ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΘΕΚΑΣΤΑ//ΑΛΛΑ ΠΙΚΡΑ ΚΙ ΑΛΛΑ ΓΛΥΚΑ ΚΙ ΩΡΑΙΑ [ΙΙ]

     Μετά λοιπόν από καθέκαστα στην προηγούμενη αναφορά μας [κλικ ΕΔΩ] σήμερα καταγράφουμε άλλα που κι από αυτά άλλα είναι πικρά κι άλλα γλυκά και ευχάριστα.

Το Μπαγλαμαδάκι στο νοσοκομείο

 Βρέθηκα τις προάλλες με το μπαγλαμαδάκι μου στο νοσοκομείο της Κυπαρισσίας, όπου επισκέφτηκα τον Κουμπαράκο, [1] που ήταν σε έναν θάλαμο με οχτώ κρεββάτια άδεια εκτός από δυο.  Μαζί μου είχα και το μπαγλαμαδάκι μου, που όσο καιρό είμαι στο χωριό, το έχω συντροφιά μου. Αφού τα είπαμε, ήρεμα τούτη τη φορά και τα κεφάλια κάτω, λέω δεν τους παίζω ένα-δυο τραγουδάκια, έτσι να σπάσω λίγο τη μουντή ατμόσφαιρα.

Έτσι λοπόν άρχισα να παίζω το "ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ" του μεγάλου Μάρκου. Δεν πρόλαβα να τελειώσω το άσμα και στον θάλαμο πλάκωσαν καμιά δεκαριά νοσοκόμες και οι περισσότερες νέες και ωραίες με τη λευκή τους αμφίεση. Να πω την αλήθεια κάπως κόλωσα και σταμάτησα, οπότε όλα  πήραν ...αναβολή σε  έναν χώρο αρκετά παρεμφερή. Θυμήθηκα την ωραία περίπτωση και άκρως συγκινητική  στο ίδρυμα ανιάτων με το  αξέχαστο ζεμπέκικο ενός Χριστού, του Μιχάλη με το καροτσάκι του! 

[1] Ο κουμπαράκος είχε μια διήμερη περίθαλψη στο νοσοκομείο, οπότε και πάλι  μας περιμένει στο πολιτικό του γραφείο.

Το ταχύμετρο 

   Κατά μήκος της εθνικής οδού κάθε 2 χιλιόμετρα  περίπου έχουν τοποθετήσει κάτι ταχύμετρα, τα οποία δείχνουν σε φωτεινό πίνακα τα χιλιόμετρα που τρέχουν τα διερχόμενα αυτοκίνητα΄.  Όταν η ταχύτητα είναι μεγαλύτερη από την οριοθετημένη από διάφορες πινακίδες τότε γράφουν με κεφαλαία ΚΙΝΔΥΝΟΣ. Το ιλαροτραγικό είναι όταν η ταχύτητα είναι χαμηλή, τότε γράφουν ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Δεν μπορώ να σκεφτώ ποιος ευφάνταστος νους σκάφτηκε αυτό το ευχαριστούμε. Αλήθεια που πάει αυτό;  Ένα "ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΛΟ" 'Η μόνο το Μπράβο ήταν ότι πρέπει. Όμως το ενέκρινε και Διευθύνων, ένας  ρεμπεσκιές ορντινάντσα του Μητσοτάκα...

Στο αστικό λεωφορείο στην Αθήνα 

Πριν αρκετό καιρό, μπαίνω σε ένα λεωφορείο, το 14 ΠΑΤΗΣΙΑ -ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ. Στο δεξί χέρι τη μαγκούρα, που τώρα τελευταία είμαστε αχώριστοι κολέγηδες, Αρκετοί όρθιοι αλλά όχι και φίσκα. Δεν πρόλαβα να ανέβω κι ακούω μια κοριτσίστικη φωνή: "Κύριε = κύριε ελάτε να καθίσετε." Μπράβο λέω τέτοια ευγένεια πρώτη φορά τη συναντώ και μάλιστα από νεαρά άτομα. .Πηγαίνω λοιπό κι εγώ μπροστά και βλέπω μια κοπελίτσα σαν τα κρύα νερά και πολύ μοντέρνα. Σηκώθηκε η κοπελιά και μου πρόσφερε τη θέση. Την ευχαρίστησα, και κάθισα κι ακούω να μιλά με μια φίλη της ξένα. ΄" Συγνώμη από που είσαι:¨"Από την Αλβανία αλλά εδώ γεννήθηκα " Μπράβο σκέφτηκα μια κι αυτές οι ηλικίες συνήθως είναι απορροφημένες στα κινητά τους και πέρα βρέχει.. Θα μου πείτε κάπως έτσι δεν κάναμε και εμείς..  Πάντως μια ανάλογη συμπεριφορά την έχω συναντήσει και με άλλους ξένους, Πακιστανούς  Μαύρους. Η διαφορά είναι καταφανής, κάνει μπαμ.... 

 ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ