Νέα υπηρεσία: Παραμύθια από το τηλέφωνο

kavouras12.blogspot.gr/

οι κουμπάροι πριν 11 χρόνια!!!!!

ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΑΝΕ ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΕΡΙΚΟΙ!!!

ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ!!!

Mε ένα κλικ  ΕΔΩ  , ταξιδεύετε  στην ένδοξη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Πράγματι αποτελει ένα αξιόλογο ιστορικό αρχείο!

ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΩΛΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ 1966) ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΣΤΡΙΠ-ΤΙΖ ΤΗΣ ΖΕΤΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ.

ΑΠΟ/kopanakinews.wordpress.com/

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΟΥΜΠΑΡΟΥΣ!!!

ΠΛΕΟΝ ΘΑ  ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ

ΕΠΩΝΥΜΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΣΧΟΛΙΑ 

ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΧΡΗΣΤΕΣ ΜΕ 

ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ COOGLE

e- father application

kavouras12.blogspot.gr/

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΠΕΛΛΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ "ΚΑΫΜΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ"

Ο Οδυσσέας (Όμηρος Πέλλας) τρίτος από δεξιά το '35 στην
 Ε΄ τάξη στην Κυπαρισσία.Πρώτος από δεξιά ο Δημ. Κυριαζής, από το 
Σιδιρόκαστρο και στη μέση ο Παναγ. Μελτέμης.

Η Καϋμένη Γυναίκα

   Εκείνο το Σαββατιάτικο πρωινό πραγματικά για μένα και τον κουμπαράκο μου, τον Γ. ΖΗΡΟ (ναι με κεφαλαία γιατί το αξίζει) ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Εμπειρία όμως ψυχικής ανάτασης και αγαλλίασης.
  Επισκεφθήκαμε  την "Καημένη Γυναίκα",(1) τώρα λέγεται Πρόδρομος, και προσκυνήσαμε το τάφο του μεγάλου διηγηματογράφου της αντιπολεμικής μας λογοτεχνίας, του Όμηρου Πέλλα, κατά κόσμον Οδυσσέα Γιαννόπουλου. 
Βιογραφικά και άλλα 

Κλικ ΕΔΩ και ΕΔΩ

   Είμαστε από πριν έμπλεοι συγκίνησης  αλλά όσο πλησιάζαμε αντίκρυ αυτή μεγάλωνε, γινόταν δέος και ανακατευόταν με τους τοπικούς θρύλους, τις παραδόσεις και τις μυθιστορίες των διηγημάτων του Οδυσσέα, που με τόση μαεστρία και άφθαστη τέχνη περιγράφει.
O Όμηρος Πέλλας που είναι ένας από πιο ταλαιπωρημένους λογοτέχνες μας.

  

Το πατρικό σπίτι

Μπράβο που το χωριό του τον τίμησε με ένα ανδριάντα στο έμπα!
Τιμή και δόξα λοιπόν στον μεγάλο ΟΜΗΡΟ ΠΕΛΛΑ.

          (Ελπίζουμε στο μέλλον να υλοποιηθούν τα σχέδια που προγραμματίζουμε ΄προκειμένου στη γενέτειρα του Οδυσσέα να πραγματοποιήσουμε, μαζί με τον Πολιτιστικό Σύλλογο του Χωριού μια λογοτεχνική βραδειά  προς τιμή και στη μνήμη του!



(1) Η αλλαγή της ονομασίας (Καημένη ή Καϋμένη) αλλά και πάρα πολλών χωριών (Ζούρτσα, Άλβενα, Κουμουθρέκα κτ.λ) αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα, σκέτη περιτομή από τους συνήθεις χαρτογιακάδες της κρατικής μικρόνοιας. Μέγα ιστορικό λάθος της ελληνοκεντρικής αντίληψης που τόσο ακριβά πληρώνει ο τόπος μας!!!

ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ ΚΑΙΤΗ ΓΚΡΕΥ

"Δεν ανεχόμαστε τον αντισημιτισμό"

Χριστίνα Πουλίδου                             protagon.gr, 16.9.14

        Ήταν όλοι τους εκεί 

(Σας παρακαλώ μην αντιδράσετε εκ προοιμίου. Μπείτε στον κόπο να καταλάβετε το θέμα. Με την ευχή μου.)

Η Μέρκελ σπάνια παρίσταται σε διαδηλώσεις. Πήγε όμως την Κυριακή κι έβγαλε λόγο - μαζί με τον Πρόεδρο Γκάουκ, τους αρχηγούς ΟΛΩΝ των κομμάτων και τους αρχιεπισκόπους της καθολικής και της προτεσταντικής εκκλησίας - μπροστά στην Πύλη του Βρανδεμβούργου και σε μια εκατοστή μέτρα από το Μνημείο του Ολοκαυτώματος. Ποιο ήταν το θέμα; Η καταδίκη του αντισημιτισμού, που ξεσήκωσε τη γερμανική Πολιτεία μετά από τα πολλά επεισόδια βίας σε βάρος των εβραίων στην περίοδο της κρίσης της Γάζας.

Το 1933 στη Γερμανία ζούσαν 560.000 εβραίοι. Στη δεκαετία του ΄50 προσπαθούσαν να επιβιώσουν 15.000 εβραίοι. Σήμερα ζούν εκεί 200.000 εβραίοι – «είναι σαν δώρο και νιώθω μια βαθιά ευγνωμοσύνη» τόνισε η Μέρκελ προχτές και προσέθεσε πως «όποιος χτυπά μια συναγωγή, χτυπά τα θεμέλια της ελεύθερης κοινωνίας μας. Η ζωή της εβραϊκής κοινότητας είναι κομμάτι της ζωής μας, της ταυτότητάς μας και της κουλτούρας μας. Δεν ανεχόμαστε τον αντισημιτισμό».

Βόηθα Βούδα (Μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις)

kavouras12.blogspot.gr/

Η πρώτη μας ... διαπαιδαγώγηση στο χωριό!

[Το κείμενο είναι από το βιβλίο μου (2007): ¨ΑΛΛΟΤΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ"]

Ο  γερο-Κλής από την Αγαλιανή, την εποχή εκείνη ως κάτοχος ενός βαρβάτου γαϊδάρου, επιβήτορα, ήταν ο κύριος νταβάς στις φοράδες του χωριού.  Γι αυτό ήταν εξέχουσα προσωπικότητα της μικρής κοινωνίας, διότι οι φοράδες ήσαν πολλές.

Συνήθως, το λαμπρό επεισόδιο της επίβασης  έπαιρνε διαστάσεις σπουδαίου γεγονότος στον απαγορευτικό και μυστηριακό κόσμο του έρωτα και της γονιμοποίησης και λάβαινε χώρα κάτω από τις γραμμές, σε ανοιχτό μέρος στο βάλτο του Ξουραφά. Στο άψε-σβήσε έπεφτε σύρμα και μαζευόμαστε όλη η λετσαρία, αλλά και μπόλικοι μεγάλοι με προεξάρχοντα τον κ. Πέπο.

(Πριν 27 με 28 χρόνια...)

Για μας τα παιδιά ήταν το πρώτο μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Σίγουρα όμως ήταν πολύ καλύτερο και πιο παιδαγωγικό από τις κοτσιλιές του πελαργού και τις απίθανες δοξασίες που μας αράδιαζαν  οι γονείς και οι δάσκαλοι στην πρώτη σοβαρή μας υπαρξιακή ερώτηση. Σημασία έχει τώρα εμείς με τη σειρά μας τι λέμε και πώς τα λέμε στδικά μας τέκνα;

Ένα άλλο μάθημα για το ίδιο θέμα ήταν το ΄΄μάτι΄΄ που κάναμε στο ζευγάρωμα των μικρών μηρυκαστικών, στις γίδες με τους εραστές τους, τα τραγιά. Με μεγάλη προθυμία ακολουθούσαμε τις μανάδες μας όταν πήγαιναν τις γίδες στο τραϊ. Ας ήταν και στην πέρα μεριά, στο μπουζέϊκο στους τράγους της γρια-Μπόγραινας.

Στα παιδικά μυαλά οι αποστάσεις φαντάζουν μεγάλες και μακρινές. Μας έλεγαν στην πέρα μεριά και σκεφτόμαστε δυο ώρες πήγαινε έλα. Βέβαια για την εξακρίβωση μιας απόστασης μεγάλο ρόλο παίζει και το μέσο κίνησης και μεταφοράς. Για συγκρίνετε τα πόδια με τα μηχανοκίνητα. Εξάλλου η διαίσθηση και η σαφής αντίληψη των πραγματικών διαστάσεων του χώρου και  του χρόνου, που είναι οι πρωτεύοντες παράμετροι της ζωής, στα παιδιά εμπεδώνονται με αργό ρυθμό. Και επίσης αυτές είναι οι πρώτες που ξεθωριάζουν από τις σελίδες της μνήμης ως πρώτα συμπτώματα της γεροντικής ανεπάρκειας του μυαλού.  

Τη θυμάστε την Μπόγραινα; Στην διασταύρωση του Μπουζιού, στον όχτο που τώρα είναι το οικολογικό σπίτι του Λιβά, αν δεν απατώμαι, υπήρχε το γρέκι της.

Φανταστείτε μια αλαφιασμένη γριά με δύο χοντρές γκρίζες πλεξούδες, μια μαλλιαρή τραγίσια γιούρντα (πανωφόρι) ριγμένη ανάρριχτα στους ώμους της σε μόνιμη βάση και δύο λαστιχένια μαύρα τσαρούχια στα γυμνά ροζιασμένα πόδια της. Δίπλα και γύρω της, τέσσερα θεόρατα τραγιά -μαύρα κατάμαυρα όπως η γιούρντα - και παραδίπλα μια καλυβούλα πρόχειρης κατασκευής από σαμακιές, ράπες και λίγες πέτρινες πλάκες, (όχι για σκεπή αλλά να μην την πάρει ο αέρας), που ήταν η κατοικία της γριάς. Η εικόνα έδενε με μια δυνατή και πανάσχημη οσμή που ήταν κυρίαρχη σε όλη την περιοχή. Ήταν η βαρβατήλα – προστατικά υγρά σπέρματα και ορμόνες σωματοτρόπες – που ειδικά στα τραγιά είναι βαριά και ανυπόφορη.

Το όλο βιβλικό σκηνικό ασυναίσθητα οδηγούσε τις μνήμες σε Βιργιλιακές και Ομηρικές καταστάσεις, σπηλιές Πολύφημου και τοιαύτα.

Με αυτά και με άλλα τέτοια μεγαλώσαμε και…συνεχίζουμε. Μη βιάζεστε, ο καθένας με τη σειρά του και μην αγωνιάτε, δεν μας την παίρνει κανείς. Μόνο αυτό είναι σίγουρο!!!

---

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΚΑΒΟΥΡΑ

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΑΪΔΑΡΩΝ

Για να μην ξεχνιόμαστε ...

Μια μέρα εμφανίστηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με γραβάτα. Ανέβηκε σε ένα παγκάκι και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 100 ευρώ και μάλιστα μετρητά. Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το χαμόγελο στα χείλη. Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 150 ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι πούλησαν τα ζώα τους. Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 300 ευρώ για όσα ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους. Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι . 500 ευρώ!! Και αποχώρησε. Την επόμενη μέρα ανέθεσε στον συνέταιρό του το κοπάδι των γαϊδάρων που είχε αγοράσει και τον έστειλε στο ίδιο χωριό με εντολή να τα πουλήσει όλα στην τιμή των 400 ευρώ το ένα. Οι κάτοικοι βλέποντας την δυνατότητα να κερδίσουν 100 ευρώ την επόμενη εβδομάδα, αγόρασαν ξανά τα ζώα τους 4 φορές πιο ακριβά από ότι τα είχανε πουλήσει, και για να το κάνουν αυτό, αναγκάστηκαν να ζητήσουν δάνειο από την τοπική τράπεζα.

ΔΗΜΟΣ ΖΑΧΑΡΩΣ : πάντα .... Μανωλιός κι ας βάζει ότι ρούχα θέλει!!!

      Χίλιες φορές έχω αποφασίσει να σταματήσω να ...παραδέρνω με τα "έργα και τις ημέρες" του περιβόητου δήμου μας, της Ζαχάρως. Και μάλιστα τώρα που  όλα είναι στον αέρα και υπό προθεσμία.

Έτσι δεν είναι; Δεν υπάρχει πιθανότητα - και μεγάλη μάλιστα - το ΣτΕ σε τακτό χρονικό διάστημα να φέρει τα πάνω - κάτω και να αλλάξουν όλα τα δημοτικά αξιώματα; Ας είναι όμως, κατέληξα να το κάνω κάπως σαν τους καλόγερους που δεν τους αφήνουν να αγιάσουν οι ...προσκλήσεις και για να μη βλέπουν σκανδαλιάρικα ονείρατα κοιμούνται σε σαϊσματα από γιδότριχες. Αλλά πού...

 Παρά ταύτα αφήνω εντελώς ασχολίαστες τις τελευταίες πομπώδεις και προκλητικές δηλώσεις   του έκπτωτου πλέον δημάρχου περί λαϊκής συνείδησης κτ.λ, όπως και τις τοποθετήσεις αντιδημάρχων και λοιπόν δημοτικών οργάνων, καθότι όλα αυτά είναι σκέτες καρικατούρες που υποβιβάζουν την νοημοσύνη του απλού πολίτη!

          Έχουμε και λέμε λοιπόν κι ας πάμε παρακάτω. 

    Αφότου λοιπόν ανέλαβε η νέα(;) δημοτική αρχή, το προσωπικό του δήμου, διοικητικές και οικονομικές υπηρεσίες, βρίσκεται σε μεγάλη αναστάτωση... Άλλοι παίρνουν δυσμενή μετάθεση για Ζούρτσα ή αλλαγή καθηκόντων και θέσης και άλλοι παραιτούνται, χωρίς να τηρούνται έστω και τα προσχήματα των διατάξεων του υφιστάμενου κώδικα και του κυρίαρχου νόμου. 

Ισχύει ο νόμος του χαλίφη και μόνο! 

    Ακούτε λοιπόν και κρίνετε μόνοι σας: 
   Στις 1-9-14 η αναπληρώτρια προϊσταμένη παραιτήθηκε ξέρετε για πιο λόγο; Διότι λέει ο νόμος καθορίζει ότι για τη συγκεκριμένη θέση ο υπάλληλος πρέπει να είναι ΠΕ, πανεπιστημιακής εκπαίδευσης κι αυτή είναι ΠΔ, μέσης εκπαίδευσης. Και όμως κατείχε τη θέση εντελώς παράνομα για 10 ολόκληρα χρόνια!!! Αλήθεια γιατί τώρα τέτοια ευαισθησία; Μήπως επειδή έχουν οι σφίξει τα πράγματα και η σπάθα αιωρείται άνωθεν ή συμβαίνει κάτι άλλο; Σίγουρα η παραίτηση δεν είναι προσχηματική. Τέλος πάντων,  αλλά ο τραγέλαφος συνεχίζεται. Στη θέση της, αναπληρωτής προϊστάμενος, ορίσθηκε από το νέο δήμαρχο άλλος υπάλληλος χωρίς και αυτός να έχει τα απαιτούμενα προσόντα του νόμου αλλά και εντελώς αντίθετα με τις διαδικασίες του Κώδικα Υπαλλήλων.

      Τι λέτε υπάρχουν παραβάσεις; Θα μου πείτε σιγά το πράγμα, αλλά εάν είσαστε ...στο χορό τότε θα σας ένοιαζε και θα σας παρά ένοιαζε και μάλιστα σε αυτή τη μεγάλη κρίση, με τις  ...αξιολογήσεις! 

Ξέρεις ρε τι θα πει Έλληνας;

/kavouras12.blogspot.gr/

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΓΥΜΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡΑΣ

Το τέλος της λαϊκίστικης 

μοιρολατρίας !

     Ένας φίλος από τα παλιά, Ζαχαραίος (1) αλλοδαπός στην Αθήνα, πάραυτα με την εξαγγελία για τη πτώση  του χαλίφη, μου απέστειλε  ένα χαριτωμένο, σπιρτόζικο σημείωμα, που σας το παρουσιάζω αυτούσιο:

 

 «Όλοι μας γνωρίζουμε τη σχέση των Βυζαντινών με τον αυτοκράτορα, τον «Καίσαρα των Ρωμαίων» και με την Πόλη. Τον αυτοκράτορα τον θεωρούσαν αντιπρόσωπο του Θεού,  θεόσταλτο και "δισυπόστατο". Αποτελούσε και τον Ανώτατο Αρχιερέα της θρησκείας, όλης της χριστιανοσύνης αλλά και τον Ανώτατο Άρχοντα όλης της θεοκρατικής αυτοκρατορίας. Για τη δε Κωνσταντινούπολη, τη Βασιλεύουσα πίστευαν ότι ήταν απόρθητη στον αιώνα τον άπαντα υπό την σκέπη του Θεού. Η Κερκόπορτα ήταν ολάνοιχτη και ενώ οι Γενίτσαροι του Μεχμέτ Β΄ θέριζαν τους καθημαγμένους τελευταίους υπερασπιστές της Πόλης, ο λαός στην Αγιά Σοφιά χτυπούσε τα τετρακόσια σήμαντρα και τις εξηνταδυό καμπάνες βλέποντας οράματα και οπτασίες και προσμένοντας  την Παναγιά Γρηγορούσα. Σας θυμίζω και τους δύο σχετικούς θρύλους. Τα ψάρια του παπά της εκκλησίας του Μπαλουκλή (Ζωοδόχο Πηγή) που τινάχτηκαν από το τηγάνι στη λιμνούλα και την ιστορία του μαρμαρωμένου βασιλιά που άγγελος Κυρίου υφάρπαξε  τον σκοτωμένο  αυτοκράτορα και  αφού τον μεταμόρφωσε σε στήλη μαρμάρου τον έθαψε κάτω από την Χρυσή Πύλη και ότι θα έρθει μια μέρα που ο άγγελος θα τον ξυπνήσει για να ξαναπάρει την Πόλη. 
Μάλιστα καλομελέτα και έρχεται!»

 

      Τι λέτε; Εάν στη θέση της Πόλης βάλετε τη Sugartown  θα πέσουμε πολύ έξω; Τη θέση δε του ξεροκέφαλου παπά καταλαμβάνουν επαξίως όλα τα εξαπτέρυγα και οι κήνσορες (αχυράνθρωποι και λοιποί παρατρεχάμενοι,...από όλα τα γρέκια  με γιδοπρόβατα και κοτερά  2) . Απομένουν τα ψάρια του παπά. Εδώ σηκώνω τα χέρια μια και η Ζαχάρω στερείται τέτοιων ειδών του ζωικού βασιλείου που μπαίνουν στο τηγάνι, τουναντίον υπεραφθονούν  τα μεγάλα ψάρια όπως οι καρχαρίες!

(1)  Εντάξει Μακισταίος είναι ο άνθρωπος κι ας το έγραψα Ζαχαραίος. Αυτό γιατί δεν μπορούσα να χωνέψω πώς αυτά  τα χωριά μετά από τη συφορά της πυρκαγιάς και όλες τις ..μαλαγανιές που βγήκαν στη φόρα δεν τον μαύρισαν …Κατάλαβες κύριε πρόεδρε;

(2)  Γιατί να μην περιαυτολογήσω ότι ξέρω απέξω κι ανακατωτά όλα τα σχετικά με τα γρέκια, τα γιδοπρόβατα και τα κοτερά; Ακόμα και για τα παπαγαλάκια μάθαμε στην Κτηνιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης. Επομένως και κανείς δεν μπορεί να μου προσάψει ίχνος απαξίωσης για όλα αυτά τα μικρά ζώα και ….πτηνά!   

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ ΒΓΑΛΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΡΒΑΝΑ!!!

Γράφει ο ίδιος ο Νιρβάνας

  "Ο  καημένος  ο  Αλέξανδρος! Καινούργιες  ανησυχίες  θα  είχε πάλι  η  ασκητική  του  με  τη  συρροή  τόσων  ξένων  και  δικών  μας  μουσαφιραίων  στο  ταπεινό  του  σπιτάκι  του  ωραίου  νησιού. Τον  ετρόμαζε  τόσο  πολύ  η  "περιέργεια  του  Κοινού".

Είχα  διηγηθεί  άλλοτε  την  ανησυχία  του  αυτή, όταν  πήγα, κλέφτικα , με  χίλιες  προφάσεις, να  τον  φωτογραφίσω  απάνω  στο  καφενεδάκι  της  Δεξαμενής. Δεν  υπήρχε  ως  τότε  φωτογραφία  του  Παπαδιαμάντη. Και  συλλογιζόμουν  ότι  απ' τη μια  μέρα  στην  άλλη  μπορούσε  να  πεθάνει 

ο  μεγάλος  Σκιαθίτης, και  μαζί  του  να  σβήσει  για  πάντα  η  οσία  μορφή  του. Και  πότε  αυτό; Σε  μιά  εποχή  που  δεν  υπάρχει  ασημότητα  που  να  μην  έχει  λάβει  τις  τιμές  του φωτογραφικού  φακού. Και  πώς   θα  μπορούσε  να  δικαιολογηθεί  μία  τέτοια  παράλειψη  της  γενεάς  μας  σ' εκείνους  που  θα  'ρθουν  κατόπι  μας  να  συνεχίσουν  τον  θαυμασμό  μας  για  τον  απαράμιλλο  λυρικό  ψυχογράφο  των  καλών  και  των  ταπεινών  και  τον  αγνότατο  ποιητή  των  νησιώτικων  γιαλών; Αλλά  ο  αγνός  αυτός  χριστιανός  με  την  ψυχή  του  αναχωρητή, δεν  εννούσε, με  κανένα  τρόπο, να  επιτρέψει  στον  εαυτό του  μία  τέτοια  ειδωλολατρική  ματαιότητα. "Ού  ποιήσεις  σεαυτώ  είδωλον  ουδέ  παντός  ομοίωμα", ήταν  η  άρνησή  του  και  η  απολογία  του. Αποφάσισα  όμως  να  πάρω  την  αμαρτία  του  στο  λαιμό  μου. Ο  Θεός  και  η  μακαρία  ψυχή  του  ας  μου  συχωρέσουν  το  κρίμα  μου. Ένας  από  τους  ωραιότερους  τίτλους  που  αναγνωρίζω  στη  ζωή  μου, είναι  ότι  παρέδωσα  στους  μεταγενέστερους  τη  μορφή  του  Παπαδιαμάντη. 

Με  τι  δόλια  και  αμαρτωλά  μέσα  επραγματοποίησα  τον  άθλο  μου  αυτό,

Το σπίτι με τις Καρυάτιδες κι ο θρύλος με τις δύο αδικοχαμένες αδελφές της οδού Ασωμάτων          

Αθήνα, οδό Ασωμάτων 45. Στέκει επιβλητικό ένα καλοσυντηρημένο λαϊκό νεοκλασικό σπίτι, όπου δύο Καρυάτιδες στηρίζουν την οροφή. Είναι πολύ νεότερες από τις «ξαδέλφες» στο Ερέχθειο και έχουν τα χέρια τους σταυρωμένα. Το περιβάλλον δεν έχει σχέση με την κλασική εποχή της Ακρόπολης, αλλά με την λαϊκή γειτονιά στου Ψυρρή. Όμως οι κόρες παραμένουν το ίδιο όμορφες και αγέρωχες, κρατώντας με το κεφάλι τους το βάρος του χρόνου. Ο μύθος που συνοδεύει την ιστορία τους είναι εξίσου βαρύς και πένθιμος, καθώς λέγεται ότι ο ιδιοκτήτης του κτηρίου είχε δυο κόρες, που πέθαναν για άγνωστο λόγο. Τότε ότι ο συντετριμμένος πατέρας αποφάσισε να φτιάξει τις συγκεκριμένες κόρες για να τις έχει κοντά του, σε όλη του τη ζωή.

Η διάσημη φωτογραφία του Μπρεσόν

Οι απόψεις του Συλλόγου Περιβαλλοντικής Προστασίας Ζαχάρως σχετικά με την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη.

      Ο Σύλλογος Περιβαλλοντικής Προστασίας Ζαχάρως διοργάνωσε ημερίδα για την
ενημέρωση σχετικά με την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη ανάπτυξης και προστασίας της
παραλιακής ζώνης Ζαχάρως-Καϊάφα.
Σε συνέχεια της εκδήλωσης που είχε διοργανώσει πέρυσι το Σεπτέμβρη με το ίδιο θέμα
παρουσίασε τις θέσεις και τις προτάσεις του για την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ)
που θα καθορίζει το πλαίσιο προστασίας και ανάπτυξης της περιοχής. Αυτές συνοψίζονται
ως εξής
Προστατευτικό πλαίσιο
- Η ΕΠΜ επιτέλους καθορίζει ποιες είναι θέσεις των προστατευόμενων περιοχών και
ποιες είναι οι επιτρεπόμενες χρήσεις και δράσεις σε αυτές.
- Σε σχέση με την περυσινή ΕΠΜ και μετά από ενέργειες και του Συλλόγου
Περιβαλλοντικής Προστασίας Ζαχάρως έχουν αρθεί οι περισσότερες απαγορεύσεις
σχετικά με την κολύμβηση και την πρόσβαση. Πλέον ενώ προστατεύεται η
ευαίσθητη βιοποικιλότητα της περιοχής επιτρέπεται η πρόσβαση στις παραλίες και
η άσκηση ήπιων δραστηριοτήτων.
- Καθορίζεται το πλαίσιο προστασίας της Λίμνης του Καϊάφα και της γύρω περιοχής
για να διακοπεί η υποβάθμισή της ειδικά μετά από το πλήγμα των πυρκαγιών.
- Γίνονται σαφείς και εξειδικεύονται κατά τόπους οι περιορισμοί για να ανακάμψει η
περιοχή και να αναδειχθεί η περιβαλλοντική της αξίας και το φυσικό κάλλος.
Αναπτυξιακό πλαίσιο Καϊάφα και Παραλιακής Ζώνης
- Επιτρέπονται οι μέχρι τώρα ήπιες δραστηριότητες και στην παραλιακή ζώνη
(επίσκεψη, κολύμπι, ψάρεμα κ.λπ.) και στη Λίμνη του Καϊάφα.
- Προβλέπονται τα έργα και οι ενέργειες διάπλασης τόσο εντός όσο και γύρω από τον
Καϊάφα με σκοπό τη μετατροπή του σε μια περιοχή που ο επισκέπτης μπορεί να
έρθει σε επαφή με το φυσικό τοπίο χωρίς όμως να του προκαλεί ανεπανόρθωτες
βλάβες. Πιο συγκεκριμένα:
o βελτίωση του υπάρχοντος κτηριακού δυναμικού
o κατασκευή πλωτού εστιατορίου
o αθλητικό κέντρο

Τσίπρα, να σε δω στα δύσκολα...

//kavouras12.blogspot.gr/

ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ

Ζαχαραίοι και Ζαχαραίες

                  Με αφορμή τα τελευταία μεγάλα κατορθώματα-αποφάσεις της

     "Ανεξάρτητης", 

   "'Έντιμης", 

    "Άδολης", 

    "Εθνικής" 

Δικαιοσύνης, ειδικότερα για την ουσιαστική προώθηση του παιχνιδιού- Πανταζή. δηλαδή η αδυναμία καθόδου στις δημοτικές εκλογές, όχι μόνο δεν εφαρμόσθηκε αλλά έγινε δεκτή η υποψηφιότητά του, κάτι που ήταν δεδομένο ότι θα τιμωρούταν. Εντούτοις όλοι συνέργησαν στο να ψηφίζουμε δήμαρχο τον έναν και να γίνεται ό άλλος.

Αιδώς Αργείοι!!!*

Γιώργος Ζήρος

*Ντροπή

Εσείς κ. Καθηγητά τι βαθμό θα βάζατε;

Νίκος Τσιφόρος (1911-1970)

Μνημόνευση ενός σπουδαίου Έλληνα

  1. Τσιφόρειον ύφος (αποσπάσματα από τον τόμο Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα", Ερμής 1980)

" Το λοιπόν, η κυρία του κυρίου Δήμου, Σόνια τ' όνομα, Σοφία τη βγάλανε από την κολυμπήθρα. μπήκε λαχανιασμένη, θα 'χε κονομημένη και την πίεσή της και το δήλωσε με το χαρτί της προπλερωμής στο χέρι:
- Ο κύριός μου θα κάνει κετσάπ.
- Τσεκ απ, τη διόρθωσε ένας μικρούλης που πάγαινε για γιατρός και έμεινε νοσοκόμα.
Η κυρία Σόνια, Δήμος ο σύζυγος, τον κοίταξε περιφρονητικά, αυτηνής τώρα θα της λέγανε για ντομάτες, που μαγειρεύει χρόνια και χρόνια; Δεν του 'πε όμως " α να χαθείς" καθόσον πολύ ευγενής κυρία , κι άνοιξε το κορκόδειλο που ξεκίνησε βασιλιάς στα νερά και κατάντησε τσάντα, και του πασάρησε κατοστάρικο ένα από τα φρέσκα , νέας εκδόσεως, και ξανάπε με πείσμα "κετσάπ" κι ο κορκόδειλος έκλεισε μόνος του το στόμα του. Άλλο κατοστάρικο, δηλαδή, δεν υπάρχει.
Τι είχε ο κ. Δήμος; Κοιλιά είχε, αυτοκίνητο είχε, δια μέρισμα μερακλαντάν είχε , τον κακό του τον καιρό, όλα τα είχε. Αλλά τρώγων υπεράνω του δέοντος σάμπως αισθανότανε φούσκωση και σάμπως να μην ήτο καλά, "δεν με νιώθω, ρε Σόνια, τώρα τελευταίως". Πολύ αέριον έβγαινε από όλας τας κατευθύνσεις και είπε " ας πα να με δούνε, διότι αν δε με δούνε μπορεί να μη με ξαναδούνε, και μένων χήρα η Σόνια θα παρατήσει τον κορκόδειλο και θα μαγκώσει τις σαύρες".
Συμφωνών ο θεράπων ιατρός "Βοηθός του Καθηγητού Μπουρδαμπάχερ εν Λειψία"- και αν την είχε δει την Λειψία εμένα να μου τρυπήσετε τη μύτη- λέγων "εγώ συμφωνώ καθ΄όλα, αγαπητέ, και να κάμετε αναλύσεις περί αίματα, περί ούρατα, περί καρδιογραφήματα, περί όλα σας, να ιδούμε από τι θα πεθάνετε!".

"Το κρεβάτι του πόνου",

*********************************
"Γιατί έκανε ο Θεός τη θάλασσα;
Γιατί αλλιώς πού θα πηγαίνανε τα χταπόδια; Και τα άλλα ένα σωρό όντα; Είπε, το λοιπόν, "δεν φτιάχνω μια θαλασσίτσα, να τα ρίξω όλα μέσα, να ταξιδεύουνε και τα πετρελαιοφόρα, να κονομάνε οι μεγάλοι κι