Ο ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΟΠΤΡΟ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ .......

      Τα περιστατικά που εκθέτω, νομίζω είναι ένας καθρέπτης της κοινωνίας μας και μάλιστα του 40,7 των εκλογών του Μαϊου [1] 

   [1] Πιστεύω η φίλη και κοινωνιολόγος Έφη Δημήτρουλα θα μας κάνει μια πραγματική κοινωνιολογική ανάλυση των συγκεκριμένων περιστατικών. Αναμένουμε....

Α] Η Μέγαιρα της Πελλήνης

          Για την την  Πελλήνης, τον μικρό πεζόδρομο που διαμένω, λίγο πιο πέρα από την πλατεία Βικτωρίας και απλώνεται από την Πατησίων μέχρι την 3ηΣεπτεμβρίου, αμέσως δίπλα στην Κοδριγκτώνος, στο πασίγνωστο  σινεμά "Τριανό", σας έχω γράψει επανηλειμμένως. Και έχω τονίσει ότι είναι ένα συμπαθητικό και όλο ζωή και δράση δρομάκι. Συμπαθητικό γιατί είναι πεζόδρομος με μερικά δένδρα και λίγες πολυκατοικίες παλιές, κλασσικές και ζωντανό γιατί στα πενήντα - εβδομήντα μέτρα μήκος του εδρεύει δημοτικό σχολείο και ένα ΙΕΚ. Κι ακόμα ένα μαγαζάκι με τα τραπεζάκια έξω, του Χρήστου. 

      Λοιπόν τις προάλλες που τα δημοτικά είχαν τελετή λήξης της σχολικής χρονιάς, η Πελλήνης ήταν στα πολύ επάνω της και το καφενεδάκι του Χρήστου  φουλαρισμένο. Εμείς η δικοί μας παρέα , κανά 5-6 "λεχρίτες"   και δίπλα δυο-τρια  τραπέζια οι μαμάδες των μαθητών. Και πάρα πάνω αρκετά μαθητούδια έπαιζαν μπάλα 1]  
Όπως καταλαβαίνετε γινόταν το σώσε...από τα χαρούμενα ξεφωνητά τους. Μια στιγμή η μπάλα κύλησε στα τραπέζια και μια μαμά σηκώνεται   και παίρνει τη μπάλα από τα παιδιά. Οπότε και  εγώ παρενέβηκα  λέγοντας ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τα παιδιά και ας πάνε λίγο παραπάνω....  Δεν πρόλαβα να τελειώσω και μια κυρία που περνούσε με τον άνδρα, λέει με θυμωμένη δυνατή φωνή: Όχι να μην παίξουν καθόλου, θα τη σχίσω τη μπάλα και απευθτνόμενη σε μένα μού λέει εντελώς προκλητικα: Εσύ  τι  είσαι; Εγώ στη γωνιακή πολυκατοικία μένω και μας έχουν σπάσει τα τζάμια.

Τι λες κυρία εγώ παραδίπλα μένω στην άλλη μεριά, εδώ και 22 χρόνια και τίποτα δεν έχει γίνει. [2] 

  Και μπαμ έγινε έκρηξη  ηφαιστείου, τόσο πολύ εξεμάνη που οι λευκόφαιες τρίχες της κεφαλής της σηκώθηκαν σαν καρφιά και οι φλέβες στο λαιμό της φούσκωσαν σαν κορδόνια και μου λέει ωρυόμενη, χτυπώντας τα χέρια της σε ένα άδειο τραπέζι:

   : Ρε να πας στο  χωριό σου και να κάνεις κουμάντο, που μαζευτείκατε όλοι οι βλάχοι στην Αθήνα και με τους ....μετανάστες ....

Κρατάτε Τούρκοι τα άλογα

---Ούστ από εδώ φασίστρια πρωτευουσιάνα, σε έχει τυφλώσει ο ρατσισμός λόγω βλακείας...

Μέγαιρα σκέτη  σε τέτοια έξαλλη κατάσταση που δε μπορούσε να αρθρώσει λέξη, Κάτι παραληρούσε αλλά  δεν καταλάβαινε κανείς τίποτα.

  Ο άνδρας της δίπλα τόση ώρα έστεκε αμίλητος και βλοσυρός και στο τέλος μου κάνει σήμα με το μάτι να μη την ξεσυνερίζομαι...

    Φεύγοντας δε εκστομίζει το εξής απίθανο: 'Θα μάθω το όνομά σου και θα τι θα σου κάνω με ένα τηλέφωνο στον Μητσοτάκη..

   Δεν γινόταν να μην απαντήσω σε τέτοια πρόκληση..

      "Και υπουργός να ήσουνα σας γράφω....και σένα και τον Μητσοτάκη"

 Και ενώ απομακρυνόταν καροτσάκι από τον άντρα της οι μαμάδες δίπλα, όλες, ξεσπούν σε ένα παρατεταμένο χειροκρότημα.

   Εκεί η άτιμη, γυρίζει πίσω πλησιάζει τις μαμάδες και λέει το αμίμητο:

:"Δεν ντρέπεστε γυναίκες να παίρνετε το μέρος του άνδρα;"

Συνάμα η κυρία ήταν και φεμινίστρια!!!

   [1] Στο μπαλκόνι του απέναντι κλασικού κτιρίου [κλειστό και ακατοίκητο} είναι  εγκλωβισμένες μπάλες από τα παιδιά. Να τις κατεβάσουμε είναι αδύνατο, οπότε μένουν μάρτυρες χειμώνα-καλοκαίρι.

       [2] Και σημειωτέον στη συγκεκριμένη πολυκατοικία της...κυρίας έχουν βάλει σίδερα στην είσοδο, οπότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα

Β] Το κομπολόι στο ΛΕΩΦΟΡΕΊΟ

  Στο λεωφορείο που πλέον παίρνω αρκετά συχνά με το τάκα-τούκα του κομπολογιού μου, πολλάκις  κάνω ας  πούμε  μια ψυχαναλυτική ανάλυση. Είναι λίγο τραβηγμένο, αλλά τι να κάνουμε κομπολογάκι είναι, ασχέτως αν εμείς έχουμε παρδαλό, πολύχρωμο και με διπλάσιες χάντρες. Κάθε χάντρα και ντέρτι και καημός. Επί του προκειμένου όμως... στα λεωφορεία. Οι περισσότεροι δεν δίνουν σημασία και με κοιτούν αδιάφοροι, μερικοί καμιά φορά μου ρίχνουν ματιά υπό γωνία. Φαίνεται ότι τους ενοχλεί αλλά δεν  μου λένε τίποτα.  Καμιά φορά όμως τυχαίνει κάποια κυρία, κυρίως να μου κάνει παρατήρηση. Και εγώ ευγενικά ..αμύνομαι λέγοντας: "μα καλά σας ενοχλεί το φτωχό κομπολογάκι και όχι τα άλλα που συμβαίνουν,   όπως τα τόσα κινητά που δίνουν και παίρνουν ή που μας μεταφέρουν σαν σαρδέλες.." Κάπως έτι γίνονται τα πράγματα.

    Προχτές στο 14 στο τάκα-τούκα μια κυρία με επέκρινε κάπως  δυνατά οπότε εγώ λέγω στους τριγύρω μου συνεπιβάτες: " Συγνώμη  ενοχλεί και άλλους το κομπολόι ή μόνο την κυριά;" Πράγματι άλλοι 3 αντέδρασαν ...εις  βάρος μου. Δεν έχασα την ευκαιρία και πολύ ευγενικά τους ρώτησα εάν θα ψηφίσουν Ν.Δ και όλοι μου απάντησαν ότι ναι θα ψηφίσουν Μηττσοτάκη με τα μπούνια. Δεν ξέρω εάν σας λέει κάτι το περιστατικό, εμένα πάντως με προβλημάτισε μια και κάπως έτσι συνέβη πριν λίγο καιρό...Όλοι οι ... προβληματικόί, ευαίσθητοι στο έπακρο στην Τάξη και την Ασφάλεια [1][1] είναι δεξιούληδες με ακραία πατέντα μάλιστα.

       [1]  Όταν ακούς Ασφάλεια & Τάξη, ανθρώπινο κρέας μου μυρίζει {Ο ποιητής}

Γ] Προχτές που καθόμαστε στην πλατεία, ας πούμε πλατεία οι συνηθισμένοι ..ύποπτοι. Κουμπαράκος, Μπίλης Drac και η αφεντιά μου ήρθε ένας τύπος, οπωσούν μεγαλούτσικος  και ολίγον ξερακιανός και μας άφησε στο τραπέζι κάτι φυλλάδια, πράγμα που αυτές τις μέρες αυτό γινόταν κατά ..συρροή . Βλέπω κι εγώ ότι ήταν από τη "ΝΙΚΗ" εκείνο το παραθρησκευτικό, ακροδεξιό μόρφωμα, και λίγο αγριεμένα και ειρωνικά του λέω

 "Έλα πάρτα ρε λεβέντη , δε γουστάρουμε, ουστ "

Είχε λίγο απομακρυνθεί και απαντά: 

"αυτός δεν είναι τρόπος, τι δημοκρατία έχουμε;"

Ποιος είδε τον Θεό και δεν φοβήθηκε: Σηκώνεται επάνω ο Κουμπαράκος, οργισμένος με τα λαμπάκια στο φουλ και τον  στολίζει πατόκορφα.

" ¨Ώστε έτσι ρε λεβέντη, θέλεις και τα ρέστα; Ρε οι όμοιοι σου τη Δημοκρατία την έκλεισαν στις εξορίες και στα ξερονήσια. Και μάλιστα με τις ευλογίες της Εκκλησίας. 

Τα ακούς ρε δημοκράτη της πεντάρας;  

Και λίγα του είπε

Ο τύπος έβαλε την ουρά κάτω από τα  σκέλια του και έγινε μπουχός.

Δ]Η Τούτο το τελευταίο το ανέφερα στο fb προχτές πριν τις β΄ εκλογές, αλλά επειδή είναι τόσο αισχρό το επαναλαμβάνω και μετεκλογικά.

Ένα άλλο που θέλω να τονίσω είναι ότι μπορεί το ΄63 να ψήφησαν πεθαμένοι και τα ....δένδρα, στις εκλογές του ΜάH ψήφισαν ακόμα και κατάκοιτοι παντός σταδίου αλλά και άτομα με Αλτσχάιμερ παντός ...καιρού. Εννοείτε ότι όλοι ψήφισαν δεξιά και καραδεξιά και με τα 4 άκρα, και με τα πόδια και με τα χέρια. Όλα tώρα όλα για τη Ν.Δ.

Τέτοιο μίσος έχουν εμποτίσει-φαρμακώσει τον λαό τα μμε και η διπλοπία της δικαστικής εξουσίας για τον Τσίπρα, που μόνο με το αντίστοιχο μίσος για τον Βενζέλο [ανάθεμα...] μοιάζει.

Και εμείς μιλάμε για αξίες, ιδέες και λίγη ταξική συνείδηση.

ΠΟΥ;