ΤΟ ΤΑΞΙΔΑΚΙ ΣΤΗΝ ΩΡΑΙΑ ΚΑΡΥΣΤΟ

      Επιτέλους μετά από δυο χρόνια, νάμαστε πάλι η καλή παρέα, ο Ασημάκης με τη Βαγγελίτσα του, ο Δημητράκης  με την Αρετή του κι εγώ με τη Λενάκο μου.
   Σάββατο 9/4 το πρωί κατά τις 9 παρά τέταρτο ραντεβού  Ασκληπιού & Αλεξάνδρας και βουρ με τον Ασημάκη σωφεράντζα στην Αγία Μαρίνα, απέναντι από την Εύβοια. Ο καιρός απίθανος και εκεί μας περίμεναν ο Δημητράκης με την Αρετή, μια και κατοικοδιαμένουν εκεί λίγο πιο βόρεια, στο ωραίο Σέσι. Σε λίγο επιβίβαση στον "Μιχαλάκη" και μετά από ένα μαγευτικό ταξίδι [1] περίπου 40λεπτών σε μια θάλασσα ποίημα, φτάσαμε απέναντι στα Στύρα της Εύβοιας. Τεράστια τουριστική ανάπτυξη, η παραλιακή ζώνη κάπου 5 χιλιόμετρα, πολυκατοικίες παντού. Ζήτω το τσιμέντο.       Αμέσως με τα δυο αυτοκίνητα, ανά τρείς, πήραμε το δρόμο, σαν κυνηγημένοι προς τα νότια μέσα από βουνά και λαγκάδια και σε 35 χιλιόμετρα περίπου νάμαστε στην ωραία και θρυλική Κάρυστο. Καταπληκτική πόλη με κύριο γνώρισμα την άριστη ρυμοτομία, τετραγωνισμένη!  Κι αυτό είναι χάρις στους Βαυαρούς του  Όθωνα. Αλλά έχει και μεγάλη ιστορία από τα προμυκηναϊκά χρόνια, ενώ το Ενετικό Μπούρτζι του διαφεντεύει στην ωραία παραλία.

Είναι από τις πρώτες πόλεις της Ελλάδας που απέκτησαν πνευματικό κέντρο με αίθουσα διαλέξεων, βιβλιοθήκη και μουσείο που στεγάζονται στο Γιοκάλειο ίδρυμα.[2]

     

    Ευνόητο λοιπόν πρώτα να επισκεφτούμε αυτό το ίδρυμα με το αρχαιολογικό μουσείο και τη βιβλιοθήκη. Κι αφού λάβαμε , που λέει ο λόγος, μπόλικη πνευματική τροφή, είχε άμεση σειρά, μια και ήρθε το μεσημεράκι, η ικανοποίηση των υλικών μας αναγκών. Έτσι τραβήξαμε κατόπιν ντόπιας συμβουλής, σε ναό γαστριμαργικού ντερλικώματος, ψαροταβέρνα "ο Φίλιππας" όπου την κάναμε βουτσί.

Περισσότερα και αρκετά ζωντανά υπάρχουν στην ταινία.

  Μετά πήγαμε σε μια απέναντι παραλία λίγο δυτικά της πόλης, όπου μου θύμισε λίγο την παραλία στο Γιαννιτσοχώρι. Μόνο που εδώ είχε μεγάλα αλμυρίκια παρά θίν΄  αλός. Αλλά τη Μπούκα στο Γιαννιτσοχώρι δύσκολα θα τη συναντήσεις αλλού. 

Εννοείται χωρίς διόλου τοπικισμό. 

       Η ώρα πέρασε και βουρ επιστροφή στα Στύρα. Από εκεί στην Αγία Μαρίνα και στην ακτή Μαραθώνα για καφέδες και παγωτά μετά της σχετικής καρυδόπιτας.

     Μετά από μια ωρίτσα περίπου οι τέσσερις πήραμε το δρόμο για τας Αθήνας και το ζεύγος το δρόμο για Γραμματικό και Σέσι

     Δώσαμε λόγο για την επόμενη τσάρκα μας στα Γιάννενα και τα Ζαγοροχώρια, εκεί κοντά στις αρχές Ιούνη. Βεβαίως καλώς εχόντων των πραγμάτων καθότι πράγματι "μια ο Γιάννης δεν μπορεί μια ο κώλος του πονεί" όπως λέει η Αρετή πολύ πετυχημένα.

          Δυστυχώς έτσι ακριβώς είναι!

  

[1] Γνωστό ότι στην περιοχή αλλά και σε όλη την Εύβοια φυσομανά τις περισσότερες φορές αδιάκοπα, εξού και όλα τα βουνά και βουνάκια είναι κατακλυσμένα από τις τρομερές ανεμογεννήτριες, περισσότερο από κάθε άλλο μέρος στην Ευρώπη.

[2] Ευεργέτης της Καρύστου ο Γιοκαλάς που άφησε την τεράστια περιουσία του με τη δέσμευση .να γίνει το μουσείο, η βιβλιοθήκη και η μεγάλη αίθουσα διαλέξεων και θεαμάτων. Υπόψη ανάμεσα στην περιουσία που την απέκτησε στη Βασόρα του Ιράκ, έίναι και ένα μεγάλο κτίριο στο Σύνταγμα, επί της οδού Νίκης, από το οποίο συντηρείται και χρηματοδοτείται το Γιοκάλειο Ίδρυμα. Δυστυχώς αυτό το οίκημα-τροφοδότης- είναι σε κακή κατάσταση.