Ο ΚΟΡΣΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙΙ ΤΑ ...ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΙΑ...

Χρ. Πισσαρίδης (Νομπελίστας Οικονομίας): 

• "Η ύφεση και η ανεργία στην Ευρώπη θα χειροτερέψει, γιατί η πολιτική που ακολουθείται είναι δομικά ελαττωματική. Επιτίθεται στις αγορές της εργασίας με προγράμματα λιτότητας, ενώ εκείνα που θα έπρεπε να λυθούν είναι το ζήτημα του χρέους και ο πολικο-οικονομικός γρίφος. 
• Η Ευρώπη φοράει τον κορσέ του ενιαίου νομίσματος, ενώ παράλληλα επιτόκια και όροι δανεισμού διαφοροποιούνται, ώστε άλλοι κερδίζουν και άλλοι χάνουν."

Τι λέτε δεν έχει δίκιο Ο ΣΥΡΙΖΑ όταν βάζει ως πρώτο στόχο την επαναδιαπραγμάτευση για το χρέος με σκοπό το κούρεμα και συνάμα την πανευρωπαϊκή συστράτευση όλων των προοδευτικών δυνάμεων για για μια διαφορετική πολιτική από αυτή της λιτότητας  και του νεοφιλευθερισμού που ακολουθείται. 

Ζέρομ Ρόος (εκδότης του περιοδικού ROAR):

Τα εμπόδια στο εσωτερικό θα είναι 

• Οι δυσκολίες αναμόρφωσης ενός δυσλειτουργικού, πελατειακού και διεφθαρμένου κρατικού μηχανισμού, 
• Ο εκδημοκρατισμό της αστυνομίας και ενός βαθέως κράτους που κυριαρχείται από φασίστες 
• Οι άγριες επθέσεις των ΜΜΕ και η 
• Η Βρωμικη πολιτική της δεξιάς.

Όχι μονομερείς ενέργειες , όπως η Αργεντινή του 2001, αλλά αναδιάρθρωση του χρέους όπως ακριβώς έγινε με την Γερμανία το 1952. Μόνο έτσι η Ελλάδα θα σταματήσει να είναι σε κατάσταση ομηρίας, προτεκτοράτο τής Δύσης και περισσότερο της Γερμανίας. Η Ελλάδα χρειάζεται έναν σύγχρονο Σόλωνα και τη σεισάχθειά του περισσότερο από ποτέ.
Φαντάζεστε τι έχει να γίνει στην απόπειρα του χωρισμού εκκλησίας και κράτους, που αποτελεί μόνιμο αίτημα της Αριστεράς.. Υπόψη στη Γαλλία αυτό έχει πραγματοποιηθεί το 1904!!! 

Αντώνης Λιάκος

Η πολιτική που ακολουθείται περιέχει μια θεμελιώδη αντίφαση. Αφενός εισάγουν «δομικές μεταρρυθμίσεις» (structural reforms) για να αυξήσουν την ευελιξία και την κινητικότητα της εργασίας (περιορισμός της εργατικής προστασίας) και αφετέρου, εξαιτίας της χρέωσης που αντιμετωπίζεται με προγράμματα λιτότητας, συρρικνώνουν την οικονομία, που υποτίθεται ότι μέσω των δομικών μεταρρυθμίσεων θα συνερχόταν και θα απορροφούσε την ανεργία. Ό,τι κάνουν με το ’να χέρι, το καταστρέφουν με το άλλο. Αυτό επαναλαμβάνεται σε κάθε φάση, που εδώ συμπίπτει με τα Μνημόνια και τα Μεσοπρόθεσμα. Πρόκειται για ανατροφοδοτούμενο καθοδικό φαύλο κύκλο. Η πολιτική αυτή εφαρμόζεται στην Ελλάδα, στον ευρωπαϊκό Νότο αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Αν δεν ανακοπεί αυτή η πορεία, θα προκαλέσει περισσότερη ανεργία και μεγαλύτερη λιτότητα..... Το κύριο ζήτημα είναι η ανεργία και η αναδουλειά. Πώς επιτυγχάνεις ανάπτυξη; Ποια ανάπτυξη; 
Τι ανάπτυξη; Πώς απαντάμε στη νέα εποχή; Ας πάρουμε την αγορά εργασίας. Κατάργηση των μνημονιακών νόμων. Ασφαλώς! Μετά όμως; Επαναφορά των παλιών κανόνων προστασίας που τελικά ευνοούσαν ορισμένες κατηγορίες σε βάρος άλλων; Οι θεωρίες και πρακτικές της ευασφάλειας (flexisecutiry) κατέληξαν σε γενικευμένη ανασφάλεια, σε επικράτηση της προσωρινότητας. Το Podemos στην Ισπανία, αναπτύσσει την επιχειρηματολογία του στην κριτική της ανάπτυξης (βλ. λ.χ. το άρθρο του Γιώργου Καλλή «Ευημερία χωρίς Ανάπτυξη», Χρόνος 21/2015). Ο Τομά Πικετύ, στο εμβληματικό του βιβλίο Το κεφάλαιο στον 21ο αιώνα, μιλάει για την ανάπτυξη όχι ως γενική συνθήκη, αλλά ως εξαίρεση στη μεταπολεμική Δύση, η οποία έχει φτάσει σε όρια. Η ανισότητα μπαίνει στο στόχαστρο ως το κυριότερο εμπόδιο στην ανάπτυξη και βασική αιτία κρίσεων, και εδώ να πούμε ότι η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια παραγωγής ανισότητας στην Ευρώπη στα χρόνια της κρίσης. Η κρίση λειτούργησε συσσωρεύοντας ταυτόχρονα πλούτο για λίγους και φτώχεια για πολλούς.

Όλα αυτά έχουν σημασία για να καταλάβουμε ότι η Ελλάδα έχει μπει σε μια ευρωπαϊκή συζήτηση, η οποία έτσι κι αλλιώς διεξάγεται σε πολλά επίπεδα. Με τη συμμετοχή της πολιτικής, των οικονομικο-κοινωνικών επιστημών, των κοινωνικών κινημάτων. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να ζει κανείς στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια: η δημιουργία ενός μεσοπρόθεσμου προγράμματος της Αριστεράς πρέπει να είναι το αποτέλεσμα αυτής της εργαστηριακής συνθήκης. Αλλά, και πάλι, προϋπόθεση είναι αυτοδύναμη διακυβέρνηση.                                                                                                                 ΠΗΓΗ: ΕΝΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ