Για το πολύπαθο και το μαρτυρικό Λέπρεο (Στροβίτσι), που πολλάκις έχουμε τιμήσει σε αυτή τη σελίδα. Μάλιστα πριν 3 χρόνια, στην επέτειο του 1917, με πρωτοβουλία μας κόντρα στους τοπικούς παράγοντες (πρόεδρος Κοινότητας, τοπικός πολιτιστικός σύλλογος, Σύλλογος Στροβιτσάνων Αθήνας) έλαβε χώρα πανηγυρική, δοξαστική εκδήλωση για την επέτειο του στυγερού Ολοκαυτώματος στις 7 Ιουλίου 1944 από τους ναζιστές Γερμανούς.
Όμως, όλως παραδόξως, υπάρχει παντελής αναφορά σε όλη τη παλιά και σύγχρονη βιβλιογραφία.
Αποτέλεσμα αυτής της άγνοιας γεγονότων είναι το Λέπρεο με αυτό το Ολοκαύτωμα να μην συμπεριλαμβάνεται στα "Μαρτυρικά Χωριά" που είναι αναγνωρισμένα με προεδρικό διάταγμα, κατόπιν ενεργειών της ΕΣΔΟΓΕ (Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας),{1] και που μέχρι τώρα έχουν φτάσει τα 110, και μάλιστα το τραγικό και φρικαλέο Ολοκαύτωμα να μην αναγνωρίζεται από πουθενά [2]
Για αυτό τον λόγο μέσω διαφόρων φίλων και γνωστών ήρθαμε σε επαφή με τον γραμματέα του ΕΣΔΟΓΕ Αριστομένη Συγγελάκη που με ενημέρωσε για την όλη διαδικασία ώστε να συμπεριληφθεί και το Λέπρεο στα "Μαρτυρικά χωριά". [3
Απαιτείται λοιπόν να γίνει ένας φάκελος με όλα τα σχετικά και να αποσταλεί στον ΕΣΔΟΓΕ
Για αυτό το λόγο πρέπει να γίνουν τα εξής:
- Αίτημα του προέδρου της Κοινότητας Λεπρέου με απόφαση του κοινοτικού συμβουλίου στο δήμο Ζαχάρως.
- Κάλεσμα από τον δήμο ενός ιστορικού για την σχετική έρευνα σε όλες τις πηγές [εφημερίδες της εποχής, Γερμανικές. μαρτυρίες, μνημεία κ.τλ.] και την σύνταξη ενός εμπεριστατωμένου φακέλου.
- Αποστολή του φακέλου στον ΕΣΔΟΓΕ για την αναγνώριση, που θα μεριμνήσει για τα περαιτέρω [π.δ. και λοιπά].
[1] Ο αξέχαστος Μανώλης Γλέζος ήταν δημιουργός και πρόεδρος του ΕΣΔΟΓΕ μέχρι τον θάνατό του.. Αξίζει να τονίσουμε τη παρακαταθήκη του: «Η στερνή μου εξομολόγηση είναι: Να μη δολοφονηθούν και οι μνήμες, να μη σβήσουν τα καντήλια της μνήμης. Να μην ξεχαστούν οι μνήμες» κλικ ΕΔΩ
[2] Μέγιστη και αδιάσειστη μαρτυρία είναι το Μνημείο με τις μαρμάρινες πλάκες που είναι στην πιο περίοπτη θέση της πλατείας κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια. Επίσης τεράστια αξία έχουν οι μαρτυρίες γερόντων, αυτόπτων μαρτύρων που έχει περισυλλέξει το yannitsochori. blogspot,com. Βεβαίως το Μνημείο είναι έργο του "Πολιτιστικού Συλλόγου Στροβιτσάνων Αθήνας" πιθανότατα τα πρώτα χρόνια του Πασόκ αλλά παραμένει άξιο απορίας γιατί ο Σύλλογος δεν προέβη, αλλά και η Κοινότητα, σε καμία ενάργεια αναγνώρισης.
[3] Όλη αυτή η ιστορία άρχισε τον χειμώνα με σκοπό στην αυριανή επέτειο του Ολοκαυτώματος όλα να είχαν γίνει και μάλιστα προγραμματίζαμε κάποιος από το ΕΣΔΟΓΕ να είναι και ομιλητής στην εκδήλωση που θα γινόταν. Δυστυχώς λόγω της πανδημίας του κορονοϊού όλα αναβλήθηκαν. Πάντως όπως μας ενημέρωσε ο πρόεδρος του χωριού Ζαχαρόπυλος Παναγιώτης θα τελέσουν ένα τρισάγιο το απόγευμα της Τρίτης, αλλά δυστυχώς δε μπορώ να παραβρεθώ...μια και είμαι εγκλωβισμένος στην Αθήνα.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Ένα θέμα με τους Γερμανούς, σύμφωνα με έναν φίλο υπάρχει και με τη Γάρδιτσα, οπότε απαιτείται σχετική έρευνα. ¨οποιος φίλος αναγνώστης γνωρίζει κάτι σχετικό ...τον περιμένουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου