Σαν σήμερα το μακρινό 1936 στην άλλοτε ειδυλλιακή Σοβιετική Ενωση, πατρίδα του παγκόσμιου προλεταριάτου, ο Γκριγκόρι Ζινόβιεφ και ο Λεβ Κάμενεφ, ηγετικές μορφές του ΚΚΣΕ και στενοί συνεργάτες του Λένιν, καταδικάζονται σε θάνατο για συγκρότηση αντιλαϊκής οργάνωσης η οποία υποτίθεται ότι δολοφόνησε τον Σεργκέι Κίροφ και αποπειράθηκε να αφανίσει τον ίδιο τον Στάλιν. Επειτα από φρικτές ανακρίσεις και βασανιστήρια, σωματικά και ψυχολογικά, αμφότεροι ομολογούν την ενοχή τους.
Τερατώδεις αιτιάσεις, όπως προδοσία, χρήση δηλητηρίων, δολιοφθορές, αντεπαναστατική δράση και δεκάδες ακόμα τους αποδίδονται. Λέγεται ότι προηγουμένως είχαν συμφωνήσει να αποδεχθούν το βαρύτατο κατηγορητήριο υπό τον όρο να γλιτώσουν τη ζωή τους. Ο σύντροφος Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς τους είχε καθησυχάσει με τη φράση: «Είναι αυτονόητο». Εν τούτοις διέταξε να εκτελεστούν ελάχιστες ώρες μετά την εκφώνηση της απόφασης και μάλιστα μαύρα μεσάνυχτα.
Αντίκρισαν το απόσπασμα μαζί τους άλλα δεκατέσσερα στελέχη της παλιάς φρουράς μπολσεβίκων. Οι δίκες-παρωδίες των ανελεύθερων καθεστώτων της Δύσης φαντάζουν υποδείγματα τήρησης της δικονομίας μπροστά στις μεθοδεύσεις με τις οποίες ο «μεγάλος πατερούλης» επέδειξε τα στοργικά του αισθήματα σε όσους συναγωνιστές τόλμησαν να διαφωνήσουν κατά καιρούς με τα θέσφατά του, κατά προτίμηση στους εμπειρότερους, τους πιο καταρτισμένους θεωρητικά και τους δεινότερους ρήτορες από εκείνον, που διέθεταν επιπροσθέτως λαϊκό έρεισμα χάρη στον πρωταγωνιστικό τους ρόλο τον Οχτώβρη του ’17.
Λεπτομέρεια ολωσδιόλου ασήμαντη αποτελεί το ότι ο Κίροφ, το όνομα του οποίου δόθηκε στα γνωστά μπαλέτα και σε πόλη στον Βόλγα, βρέθηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι την 1η Δεκεμβρίου 1934, ενώ είχε προταθεί για αντικαταστάτης του Στάλιν, λίγους μήνες νωρίτερα, στο 17ο συνέδριο του κόμματος, στο οποίο ο μεγάλος αρχηγός καταψηφίστηκε από το 10% των παρισταμένων. Στη δεύτερη δίκη της Μόσχας τον Ιανουάριο του 1937 καταδικάστηκαν 17 μεσαία στελέχη, 13 από τα οποία θανατώθηκαν. Οι υπόλοιποι αναχώρησαν για ταξιδάκι στα γκουλάγκ. Στην τρίτη δίκη εκτελέστηκαν σε δύο δόσεις επιφανείς μπολσεβίκοι, όπως ο Νικολάι Μπουχάριν, ο Αλεξέι Ρίκοφ, ο Γκένριχ Γιάγκοντα, ο Μιχαήλ Τουχατσέφσκι και άλλοι πολλοί.
Ιδού ένας σύντομος απολογισμός των εκκαθαρίσεων 1935-1940: Συνελήφθησαν 1.920.635 άτομα και εκτελέστηκαν 668.503. Από τα 139 μέλη της Κ.Ε. που εκλέχτηκαν στο 17ο συνέδριο πλήρωσαν με τη ζωή τους τα 98 και από τους 1.966 αντιπροσώπους του συνεδρίου κατηγορήθηκαν ως αντεπαναστάτες οι 1.103 και ξεπαστρεύτηκαν οι 848.
Νηφαλιότης και μεγαθυμία: Η σύζυγος του Κάμενεφ Ολγα –αδελφή του Τρότσκι– καθώς και οι δυο γιοι του, 33 και 17 ετών, ακολούθησαν στο απόσπασμα τον πατέρα τους μικρό διάστημα ύστερα από την καταδίκη του. Ο μικρότερος στάθηκε πιο τυχερός. Επέζησε στα στρατόπεδα εργασίας και αποδήμησε από φυσικά αίτια στα 1994. Τι μ’ έπιασε και αραδιάζω παρόμοια πένθιμα και ζοφώδη; Μα λόγω της ημέρας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου