ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΆ
Με πρωτοβουλία
της πλειοψηφίας των Πολιτιστικών Συλλόγων του Δήμου μας
πραγματοποιήθηκε μια διήμερη «εκπαιδευτική» -όπως άλλωστε είχε ονομαστεί- εκδρομή. Με την δημοσιοποίηση
της ανακοίνωσης-πρόσκλησης και σε μικρό
χρονικό διάστημα συγκεντρώθηκε ο απαιτούμενος αριθμός συμμετεχόντων και γρήγορα
και με μεγάλο ενδιαφέρον πραγματοποιήθηκε.
Έτσι ξεκινήσαμε το Σάββατο το πρωί
την εκδρομή μας για την Ανάβρα Μαγνησίας. Εκτός από τους προέδρους, τα μέλη και
τους εκπροσώπους των Συλλόγων, την εκδρομή πλαισίωσαν ο πρόεδρος του
Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Ζαχάρως κ. Κων/νος Τζανέτος, οι πρόεδροι των Δημοτικών Διαμερισμάτων κ.κ. Μακίστου Νώντας Πόθος, Μηλέας κ. Χρήστος Μάντεσης, και
Ροδινών κ. Αγησίλαος Νικολακόπουλος.
Στην επίσκεψή μας στην Ανάβρα μας
περίμενε ο κος Τσουκαλάς, ο άνθρωπος που συνετέλεσε ώστε το ορεινό αυτό χωριό να γίνει γνωστό για
την ανάπτυξή του σε όλη την Ελλάδα, αλλά
και στην Ευρώπη.
Μέσα σε μία
σύγχρονη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και
σε φιλικό πνεύμα μας ανέλυσε τους τρόπους
που χρησιμοποίησε για να πετύχει
τους στόχους που είχε θέσει με τους συνεργάτες του, αλλά και τις δυσκολίες που
αντιμετώπισε. Έπρεπε πρώτα να πείσει τους κατοίκους του χωριού του για τις
επερχόμενες αλλαγές στον τρόπο ζωής τους που θα συνέβαλαν προς τη βελτίωση της
ποιότητας ζωής.
Αρχικά υπήρξαν πολλές αντιδράσεις,
όμως δεν το έβαλε κάτω. Έδωσε μάχη , μάχη με την άγνοια, μάχη με τη μιζέρια,
μάχη με την αδιαφορία και τελικά τα κατάφερε. Ο κος Τσουκαλάς δε βασίστηκε στο
κράτος και τους θεσμούς, αλλά στην υπερβολική αγάπη για τον τόπο του, στις
γνώσεις που είχε αποκτήσει
επαγγελματικά, στην αστείρευτη θέλησή του για δημιουργία και πρόοδο στο χωριό του. Στην αρχή τον στήριξα
δικοί του άνθρωποι αλλά και στη συνέχεια όλο το χωριό. Δεν χρησιμοποίησε
τεχνάσματα, δεν ακολούθησε τα σκοτεινά μονοπάτια της διαπλοκής,, διεκδίκησε με
πυγμή και θάρρος και τα κατάφερε.
Ο λόγος του και η ειλικρίνειά του μας
γοήτευσαν. Ιδιαίτερα μας έκανε εντύπωση ο θεσμός των λαϊκών συνελεύσεων, που είχε
καθιερώσει. Ο κος Τσουκαλάς, σε τακτά χρονικά διαστήματα, καλούσε σε τους
κατοίκους της Ανάβρας όχι μόνο για να τους ενημερώσει, αλλά και για να ακούσει
τους προβληματισμούς και τις προτάσεις τους και να καταγράψει τα προβλήματα που
του ανέφεραν.
Φυσικό ήταν να συναντήσει πολλές αντιδράσεις,
στην αρχή. Οι αντιλήψεις και οι συνήθειες των κατοίκων δεν ήταν εύκολο να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Με
τον τρόπο του, και τη υπομονή του ξεπεράστηκαν όλα και άρχισε σιγά-σιγα η
αποδοχή και η συνεργασία, αλλά και η εθελοντική προσφορά από όλους.
Στην Ανάβρα η κύρια απασχόληση των
κατοίκων είναι η κτηνοτροφία. Με ενέργειες του προς στο Υπουργείο Γεωργίας
έγινε αποχαρακτηρισμός εκτάσεων με πρωτόκολλα
και εδόθησαν δωρεάν σε κάθε κτηνοτρόφο 5 στρέμματα γης, όπου έφτιαξαν
σύγχρονους στάβλους με σωστή δόμηση(φως και νερό) και συγκέντρωσαν τα ζώα τους εκεί. Έτσι τα κοπάδια τους αυξήθηκαν και το
κυριότερο δεν ψοφούσαν πλέον το χειμώνα από κρύο. Άρχισε σιγά- σιγά η οικονομική τους αναβάθμιση από την κτηνοτροφία. Εντάχθηκαν σε βιολογικό
καθεστώς και βελτίωση ποιότητας
ζωής ήταν γεγονός με αποτέλεσμα ακόμη
και αυτοί που δεν είχαν κτηνοτροφική μονάδα, άρχισαν να δημιουργούν.
Σήμερα ο αριθμός των ζώων στην ΑΝΑΒΡΑ ξεπερνά
τις 60.000. Στη συνέχεια κατασκευάσθηκε ένα
σφαγείο με όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές.
Μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα έβαλε στόχους
την παιδεία και την υγεία. Κτίστηκε νέο Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο με
ξεχωριστό διαμέρισμα για τους δασκάλους
και νηπιαγωγούς. Η διαμονή τους δωρεάν. Κατασκευάσθηκε υπερσύγχρονο Αγροτικό ιατρείο στο οποίο υπήρχε και
τηλεϊατρική (όταν υπήρχε ανάγκη) σε συνεργασία με τα μεγάλα Νοσοκομεία της
Αθήνας. Εφαρμόστηκε προληπτική ιατρική
για όλους τους κατοίκους και δωρεάν. Η διαμονή του Γιατρού δωρεάν σε διαμέρισμα
της κοινότητας.
Το υπερσύγχρονο αιολικό πάρκο δίνει έσοδα
στην κοινότητα 100.000 ευρώ το
χρόνο. Όταν θα τελειοποιηθούν και τα άλλα δύο, οι κάτοικοι δεν θα πληρώνουν καθόλου
ρεύμα. Πάρα πολλά έργα στο εσωτερικό
του χωριού, όπως η αίθουσα εκδηλώσεων, το λαογραφικό μουσείο με τα
αποτυπώματα της τοπικής λαογραφίας και ιστορίας, οι δρόμοι άλλαξαν κατά πολύ την
όψη του.
Στην είσοδο του
χωριού υπήρχε ποτάμι που οι κάτοικοι πετούσαν
ότι άχρηστο είχαν και κυρίως τα ψόφια ζώα τους. Σήμερα
στην ίδια έκταση, σε μια απόσταση περίπου τα 1100 μ. έχει διαμορφωθεί
ένα περιβαλλοντικό πάρκο, που ξεκινούν
από παντού να το επισκεφθούν και σε τίποτα δε θυμίζει τον παλιό
σκουπιδότοπο. Ο παλιός νερόμυλος, η νεροτριβή (ντριστέλα), οι πηγές της
Ανάβρας, το ποτάμι με τα γέρικα πλατάνια. Στην είσοδο υπάρχουν πινακίδες και
οδηγίες προς τους επισκέπτες, πλακόστρωτα μονοπάτια δεξιά και αριστερά στο ποτάμι, που συνδέονται με γεφυράκια για
διευκόλυνση των επισκεπτών. Σε όλη τη
διαδρομή υπάρχουν διευκρινιστικές
ταμπέλες για την κάθε χλωρίδα του πάρκου. Παιδικές χαρές, τουαλέτες,
παγκάκια, κλπ ξεκουράζουν τους επισκέπτες για να μπορούν να συνεχίσουν τη διαδρομή μέχρι τέλους.
Μέσα στο κέντρο του χωρίου ένα σύγχρονο διώροφο παρκινγκ έχει λύσει το πρόβλημα της στάθμευσης για όλους
τους κατοίκους και τους επισκέπτες. (Το δε χειμώνα τα βράδια βγάζουν τα ΙΧ
αυτοκίνητα και στεγάζονται τα 4Χ4 για να μην έχουν το πρωί πρόβλημα για να πάνε
στα ζώα τους. Δεν είναι δυνατόν να αναφερθούμε σε πολλές λεπτομέρειες.)
Το συμπέρασμά μας είναι ότι ο
άνθρωπος αυτός εκμεταλλεύτηκε όλα τα προγράμματα οικονομικής ανάπτυξης και
κατάφερε να κάνει την Ανάβρα πρότυπο ανάπτυξης.
Το πιο σπουδαίο, κατά την ταπεινή μας
άποψη, είναι ότι έκανε γνωστή την ΑΝΑΒΡΑ σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη. Η
Ανάβρα δεν είναι πέρασμα, είναι προορισμός. Με αυτά που έχουν δημιουργηθεί και έχουν
δημοσιευτεί υπάρχει πράγματι έντονο ενδιαφέρον από ανθρώπους που αγαπούν
τον τόπο τους, αλλά και περιέργεια πως έγιναν όλα αυτά. Με τον τρόπο αυτό
υπάρχει τουρισμός στο χωριό με όλα τα επακόλουθα. Γιατί να μην γίνονται παντού, αφού οι νόμοι,
οι διαδικασίες και τα Ευρωπαϊκά προγράμματα είναι τα ίδια;
Αγαπητοί μας φίλοι, οι σύλλογοι έκαναν
αυτή την κίνηση, γιατί αγαπούν και ενδιαφέρονται για τα χωριά τους και
γενικότερα το τόπο τους. Διαπίστωσαν πως μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη, άκουσαν
τους τρόπους, είδαν με τα ίδια τους τα μάτια όλα όσα έγιναν στην Ανάβρα και στη
συνέχεια έφεραν στο μυαλό τους τα δικά τους χωριά, (είδαν τα υπέρ και τα κατά αυτού
του ορεινού χωριού σε σχέση με τα δικά μας χωριά).
Το πιο σημαντικό είναι ότι όλοι μπορούν
και κάνουν πλέον τη σύγκριση με τον τόπο
μας, ο οποίος μας παρέχει όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει το κάθε χωριό μια «νέα» Ανάβρα! Το θλιβερό στην ιστορία της Ανάβρας
είναι πως ο Καλλικράτης λειτούργησε σαν ανάχωμα στην εξέλιξη. Το ακόμη
θλιβερότερο για όλους μας είναι πως η Ανάβρα είναι μία και όπως είπε
και ένας <<φίλος>> του
τόπου μας, λίγο πριν ξεκινήσουμε την εκδρομή μας, εξέφρασε την άποψη του
ακριβώς έτσι ,<< ο δικός σας τόπος
Ανάβρα δε θα γίνει ποτέ>>. Γιατί άραγε; Που βασίστηκε και το πιστεύει αυτό; Δεν υπάρχουν εδώ άνθρωποι με παιδεία και ήθος; Θέλουμε να
πιστεύουμε ότι η έκφραση του αυτή ελέχθη
με επιπολαιότητα και όχι με σκοπιμότητα γι’ αυτό το ξεπεράσαμε και
πραγματοποιήσαμε την εκδρομή, παρότι μας χλεύασαν κάποιοι και μας λοιδόρησαν, για αυτό μας το τόλμημα.
Εμείς πήγαμε για να δούμε με τα ίδια μας τα μάτια και να μάθουμε. Δεν το
παίζουμε <<σωτήρες.>>! Δεν προσπαθούμε να υποκαταστήσουμε την τοπική αυτοδιοίκηση. Πως θα μπορούσαμε
άλλωστε; Ούτε πιστεύουμε πως μπορούν να αλλάξουν όλα μέσα σε μία μέρα. Είμαστε
εδώ όμως! Θα συνεχίσουμε να αναζητούμε τρόπους, όχι απλώς να τους υποδείξουμε στην τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά για να συνεργαστούμε μαζί της. Εμείς θα
είμαστε εδώ και θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε εθελοντικά και συλλογικά,
Ελπίζουμε κάποια στιγμή η παρέα μας να μεγαλώσει κι άλλο. Στην παρέα μας
μόνο ,<<λαδιάρηδες.>> δεν
χωράνε! Για όλους υπάρχει χώρος αρκετός
και ιδιαίτερα γι’ αυτούς που πιστεύουν στην πρόοδο, την ανάπτυξη, στην
προσφορά, στον εθελοντισμό ,στην ξέλαση, για όλους που οραματίζονται καλύτερες
μέρες! Για τον <<φίλο >> μας
που πιστεύει ότι ,<<Ανάβρα δεν θα
γίνουμε πότε.>>, φυσικά δεν θα βρίσκει χώρο να σταθεί!!..
.Ο προβληματισμός όλων των εκδρομέων για
όσα είδαν και άκουσαν είναι μεγάλος. Με
την επιστροφή τους, στις τσάντες κουβαλούσαν το βαρύ φορτίο της γνώσης αλλά και ένα μεγάλο
ερωτηματικό, ένα γιατί! ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΠΟΥ ΝΑ
ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΟΡΑΜΑ, ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΆΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ;
Οι σύλλογοι αυτές τις κινήσεις μπορούν και έχουν τη δυνατότητα να κάνουν.
Δεν μπορούν να διαχειριστούν οι ίδιοι οικονομικά προγράμματα, ο κάθε ένας για
το χωριό του, μπορούν όμως να μαθαίνουν καινούργια πράγματα και στη συνέχεια να
τα κοινοποιούν στους αρμοδίους τοπικούς άρχοντες, μήπως τέλος πάντων όλοι μαζί
μπορέσουμε και καταφέρουμε κάτι για το κοινό συμφέρον. Μετά από αυτή την
κίνηση ίσως υπάρξει το ανάλογο
ενδιαφέρον και η ευαισθητοποίηση και μας καλέσουν να διατυπώσουμε τις εντυπώσεις μας και τους προβληματισμούς μας
σε σχέση με αυτά που είδαμε, για να δούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε όλοι
μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου