theodoroskollias@gmail.com // 6946520823
Aλήθεια ποιος φταίει για την κατάντια της χώρας μας;

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

Την Κυριακή, 2 Απριλίου, στις 8 το βράδυ,
ο Μανώλης Γλέζος,
ήρωας της Εθνικής Αντίστασης και του αντιφασιστικού αγώνα,
συγγραφέας, εκδότης, πολιτικός και πρώην βουλευτής,
θα μιλήσει για τα
Ποιήματα της Φυλακής και της Εξορίας,

στη μνήμη όσων θυσιάστηκαν για τα ιδανικά τους.

Ποιήματα θα απαγγείλουν οι ηθοποιοί

Χρύσα Διαμαντοπούλου και Πασχάλης Τσαρούχας

Νηπενθής
Στους Ηλία Αργυριάδη, Νίκο Καλούμενο,
Δημήτρη Μπάτση, Νίκο Μπελογιάννη

Γνωρίζω και στην ψυχή μου μέσα ο πόνος φωλιάζει/ «γιγνώσκω και μοί φρενός ένδοθεν, άλγεα κείται»*
Αλλά θέλω το πένθος ν’ αποβάλω / Να μείνω νηπενθής.

 Γι’ αυτό περηφανεύομαι, /Που παλληκάρια τόσα αψήφησαν το θάνατο
Και πάλαιψαν μαζί του στ’ αλώνια της κρίσης./Εκεί που ξεχωρίσουν τη λήθη από τη μνημοσύνη,
Εκεί που ξεδιαλύνουν την ύβρη από την αλήθεια,/Εκεί που ξεμακρύνουν την ήρα από το στάρι
Και σας αναδείχνουν μέσα από το ζόφος της λησμοσύνης Στο φως της αθανασίας.

Κι έρχονται τώρα σε τούτη τη σύναξη/Να εξετάσουμε, να μελετήσουμε
Για το παρόν και το μέλλον Της ανθρωπότητας.

*Κατά τον Αριστοτέλη η αρχή της ελεγείας του Σόλωνα
Όταν οι Αθηναίοι του ανέθεσαν να οργανώσει το πολίτευμά τους.
(Αριστοτέλης: Αθηναίων Πολιτεία 5.2)

Φυλακές Αίγινας
Απρίλης 1952

(Από το βιβλίο του Μανώλη Γλέζου «Νέκυιαι Ωδαί», εκδόσεις «σοφία», 2013)
Σημείωση: Οι 4 αγωνιστές εκτελέστηκαν πριν από 65 χρόνια, στις 30 Μαρτίου 1952.

Τα ασύλληπτης ομορφιάς ψηφιδωτά που ανακαλύφθηκαν στην αρχαία ελληνική πόλη Ζεύγμα, στη νότια Τουρκία

Η συντεχνία στρατοδικείου περιφέρειας πρωτευούσης

Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

Δημήτρης Χορν,

Η ΓΑΤΑ!!!!!

Μικρού μήκους ταινία κινούμενων σχεδίων του διάσημου Βραζιλιάνου καλλιτέχνη Marcos Magalhães (Γενν.: 1958)
 Μία πεινασμένη γάτα δεν έχει γάλα να φάει . Τελικά πείθεται με το ζόρι να  πίνει  στη θέση του γάλακτος ...  αναψυκτικό.
Η ταινία αποτελεί μία πρώιμη καταγγελία των δεινών που επιφέρει η βίαιη  "παγκοσμιοποίηση" και βραβεύτηκε σε διάφορα φεστιβάλ, ανάμεσα στα οποία και στο φεστιβάλ των Καννών , το 1982.

Ένα ποίημα του Μάριο ντε Αντράντε*


«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος
ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες:
Τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν
λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά,
νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη
χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να  λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να
οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα  μεγαλοπρεπές αξίωμα.
Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται...
Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα..
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την
ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως
μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν...
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ' όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με
τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ...»
------------------------------------------------------------------------------------------

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

ΚΩΣΤΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ {ΕΦΣΥΝ}

"ΓΡΑΦΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ " ΤΗΣ ΑΛΛΟΤΙΝΗΣ ΖΑΧΑΡΩΣ [3 από 5]

    Σήμερα το 3ο ιδιαίτερο Συμπόσιο για την αλλοτινή Ζαχάρω είναι αφιερωμένο στους Αδελφούς Σιγαλαίους (Αντώνης και Νιόνιος) και στον ΝΙκολάκη  Τζιτζίκα, με τους ίδιους τελετάρχες Χρήστο Μπηλιώνη και Σάκη Γκότση. 
    
3 (α)Αντώνης και Νιόνιος Σιγαλός


3(β) Νικολάκης Τζίτζικας  



ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Μας απομένουν τα δυο σπουδαιότερα Συμπόσια, ένα για τους θρυλικούς Καπαίους και ένα για τον Βασίλη Μπούρη. Με τη σειρά και η κυρά.....

Τάδε έφη ο μπάρμπα Αλέξανδρος

      Ένα ή δύο χιλιόμετρα πριν το Βασιλικό της Μεσσηνίας, ερχόμενοι από το Καλονερό, στα δεξιά μας υπάρχει μια πινακίδα που γράφει "Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ". Εάν λοιπόν στρίψουμε ένας καλός δρόμοςμας οδηγεί, περίπου μετά τα 800 με 1000 μέτρα στο Ραμαβούνι, στον τόπο που γεννήθηκε ο  Γέρος του Μοριά. Το μέρος αρκετά επιβλητικό, όπου δεσπόζει το άγαλμα του Γέρου, καβάλα στο άλογό του. Μεγάλη εντύπωση κάνουν, 30 μέτρα πιο πάνω, το πανάρχαιο, εκκλησάκι του Αγίου Στέφανου και δίπλα μια πηγή που ρέει άφθονο και κρυστάλλινο νερό.  Το εκκλησάκι  είναι βασιλική μετά μικρού τρούλου και είναι κτισμένο περίπου στον 1ο ή 2ο αιώνα μ.Χ.  από τους Βυζαντινούς. Αξίζει να ακούσετε στην σχετική ταινία, πώς  ξανακτίσθηκε η οροφή με κεραμίδια της εκκλησίας πριν από 50 με 80 χρόνια.  


Ω ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΑΣ!!!!!


Αλέκος Σακελλάριος

(Τι είπε περί ελληνικού λαού ο αείμνηστος Αλέκος Σακελλάριος σε μία αλησμόνητη συνέντευξη στον εαυτό του!)
Ας αρχίσουμε, εαυτέ μου, τη συνέντευξή μας. Αγαπημένο σου χόμπι?
. Ν αλλάζω ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ θεού 
Πιστεύεις ? Μ αυτά που κάνει, όχι! Αν ο Θεός ήταν Έλληνας, τι θα έκανε? . ΘΑ κατέστρεφε ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ εισπράξει Ασφάλεια Ποια ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ κακά ΤΟΥ Νεοέλληνα ? Είναι τέσσερα, γιατί δεν τα παραδέχεται κιόλας. Δηλαδή? ! Μεσασόλα, αρπακόλα, κοκακόλα Ελληνικός λαός? Είμαστε ένας λαός παράξενος και μαζοχιστής. Προπάντων μαζοχιστής. ! Εχουμε ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ εναλλακτικό Πρόβλημα ΓΙΑ ΚΑΘΕ λύση Μίλησέ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ διαφθορά ... ! ΟΙ Έλληνες χωρίζονται ΣΕ αμετανόητους άτιμους ΚΑΙ ΣΕ μετανιωμένους τίμιους Ποια ΕΙΝΑΙ το η Κληρονομία Των Ελλήνων? Από τους σπουδαίους προγόνους μας κληρονομήσαμε δύο ένδοξους βράχους: Την Ακρόπολη και τον Καιάδα . . Και σταθήκαμε ανάξιοι όχι μόνον στο ύψος του πρώτου, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ Βάθος ΤΟΥ δεύτερου Γραφειοκρατία? Γραφειοκρατία είναι οι διαδικασίες που ακολουθούν τα προβλήματα όταν τα απασχολεί κάποια σοβαρή λύση. Τι έχεις να πεις για την καταστροφή του περιβάλλοντος? Το μέγα ελληνικό θαύμα! Έχουμε κάψει σε δέκα χρόνια ό, τι οι άλλοι σε εκατό! Δηλαδή? Στην Ευρώπη, αντιστοιχούν τρία δέντρα σε κάθε κάτοικο. Στην Ελλάδα, αντιστοιχούν τρεις εμπρηστές σε κάθε δέντρο. Αθήνα - νέφος: Ποια η γνώμη σας για το πρόβλημα? Όταν αποφασίσαμε να εξαργυρώσουμε όλη τη βλακεία μας σε διοξείδιο του θείου, δεν περιμέναμε ότι θα ήταν τόση πολλή. Και ντουμανιάσαμε! Τι απρόσμενο περιμένεις? . ΜΙΑ Καλύτερη Ελλάδα ΣΕ ΤΙ Απίστευτο πιστεύεις? . ΣΤΗ ΘΕΙΑ Δίκη ΣΕ ΤΙ υπερτερεί Ο Έλληνας ΚΑΙ ΣΕ ΤΙ Ο Ευρωπαίος? Σε όλα υπερτερεί ο Ευρωπαίος. Γιατί ο πολιτισμός του έχει τις ρίζες του στην Ελλάδα κι ας μην το παραδέχεται. . Ενώ ο Έλληνας υστερεί, γιατι Ο πολιτισμός βασίζεται ΤΟΥ ΣΤΗΝ Ευρωπη ΚΑΙ ΤΟ καμαρώνει Αξιοκρατία? Αξιοκρατία ονομάζουμε τα προσόντα που απαιτούνται για να υπερπηδήσουμε έναν καλύτερό μας. . Aναξιοκρατία λέμε την ατυχία μας να μην γίνουμε κι εμείς κάτι που δεν αξίζουμε, Οπως θαυμάσια ΤΑ καταφέρνουν τόσοι άλλοι Ελπίζεις? . Την ελπίδα τη φτιάχνεις με όση απελπισία σου 'χει απομείνει τό ΜΕΛΛΟΝ Της Ελλάδας? Αν ποτέ πει να ξεβρομίσει αυτός ο τόπος, πολύ φοβάμαι ότι θα μείνει μόνον ο τόπος!

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ

Η πρώτη έκπληξη που με περίμενε, όταν έφτασα στοΣτρασβούργο, ήταν η ίδια η πόλη. Περίμενα να δω μια μεγαλούπολη με ουρανοξύστες, και σύγχρονα κτίρια που θα στέγαζαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις ευρω-υπηρεσίες, τους εκατοντάδες γιάπηδες και γραβατωμένους, αλλά τελικά έσφαλα.
Αποτέλεσμα εικόνας για ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣΤο Στρασβούργο είναι μια πανέμορφη και πολύ καλά διατηρημένη γραφική πόλη, με εμφανή τα σημάδια όλων των αρχιτεκτονικών στιλ που έδωσαν το ιδιαίτερο χρώμα του τόπου, με ποταμάκια και γεφυράκια, με παλάτια και χαριτωμένα τριώροφα με μπαλκονάκια, πεζόδρομους για βόλτες, πολλές πλατείες.
Σε μια τέτοια πλατεία ήρθε η δεύτερη έκπληξη. Το όνομά της είναι Πλατεία Μάρκου Μπότσαρη!
Δεν το πίστευα, και για να βεβαιωθώ κι εγώ ο ίδιος, αλλά και για να έχω αποδείξεις για όλους τους δύσπιστους, τράβηξα και μια φωτογραφία την ταμπέλα.
Είναι αλήθεια. Πρόκειται για τον γνωστό Μάρκο Μπότσαρη (και όχι για κάποιον Αλσατό με ελληνική καταγωγή, που για διαβολική σύμπτωση ονομάζεται έτσι), που την ζωγραφιά του έχουμε δει όλοι μας σε έναν από τους διαδρόμους του δημοτικού μας σχολείου.
Επειδή με έτρωγε η άγνοια, έψαξα στο ίντερνετ  μπας και βρω τι σχέση έχει ο Μπότσαρης ενδεχομένως με την Γαλλία, ή με το Στρασβούργο, ή με την ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.