ΣΥΜΠλΗΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΩΣ

     Αρκετοί φίλοι από τη Ζαχάρω μου διαμήνυσαν τις αντιρρήσεις τους στην ανάρτηση  ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΩΣ της 24ης -11-21, άλλοι ότι διαφέρει η πραγματικότητα από τους ισχυρισμούς μου και άλλοι ότι ήμουν αυστηρός υπέρ το δέον. Έτσι λοιπόν προς συμπλήρωση αυτών των περιβόητων ισχυρισμών μου, ορθότατων για μένα και λαθεμένων ή αρκετά τραβηγμένων για αυτούς αλλά περισσότερο προς επίρρωση προβαίνω στη σημερινή ανάρτηση.

    Πρέπει δε να έχουμε υπόψη μας ότι η ιστορία δέχεται την επίδραση της κυρίαρχης πλευράς, εκείνης της εξουσίας των νικητών, που αυτοαποκαλείται μάλιστα εθνική. Και έτσι προσαρμόζεται καταλλήλως με τις διάφορες αλλοιώσεις ή ακόμη και διαστρεβλώσεις που ως επί το πλείστον είναι ιδεολογικές, εθνοποιητικές. Σε αυτή τη διαδικασία με την κρατική κυρίως προπαγάνδα, συμπαρατάσσεται σούμπιτη, ξεσούμπιτη και η εκκλησία. Πράγματι σε όλες τις φάσεις της δοκιμασίας του ελληνισμού, συντάχθηκε και συμπαρατάχθηκε με την κυρίαρχη πλευρά, τον δυνάστη, τον δικτάτορα,  την κάθε εξουσία, ακόμα και του καταχτητή [Τουρκοκρατία, Κατοχή και Εμφύλιο] Κι αυτό, όπως υποστηρίζουν οι πλείστοι των ιστορικών γίνεται προς εξασφάλιση των κεκτημένων συμφερόντων. [1] 

Στη μικρή αλλά σημαντική ιστορία της Ζαχάρως μεγάλο παράδειγμα της κρατικής προπαγάνδας και διαπαιδαγώγησης αποτελεί η αντιμετώπιση από το ίδιο το κράτος της πόλης και των κατοίκων της Ζαχάρως. Αυτή με πειστικότατο τρόπο εκτενώς περιγράφεται στην επίσημη έκθεση του κράτους υπογεγραμμένη από τον Αντιστράτηγο Ασημάκη Ζήρο τον Μάρτιο του 1961 σχετικά με τις . τρεις "αποτυχούσαι επιθέσεις των Κομμουνιστοσυμμοριτών εναντίον της ανωτέρω Κωμοπόλεως".   
   Μετά την εκτεταμένη περιγραφή της κάθε μιας από τις τρεις μάχες της Ζαχάρως, προβαίνει σε μια απόδοση, απονομή  κατά κάποιον τρόπο, συγχαρητηρίων, μεταλλίων  και παρασήμων στους Ζαχαραίους ως ανταμοιβή της ευγνωμοσύνης για την εθνικόφρονα συμπεριφορά τους.  Το χρέος αυτό το καλούν Ευαρέσκεια! 

   Ένα μικρό απόσπασμα, γραμμένο με τον  γνωστό υπερεθνικό στόμφο είναι αρκετό:   

        Γενναίοι κάτοικοι Ζαχάρως.

    Σας εκφράζω την πλήρη μου ευαρέσκεια διότι την 21ην Οκτωβρίου υπερασπιζόμενοι με απαράμιλλον ηρωϊσμόν το Χωρίον σας από την εγκληματικήν μανία του συρφετού των Σλαυοκομμουνιστοσυμμοριτών εδώσατε ένα λαμπρό παράδειγμα εις το Λαόν της Πελοποννήσου της επιβαλλομένης αυτοθυσίας διά την Σωτηρίαν της πατρίδος, της τιμής και των παραδόσεων από τους Ξενοδούλους καταστροφείς.
Η πράξις σας προσέφερεν ανυπολόγιστον ηθικήν ενίσχυσιν εις τον διεξαγόμενον αγώνα, ανεπτέρωσεν και ισχυροποίησεν το ηθικόν των άλλων κατοίκων της υπαίθρου και απέδειξεν ότι μόνη η Θαρραλέα και σταθερά αντίστασις των κατοίκων και το επιθετικόν πνεύμα ηνωμένοι με την ηρωϊκήν δράσιν του Στρατού και της Χωροφυλακής θα κατασυντρίψη την επιδρομήν των αιμοδιψών σφαγέων.

Ακολουθούν ονόματα που δεν έχουν σημασία [2], και τους απονέμει το μεγαλύτερο παράσημο, τον "Πολεμικό Σταυρό"

   Η βαρυσήμαντος Έκθεσις συμπεριλαμβάνει και πολλάς ευφήμους μνείας από πολλάς κρατικάς Αρχάς και φορείς, όπως αυτή του Διοικητή Διοικήσεως Χωροφυλακής Τριφυλίας Χερουβιδμίης

     Σύνδεσμος Φίλων του Στρατού / Πειραιεύς 22 Νοεμβρίου 1948

     Προς τους Μαθητάς του Γυμνασίου Ζαχάρως Ολυμπίας /Διά του κ. Γυμνασιάρχου/.

    Αγαπητά και ηρωϊκά μας Ελληνόπουλα

  Με υπερηφάνειαν και συγκίνησιν επληροφορήθημεν τον ηρωϊσμόν και την αυτοθυσίαν την οποίαν επιδείξατε βοηθήσαντες τον ηρωϊκόν μας Στρατόν κατά την ύπουλον και άνανδρον επιδρομήν κατά της ιδιαιτέρας πατρίδος σας, των Ξενοδούλων και προδοτών εχθρών της ενδόξου και ηρωϊκής μας Χώρας. Πρέπει να γνωρίζετε ότι η πράξις σας, σας έκαμε γνωστούς όχι μόνον εις όλην την Ελλάδα μας, αλλά και έξω των συνόρων μας εις όλον τον Κόσμον.

Κοντά στα κατορθώματα των παλιοτέρων και νεωτέρων προγόνων μας και των σημερινών αδελφών μας που αγωνίζονται διά την δόξαν και την τιμήν του Έθνους μας και διά τον Πολιτισμόν της ανθρωπότητος το ιδικόν σας θα αναγραφή εις την Ελληνικήν Ιστορίαν με την ίσην αξίαν και τα ίσα δικαιώματα.

Εδικαιώσατε διά μιαν ακόμη φοράν το τίμιον και δοξασμένον όνομα της Ελληνικής Νεότητος. Ανεδείχθητε γνήσια τέκνα της αιωνίας Ελλάδος και με εμπιστοσύνην θα ανατεθή σε σας το Μέλλον. 

Συνεχίσατε πάντοτε την ζωήν σας με το ίδιον πνεύμα και με τον ίδιον παλμόν να υπερασπίζεται την Ελλάδας μας.

Η ευτυχία της θα είναι και ευτυχία δική σας και των οικογενειών σας. Με το μέτωπον ψηλά με μάτια σπινθηροβόλα και με βήμα σταθερόν δείξατε τον δρόμον σε κάθε Ελληνόπουλο.

Σας ευχαριστούμεν διά την χαράν και την υπερηφάνειαν που μας χαρίσατε με την ηρωϊκήν σας προσπάθειαν.

                               Ο Θεός μαζί σας

            

       Εν κατακλείδι λοιπόν να επισημάνω, ευτυχώς όχι όλοι, όχι μόνο ήταν αντάξιοι για τα μετάλλια και τα ψηλά παράσημα, αλλά συνεχίζουν και το αποδεικνύουν συνεχώς και αδιαλείπτως.

     [1] Η Εκκλησία επί τουρκοκρατίας εκτός από τα γνωστά και απαράδεκτα κατά των Φιλικών και της Επανάστασης (αφορισμοί και φιρμάνια) μετέπειτα απαγόρευε τα λαϊκά, δημοτικά τραγούδια και περισσότερο τα λαϊκά μουσικά όργανα. Τα πρώτα τα αναθεμάτιζαν ως όργανα του σατανά 

    [2]  Βλέπεις όμως "το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά" . Στη Ζαχάρω περισσότερο δεν ξεφεύγει κανένα, αν και το Πασοκ έπαιξε το ρόλο της κολυμπήθρας του Σιλωάμ  Το τελευταίο ισχύει και για άρχοντες του δήμου αλλά και για πολλά άλλα τέκνα "ηρώων" και ταγών της εθνικοφροσύνης, που κόπτονται και το παίζουν προαγωγοί και ηγήτορες της Ζαχάρως. Αλλά τα λέμε κι άλλη φορά, εδώ είμαστε..