9 λόγοι που αγαπάμε το Παγκράτι τώρα

r

Μικρά βιβλιοπωλεία, εμβληματικά σινεμά, μουσεία, εξαιρετικό φαγητό και
 όλα όσα μας κάνουν να ξεχωρίζουμε την πιο σοφιστικέ περιοχή της Αθήνας Πηγή: www.lifo.gr

1. Επειδή έχει δύο από τα πιο εμβληματικά σινεμά, το Σινέ Παλάς και το Σινέ Όασις Στο Παγκράτι το σινεμά έχει «παγώσει» σε μια άλλη εποχή, νοσταλγίας και (παλιάς) αίγλης. Ο Ματθαίος Πόταγας, ιδιοκτήτης του Σινέ Παλάς, του πιο παλιού κινηματογράφου της Αθήνας, που λειτουργεί από το 1925, έχει περάσει τα 90, αλλά εξακολουθεί να πηγαίνει κάθε μέρα στην ίδια αίθουσα εδώ και οκτώ δεκαετίες. Από το 1953 είναι και ιδιοκτήτης της.    Στο ηχογραφημένο μήνυμα του τηλεφωνητή αναφέρει «Σινέ Παλάς, λεωφόρος Υμηττού 109, στο κέντρο του Παγκρατίου, όπου και το σιντριβάνι» και είναι συγκινητική η επιμονή του να κάνει καθημερινά τρεις προβολές (από τρεις διαφορετικές ταινίες!), παρόλο που το σινεμά δεν περνάει και την καλύτερη περίοδό του.  

 Το Σινέ Παλάς λειτουργεί από το 1925. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO 

       Έτερος ναός νοσταλγίας, αυτήν τη φορά καλοκαιρινός, το Σινέ Όασις, που λειτουργεί από το 1962 σε έναν χώρο που κάποτε ήταν το θέατρο για Καραγκιόζη του Μάνθου & Κεραμίδα.   Οι αδερφές Ντία και Μαρία το αγόρασαν το '80 και από τότε αφιέρωσαν τις προβολές του αποκλειστικά σε ποιοτικές, σινεφίλ ταινίες, χτίζοντας ένα πιστό κοινό που ξέφευγε από το πλαίσιο του συνοικιακού κινηματογράφου. Σήμερα έχει το άρωμα του παλιού ρομάντζου που δεν έχει ξεφτίσει, όσο κι αν έχει ξεθωριάσει.  — Μ.Ηulot

  

 2. Επειδή αγαπάει τα βιβλιοπωλεία
Τα βιβλιοπωλεία τείνουν να γίνουν το σήμα κατατεθέν της περιοχής.

 Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO   

Από το πολύχρωμο, αστικό σύμπαν του Παγκρατίου δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα βιβλιοπωλεία, που πλέον τείνουν να γίνουν το σήμα κατατεθέν της περιοχής. Μικρά, λειτουργικά, όμορφα, με ιδιοκτήτες που γνωρίζουν καλά και αγαπούν τα βιβλία, γνωστά για τις παρουσιάσεις και τις ξεχωριστές βραδιές που οργανώνουν, δίνουν τον τόνο στη διαμόρφωση ενός ζωντανού, αστικού πολιτισμού.  

     Ήδη στις παρυφές της περιοχής, περνώντας το Ωδείο Αθηνών και διασχίζοντας τη Σπύρου Μερκούρη, στον αριθμό 62, συναντάς τις Πλειάδες, το βιβλιοπωλείο που έφτιαξαν με φροντίδα και μεράκι ο Άλκης Τεμπονέρας, γνωστός χρόνια στον χώρο, και η συγγραφέας Αλεξάνδρα Μπίζη.   Πλήρως ενημερωμένο, με τίτλους από κάθε κατηγορία, ικανοποιεί κάθε φιλαναγνωστική περιέργεια, ενώ τα βράδια οι ιδιοκτήτες κερνάνε και κρασί μετά τις παρουσιάσεις στον πανέμορφο κηπάκο που κρύβεται στο βάθος του καταστήματος.   

     Λίγο πιο κάτω, δίπλα ακριβώς στην περιώνυμη πλατεία Προσκόπων, ευλογημένη με το χατζιδακικό πνεύμα, στη γωνία των οδών Στασινού και Πτολεμαίων, υπάρχει το ζεστό και φιλόξενο Λεξικοπωλείο που έφτιαξε η Οντίλ Μπρεγιέ, η οποία ασχολείται χρόνια με τη μετάφραση και αγαπάει την ανάγνωση και τις γλώσσες.   Βιβλία ξενόγλωσσα και ελληνικά σε καλές τιμές δεσπόζουν στα ράφια του, ενώ το ξεφύλλισμα και την αναζήτηση συνοδεύει ενίοτε το γλυκύτατο γατόνι της ιδιοκτήτριας που περιφέρεται ανάμεσα στους πελάτες ή στους επισκέπτες των πολυάριθμων βιβλιοπαρουσιάσεων. 

  Ένας άλλος βιβλιοφιλικός γάτος, ο περίφημος Γάτος Μαουρίτσιο, όπως είναι ο τίτλος του ομώνυμου βιβλιοπωλείου, σας περιμένει στην Ευφρονίου 10-12 με πολλές εκπλήξεις, αφού δεν έχει πιει μόνο από το μαγικό φίλτρο του Έντε αλλά γνωρίζει και τι θέλουν τα παιδιά: το παιδικό βιβλίο και η αγάπη τους γι' αυτό είναι που ένωσε τη Γόνη Λούκα, τη Μιμή Νικολαΐδη και τη Σοφία Σφύρτζη ώστε να φτιάξουν τον ζεστό και ξεχωριστό αυτό χώρο.

     Από τα κλασικά παλιά βιβλιοπωλεία του Παγκρατίου είναι γνωστός ο Κάτσικας στην Πρατίνου 4, απ' όπου μπορεί κανείς να προμηθευτεί βιβλία και πρώτες ύλες, ενώ γνωστό για τις βραδιές παρουσιάσεων ευπώλητων και διάσημων μπεστ σέλερ είναι το Θέμα, στη Φιλολάου και τον αριθμό 62.  

    Το Βιβλιότυπο: Books & Beans ξεκίνησε να λειτουργεί τον Μάρτιο του 2005 αρχικά ως βιβλιοχαρτοπωλείο, αλλά γρήγορα εξελίχθηκε και μετακόμισε σε έναν εντυπωσιακό πολυχώρο στη Φορμίωνος 2, όπου μπορεί κανείς όχι μόνο να αγοράσει τα αγαπημένα του βιβλία αλλά και να απολαύσει τον γευστικό του καφέ, ποικιλίες τσαγιού και επιλεγμένες ετικέτες μπίρας και κρασιών – το τερπνόν μετά του ωφελίμου.   

     Το σίγουρο είναι ότι το Παγκράτι είναι μια περιοχή που

 ικανοποιεί όλα τα βιβλιοφιλικά γούστα. — Τίνα Μανδηλαρά

   3. Επειδή εδώ βρίσκονται σπίτια ιστορικών προσωπικοτήτων και ένα από τα πιο σημαντικά νέα μουσεία

 

     Σ' αυτό το «νησιώτικο» σπίτι με τα μπλε παράθυρα και τους λευκούς τοίχους, έζησε τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής του ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης με τη σύζυγό του, Μαρώ. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO   

      Στο Παγκράτι έζησε ο Μάνος Χατζιδάκις τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Το σπίτι του βρισκόταν στην οδό Κωνσταντίνου Μάνου 3, λίγο πριν βγεις στην Υμηττού, στο ισόγειο μιας μικρής πολυκατοικίας του Μεσοπολέμου.   Στην οδό Σπύρου Μερκούρη 27 και Τιμάρχου έζησε ο ποιητής Κώστας Βάρναλης τα τελευταία 17 χρόνια της ζωής του και στην οδό Άγρας 20, κοντά στο Καλλιμάρμαρο, σε ένα «νησιώτικο» σπίτι με μπλε παράθυρα και λευκούς τοίχους, έζησε τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής του ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης με τη σύζυγό του, Μαρώ.   

Το Μουσείο Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, που θα είναι έτοιμο στο άμεσο μέλλον, θα φιλοξενεί σε μόνιμη έκθεση μέρος της περίφημης συλλογής τους –στην Αίθουσα των Αριστουργημάτων–, που περιλαμβάνει έργα των Γκρέκο, Μπονάρ, Μονέ, Πικάσο, Καντίνσκι, Κλέε, Μπρακ, Μπέικον κ.ά.  —Μ.Ηulot  

 4. Επειδή αγαπάει τις γεύσεις της Ανατολής 

     Καμία άλλη περιοχή της Αθήνας, εκτός κέντρου, δεν συγκεντρώνει τόσο πολλά και καλά μέρη για να φας αυθεντικά ανατολίτικα πιάτα.   Από το Ελ Ταχρίρ (Αρχελάου 14), το παλιακό αιγυπτιώτικο καφενείο με τους ναργιλέδες και το τόσο δα κουζινάκι, απ' όπου βγαίνουν λογής-λογής ανατολίτικα μεζεδάκια, όπως τα φούλια (τα κουκιά της Αιγύπτου), τα λεπτά μοσχαρίσια λουκανικάκια και ένα τέλειο συκώτι, και το Baba Ghanoush (Εμπεδοκλέους 25-27), με τα νόστιμα φαλάφελ σε πιάτο ή τυλιχτά με χειροποίητη αραβική πίτα που φτιάχνουν οι ίδιοι και, φυσικά, baba ghanoush, δηλαδή την ανατολίτικη καπνιστή μελιτζανόσουπα με καυτερή χαρίσα, μέχρι το κουρδικό Μικρά Ασία (πλατεία Μεσολογγίου 2-4), με τα ωραία κεμπάπ, τις πίτες Καισαρείας με το πολύ τραγανό φύλλο και παστουρμά και το κιουνεφέ στα κάρβουνα για επιδόρπιο, και το τυνησιακό Bab Marrakech (Ευφράνορος 10), που είναι και η πιο πρόσφατη άφιξη. — Μερόπη Κοκκίνη  

 Είναι πολύ κοντά σε χώρους πράσινου όπως το Άλσος Παγκρατίου, 

το Άλσος Συγγρού και ο λόφος Αρδηττού. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO 

  5. Επειδή έχει τις περισσότερες πλατείες από κάθε άλλη περιοχή

    Το Παγκράτι είναι έτσι ρυμοτομημένο που την πυκνή κατοίκηση διακόπτει ένας μεγάλος αριθμός από πεζόδρομους και πλατείες, οι περισσότερες από κάθε άλλης περιοχής της πόλης: Σταδίου, Ιλισού, Αγίου Σπυρίδωνος, Πλαστήρα, Βαρνάβα, Προφήτη Ηλία, Παγκρατίου, Μεσολογγίου, Προσκόπων, Αντήνορος, Παύλου Μελά και Βρυσάκι.   Είναι πολύ κοντά σε χώρους πράσινου όπως το Άλσος Παγκρατίου, το Άλσος Συγγρού και ο λόφος Αρδηττού. Και το Α' Νεκροταφείο Αθηνών ανήκει στο Παγκράτι. — Μ.Ηulot   

6. Επειδή οι Στυλοβάτες στην πλατεία Προσκόπων είναι η πηγή του κινέζικου pole dancing στην Αθήνα 

   Από το 2013, που έφεραν τα ακροβατικά σε κινέζικο στύλο, μέχρι και σήμερα, οι Στυλοβάτες έχουν καταφέρει να γίνουν viral με τα βίντεό τους, έχουν ανεβάσει το επίπεδο των ακροβατικών σε στύλο στην Ελλάδα κι έχουν στήσει εντυπωσιακές περφόρμανς με θεατράλε στοιχεία, πολύ χιούμορ και κέφι και είναι από τα σημεία αναφοράς, πια, στη γειτονιά.   Η πλατεία Προσκόπων και η οδός Στασινού έχουν συνδεθεί έντονα με το chinese pole. — Μ.Ηulot   

7. Eπειδή σε ένα μπαρ της οδού Αναπαύσεως υπάρχει το πιο μεγάλο mural σε μαγαζί της Αθήνας

 

Η «Αδελφοκτονία του Άβελ από τον Κάιν» του Taxis στον τοίχο του μπαρ Κάιν είναι από μόνη της αξιοθέατο. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO   Και από τα πιο ωραία εσωτερικά murals που μπορείς να βρεις στην Ελλάδα, η «Αδελφοκτονία του Άβελ από τον Κάιν» του Taxis στον τοίχο του μπαρ Κάιν είναι από μόνη της αξιοθέατο.   Μια ρεαλιστική τοιχογραφία από τη σειρά έργων του Taxis με άγρια νιάτα και δολοφόνους, που δείχνει τον Κάιν να επιχειρεί να σκοτώσει τον Άβελ με κοντάρι. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ως ήρωες τους πελάτες του μαγαζιού και φίλους των ιδιοκτητών του.  — Μ.Ηulot  

 8. Επειδή είναι η γειτονιά της παλιάς ταβέρνας 

  Κόντρα στις δυσοίωνες προβλέψεις, στο Παγκράτι επιβιώνουν ορισμένες από τις πιο ιστορικές ταβέρνες της Αθήνας. Βρίσκονται όλες στο σημερινό hot spot της περιοχής, στο Κάτω Παγκράτι, και, εκτός του ότι έχουν να διηγηθούν τη μεγάλη τους ιστορία, αποτελούν μέχρι και σήμερα σημείο συνάντησης.   Μία από τις παλιότερες είναι ο Καραβίτης (Παυσανίου & Αρκτίνου, πλ. Προσκόπων), που μετράει πάνω από ενενήντα χρόνια ζωής.   Ξεκίνησε ως μικρό κουτούκι, που παράλληλα πουλούσε και κάρβουνο, και στη συνέχεια εξελίχθηκε σε στέκι προσωπικοτήτων όπως η Μελίνα Μερκούρη, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Κώστας Χατζηχρήστος και ο Μίνως Αργυράκης, παραμένοντας όμως ένα ταπεινό κουτούκι που σερβίρει μπριζόλες, μπιφτέκια, σουβλάκια και παϊδάκια, σπεσιαλιτέ που σερβίρει ακόμα και σήμερα.   
    Ο Μαγεμένος Αυλός θα έλεγε κανείς ότι είναι περισσότερο ένα αστικό εστιατόριο, που ξεκίνησε να λειτουργεί το 1961 ως ζαχαροπλαστείο.

 Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν / LiFO   

   Ο Μαγεμένος Αυλός (Αμύντα 4), αν και δεν ανήκει στην κατηγορία της ταβέρνας, θα έλεγε κανείς ότι είναι περισσότερο ένα αστικό εστιατόριο, που ξεκίνησε να λειτουργεί το 1961 ως ζαχαροπλαστείο. Ο ιδρυτής του μάλιστα, ο Γιώργος Πολυχρόνης, ήταν κοσμοπολίτης και συγγενής της οικογένειας Παυλίδη (της γνωστής σοκολατοποιίας).   Στη συνέχεια, βέβαια, εξελίχθηκε σε ρεστοράν, συστήνοντας στους Αθηναίους το φοντί, την πικάτα και το σνίτσελ βιενουά. Σήμερα, στην είσοδό του δεσπόζει η ταμπέλα «Πλατεία Μάνου Χατζιδάκι» προς τιμήν του αείμνηστου συνθέτη, του πιο συχνού θαμώνα του ιστορικού μαγαζιού, που γι' αυτόν αποτελούσε κάτι ανάμεσα σε γραφείο και κουζίνα του σπιτιού του.  
   Η ταβέρνα του Βυρίνη (Αρχιμήδους 11) ξεκίνησε να λειτουργεί στην περιοχή τη δεκαετία του '40 και, μολονότι έχει μεταλλαχθεί σε μεταμοντέρνο μεζεδοπωλείο, ο χώρος διατηρεί τα βασικά παλιά χαρακτηριστικά του, π.χ. τα βαρέλια που καταλαμβάνουν τη μία πλευρά στον τοίχο της σάλας, και τον ζεστό κηπάκο στο πίσω μέρος, που με τις κατάλληλες μετατροπές λειτουργεί και τον χειμώνα.   Στους τοίχους υπάρχει μια μεγάλη συλλογή με τις αυθεντικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες περασμένων εποχών, μια και από τα τραπέζια του έχει παρελάσει όλη η παλιά Αθήνα.   
   Ο Μαύρος Γάτος (Πολέμωνος 4), αν και νεότερος σε ηλικία, σε λίγο θα κλείσει τα τριάντα χρόνια λειτουργίας του, ωστόσο αυτή η υπόγεια ταβέρνα ήταν και είναι στέκι των Παγκρατιωτών και όχι μόνο, αφού οι θαμώνες του ορκίζονται στα παϊδάκια του που λιώνουν στο στόμα και συγκαταλέγονται στα τοπ 5 της πόλης.   Μέχρι να έρθουν στο τραπέζι, μπορεί κανείς να χαζέψει τις ζωγραφιές στους τοίχους. Στις περισσότερες πρωταγωνιστούν γάτοι και τις έχει ζωγραφίσει ο παλιός γνωστός ζωγράφος Ντόρης, ο οποίος έτρωγε εδώ πολύ συχνά και μ' αυτές «πλήρωνε» το δείπνο του.  — Μερόπη Κοκκίνη   

 9. Επειδή τα πάει καλά με τις χειροτεχνίες 

   Στο μικρό, αλλά κουκλίστικο μαγαζάκι, το Chalk of the town (Αμύντα 13), βρίσκεις βαφές από κιμωλία για να αναπαλαιώσεις τα έπιπλα και τα αντικείμενα που έχεις στο σπίτι, ενώ παράλληλα εδώ πραγματοποιούνται και εργαστήρια-σεμινάρια για να μάθεις πώς να το κάνεις εύκολα και γρήγορα.   Ακριβώς δίπλα, στο ίδιο κτίριο, υπάρχει το εργαστήριο κεραμικής Threesome Ceramics (Αμύντα 13) της Βίκυς και της Χριστίνας, που σου μαθαίνουν πώς να πλάσεις τον πηλό, δημιουργώντας χρηστικά και μη αντικείμενα.   Λίγο παραδίπλα, στο Ρόδι (Αμύντα 15), ένα καλλιτεχνικό εργαστήρι ραπτικής, θα βρεις να χαζέψεις πλεχτά σκουφιά, κασκόλ και τσάντες, ενώ μπορείς να ζητήσεις από την ευγενική ιδιοκτήτριά του να σου μεταποιήσει εκείνο το παλιό φόρεμα που έχει βγει εκτός μόδας στην παλιά και πανέμορφη ραπτομηχανή της. — Μερόπη Κοκκίνη 24.2.2018 Άγρας 20: Στο σπίτι του Γιώργου Σεφέ Πηγή: www.lifo.gr