Δεν υπάρχει μεγαλύτερο μεγαλείο από τα παιδιά. Αυτά είναι ο παράδεισος και οι άγγελοι εδώ. Αναστάσεις και αναδύσεις συνεχείς και ακατάπαυστες.
Περισσότερο εδώ στο χωριό που είναι ελεύθερα και αλανιάρικα.
Κάθε απόγευμα όταν είμαι στο σπίτι {1] με επισκέπτονται πότε δύο πότε τρία και περισσότερα τσορομπίλια και γίνεται ιεροτελεστία και πόσες φορές αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια με την ίδια ανεμελιά και γνήσια αθωότητα.. Οι πιο κοντινοί που αποτελούν την παρέα, ανοιχτή πάντα, που έχω μεγαλύτερη επαφή και σχέση, φιλαράκια μπορώ να τα ονομάσω, έχουν ποδήλατα και γυρίζουν σαν σβούρες στα σοκάκια του χωριού. Μια τα βρίσκεις στο προαύλιο του σχολείου, μια της εκκλησίας και την άλλη στη θάλασσα τσάρκα. Τα περισσότερα έχουν το τσαντάκι [2] τους κρεμασμένο με το κινητό και κανά δυο ευρούλια.
Αν και υπάρχουν πολλές διαφοροποιήσεις με εκείνα τα αλλοτινά χρόνια, υπάρχουν και πολλές ομοιότητες. Μια τέτοια είναι τα παρατσούκλια που χρησιμοποιούν μεταξύ τους
Έτσι για να τιμήσω τα καλά φιλαράκια μου, αναφέρω τα περισσότερα με τα παρατσούκλια τους
Νίκος Σουγιάς (3], Μήτσος Κέβης, Γιάννης Φριφαεράκιας, Μαρσέλος ΚουρασανάκηςΚέλης Μαρκολέφας, Μάκης Κουνέλης, Αντώνης Μπιμπερόνης, Γκίτος Γύφτος, Γιάννης Μπιρμπιρίγκος, Κώστας Τσαντάκιας, Παστίτσιος, Χρήστος Γέρος [4] Αριόλα Ριόλα, Κανέλος Γοριλόφσκι, Θοδωρής Ψαράς Νέλη Κουνέλη, Γιώτα Μιτόγκα, Αλέσια Φουμάρη,
Πολλά μπορώ να αναφέρω αλλά πάλι δεν θα καλύψω τη δραστηριότητα τους και την παιδική εφευρετικότητα. Ένα απόγευμα μου έβγαλαν τον αδόξαστο ο Νίκος Σουγιάς και ο Γιάννης Μπιρμπιρίγκος να μου δείξουν πώς ψαρεύουν στη γράνα του Ξουραφά {5 . Έκοψαν δυο μπουκάλια από εμφιαλωμένο νερό και αναποδογυρίζουν το στόμιο προς τα κάτω ώστε να είναι παγίδες για τα ψάρια ή τα χέλια που μπαίνουν. Τα δένουν με μια γερή κλωστή και τα πετάνε στο νερό της γράνας [Όλη η διαδικασία στο βίντεο]
Πέρσι το καλοκαίρι τους έπαιξα Καραγκιόζη,[ κλικ ΕΔΩ ]όπως και στα άλλα γειτονικά χωριά, [κλικ ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ] καθώς και στον μαχαλά των τσιγγάνων [κλικ ΕΔΩ] και μαζεύτηκαν καμιά 40ριά παιδαρέλια, οπότε όλες αυτές τις μέρες μου ζητούν, με παρακαλούν καλύτερα, να τους ξαναπαίξω. Κι εγώ, ας πούμε, ενέδωσα, οπότε αύριο το Σάββατο θα έχουμε παράσταση. Εντάξει, με τις δυνατότητες που έχουμε, ερασιτέχνες καραγκιοζοπαίχτες είμαστε όπως και μερικά άλλα, όπως μπουζουξήδες και μάγειρες.
Ήδη τα μαγκάκια έχουν βάλει στις κεντρικές κολώνες τη μικρή μας αφίσα,
το δε βράδυ θα βγούμε με τη ντουντούκα και θα ντελαλήσουμε το γεγονός. Θα γίνει μεγάλος τσερτζελές!!!!
Να κλείσω και με μια εκμυστήρευση της ψυχής μου.
Από όλο αυτό το "παιδομάζωμα", τον κόσμο των
παιδιών με την αστείρευτη ζωντάνια και χαρά κι΄
εγώ αποκομίζω πάρα πολλά κέρδη!!!!!!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Τα περισσότερα παιδαρέλια είναι παιδιά οικονομικών μεταναστών κυρίως Αλβανών, που έχουν πλήρως ενσωματωθεί στην τοπική κοινωνία. Μάλιστα , μπορώ να ισχυριστώ ότι είναι πιο ευγενικά από τα άλλα ελληνάκια. Οι δε κοπελιές είναι λυγερές και πανώριες
[1] Το σπίτι μου είναι στον κεντρικό δρόμο, οπότε είναι προσιτό για τα παιδιά
[2] Λόγω ότι έχουν τα περισσότερα παιδαρέλια τσαντάκι, ονομάζουν την οργάνωσή τους "ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΣΑΝΤΑΚΙΔΩΝ"
[3] Ο Νίκος Σουγιάς είναι ένα παιδί φαινόμενο. Αεικίνητος και σε όλα όσα γίνονται στο χωριό είναι πρώτος, ακόμα και σε κηδείες είναι δίπλα - δίπλα., πρώτη θέση. Ουσιαστικά είναι και αρχηγός της "συμμορίας". Χορεύει και ζεμπέκικο, αλλά ντρέπεται αύριο να χορέψει. Θα δούμε....
[4]Ο Χρήστος Γέρος είναι ο σημαιοφόρος του δημοτικού σχολείου κλικ ΕΔΩ
[5] αυτή η γράνα είναι το όνειδος του χωριού, καθότι σε αυτή πέφτουν πολλά λύματα του χωριού. Και μάλιστα αρχίζει λίγο πιο κάτω από τον μαχαλά των τσιγγάνων με πολλά μικρά παιδαρέλια. Είναι διαθήκη του μακροχρόνιου πρόεδρου, που μάλιστα τον έχουν φάτσα μόστρα ως προμετωπίδα στο κοινοτικό κτίριο, αντί να γράφεται σε μια μαρμάρινη πλάκα, μια και υπήρξε ο κύριος δημιουργός του. Σκέτο κιτσαριό!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου