theodoroskollias@gmail.com // 6946520823
Aλήθεια ποιος φταίει για την κατάντια της χώρας μας;

Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

ΤΟ ΔΙΠΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, Η ΑΠΟΔΗΜΗΣΗ & ...ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ

Όχι μόνο οι εκφάνσεις της ζωής αλλά και η ίδια είναι ένα δίπολο. Το ίδιο και το αντίθετό του. Δίκιο - άδικο, αλήθεια -ψεύδος, σωστό - λάθος, , χαρά-λύπη, κλάμα-γέλιο και ούτω καθεξής, θάνατος, γέννηση  & καρναβάλι

   Προέχον φέτος στις Απόκριες  ήταν η αποδήμηση της μιας από τις δύο θείες,  Σοφία, Σοφούλα, Σόφη, Σοφίτσα. Η Σόφη που κατευοδώσαμε το Σάββατο το απόγευμα, ήταν ένα εμβληματικό άτομο και επιβλητικό σε όλο το χωριό. Σίγουρα η μνήμη της θα μείνει εσαεί. 
    Πλέον η μόνη που κρατάει σε όλο μας το σόι αλλά και την γειτονιά είναι η Λουκία, ο Λούκος. [κλικ ΕΔΩ] 

Σίγουρα η οδός που πορεύτηκε είναι Μακαρία!!!  
 


    Οπότε αλλιώς τα υπολογίζαμε και αλλιώς μας ήρθαν. Από καιρό είχαμε κάνει τις  προετοιμασίες με τα αποκριάτικα για δύο εμφανίσεις ως μπούλες.  Το πρωί της Κυριακής των Απόκρεων,  στην Κυπαρισσία παπάς με το καλυμμαύχι μου, τα ράσα και το θυμιατό μου και το απόγευμα στο καρναβάλι της Ζαχάρως, Μεξικάνος με το σομπρέρο μου και όλα τα σχετικά.  
   
   Μια η Σόφη μια η βροχή που έπιασε το απόγευμα δεν μάς έκανε καρδιά να μεταβούμε στη Ζαχάρω για το καρναβάλι, όπου τα περισσότερα χωριά του δήμου συμμετέχουν με δικό τους άρμα. Γαμώτο είχα κανονίσει να συμμετέχω αλλά...
   Βλέποντάς το δε  το βράδυ στο youTube, τόσο πολύ απηύδησα με το κιτσαριό και τις τόσο χοντροκομμένες προχειροδουλειές, που είπα χίλιες φορές καλύτερα που δεν πήγα. Ειδικά οι δυο παρουσιαστές [η πανέμορφη Ζαχάρω και η πανέμορφη Ζαχάρω...και η γκόμενα και ο αντιπρόεδρος και δώσε πάλι  από την αρχή]1] και το μακάβριο άρμα του Γιαννιτσοχωρίου.[2] 
Τι να κάνουμε για άλλη μια φορά αποδείχθηκε ότι καθένας ότι είναι διαφημίζει.
[Περισσότερα για το καρναβάλι δυνατόν σε νέα μας ανάρτηση...] 
 


[1] Χάθηκε τόση ώρα  να πούνε δυο λόγια για την ιστορία και την εξέλιξη της Ζαχάρως ή και των χωριών που συμμετείχαν με άρμα;
[2] Τέλος πάντων, είπαμε όλα είναι σχετικά, αλλά ρε παιδί μου μια κουβέντα πήγα να πω και μου λέει ένας πατριωτάκος μου: Τι λες όλη η Ζαχάρω μιλάει για μας...Τι να πεις, εδώ στη μικρή μας κοινωνία .....ούτε βαρκούλες ούτε καράβια αρμενίζουν.. Άστα. Μήπως είναι διαφορετικά στα περισσότερα μέρη; 

ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΙΣ ΑΛΛΟΤΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

 ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ 
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ "ΑΛΛΟΤΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ"
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
      Τα αλλοτινά χρόνια –πριν το ’50– την Καθαρή Δευτέρα είχαν τη γιορτή του Καρδάμου (1). Από όλα τα γύρω χωριά μαζεύονταν πριν την παλιά γέφυρα για να γιορτάσουν τα κούλουμα με βασικό τρόφιμο τα κάρδαμα (2). Ένα είδος φυτού σαν μεγάλα σέλινα που έβγαιναν στις γράνες του Βάλτου. Εδώ γλεντούσαν και χόρευαν όλη μέρα.
       Τα επόμενα χρόνια η Καθαρή Δευτέρα έγινε το επίσημο πανηγύρι του χωριού, που κράτησε μέχρι το ’65 περίπου. Τα κούλουμα τα γιορτάζαμε με μεγαλοπρέπεια. Χλωρά κρεμμυδάκια, χαλβάς, ταραμάς, μαρούλια και καλαμάρια στη κονσέρβα έδιναν κι έπαιρναν. Από όλα τα χωριά έρχονταν επισκέπτες, συγγενείς και ξένοι. Από την Κυπαρισσία, τα Φιλιατρά, το Κοπανάκι, τον Κακόβατο, τη Ζούρτσα, τη Ζαχάρω μαζευόταν πολύς κόσμος. Η πιο γραφική φυσιογνωμία του πανηγυριού ήταν ο μπάρμπα Δέκας που ερχόταν με το τρένο των δέκα από την Κυπαρισσία. Είχε σε μια πάνινη σακούλα πολλά ξυλαράκια σαν μικρούς κύβους, που πάνω έγραφαν έναν αριθμό, από το 1 μέχρι το 10. Έδινες ένα πενηνταράκι και τράβαγες από τη σακούλα έναν κύβο και ό,τι έγραφε τόσα κομμάτια παστέλι έπαιρνες. Μέσα στη σακούλα όμως είχε είκοσι μηδενικά, δεκαπέντε άσσους, δέκα διπλά και από έναν από τους άλλους αριθμούς. Κι όμως τα πιτσιρίκια έτρεχαν ποιο θα πρωτοπάρει. Και ο μπάρμπα Δέκας διαλαλούσε, φορώντας την άσπρη μπροστέλα με την μπάσα φωνή του... την ευκαιρία. Η δε επιβλητική του καράφλα έσταζε σταγόνες ιδρώτα από την κούραση αλλά και την ικανοποίηση. Άλλη γραφική φιγούρα ήταν ο μπάρμπα Πέτρος ο Κοκώσης που έστηνε τον πάγκο του με όλα τα καλούδια. Καραμέλες, φιστίκια, γλειφιτζούρια –το κόκκινο κοκοράκι– τσίχλες, σαν λίρες, σιουρίλες, γιο – γιο, καραμούζες και τόσα άλλα. Ο μπάρμπα Πέτρος έστηνε τον πάγκο του στην ελιά της Διοννυσούλας και ο μπάρμπα Δέκας είχε έδρα τη θρυλική αγριλιά.
ΜΠΟΥΛΕΣ ΣΤΗ ΖΟΥΡΤΣΑ 1950
ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΓΛΟΥΜΗΣ
       Κατά το απόγευμα ερχόταν ένα μπουλούκι μπούλες από τη Ζούρτσα. Από το πρωί έπαιρναν σβάρνα όλα τα χωριά, Μουντρά (Φασκομηλιά), Στροβίτσι (Λέπρεο), Θολό και κατέληγαν στο δικό μας, που είχε πανηγύρι. Μπροστά πήγαινε ένας ψηλός, που έκανε τοn γάιδαρο. Είχε ένα πρόπλασμα μεγάλης κεφαλής γαϊδάρου, που την κουνούσε πέρα δώθε σατιρίζοντας με δήθεν γκαρίσματα σημαίνοντα πρόσωπα και γεγονότα της μικρής κοινωνίας. Ήταν κάπως μια παραφθορά του Δούρειου ίππου. Ο ψηλός, κάθε χρόνο, ήταν ο Κώστας Γλούμης, ο ξυλουργός των περισσότερων σπιτιών στο χωριό και ο δάσκαλος για όλους τους μετέπειτα μαστόρους.
  
Σπουδαίο κείμενο για την ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ, πριν το 1950, 
που γινόταν στο πλάτωμα της της γέφυρας της Νεδας, είναι ΄
κι το άλλο, γραμμένο από τον Π. Πούλο, που κοσμεί κι αυτό 
το ίδιο βιβλίο μου, και έχει δημοσιευθεί εδώ στις 15-3-21.

      
1 Κάρδαμο  Μονοετές ποώδες φυτό, αυτοφυές αλλά και καλλιεργού­μενο σε όλο τον κόσμο, με χαρακτηριστική ο­σμή, λογχοειδή λεία φύλλα και λευκά μικρά λουλούδια. Καλ­λιεργείται κυρίως για χρήση στη μαγειρική, καθώς είναι θρεπτικό και πλούσιό σε βιταμίνη C τροφή. Το κάρδαμο είναι αποτοξινωτικό, ανθελμινθικό και διουρητικό βότανο, καταπραΰνει τους ρευ­ματικούς πόνους, ενώ η ρίζα βοηθά στην αντιμετώπιση της καταρροής. Χρησιμοποιείται ακόμη για τη θεραπεία του διαβή­τη και ως καθαριστικό του αίματος.

ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΠΛΑΝΙΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ...[1]

   Πριν 10 χρόνια περίπου ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ κυκλοφόρησε διάφορες μπλούζες με σχετικά, πολιτικά συνθήματα. Τις είχα αγοράσει όλες, άσπρες μαύρες και κόκκινες. Η πιο εκθαμβωτική ήταν με το "φάντασμα του Κομμουνισμού" Κάπου-κάπου  τις φορώ και τώρα, αν και τις προσέχω σαν τα μάτια μου. 


Με το Θύμιο!
   Κάποτε στην ταβέρνα στον "ΣΤΑΘΜΟ", στον Αγιαννάκη φορούσα τη μαύρη με το Φάντασμα. Το μαγαζί ήταν φίσκα και σημειωτέον στα περισσότερα τραπεζάκια ήταν νεαρά ζευγαράκια που χαιρόσουν να τα βλέπεις και να υποκλίνεσαι στον ερωτά τους. 
  Μεγάλη χαρά και ικανοποίηση αισθάνθηκα όταν δυο νεαροί μου λένε: τι ωραία μπλούζα, και ο  Γιώργος ο κιθαρίστας, ο αρχιμουσικός αναφώνησε όταν χόρευα ζεμπέκικο: 
Να χαρώ το Φάντασμα.
    Η ζωή κύκλους κάνει και φυσικά υπάρχουν νεολαίοι με όραμα και φαντασία. Χαίρεσαι κι αγάλλεσαι όταν τους συναντάς σε τέτοια στέκια με ελληνική ρεμπέτικη μουσική!   


[1] Ένα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη: το φάντασμα του κομμουνισμού. Όλες οι δυνάμεις της γερασμένης Ευρώπης ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα: ο πάπας και ο τσάρος, ο Μέτερνιχ κι ο Γκιζό, γάλλοι ριζοσπάστες και γερμανοί αστυνομικοί.
Ποιο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έχει κατηγορηθεί σαν κομμουνιστικό από τους αντιπάλους του που κυβερνούν, ποιο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν αντέκρουσε με την κατηγορία του κομμουνισμού τους πιο προοδευτικούς αντιπολιτευόμενους, καθώς και τους αντιδραστικούς αντιπάλους του;
Δυο πράγματα βγαίνουν απ' το γεγονός αυτό:
Ο κομμουνισμός αναγνωρίζεται πια απ' όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις σαν μια δύναμη.
Είναι καιρός πια οι κομμουνιστές να εκθέσουν ανοιχτά μπροστά σ' όλο τον κόσμο τις αντιλήψεις τους, τους σκοπούς τους, τις επιδιώξεις τους και ν' αντιπαραθέσουν στο παραμύθι του κομμουνιστικού φαντάσματος ένα Μανιφέστο του ίδιου του κόμματος.
Για το σκοπό αυτό συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο κομμουνιστές από τις πιο διαφορετικές εθνότητες και συντάξανε το Μανιφέστο που δημοσιεύεται στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιταλική, φλαμανδική και δανική γλώσσα
.

Κυριακή 17 Μαρτίου 2024

 


ΓΙΑΝΝΙΤΣΟΧΩΡΙΤΕΣ, ΖΑΧΑΡΑΙΟΙ, ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΡΑΙΟΙ ΒΓΑΛΤΕ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΑΣ ΜΑΣΚΕΣ 
 ΝΤΥΘΕΊΤΕ ΜΠΟΥΛΕΣ 
ΚΑΙ ΞΕΦΑΝΤΩΣΤΕ!!!!

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024

ΑΧ ΡΕ ΕΣΥ, ΠΩΣ ΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΕ ΚΆΝΑΝΕ.......................

 


«Κάποτε έβαλαν ένα 5ευρω εισιτήριο, για να μπεις να εξεταστείς "δωρεάν" σε Δημόσιο Νοσοκομείο. Ήταν κάπου το 2011-2012.
Κάναμε τα στραβά μάτια οι γιατροί (ήμουν σε Δημόσιο Νοσοκομείο τότε, το Αγία Όλγα, σε μια εργατική περιοχή της Αθήνας, τη Νέα Ιωνία)
Κάναμε τα στραβά μάτια, δεν ζητούσαμε την απόδειξη πληρωμής, γιατί μας παρακαλούσαν ηλικιωμένοι με βουρκωμένα μάτια, πως δεν έχουν τα 5 ευρώ, η πενιχρή σύνταξη είχε τελειώσει από νωρίς και έπρεπε να γράψουν τα φάρμακά τους, έπρεπε να εξεταστούν, καθώς είχαν κλείσει το ραντεβού πριν 3 μήνες.
Τσακωνόμασταν με τις Διοικητικές Υπηρεσίες. Δεν ήμασταν εκεί να κάνουμε τους Φαρισαίους και τους Τελώνες, αλλά για να περιθάλπτουμε τον κόσμο.
Μας καλούσαν για επιπλήξεις, αλλά μάταια. Η συνείδηση υπερίσχυε των κυρώσεων.
Έπειτα, κάπου το 2012-2013, όταν έκανες π.χ. μια Οξεία Κοιλία (ένα επείγον χειρουργικό περιστατικό δηλαδή, όπως η περιτονίτιδα για παράδειγμα) χειρουργούσουν και όταν έβλεπαν πως είσαι ανασφάλιστος (λ.χ. ένας άνεργος που στα σκληρά πρώτα χρόνια των Μνημονίων είχε απολυθεί λόγω κρίσης) σου πίστωναν αναλόγως στην Εφορία ένα χρέος 3000-4000 ευρώ.
Στο "δωρεάν" σύστημα Υγείας του ΕΣΥ κι αυτή η πατέντα...
Όλα αυτά, συσσώρευσαν αρκετά εκατομμύρια ευρώ χρέη στην Εφορία, για ανασφάλιστους ανέργους και λοιπούς. Βρέθηκες δηλαδή άνεργος, άμισθος και άρρωστος, και επιπλέον να χρωστάς κάποιες χιλιάδες ευρώ στην Εφορία. Γιατί? Για να μην πεθάνεις. Στο Δημόσιο Νοσοκομείο.
Και ερχόμαστε παραμονές του 2023. Υποτίθεται, η Οικονομία είναι σε μια κανονικότητα. Ό,τι κι αν σημαίνει κανονικότητα, στην εποχή μας την παράξενη.
Κι έρχεται ενα νομοσχέδιο, που φέρνει το ΕΣΥ, στην εποχή που ήταν πριν το 1983…
Την εποχή που δεν υπήρχε ΕΣΥ.
Ένα ΕΣΥ που ξεκίνησε ιδεατά. Για όλους:
▪︎ Για τους ασθενείς, που θα είχαν δωρεάν δημόσια υγεία, βάσει των εισφορών τους. Ενα απόλυτο κοινωνικό δικαίωμα, γινόταν πράξη.
▪︎ Για τους γιατρούς, που θα ήταν αποκλειστικής απασχόλησης, αλλά με μισθό, τον ανώτατο μισθό στο ελληνικό Δημόσιο: 350.000 δραχμές το μήνα!
Για τον λόγο αυτό: για να είναι αποκλειστικής απασχόλησης, για να μην έχουν ανάγκη να χρηματίζονται (φακελάκια) για να μην ελέγχονται από... παραϊατρικούς παράγοντες.
Τον μισθό αυτό, ζήτησαν (και πήραν) και οι Αρεοπαγίτες, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα.
Στην πορεία, κάτι πήγε στραβά...
Οι Αρεοπαγίτες αμείβονται σήμερα με περίπου 7000 ευρώ. Οι γιατροί του ΕΣΥ με 1200 ευρώ. Έμειναν δηλαδή στα 350 χιλιάρικα δραχμές, αλλά με διαφορετική αγοραστική αξία.
Αντί λοιπόν, μετά τα παλαμάκια του Covid19, να φροντίσει το Κράτος να αμειφθούν όπως τους αξίζει, αντίθετα, κλείνει στο μάτι στο φακελάκι και του λέει "έλα να σε νομιμοποιήσω"
Αντί να προσαρμοστούν οι μισθοί των γιατρών κοντά στα ευρωπαϊκά στάνταρ, και να ελέγξει τους μηχανισμούς παρανομίας, λέει στους γιατρούς:
- "Βγείτε έξω στη ζούγκλα της ελεύθερης αγοράς, να βρείτε χαρτζιλίκι."
- "Πείτε στους ασθενείς σας, δεν έχω ελεύθερο δωρεάν χειρουργείο το επόμενο 3μηνο, αλλά αν πληρώσεις από την τσέπη σου, σε χειρουργώ αύριο"
Θα μου πείτε:
"Τί μας ενδιαφέρει ρε φίλε τι κάνετε οι γιατροί".
Θα σας απαντήσω, όχι σαν γιατρός, αλλά σαν εν δυνάμει ασθενής:
▪︎ θα με ενδιέφερε, αν ήμουν καρκινοπαθής και στεκόμουν από τις 5 το πρωί στο κρύο, να πιάσω ουρά για τη θεραπεία μου, φτιάχνοντας μόνοι μας οι ομοιοπαθείς τα χαρτάκια προτεραιότητας.
▪︎ θα με ενδιέφερε, όταν θα ήξερα πως γιατρός απέναντί μου, που θα με εξετάσει, εφημερεύει εδώ και 5 ημέρες συνεχόμενα, με 2 ευρώ την ώρα, εξαντλημένος, με καθόλου καθαρό μυαλό.
▪︎ θα με ενδιέφερε αν μάθαινα μετά από 2 μέρες, πως εκείνος ο γιατρός, βρέθηκε το πρωί από τους συναδέλφους του νεκρός από ανακοπή, μόνος στο δωμάτιό του, στο Νοσοκομείο.
▪︎ θα με ενδιέφερε, αν την επόμενη φορά που θα χρειαζόμουν γιατρό, μάθαινα πως δεν αντικαταστάθηκε ποτέ εκείνος ο γιατρός, γιατί δεν προκηρύχθηκε η θέση του ή γιατί δεν βρέθηκε αντικαταστάτης του, αφού όλοι οι νεότεροι έχουν φύγει στο εξωτερικό για να βρουν αξιοπρεπή διαβίωση.
Η εγκατάλειψη του ΕΣΥ, η ηθελημένη εγκατάλειψη του ΕΣΥ και των υγειονομικών, ήταν το άρμα για να φτάσουμε στο σημερινό νομοσχέδιο.
Στην, αρχικά, μερική στροφή των γιατρών προς την ιδιωτική απασχόληση, και λίγο αργότερα, στην ολική ιδιωτικοποίηση της Υγείας και των Δημοσίων δομών της.
Μια ιδιωτικοποίηση που θα βλάψει και τους γιατρούς και τους ασθενείς. Αμφότεροι θα βρεθούν , προϊόντος του χρόνου, στα χέρια των μεγάλων πολυεθνικών της Υγείας.
Οι μεν γιατροί υπάλληλοι με εκβιαστικούς όρους.
Οι δε ασθενείς, αν δεν έχουν κάποιο κομπόδεμα, θα πηγαίνουν σαν το σκυλί στ'αμπέλι.
Τραγικό παράδειγμα, το σύστημα Υγείας των ΗΠΑ.
Η Δημόσια Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό.
Γι' αυτό πρέπει να νοιαστείς. Για σένα.
Για τα παιδιά σου. Για τους γονείς σου.
Γιάννης Νάσιος
Χειρουργός ΩΡΛ
Μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩΝ

     ΔΗΜΟΣΙΕΎΤΗΚΕ ΣΤΙΣ 19-2 18 
  
     Η χθεσινή Κυριακή είναι ίσως η πιο χαρούμενη μέρα όλων των Ελλήνων, όπου γης. Πλέον σε όλες τις πόλεις μικρές και μεγάλες ο κόσμος γλεντά και ξεφαντώνει με τις μπούλες και τα καρναβάλια. 
      Δεν θυμάμαι ποιος μεγάλος το είπε ότι ο άνθρωπος ελευθερώνεται από όλους τους εσωτερικούς κανόνες και  κοινωνικούς καθωσπρεπεισμούς σε τρεις περιπτώσεις:
  • Όταν είναι μεθυσμένος
  • στον οργασμό του έρωτα και
  • Όταν είναι μεταμφιεσμένος
Εμείς λοιπόν αποκρέψαμε χθες το μεσημέρι στου Μεϊδάνη το παραδοσιακό μεζεδοπωλείο που είναι στο κέντρο της Αθήνας, απίθανα και τα άλλα εδέσματα αλλά το κότσι ήταν όλα τα ρέστα! Σε χαμηλό φούρνο για 5 ώρες είχε μελώσει και ήταν μούρλια! Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει...Βεβαίως και με τον οίνον να ρέει στα ποτήρια αφθόνως, γρήγορα φτάσαμε στο τσακίρ κέφι και στον ακατάσχετο γέλωτα μετά των σχετικών τσουγκρισμάτων και ευχών. Φέραμε και δυο στροφές, οπότε δέσαμε ..
Άντε και ΚΑΛΑ ΚΟΥΛΟΥΜΑ!!!
  


ΤΑ ΜΑΓΚΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ

      Πολλές φορές έχω γράψει για την Πελλήνης, που διαμένω στην Αθήνα. Στις 6-1-23 έγραφα: Η Πελλήνης είναι ένα συμπαθητικό και όλο ζωή και δράση δρομάκι Βρίσκεται λίγο πιο πέρα από την πλατεία Βικτωρίας και απλώνεται από Πατησίων μέχρι την 3ηΣεπτεμβρίου, αμέσως μετά την Κοδριγκτώνος
       Συμπαθητικό γιατί είναι πεζόδρομος με μερικά δένδρα κι ακόμα λίγες πολυκατοικίες παλιές, κλασσικές και ζωντανός γιατί στα πενήντα -εβδομήντα μέτρα μήκος της εδρεύει δημοτικό σχολείο και ένα ΙΕΚ και ακόμα ένα μικρό μαγαζάκι με τα τραπεζάκια έξω. Γι' αυτό το προσέχουν, καθαριότητα και φώτα. Είναι τέλειο εμείς οι "λεχρίτες να ρουφάμε τον εσπρέσο μας και δίπλα λεβεντάκια και πιπίνια να γελάνε και να αστειεύονται.
      Κυρίως στο ΙΕΚ [Mediteranean College]έρχονται μαθητές που απέτυχαν στις πανελλήνιες εξετάσεις και είναι κάθε καρυδιάς καρύδι. Πολλοί από αυτούς είναι γόνοι πλουσίων οικογενειών και έρχονται με τα αυτοκίνητα του μπαμπά τους. Επειδή δε το μέρος είναι πολυσύχναστο, η τι άλλο, το αράζουν πάνω στον πεζόδρομο και πολλάκις κλείνουν τις εισόδους κυρίως για τα καροτσάκια μας της λαϊκής. Πράγμα που δεν κάνουν οι μόνιμοι κάτοικοι. Επομένως είναι και πρόκληση.

 
 Μια μέρα που κάποιος είχε κλείσει εντελώς την είσοδο, σε όλα τα παρμπρίζ κόλλησα τον...γάιδαρο και έγινε μεγάλη ...ταραχή όταν βγήκαν οι νεολαίοι διάλειμμα. Έπεσε χοντρό γέλιο και έγινε μεγάλη καζούρα.. ΄Βέβαια οι ίδιοι λεβέντες δεν το ξανάκαναν, όμως την άλλη μέρα είχαμε πάλι παράνομες καταλήψεις, από άλλους ...γαϊδάρους. 
Τώρα τις Απόκριες θα το κάνω και στη Ζαχάρω, μια και υπάρχουν αρκετοί  με μεγάλα αυτιά.

    

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Αυτό το σημείωμα-κατηγορητήριο με την συγκεκριμένη
 αντιμετώπιση του Θύμιου, έχει να κάνει με όλους τους 
Πολιτιστικούς συλλόγους  με τον  τρόπο που φέρονται
           στους       πνευματικούς         ανθρώπους            
           [λογοτέχνες, καλλιτέχνες] του τόπου τους             
    
   Δεν ξέρω πώς έγινε αλλά μας την έσπασαν για τα καλά. Ξεκινήσαμε με τον ενθουσιασμό και το κέφι στα ύψη στις 9π.μ. Κυριακή (10-3) από τα χωριά μας δεκαπέντε άτομα με το λεωφορείο του Στρίγκα για τον χορό του Πολιτιστικού Συλλόγου στην Αθήνα. Με τραγούδια και χορό στο δρόμο νάμαστε νωρίς-νωρίς στο "Αρχοντικό του Σαράντη" στην πλατεία Αμερικής. Εγώ με τον Θύμιο και την Αναστασία κάναμε μια στάση στο σπίτι μου λίγο πριν αλλά στις 2.30μ.μ είμαστε παρόντες στο κέντρο με όλα τα σέα και τα μέα μας.



   Μεγάλος και ωραίος ο χώρος, επιβλητικός, όπου τρεις σύλλογοι.  συνάμα έκαναν τον ετήσιο χορό τους. Πολύς κόσμος και πολλά τραπέζια πιασμένα. Οπότε η κυρία Πρόεδρος μας οδήγησε τους τρεις μας σε ένα τραπέζι απομακρυσμένο και απόμερο, δίπλα στην κουζίνα και στον πάγκο διανομής των φαγητών από τα σερβιτόρια [1] . Τί να κάνουμε δώσαμε τόπο στην οργή και κάτσαμε στριμόκωλα 10 άτομα με κρύα καρδιά σε ένα τραπέζι των έξι!
       Αμέσως είδα μια δυσαρέσκεια στον Θύμιο και ένα παράπονο, και μου λέει σε λίγο:

Τέτοια συμπεριφορά και τέτοια αχαριστία δεν την περίμενα με τίποτα. Πέρυσι η εκδήλωση και η προσφορά στον Σύλλογο μου στοίχισε 2.500 ευρώ. Δεν έπρεπε να μου είχαν κρατήσει μια άλλη θέση, αφού ήξεραν ότι θα έλθω; Και βλέπω άτομα που δεν έχουν πατήσει καν στον Σύλλογο να κάθονται στην πρώτη θέση πίστα. Στην Αυστραλία [2] έχουμε κάνει πάρα πολλά τραπέζια και πάντα τιμούσαμε τα πρόσωπα ευεργέτες
 
Ένοιωσα την πίκρα του γιατί ξέρω από πρώτο χέρι τι έχει προσφέρει στον Σύλλογο, αλλά δεν είπα τίποτα για να μην εξωθήσω τα πράγματα. 
Δεν σχολίασα τίποτα που όχι μόνο δεν είπε κουβέντα για την παρουσία του η πρόεδρος στον λόγο της αλλά δεν είχαν σε ένα τραπέζι και τα βιβλία του, που τέλος πάντων απλόχερα όλα τα έχει προσφέρει στον ίδιο τον σύλλογο. 
   Θα ήθελα να ξέρω εάν παρευρισκόταν ένας πολιτικός ή ακόμη και πολιτικάντης πού θα τον έβαζαν να καθίσει, τεμενάδες θα έκαναν
  Κρίμα και πάλι κρίμα, όχι για τον Θύμιο που δεν έχει ανάγκη καμίας προβολής, αλλά για τις σεβαστές κυρίες του Δ.Σ και περισσότερο για την πρόεδρο Διονυσία Σταθούλη...
Σταματώ εδώ καθότι τόσα χρόνια για τη Λογοτεχνία και τα συμπαρομαρτούντα δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου.

[1] Τουλάχιστον χαρήκαμε την αξιοσύνη και την επιδεξιότητα των σερβιτόρων, που οι περισσότεροι ήταν νέα παιδιά και μια, η μοναδική, κοπελιά.
[2] Σίγουρα γνωρίζετε ότι ο Θύμιος ήταν 54 χρόνια στην Αυστραλία και για πολλά χρόνια ήταν πρόεδρος του Συλλόγου των Ελλήνων συγγραφέων. Με ένα λόγο είναι ο μοναδικός από ολόκληρη την περιοχή μας που έχει δρέψει δάφνες στην λογοτεχνία και μάλιστα στην ξενιτιά.. Και μόνο για αυτό ο πολιτιστικός σύλλογος της γενέτειράς του έπρεπε να τον είχε το πρώτο τιμώμενο πρόσωπο σε όλες του τις εκδηλώσεις, και ας παραβλέψουμε τι έχει προσφέρει στον Σύλλογο.