Σ Α Β Β Α Τ Ι Α Ν Ο
Γ Ι Α Τ Ο Ν Ε Ο Μ Η Ν Α
TO ΓΙΑΝΝΙΤΣΟΧΩΡΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΝΟΤΙΟΤΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΖΑΧΑΡΩΣ, ΤΗΣ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ,ΣΤΙΣ ΕΚΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΝΕΔΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΗΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ.
Ο λόγος ίδρυσης είναι ότι μερικοί φίλοι στο δήμο Ζαχάρως ως ενεργοί πολίτες αγωνιζόμαστε για την αυτοοργάνωση συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της Κοινωνίας των Πολιτών και υπ΄αυτήν την έννοια συνεχώς ζητάμε το λόγο από την κάθε εξουσία, είτε είναι δημοτική, θρησκευτική, κοινωνική, είτε κυβερνητική ακόμη και κομματική. Ακριβώς λοιπόν για αυτόν το λόγο, την αυτοοργάνωση των πολιτών, ιδρύσαμε το σύλλογο "ΠΟΛΥΜΝΙΑ", που προσωρινά διοικείται από 7μελή Επιτροπή ήτοι: Βασ. Δρακόπουλο, Γιώργο Ζήρο, Θοδ. Γιαννόπουλο, Κανέλα Αποστολοπούλου, Γεωργία Δρακοπούλου, Ελένη Πλεύρη και εμένα.| Οι ιστορικοί του κόμματος ασκούν κριτική στο Α γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη |
| ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ.. |

"Η ΑΡΑΠΙΑ" ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΣΚΑΛΚΩΤΑ
Το δεύτερο μέρος από το Κοντσέρτο για δύο βιολιά (1944-45) του Νίκου Σκαλκώτα (1904-1949). Α ...
|
Ο Καρλ
Φρίντριχ Γκάους (1777-1855), ο επονομαζόμενος Πρίγκιπας των Μαθηματικών, ήταν
παιδί-θαύμα. Μια μέρα
του 1780, όταν ήταν τριών ετών, καθόταν στο σκαλί της εξώπορτα του πατρικού
σπιτιού στο Μπράουνσβαϊκ κι έπαιζε. Μέσα στο σπίτι, ο πατέρας του, ο
Γκέμπχαρντ, αρχιτεχνίτης λιθοξόος, πλήρωνε τα μεροκάματα των εργατών του. «Λοιπόν»,
έλεγε σ' έναν εργάτη, «έχουμε 34 και 29 και 19 πένες, το όλον... 76». Καμία
αντίρρηση από τον εργάτη. Όση αριθμητική ήξερε το αφεντικό του, άλλη τόση (και
λιγότερη) ήξερε κι ο ίδιος. Αλλά ο Καρλ είχε άλλη γνώμη. Σηκώθηκε όρθιος και
είπε:
«Πατέρα, κάποιο λάθος έχει
γίνει. Πρέπει να είναι 82 πένες». Ο πατέρας του
ξαφνιάστηκε (δυσάρεστα), αλλά ξανάκανε την πρόσθεση πιο προσεκτικά2 πένες. Είχε
δίκιο το νήπιο! Ο Γκέμπχαρντ κοίταξε τον γιο του σκεπτικός. Δεν χαιρόταν με
την εξυπνάδα του. Δεν ήταν καιρός να είναι κανείς πολύ έξυπνος. Ποτέ δεν είναι
καιρός να είναι κανείς πολύ έξυπνος.
Δ) Την τιμητική βραδιά της 7 Ιουλίου στο Στροβίτσι που είναι επέτειος της αποφράδας ημέρας του ολοκαυτώματος του χωριού, όπου η θηριωδία των Γερμανών κατέκαψε το χωριό με επτά φρικτούς φόνους (κλικ ΕΔΩ και ΕΔΩ). Διοργανώθηκε από μέλη της "ΠΟΛΥΜΝΙΑΣ" (1), παρά τη λυσσαλέα αντίδραση του συλλόγου των εν Αθήναις και του Τοπικής Κοινότητας (κλικ ΕΔΩ).
Οι εν Αθήναις που είναι κάτω από την ομπρέλα της Ομοσπονδίας των Ολυμπίων συλλόγων, κυρίως προσμένουν να κάνουν τον ετήσιο "χορό" τους με τα συνήθη καθιερωμένα: Ένα πατριωτικό λογύδριο από τον πρόεδρο, φαγοπότι με το ανάλογο πιοτί, τυχεροί λαχνοί και μπόλικος χορός. Τώρα με την κρίση όλο και περισσότεροι σύλλογοι αδυνατούν και δεν πράττουν τίποτα. Κάνουν αισθητή την παρουσία τους μέσα από κάποια δραστηριότητα της Ομοσπονδίας, όπως τότε με τον Επικούριο Απόλλωνα που ο Σαμαράς προσπάθησε να τον εντάξει στη Μεσσηνία (1)