Πολλές φορές γινόμαστε
μάρτυρες μιας πάλης μεταξύ της αντικειμενικότητας και της υποκειμενικότητας και πότε συμπαρατασσόμαστε στην πλευρά του υποκειμένου και πότε ... του αντικειμένου!
Εφόσον υποκειμενικότητα είναι η αντίληψη για κάτι ή κάποιον, με βάση προσωπικά πιστεύω και προσωπικές γνώμες, ενώ αντικειμενικότητα είναι αυτή που αναφέρεται στην πραγματικότητα έτσι όπως πραγματικά είναι και όχι όπως την αντιλαμβάνεται ένα υποκείμενο, τότε τα πράγματα έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα και το πρόσωπο. Οπότε σε κάποια στιγμή τα πράγματα αντιστρέφονται εντελώς. Η πραγματικότητα αλλάζει στρατόπεδο και πλησιάζει την υποκειμενικότητα, την προσωπική γνώμη. Με ένα λόγο η ψευδαίσθηση του ενός γίνεται αίσθηση των πολλών και τανάπαλιν. Κατά πολλούς όταν η υποκειμενικότητα, η προσωπική γνώμη, η πεποίθηση κυριαρχεί και την ασπάζονται οι περισσότεροι τότε συμβαίνει αντιστροφή των όρων, χωρίς όμως ποτέ αυτή να γίνεται απόλυτη αλήθεια, απόλυτο δίκιο. Στην ιστορία της ανθρωπότητας αφθονούν παραδείγματα της που περίτρανα αποδεικνύουν την παραπάνω αντιστροφή αλλά και στην απλή καθημερινότητα.
Όμως σε όλες τις εποχές και σε όλα τα μήκη του κόσμου υπάρχουν ορισμένες αρχές και αξίες που επειδή ήσαν αποδεκτές και αναμφισβήτητες στον αιώνα τον άπαντα σε όλες τις κοινωνίες έγιναν αντίστοιχοι νόμοι. Πολλοί δε υποστηρίζουν ότι αντικειμενικά αντικειμενικότητα δεν υπάρχει και όταν κάποιος την επικαλείται τότε αυτή είναι της κυρίαρχης τάξης, της εξουσίας. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τη σχετικότητα. Όλα είναι σχετικά εκτός από αυτό το ίδιο!Και νάμαστε στο ..προκείμενο.
Δε μου λέτε η κατάληψη της ΓΣΕΕ είναι πράξη προοδευτική και ένα ανώτερο στάδιο πάλης του όποιου κινήματος κατά της κυρίαρχης τάξης;
Άλλοι θα ισχυριστούν ότι είναι πράξη διαμαρτυρίας και αγανάκτησης της νεολαίας που της έχουν κρύψει εντελώς τον ουρανό αφού τον γέμισαν μαύρα κοράκια κι άλλοι πως είναι νερό στο μύλο της αντίδρασης.
Κάποτε στα αλλοτινά χρόνια σε μια μεγάλη απεργία του κλάδου των Γεωτεχνικών είχαμε μαζευτεί μπροστά στο Υπουργείο Γεωργίας πλήθος κόσμου πάνω από 3000. Στην πόρτα του υπουργείου καμιά εικοσαριά μπάτσοι έκλειναν την είσοδο. Με τα γλόπς και τις ασπίδες στέκονταν σαν κέρβεροι. Μετά από πολλές κόντρες και ψιλοσπρωξήματα επετράπη σε μια αντιπροσωπία να ανέβει για να επιδώσει ένα διάβημα στο γραφείο του υπουργού. Δεν θυμάμαι πώς ύστερα από λίγο μπουκάραμαμε περί τα 500 άτομα μέσα και κατακλύσαμε τον 1ο όροφο με το ηθικό και τον ενθουσιασμό στα ύψη. Τα συνθήματα δονούσαν την ατμόσφαιρα και το κλίμα έμοιαζε λες και θα έπεφτε η Βαστίλη. Μετά τα γνωστά ήξεις αφήξεις του υπουργού (1) επί τόπου κάναμε συνέλευση. Όλοι οι απεργοί εκτός του Κουκουέ και του πασοκ ψηφίσαμε ναι στη κατάληψη, οπότε σύμφωνα με το αποτέλεσμα για λίγα χέρια η κατάληψη δεν έγινε και σε λίγο ...φύγαμε με την ουρά κάτω από τα σκέλια μας και τα πανό στον ώμο. Τι λέτε θα άλλαζε τίποτε εάν τότε κάναμε κατάληψη; Θα την παίρναμε την πόλη; Τουλάχιστον όμως θα υπήρχε μια ικανοποίηση ότι εκτελέσαμε το επαναστατικό μας καθήκον και μια εκτόνωση με χαρές και γέλια, όπως πολλοί θα υποστηρίξετε αλλά και άλλοι που θα κουνήσετε το κεφάλι σας και θα αναφωνήσετε σιγά τα ωά.
Κι ας κιόσω με μια κάπως σχετική ιστοριούλα. Ο Ελμερ Πάλμερ γνώριζε ότι ο παππούς του είχε κάνει διαθήκη την τεράστια περιουσία του. Να όμως που φοβόταν ότι θα την άλλαζε, οπότε δηλητηρίασε τον παππού του για να..προλάβει. Τι λέτε την πήρε την κληρονομιά αφού διελευκάνθηκε ο φόνος αμέσως;(2)
(1)Πρέπει να ήταν ο "μεγάλος" επαναστάτης του πασοκ ο τρομερός Τζουμάκας. Τον θυμάστε; Κάποια φορά θα σας γράψω το περιστατικό που μπήκαμε με τον μεγάλο στο ίδιο ασανσέρ και τον ρώτησα σε πιο όροφο πηγαίνει και εξανέστη που δεν τον γνώρισα(;) και δεν έκανα τεμενάδες. Ούστ ρε κοράκια των ονείρων μας.....
(2)Αριστείδη για ρώτα σε παρακαλώ το φίλο μας τον δικηγόρο, τον Πανάγο να δούμε τι θα πει...γιατί τότε με την ..εκλογιμότητα μας τα έκανε λίγο ρόιδο, ή κάνω λάθος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου