Πιστεύω ακράδαντα ότι Μπισχιναίοι και μη θα συμφωνήσετε ότι το ταξείδι μας στο κόκκινο Μπισχίνι ήταν μια απίθανη διαδρομή και το κυριότερο ωφέλιμη παρακαταθήκη στους νέους & στους ερχόμενους. Οπωσδήποτε και ένα στέφανο χρέους, τιμής και δόξας σε όλους τους προγόνους.
Τελειώνοντας λοιπόν αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω δημόσια τη Ρέα Μακρή, γιατί χωρίς αυτή δεν είχε γίνει τίποτα.
Η προσφορά ανεκτίμητη!!!
Έτσι τελειώνουμε με την αναφορά και παρουσίαση του παλιού Δημοτικού που περικλείει απίθανες μνήμες και παλιές δόξες!
Και να τονίσουμε ότι η μνήμη δεν πεθαίνει ποτέ. Γίνεται παράδοση και ιστορία και σε αυτό ίσως κάπως συμβάλαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου