατόνι ο ΓΑΠ, ιδρύοντας μάλιστα και δικό του κόμμα, καλύτερα κίνημα, το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. (Κίνημα Δημοκρατικών Σοσιαλιστών. Άλλο τώρα εάν δεν διακρίνονται πουθενά κινηματίες. Οπότε νάτος κι Αλέκος υποψήφιος βουλευτής στον ΓΑΠ.  Δεν ξέρω, πολλά ακούω περί πολιτικού αμοραλισμού δεξιά και αριστερά αλλά δεν μπορώ να μη εξάρω τη .......σοσιαλιστική συνέχεια και συνέπεια αυτού του ανδρός. Παρακαλώ μη γελάτε σοβαρά τα γράφω. Υπόψη στις προηγούμενες εκλογές του 2012 η σύζυγος του Αλέκου, η καλή μας φίλη, η φαρμακοποιός Νίνα Δαϊκου ήταν υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ.. Οπότε πιθανώς ο Αλέκος να βρει μόνο τη δική του ψήφο...
     Ίδωμεν

    Πάντως η  γελιογραφία του Κάβουρα πάει γάντι στον Αλέκο, το ίδιο και το περίφημο άσμα του Ζαμπέτα. 

Απολαύστε τα !!