Η ΠΡΟΣΑΡΑΞΗ ΤΟΥ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΓΙΑΦΑ

Ομάδα της SOE 114 (Άγγλων) με ομάδα ανταρτών

   Κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο (Κατοχή και Εθνική Αντίσταση) το σπουδαιότερο γεγονός που έλαβε χώρα στην περιοχή μας μετά τις τρεις μάχες στη Ζαχάρω (κλικ εδω, εδώ), είναι η προσάραξη του υποβρυχίου στον Καγιάφα.

   Το υποβρύχιο ήταν Ιταλικό αλλά είχε αλλάξει στρατόπεδο και ήταν επιτεταγμένο από το ΣΜΑ (Στρατηγείο Μέσης Ανατολής) και  προσάραξε σε μια αμμουδερή ξέρα στον Καγιάφα στις 12-12-43(;) λίγο δεξιά στην μπούκα της λίμνης σε βάθος 150-200 μέτρα. Πάντος είχε προηγηθεί η εισβολή των συμμάχων στη Σικελία με επιτυχία (τη νύκτα μεταξύ 9ης και 10ης Ιουλίου 1943) καθώς και η συνολική διάλυση του Ε.Σ. (Εθνικός Στρατός) από τον ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (μάχες Κωστομέρα, Παλιοχώρα Μεσσηνίας) και απόλυτη κυριαρχία αυτού σε όλη την Πελοπόννησο.

 Έτσι μετά από αυτή την εξέλιξη το κλιμάκιο του ΣΜΑ (4 Βρετανοί και 2 Έλληνες αξιωματικοί) είχε τελειώσει το έργο του (παραπλάνηση των Γερμανών για δήθεν αποβίβαση των συμμάχων στην Πελοπόννησο και βοήθεια στην ανάπτυξη της Ενικής Αντίστασης κυρίως από τον ΕΣ.) και επιβαλλόταν πλέον να αναχωρήσει. Για τον ρόλο των Άγγλων στην Πελοπόννησο   κλικ εδω. Για αυτό πρέπει να προσήλθε το υποβρύχιο, που κατόπιν πιθανώς κακής συνεννόησης (1) και λαθεμένου χειρισμού λόγω απειρίας πλησίασε κοντά στην ακτή (150 μέτρα απόσταση) με αποτέλεσμα να προσαράξει, κολλήσει  στον αμμουδερό πυθμένα. Το πλήρωμα το εγκατέλειψε και βγήκαν στη στεριά όπου έσμιξαν με το κλιμάκιο του ΣΜΑ. Όλοι μαζί αναχώρησαν λίγο αργότερα, στις 20/12/43, από τη νήσο Πρώτη.

   Η περιγραφή, μικρή αλλά εμπεριστατωμένη, στηρίζεται στο ιστορικό και θαυμάσιο κείμενο του Γεωργίου Χρηστάκη, το οποίο δημοσιεύουμε παρακάτω και αξίζει να το διαβάσετε.