20 χρόνια από τον θάνατο του Τσαρλς Μπουκόβσκι

Κατερίνα Παπακυριακοπούλου

20 χρόνια έκλεισαν χτες από τον θάνατο του Αμερικανού ποιητή και συγγραφέα, Χένρι Τσαρλς Μπουκόβσκι. Αγαπήθηκε πολύ όσο και μισήθηκε,  γνωστός για τον κυνισμό του, την αντιπάθειά του για τα κλισέ και τον καθωσπρεπισμό, καθώς και για την μεγάλη του εξάρτηση από το αλκοόλ και τις γυναίκες, που αποτελούν βάση της θεματολογίας των έργων του. Σίγουρα, πάντως, ανήκει στην κατηγορία συγγραφέων που δεν δίσταζαν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς εξωραϊσμούς. Συνειδητά περιθωριοποιημένος και ζώντας συχνά μέσα στη φτώχεια, ο Μπουκόβσκι άσκησε μέσα από τα έργα του κριτική στην κοινωνία, την πολιτική αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό. Έγραψε χιλιάδες ποιήματα, εκατοντάδες διηγήματα και έξι μυθιστορήματα, με αποτέλεσμα να εκδοθούν πάνω από 50 βιβλία του.

Ο Μπουκόβσκι γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου του 1920, στη γερμανική πόλη Άντερναχ από μητέρα Γερμανίδα και πατέρα Πολωνό – Αμερικανό, μέλος της στρατιωτικής δύναμης που είχε παραμείνει στη Γερμανία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικογένεια μετανάστευσε στο Λος Άντζελες όταν ο Τσαρλς ήταν μόλις δύο ετών, ένα μέρος που τον επηρέασε πάρα πολύ στα γραπτά του, καθώς εκεί πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Οι σχέσεις του με τους γονείς του και ιδιαίτερα με τον πατέρα του δεν ήταν καλές. Ο συγγραφέας υποστήριζε ότι όφειλε το συγγραφικό του ταλέντο στη βιαιότητα που ασκούσε πάνω του ο πατέρας του: «Τόσο ξύλο διώχνει όλη την υποκρισία από μέσα σου. Έτσι έμαθα να γράφω. Απ’ τον αναίτιο πόνο».

Θεωρήθηκε σπουδαίος στο είδος του, ενώ επηρέασε πλήθος συγγραφέων και ποιητών. Ο ίδιος επηρεάστηκε από τους Τσέχοφ, Χέμινγουεϊ , Φάντε, Ντοστογιέφσκι και άλλους, στους οποίους αναφερόταν συχνά. Σχεδόν όλα τα έργα του είναι αυτοβιογραφικά, αν και περιέχουν αρκετά φανταστικά στοιχεία. Η φτώχεια, το περιθώριο, ο αλκοολισμός και οι θυελλώδεις σχέσεις του είναι μερικά από τα βασικά θέματά του. Ιδιαίτερα η περιθωριοποίηση του ίδιου τον έκανε να προσπαθεί να βλέπει τους περιθωριοποιημένους ανθρώπους με καθαρό βλέμμα και να μην στέκεται στην εικόνα τους: να βλέπει την ψυχή τους, την απελπισία τους, την αλήθεια τους. Ο σαρκασμός δεν έλειπε, βέβαια, από την γραφή του.

Τόσο στη ζωή όσο και στο έργο του Μπουκόβσκι, η γυναικεία ύπαρξη έπαιζε σημαντικότατο ρόλο. Ο πρώτος του γάμος έγινε το 1957, με την Barbara Frye, μια εκδότρια από το Τέξας, η οποία εξέδιδε το ποιητικό περιοδικό Harlequin και άρχισε να δημοσιεύει δουλειές του Μπουκόφσκι. Ο γάμος τους κράτησε δύο χρόνια. Λίγο μετά, ο συγγραφέας γνώρισε την Jane Cooney Baker, που θεωρήθηκε η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του. Μετά τον θάνατό της, ο Μπουκόβσκι έγραψε μια σειρά ποιημάτων και διηγημάτων αφιερωμένων σε εκείνη. Το 1964 απέκτησε την μοναχοκόρη του, Μαρίνα Λουίζ Μπουκόφσκι, με την τότε σύντροφό του, Frances Smith. Το 1985 παντρεύτηκε τη Linda Lee Beighle, με την οποία έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε από λευχαιμία το Μάρτιο του 1994 στο Λος 'Αντζελες.

Η Ιδιοφυΐα του πλήθους

Eκείνοι που κηρύττουν Θεό, χρειάζονται Θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη.Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη. Προσοχή στους κήρυκες. Προσοχή στους γνώστες. Προσοχή σ' εκείνους που όλο διαβάζουν βιβλία. Προσοχή σ' εκείνους που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν. Προσοχή σ' εκείνους που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θα θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα. Προσοχή σ' εκείνους που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν. Προσοχή σ' εκείνους που αναζητούν τα πλήθη, γιατί είναι ένα τίποτα μόνοι τους. Προσοχή στο μέσο άντρα. Τη μέση γυναίκα. Προσοχή στην αγάπη τους, η αγάπη τους είναι μέτρια αναζητά το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν αντέχουν τη μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά. Θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε... Oτιδήποτε διαφοροποιείται απ τα δικά τους μέτρα. Ανίκανοι όπως είναι να δημιουργήσουν Τέχνη ανίκανοι είναι και να την καταλάβουν θα εκλάβουν την αποτυχία τους ως δημιουργών μόνο ως αποτυχία του κόσμου συνολικά. Ανίκανοι όπως ειναι να αγαπήσουν πλήρως θα θεωρήσουν και τη δική σας αγάπη ελλειπή και θα σας μισήσουν γι' αυτό και το μίσος τους θα είναι τέλειο Όπως ένα αστραφτερό διαμάντι όπως ένα μαχαίρι, όπως ένα βουνό, όπως μια τίγρη, όπως το δηλητηριο... Η πιο τελειοποιημένη Τέχνη τους.

πηγή: pints.gr