Επί του θέματος έχω μια οδυνηρή ανάμνηση, προσωπική εμπειρία.
Στη Κτηνιατρική Δ/νση στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, πάλαι ποτέ Υπ. Γεωργείας, συνυπηρετούσα για πολλά χρόνια με μια συνάδελφο και πολύ φίλη, από τον Σιταρά Γρεβενών(1), τη μακαριστή Σωτηρούλα.
Η Σωτηρούλα λοιπόν ήταν μια καστανή, λεπτή και ωραία κοπελιά, αξιαγάπητη, η οποία μετά από ένα ψυχολογικό πατατράκ στα φοιτητικά της χρόνια, έπαιρνε καθημερινά ένα χάπι με συνταγή ψυχιάτρου και όλα πήγαιναν μια χαρά. Να όμως μετά από καμιά 20αριά χρόνια από Τσε Γκουεβάρα και Π.Π.Σ.Π.(2) ξαφνικά έγινε θεούσα και έκανε τέτοια παλαβά. Είχε φέρει μια εικόνα της Παναγίας και ένα μικρό καντήλι στο γραφείο της και κάθε πρωί λιβάνιζε και έψελνε. Αυτά διήρκεσαν περί του δυο τρεις μήνες μέχρι που έγινε το μοιραίο. Μια βραδιά ανέβηκε πάνω στην ταράτσα της πολυκατοικίας, που έμενε στο Γαλάτσι και ...σάλταρε.
Ήταν Ιούνιος του 2000
Για όλη αυτή την μεταλλαγή με κατάληξη το απονενοημένο διάβημα υπαίτιος ήταν ένας παπάς, πατριώτης της, που την εξομολογούσε και την παρότρυνε να κόψει τα ψυχοφάρμακα γιατί με την μεγάλη πίστη όλα θα διορθωθούν.
Για το παπαδαριό κλικ ΕΔΩ, ΕΔΩ ΕΔΩ ΕΔΩ
Ως επιμνημόσυνη ελεγεία αναφέρω τους στοίχους στον επικήδειο που εκφώνησα,,
Στη Κτηνιατρική Δ/νση στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, πάλαι ποτέ Υπ. Γεωργείας, συνυπηρετούσα για πολλά χρόνια με μια συνάδελφο και πολύ φίλη, από τον Σιταρά Γρεβενών(1), τη μακαριστή Σωτηρούλα.
Η Σωτηρούλα λοιπόν ήταν μια καστανή, λεπτή και ωραία κοπελιά, αξιαγάπητη, η οποία μετά από ένα ψυχολογικό πατατράκ στα φοιτητικά της χρόνια, έπαιρνε καθημερινά ένα χάπι με συνταγή ψυχιάτρου και όλα πήγαιναν μια χαρά. Να όμως μετά από καμιά 20αριά χρόνια από Τσε Γκουεβάρα και Π.Π.Σ.Π.(2) ξαφνικά έγινε θεούσα και έκανε τέτοια παλαβά. Είχε φέρει μια εικόνα της Παναγίας και ένα μικρό καντήλι στο γραφείο της και κάθε πρωί λιβάνιζε και έψελνε. Αυτά διήρκεσαν περί του δυο τρεις μήνες μέχρι που έγινε το μοιραίο. Μια βραδιά ανέβηκε πάνω στην ταράτσα της πολυκατοικίας, που έμενε στο Γαλάτσι και ...σάλταρε.
Ήταν Ιούνιος του 2000
Για το παπαδαριό κλικ ΕΔΩ, ΕΔΩ ΕΔΩ ΕΔΩ
Ως επιμνημόσυνη ελεγεία αναφέρω τους στοίχους στον επικήδειο που εκφώνησα,,
(1) Τα θυμάμαι όλα γιατί πήγαμε την κηδεία της οι περισσότεροι συνάδελφοι με ένα νοικιασμένο λεωφορείο
(2) Π.Π.Σ.Π ήταν μια αριστερίστικη, μαοϊκή φοιτητική οργάνωση, που με την άλλη του ίδιου χώρου, την Α.Α.Σ.Π.Ε ήταν στα ...μαχαίρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου