Κατερίνα Επιτροπάκη: Αυτοί που κατά τη γνώμη μου ανέδειξαν το ΛΑΟΣ και το κατέστησαν "εγγυητή" της ομαλότητας δεν είναι κυρίως τα κόμματα του δικομματισμού, αλλά η Αριστερά με την απουσία της. Γιατί αρνήθηκαν τα κόμματα της Αριστεράς τη συμμετοχή τους σ΄αυτήν την κυβέρνηση; Γιατί να μην διεκδικήσει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ή η Ελπίδα Παντελάκη το Υπουργείο Εργασίας, τη Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων κλπ., ώστε να δείξουν εμπράκτως την ευαισθησία τους και την όποια συνδρομή τους -ναι, σ' αυτήν την πραγματικότητα που ζούμε. Στην πραγματικότητα του μνημονίου και του χρέους- στα αδύναμα κοινωνικά στρώματα; Στις εξαγγελίες είναι όλα εύκολα. Κι εν πάσει περιπτώσει, δίπλα στον Βορίδη ας συμμετείχε κι ο Παπαδημούλης να δίνει εμπράκτως (και) τη μάχη των ιδεών. Δεν αρκούν οι ανέξοδοι αφορισμοί και τα "κλισέ" αναθέματα!
Ηλίας Κόντας: Μια οικογένεια είμαστε όλοι..μιά βάρκα, μιά πίτα, μια αγάπη...η κόρη μου η σοσιαλίστρια.. αφήσατε μόνους τους δεξιοπασοκοτραπεζίτες να αναγκαστούν σε συμμαχία με ακροδεξιούς,να ψηφίζουν μόνοι το φωτεινό μέλλον που προβάλλει και ζητάτε κ κοινωνική ευαισθησία..!!!! Ανεύθυνοι.
Υποθέτω πως κάποια στιγμή μπορεί να μας αναφέρει (ο κύριος πρύτανης του ΑΠΘ) κάποιες από τις πολλές «ιδέες» που έχουν διακινηθεί τα τελευταία χρόνια, μέσω ασύλου, και τώρα- φευ- πάει αλυσοδένονται...
Δημήτρης Σιάνος :Φίλη, μ'αυτούς όχι στο ίδιο έδρανο αλλά ούτε στην ίδια πόλη δεν μπορούμε να ζήσουμε.Εάν εσάς σας αρέσει πάρτε τον και στο σπίτι σας, αυτόν και όλο το σινάφι του.
Υ.Γ.: Μα τόση πρεμούρα για Υπουργείο...
«Κανείς δεν είναι παραπάνω (sic) από το νόμο, παρά μόνο οι παραδόσεις μας. Και το άσυλο είναι μια μακρά ακαδημαϊκή παράδοση. Συνδέεται με τις ακαδημαϊκές ελευθερίες, συνδέεται με τη διακίνηση των ιδεών, την αυτοτέλεια, την αυτονομία, την ανεξαρτησία...
Ενώπιον αυτού του πολιτικού σκηνικού, μάλλον έχει δίκιο η μερίδα του ευρωπαϊκού Τύπου που θεωρεί ότι ο εντολοδόχος πρωθυπουργός αναλαμβάνει τη "χειρότερη δουλειά στον κόσμο", δηλαδή τη διάσωση της Ελλάδας.
Εδώ και μια εβδομάδα στην Ελλάδα υπάρχουν κατά βάση δύο πολιτικές παρατάξεις: H πολιτική παράταξη των Πετσαλνικαίων και η πολιτική παράταξη των Παπαδημαίων. Στην πρώτη ανήκουν όλοι αυτοί που ευελπιστούν ότι η Ελλάδα που έφτιαξαν, ποτέ δεν πεθαίνει....
Ηλίας Καρνέζης: O Καρατζαφέρης οικειοποιείται την Ευρώπη, την εποχή που οι ευρωπαϊκές δυνάμεις της Αριστεράς οχυρώνονται πίσω από την άρνηση. Μπορεί να λέτε ό,τι θέλετε. Ο Καρατζαφέρης είναι λαϊκιστής και κιτς. Αλλά αν μη τι άλλο αποδεικνύει ότι στην πολιτική αλίμονο σε όποιον οχυρώνεται πίσω από τα κλισέ. Η Αριστερά (και ο Αντωνάκης και ο Γιώργος) συνεχίζουν να είναι οχυρωμένοι πίσω από τα κλισέ της μεταπολίτευσης. Ελπίζουν ότι ο λογαριασμός δεν θα είναι τσουχτερός. Πλανώνται. Τα κλισέ που υπεράσπισαν καταρρέουν, μαζί κι ο κόσμο
Κατερίνα Επιτροπάκη:"Αν η Θάτσερ αμφισβητήθηκε επιτυχώς από το κόμμα της το 1990, αυτό συνέβη επειδή αφενός μεν τα κόμματα στη Βρετανία δεν θεωρούνται προέκταση του αρχηγού, αφετέρου δε τα σημαίνοντα στελέχη τους δεν αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως υπηρέτες του αρχηγού αλλά ως αυτόφωτα πολιτικά όντα, για τα οποία η αξιοπρέπεια συμπληρώνει τη φιλοδοξία. ..... Σε μας κυριαρχεί η μετα-οθωμανική δουλικότητα!"
Το αναρτώ με μια μέρα καθυστέρηση από τη δημοσίευσή του. Συγχωρέστε με, αλλα το διάβασα σήμερα: Πικρές διαπιστώσεις και συνειρμοί....
Γιάννης Σακελαρίδης: Ο Τζιανφράνκο Φίνι για παράδειγμα πήρε ένα μεταφασιστικό κόμμα και το μετέτρεψε σε ένα κόμμα της δημοκρατικής δεξιάς. Ψήφισε νόμους φιλελεύθερους ( μέχρι και για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων) και αναπόφευκτα ήρθε σε μετωπική σύγκρουση με τον Μπερλουσκόνι υπερασπίζοντας στο πρόσωπο των «κόκκινων» δικαστών και εισαγγελέων του Μιλάνου την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Ήταν μια μακρά και ενδιαφέρουσα πορεία που ξεκίνησε με μια συγκλονιστική συμβολική κίνηση ιδεολογικού απογαλακτισμού και συμφιλίωσης. Στην επέτειο της πτώσης του φασισμού κατέθεσε στεφάνι στην μνήμη των θυμάτων του φασισμού. Σε άμεση απάντηση ο Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο, ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τότε Πρόεδρος της Βουλής επισκέφθηκε το Φεστιβάλ της Εθνικής Συμμαχίας. Η παρουσία του αριστερού Ναπολιτάνο ( και για χρόνια επικεφαλής της μεταρρυθμιστικής πτέρυγας του ΙΚΚ) δικαιολογημένα θεωρήθηκε ως το διαβατήριο στον Φίνι ώστε να συμπεριλαμβάνεται έκτοτε στις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου. Μόνο που για να πάρει αυτό το διαβατήριο ο Φίνι κατέβαλε το ακριβό δημοκρατικό αντίτιμο. Εδώ το δίνουμε πολύ φτηνά
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΕΙΣΤΗ ΟΜΑΔΑ "ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου