Πειθόμενοι στα προχτεσινά μας ρήματα για τις μεγάλες πληγές του Αλιά, που έκαναν και τον άγιο να δακρύσει, συνεχίζουμε με τη δεύτερη.
Το θεόρατο πεύκο, που έπεσε ακαριαία καταγής, θύμα της ζηλοφθονίας που σκορπούσε η πανώρια του θέα και χάρη το θρηνήσαμε με περισσή τιμή, "τραγουδώντας" όπως του έπρεπε. Σίγουρα ο θάνατος και δη ο ξαφνικός χαμός, είναι ίσως η πιο τραγική στιγμή στη ζωή, η πιο επώδυνη, αλλά κι ο πόνος και ή οδύνη για τον αργό θάνατο, που έρχεται κουταλάκι-κουταλάκι μετά από από μια μακρά ασθένεια είναι αδυσώπητος, βασανιστικός.
Σήμερα λοιπόν κρούω δυνατά την καμπάνα του Αγίου Ηλία για μια τέτοια συφορά που έρχεται και δυστυχώς όλοι σηκώνουν τα χέρια τους.
Τα τρία από τα μεγάλα δένδρα, τα τρία πανώρια πουρνάρια, μνημεία της φύσης κι αυτά, αργοπεθαίνουν όπως λιώνουν σαν το κεράκι οι άνθρωποι από ανίατη αρρώστια, κακιά. Κάθε μέρα που περνά τα βλέπουμε να μαραίνονται και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Το θανατικό, η ξήρανση αρχίζει από τα φύλλα και βαθμηδόν απλώνεται απ΄ τα ψηλά στα πιο χοντρά κλαριά και φτάνει στους κορμούς. Λες και κακό σαράκι, κατατρώει τα σωθικά των δένδρων, τι να πούμε;
Ένα απόγευμα επισκεφτήκαμε το χώρο με τον φίλο μου, τον γεωπόνο Θανάση Π. και έγινε μια επιτόπια εξέταση και δόθηκαν ορισμένες συμβουλές, αν και έκρινε ότι η αποκαρδιωτική κατάσταση είναι μη αντιστρεπτή. Συγκεκριμένα πρέπει να αποσταλεί ένα δείγμα [μια κλάρα] στο δασαρχείο, που είναι και το πλέον αρμόδιο.
Θέλετε να σας αναφέρω τι έγινε στη συνέχεια; Το δασαρχείο αποφάνθηκε ότι δεν χρειάζεται άλλη εξέταση κι απλώς να γίνει το σχετικό κλάδεμα. Εντωμεταξύ ενημερώθηκε κι ο δήμος και μάλιστα την ημέρα του Ιανού επισκέφτηκαν τον χώρο ένας αντιδήμαρχος με τον γεωπόνο του δήμου, οπότε την όλη κατάσταση ανέλαβε ο δήμος. Κόψιμο των ξεραμένων κλαριών και τριπλό ψέκασμα.
Εύχομαι κάτι να γίνει και το κακό να σταματήσει, όμως να πω και την "κακία" μου, όπως θέλετε την παίρνετε, η όλη διαδικασία μου φαντάζει απλώς αντιεπιστημονική, έτσι για τα μάτια του κόσμου.
Εδώ είμαστε και θα σας ενημερώσουμε με ότι καλό ή κακό συμβεί.
Τα κατωτέρω αν και δεν συμπεριλαμβάνονται στις δικές μου πεποιθήσεις και ανησυχίες αισθάνομαι την ανάγκη να τα γράψω μια και ο φίλτατος Αλιώτης με θερμοπαρακάλεσε να το κάνω.
Όλοι, μου υπερτόνισε μάλιστα, όλοι οι κάτοικοι του Αλιά, ακόμα και οι Αλιώτες Αθηναίοι κι απ΄ αλλού ετεροδημότες, να μαζευτούν και να πάνε να στην εκκλησία και και αφού δώσουν στον Παπακώστα ένα εκατόευρο να κάνουν μια λιτανεία, ένα ευχέλαιο γιατί ο Προφήτης είναι χολωμένος με όλο το χωριό. Οι μισοί δε μιλάνε στους άλλους μισούς κι ο ένας θέλει να βγάλει το μάτι του αλλουνού. Για αυτό πρώτα να εξομολογηθούν και μετά να κοινωνήσουν. Αλλά ο Άγιος είναι χολωμένος και για έναν άλλο λόγο, από παλιά, μου είπε επειδή έδιωξαν εκείνη την ταβέρνα από εδώ δίπλα του. Τη θυμάστε; Μαζί με την καρδίαν όλων μας που τα κουτσοπίναμε ευφραινόταν και ο Άγιος. Αφενός γιατί πολλές φορές κάποια κυρία έμπαινε μεσονύχτια στην εκκλησία και του άναβε το καντηλάκι ή ένα κεράκι. Και ξέρετε τέτοιες νυχτερινές γονυκλισίες και εξομολογήσεις ευχαριστούν πολύ στους Άγιους όπως οι ερωτικές περιπτύξεις των παράνομων εραστών τη νύχτα. Αλλά και το άλλο, αρκετά βράδια μετά τα κοψίδια και τα κατρούτσα πολλά μπεκρόνια του χάριζαν θυσίες και σπονδές. Έτσι μου είπε και έτσι σας γράφω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου