Βεβαίως όλα τα γραφτά μου είναι μέσα από την καρδιά μου, τούτα όμως τα λόγια είναι πιο μέσα από όλα. 
Όλοι μας περνάμε δύσκολες στιγμές. Τα μηνύματα από παντού χτυπάνε την πόρτα μας, κι ο κίνδυνος πλέον μας παραμονεύει. Είναι σοβαρός κι αμείλικτος. Τι παραμονεύει; Μια δική μας αμέλεια, μια παράλειψη στα μέτρα προφύλαξης και προστασίας, που είναι ΑΝΑΓΚΑΙΑ & ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ [μάσκες, αποστάσεις, πλύσιμο χεριών κ.τλ]
ΛΟΙΠΟΝ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ!!!
Από τη δική μου μεριά σχετικά με αυτή την ιστοσελίδα, η πρώτη μου σκέψη ήταν τη σταματήσω, τουλάχιστο μέχρι να ελαττωθεί η μπόρα. Μα είναι δυνατόν - βασανιζόμουν - να επιπλέουν οι βαρκούλες και τα καράβια να βουλιάζουν είτε μεσοπέλαγα είτε μέσα στα λιμάνια; Για αυτό ακριβώς τον λόγο ζήτησα την άποψη μερικών φίλων. Τελικά όλοι, μου εναντιώθηκαν και με αποπήραν για δυο σοβαρούς λόγους:
- Για όσες και όσους το παρακολουθούν, αν και δεν έχει να κάνει άμεσα με τη μεγάλη δοκιμασία, όμως έχει καλή επίδραση στη ψυχική υγεία που τόσο έχουμε ανάγκη. Σε πολλούς είναι τονωτικό ελιξίριο στο εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα της ψυχής μας
- Εξίσου και για μένα. Είναι μια ωφέλιμη απασχόληση, μια διέξοδος στα τόσο κακά κι ανάποδα και σίγουρα ένα βάλσαμο ψυχής.
Μάλιστα!
Έτσι λοιπόν συνεχίζουμε την πλεύση σαν βαρκούλα στο πέλαγος. Πλέον τα κείμενα θα είναι λιγότερα αιχμηρά, πιο μαλακά και περισσότερο θα ..λογοτεχνίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου