Επειδή προχτές ήταν ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ δημοσιεύουμε 3 υπέροχα κείμενα για τα ζώα. Το 1ο και το 3ο είναι του, κτηνιάτρου, παλιόφιλου Λαρισαίου, Χριστόδουλου Χαραλαμπίδη και το 2ο είναι του Γιάννη Σχίζα, οικολόγου [περιοδικό ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ]. Αλλά θυμηθείτε και το δικό μου βιβλίο "ΑΝΑΛΟΓΙΟ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ & ΖΩΑ" [1998] από το οποίο δημοσιεύω ένα μικρό απόσπασμα, αρκετά επίκαιρο .
----------------------- 1 --------------------------
ΝΟΥΜΠΕΤΙ * ΑΛΟΓΩΝ
Τα γέρικα, ανήμπορα αλόγα και μουλάρια , απόμαχα της υλοτομίας του Σμόλικα των Αγράφων της Πίνδου ,τα λύτρωνε η ευθανασία . Η ιατρική πράξη γινόταν σε κλίμα συγκίνησης , ύστερα, ακολουθούσε η τελετή του δείπνου κάτω από τον μουσικό ήχο των τραγουδιών της Ηπείρου. Σπάνιες στιγμές , στην πιο πρωτόγονη μορφή τους, χαραγμένες στη μνήμη μου. Μόνο σεβασμό και ευθύνη αισθάνομαι, για τα ζώα του μόχθου και τους ανθρώπους τους .
Πέτρος Λούκας Χαλκιάς - Μοιρολόι
---------------- 2 -------------
«Τι είναι ο
άνθρωπος δίχως τα ζώα; Αν όλα τα
ζώα φύγουν από τη μέση, ο άνθρωπος θα πεθάνει
από μεγάλη εσωτερική μοναξιά...»
Η 4η Οκτωβρίου ήταν
η «Ημέρα των ζώων», που η συμβατική σκέψη συνήθως την αναθέτει στους ανθρώπους
του πολιτικού περιθωρίου ή... στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Από τη νεολιθική
εποχή της αρχής της γεωργικής περιόδου και της υποχώρησης του ανθρώπου από τον
ρόλο του κυνηγού, τα ζώα ήταν πολύτιμα. Η χρησιμοθηρική αντίληψη για τα ζώα
είχε πάντοτε το πάνω χέρι στη διαδρομή αυτών των αιώνων, όμως δεν έλειπαν οι
κουβέντες με νόημα! Προείχε η απάντηση του αρχηγού των Ινδιάνων Σιάτλ στον
Πρόεδρο των ΗΠΑ Φραγκλίνο Πηρς, το 1855, ύστερα από πρόταση του δεύτερου για
αγορά ινδιάνικης γης: «Τι είναι ο άνθρωπος δίχως τα ζώα; Αν όλα τα ζώα φύγουν
από τη μέση, ο άνθρωπος θα πεθάνει από μεγάλη εσωτερική μοναξιά...»
Τα αποκαλούμενα
«ζώα έλξης» στον τρίτο κόσμο και στις ορεινές περιοχές επιζούν σε σημαντικούς
αριθμούς. Τώρα πλέον στη χρησιμοθηρική δραστηριότητα απομένουν τα φαγώσιμα
ζώα... Πάντως και έτσι οι προβληματισμοί για την «ευζωία» των ζώων
αναπτύσσονται αλματωδώς, ακόμη και στους χώρους των κτηνιάτρων. Είδαμε, σε δυο
συνέδρια «Βιολογικής αιγο-προβατοτροφίας», που έγιναν το 2003 και το 2004, στο
Μεσολόγγι και στο Αγρίνιο, να υποστηρίζεται ότι η ευημερία των ζώων από την
άποψη της διατροφής, της υγιεινής, της άνεσης κινήσεων, της αποφυγής κάθε
περιττού πόνου, καταλήγει στα ευτυχισμένα ζώα...
Τα ζώα «έπαιξαν»
πολύ στη λογοτεχνία. Ο Χριστιανόπουλος γράφει για τη «Γάτα» στη «Νεκρή πιάτσα»:
«Αρπάζει το κρέας που της ρίχνω, μα όταν σκύψω για να τη χαϊδέψω, τραβιέται
πίσω και μου βγάζει νύχια». Ο Σεφέρης γράφει για τις «γάτες του Άη-Νικόλα» που
δεν άντεξαν στο φαρμάκι αιώνων, χρησιμοποιώντας το συμπαθές τετράποδο για να
δείξει την υπέρβαση των ορίων... Η Μαργαρίτα Καραπάνου έβρισκε ότι οι σκύλοι
έχουν μυθιστορηματικό χαρακτήρα, η Κατερίνα Πλασαρά υπεραμύνθηκε του ελληνικού
μουλαριού και της γίδας της Σκοπέλου, ο Ρένος Αποστολίδης διετέλεσε γατόφιλος.
Αφήνουμε στην άκρη
τα fake ζώα με τον Τζιμ Ντάιτς (1925-2020), που ήταν ο Σιλβέστρος, ο Τουΐτι, ο
Μίκυ και η Μίνι Μάους, ο Πλούτο... Ήταν κι αυτά μια μαθητεία ζωής, ένα
εξαγνιστήριο παλιών ανθρώπινων κριμάτων, ένα «παιχνίδι» εκεί όπου δεν πρέπει να
«παίζουμε»...
---------------- 3 -------------
Ο όρος «στερεοτυπική συμπεριφορά» αναφέρεται σε όλα τα είδη των ζώων και χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια συμπεριφορά που είναι μονότονη, επαναλαμβανόμενη, δεν εξυπηρετεί κάποιον προφανή σκοπό και εκδηλώνεται κάτω από συνθήκες αιχμαλωσίας ή, γενικότερα, υπέρμετρου και παρατεταμένου στρες.
Εάν το περιβάλλον και οι ζωοτεχνικές εφαρμογές δεν ανταποκρίνονται στις φυσιολογικές ηθολογικές κοινωνικές ανάγκες των ζώων (1), τότε αυτά αντιδρούν με τον ‘’ μηχανισμό του stress και της ομοιόστασης ‘’ εκφράζοντας ανάλογα συναισθήματα, σύγχυσης, οργής, φόβου ή πανικού.
Η κλιμάκωση αυτών των συναισθημάτων εκδηλώνεται με κλιμάκωση του άγχους, ‘’ανησυχίας’’.
Σε μακροχρόνιες καταστάσεις στέρησης και ματαίωσης ΄΄frustration’’ των φυσικών αναγκών τους, τα ζώα εκφράζονται με στερεοτυπική συμπεριφορά (2) ,έκπτωση της αναπαραγωγικής λειτουργίας ΄΄infertility’’, αντικοινωνική συμπεριφορά, που δυνατόν να φτάσει στον κανιβαλισμό, στον αυτοτραυματισμό ή και στην αυτοκτονία (3) και τέλος τροποποίηση της ευφυίας τους. Η απουσία ενδείξεων stress ή στερεοτυπιών στα ζώα ‘’φαινομενική ευζωία ‘’ δε σημαίνει ευεξία, αν αυτά δεν έχουν διάθεση για παιχνίδι και συμμετοχή στο σύστημα αναζήτησης, ή αλλιώς λεγόμενο σύστημα ανταμοιβής ή ντοπαμίνης ή αναζήτησης ή ηδονής.
1 Ηθολογία
2 Στερεοτυπική συμπεριφορά.
3 αυτοτραυματισμός ζώων.
----------------------------- 4 ---------------------------
.
...Πάντως ένα είναι σίγουρο. Άνθρωποι που τρέφουν αντιζωοφιλικά αισθήματα και υποστηρίζουν ακραίες λύσεις καταδίωξης και θανάτωσης των αδέσποτων ζώων ή βασανισμού, συνάμα έχουν τέτοιες απεχθείς απόψεις και για τους παρατημένους και καταφρονημένους συνανθρώπους μας και δη τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που έχουν περάσει τα πάνδεινα στις χαμένες τους πατρίδες και είναι στο στάδιο της έσχατης ανάγκης. Εάν το τελευταίο φαινόμενο καταδικάζεται σαν μια μορφή αποτρόπαιου ρατσισμού και επώασης του αυγού του φιδιού του φασισμού, το αντίστοιχο με τα αθώα ζώα πως χαρακτηρίζεται; Το σημείο εκκίνησης και των δύο είναι ταυτόσημο....
 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου