Στις μικρές μας κοινωνίες τίποτα δεν μένει μυστικό, μέχρι τέτοιου σημείου που ο καθένας μας ξέρει και με τι κουτάλια τρώει ο άλλος. Κάτω απ΄ αυτό το κοινωνικό σύνταγμα που είναι πανίσχυρο χωρίς γραφή και κιτάπια, τον τελευταίο καιρό, μια βδομάδα και βάλε, η μικρή κοινωνία της Ζαχάρως βουίζει από ένα περιστατικό εντελώς απαράδεκτο. Περιπλέκεται μαζί η ατομική βιαιοπραγία (1), ο ρατσισμός και η ξενοφοβία. Βιασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας! Καθίσταται δε δέκα φορές απαράδεκτο γιατί συνέβη σε ένα χώρο που τέτοια φαινόμενα είναι πέρα για πέρα ξένα, όπως είναι ο χώρος της παιδείας. Σίγουρα τέτοια φαινόμενα είναι ελάχιστα δεν παύουν όμως να αμαυρώνουν ότι το ευγενές και πανανθρώπινο εκφράζει αυτόν τον χώρο!
Έχω μάθει δε ότι δεν είναι το μοναδικό περιστατικό με τον ίδιο δράστη, αλλά απλώς αυτό βγήκε στη φόρα.
Επί του παρόντος δεν προχωρώ παρέκει, περιμένω όμως ο κύριος Καθηγητής να ...επανορθώσει....Πώς; Αυτός ξέρει τον τρόπο!
Εντάξει κύριε καθηγητά; Μη σε πάρει και σε σηκώσει γιατί ξέρεις όπως σοφά λέει ο λαός:"καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα" κι όπως καλά γνωρίζεις μαζί έχουμε κι άλλα νταραβέρια.......
(1) Η μνήμη, η μηχανή του χρόνου, μου έφερε στη σκέψη εκείνα τα αλλοτινά χρόνια που καθόμουν στα ίδια θρανία. Τότε που η κύρια μέθοδος αγωγής και καθυπόταξης της ορμής και του ενθουσιασμού των νέων ήταν το ξύλο και μάλιστα με το νόμο. Θυμάμαι που λέτε, όταν είχαμε μαθηματικά η μισή ώρα περνούσε με τον κ. Καθηγητή να πλακώνει στις σφαλιάρες και στις κλωτσιές ένα κοντό, αλλά σφριγηλό μαθητή σαν τα αγελαία κατσίκια του βουνού. Ντεχνέκι με κυνηγητό στην τάξη. Ο βιτζαδόρος κύριος έβγαζε όλα τα απωθημένα του στο μικρό μαθητή από την Άλβενα κι αυτό δυο φορές τη βδομάδα.
(1) Η μνήμη, η μηχανή του χρόνου, μου έφερε στη σκέψη εκείνα τα αλλοτινά χρόνια που καθόμουν στα ίδια θρανία. Τότε που η κύρια μέθοδος αγωγής και καθυπόταξης της ορμής και του ενθουσιασμού των νέων ήταν το ξύλο και μάλιστα με το νόμο. Θυμάμαι που λέτε, όταν είχαμε μαθηματικά η μισή ώρα περνούσε με τον κ. Καθηγητή να πλακώνει στις σφαλιάρες και στις κλωτσιές ένα κοντό, αλλά σφριγηλό μαθητή σαν τα αγελαία κατσίκια του βουνού. Ντεχνέκι με κυνηγητό στην τάξη. Ο βιτζαδόρος κύριος έβγαζε όλα τα απωθημένα του στο μικρό μαθητή από την Άλβενα κι αυτό δυο φορές τη βδομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου