Όπως όλοι κατανοείτε τα παρακείμενα χαρτάκια είναι ένας μικρός κατάλογος με τα ψώνια στο Super Market. Το μεν πρώτο είναι μιας νοικοκυράς στον άνδρα της και το άλλο ενός νοικοκύρη. Με μια σκέτη ματιά φαίνεται η διαφορά, κάνει μπαμ.
Το πρώτοι είναι δείγμα μεθοδικότητας από κάθε πλευρά με σημασία στη λεπτομέρεια. Σωστά γραμμένο με άριστη ορθογραφία, μέτρο και συσχέτιση. Είναι υπόδειγμα σύστασης ορθολογισμού, ορθοέπειας και οικονομισμού χωρίς το παραμικρό ίχνος αμετροέπειας.
Το δε πρώτο ακριβώς τα αντίθετα, Επιδεικνύεται μια συμμόρφωση και μια προσήλωση στη γραμμή του νόμου, τυπολατρεία και στην καθεστηκυία τάξη πραγμάτων και προσώπων. Μια μορφή κομφορμισμού και νομιμοφροσύνης που πηγάζει όμως από μια ψυχολογική σταθερότητα και ισορροπία.
Ακόμη σε όλα αυτά συμβάλλουν και οι εμπειρίες με τα βιώματα καθενός.
Αυτά!
Το πρώτοι είναι δείγμα μεθοδικότητας από κάθε πλευρά με σημασία στη λεπτομέρεια. Σωστά γραμμένο με άριστη ορθογραφία, μέτρο και συσχέτιση. Είναι υπόδειγμα σύστασης ορθολογισμού, ορθοέπειας και οικονομισμού χωρίς το παραμικρό ίχνος αμετροέπειας.
Το άλλο είναι δείγμα προχειρότητας και ίσως τσαπατσουλιάς. Έχει όλα τα αντί του πρώτου.
Βεβαίως δεν είναι θέμα γνώσης και επαγγελματικής εξειδίκευσης. Όπως δηλαδή είναι η κυρία καθηγήτρια και ο άλλος τεχνοκράτης π.χ. κτηνίατρος, όπως η χάρη μου.
Τα έδειξα και τα δυο σε ένα φίλο μου ψυχαναλυτή και μου τόνισε και μια άλλη εκδοχή, που καθόλου δεν πήγαινε ο νους μου. Τα χαρτάκια αποτελούν δείγμα του χαρακτήρα, της προσωπικότητας αλλά και μικρό καθρέπτη της ψυχολογίας του συγγραφέα, ανεξαρτήτως της πολιτικής συνισταμένης του.
Το δεύτερο χαρτί επιδεικνύει μια απαξιωτική θεώρηση για τα καθημερινά τέτοιου είδους, ίσως μια αντισυστηματικότητα, μια αντισυστημικότητα και μια αναρχικότητα ίσως λόγω μιας ψυχολογικής αστάθειας.
Ακόμη σε όλα αυτά συμβάλλουν και οι εμπειρίες με τα βιώματα καθενός.
Αυτά!
Πολύ θα ήθελα τη γνώμη, θέση του κουμπαράκου μου που όλα τα αλέθει και τα ζυμώνει με μια φιλοσοφική διάθεση. Ίσως......
(1) Στη νέα ελληνική γλώσσα χρησιμοποιούμε δύο εκφράσεις που περιλαμβάνουν το ουσιαστικό όνυξ (όνυχας): εξ όνυχος τον λέοντα και εξ απαλών ονύχων. Η πρώτη κυρίως χρησιμοποιείται μεταφορικά και σημαίνει ότι από την ελάχιστη ένδειξη, λεπτομέρεια ενός προσώπου είναι δυνατόν να καταλάβουμε το ποιόν και το χαρακτήρα του ή πολλάκις και την ταυτότητά του. Η δεύτερη δηλώνει κάτι που γίνεται από την τρυφερή, νηπιακή, παιδική ηλικία, παιδιόθεν και πολλάκις χρησιμοποιείται λανθασμένα με την έννοια ακροθιγώς, επιφανειακά, επιπόλαια, επιδερμικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου