Το προηγούμενο Σαββατόβραδο[12/2], όπως πήρατε οι περισσότεροι μια μικρή γεύση με την δημοσίευση στο fb, πριν μερικές μέρες, έγινε το τραπέζιον με όλα τα συμπαρομαρτούντα (γλέντι, χορός, ξεφάντωμα) στον ¨Σταθμό", στον Αγιαννάκη.
Έλαβε χώρα μεγάλος τσερτζελές μια και συνυπήρξαν πολλοί παράγοντες και συνετέλεσαν, ώστε να καούν τα κάρβουνα και να σκορπίσουν τα μυαλά στα κάγκελα. Έτσι δε λένε;
Οι παράγοντες ήταν:
Α] Η παρέα μας πρώτη, αποτελούμενη, μια από επτά τζιμάνια, γιαβάσηδες αλλά σερέτες {Κουμπαράκος, Γιάννης Μαντάς, Μήτσος Μιχαλόπουλος, Δημοσθένης, Αρφάνης, Μπακάλης και η αφεντιά μου]
Β] Οι πολύ καλές υπηρεσίες του καταστήματος και στους δύο σχετικούς τομείς, εστίαση και ψυχαγωγία. Τα διάφορα εδέσματα από αρκετά ικανοποιητικά έως άριστα. Στην ειδική σχετική σελίδα αξιολογούνται πολύ καλά! Το δε σέρβις άριστο. Ο Διονύσης μας εξυπηρετούσε όλους μόνος του, εύχαρις και γελαστός!
Πάμε στην ψυχαγωγία. Η ορχήστρα άριστη για τα δεδομένα της επαρχίας. Ψυχή της ο Γιώργος Νικολακόπουλος (κιθάρα-τραγούδι) από τα Τρόπαια, άξιος συνοδοιπόρος του Τσιατά και του Τσέρτου. Τραγούδι η Ολυμπία , η Ζαχαριοπούλα, καλή φωνή και παρουσία με σωστό μπρίο [2 σε όλα τα είδη της μουσικής (δημοτικά, ρεμπέτικα, και ...έντεχνα) με μεγάλες προοπτικές επιτυχούς εξέλιξης. Και το παλικάρι από το Δώριο είχε αξιόλογη παρουσία στο μπουζούκι. Κι αυτός με καλές προοπτικές, αρκεί να τις καλλιεργήσει. .
Γ] Τρίτος παράγοντας ήταν η Κλαούντια, μια Γερμανίδα τουρίστρια, μουσικός άλφα κατηγορίας, αφού έπαιζε άνετα ακόμα και τα ρεμπέτικα με καταπληκτικό, μαεστρικό τρόπο, από παρτιτούρες!!!
Οπότε φυσικό ήταν να υπάρξει μια φανταστική βραδιά, γεμάτη κέφια και ξεφαντώματα, με χαρές και με χορούς κυκλικούς, τσιφτετέλια και ζεμπεκιές, [3]. που θα μείνει αξέχαστη. Το αποκορύφωμα ήταν που μια κοπελιά ανέβηκε πάνω στο τραπέζι και με τα λικνίσματά της έδωσε ρέστα!
Κι όλοι κοζάραμε τα σαγηνευτικά θέλγητρα, οι νέοι όλοι σε ορθοστασία, κι οι άνωθεν των δεύτερων ήντα, ο καθένας με τις σκέψεις και τις ονειροπολήσεις του..
Χαμένες πατρίδες.....
[1] Είναι το ταβερνείο του Γιώργου Σταθόπουλου και της κυράς του, της Μίνας, που σε ένα μαγευτικό, ειδυλλιακό μέρος τόσα χρόνια μας προσφέρουν ωραία πράγματα, όχι μόνο στην εστίαση αλλά και στην ψυχαγωγία κι αυτά χειμώνα καλοκαίρι.
[2] Η κοπελιά κυρίως πρέπει να κρατήσει τη λεπτή θέση και στάση της, ήτοι σωστή αίσθηση και κινηματική συμμετοχή στο τραγούδι αλλά με απέριττη σεμνότητα και μακριά από έξαλλες επιτηδεύσεις. Βεβαίως όλα αυτά τώρα τη διακρίνουν ίσως λόγω της μικρής της ηλικίας και μπράβο της. Τα τσακίσματα της φωνής θα έρθουν σιγά-σιγά με τον χρόνο. Υπομονή και όχι βιασύνη.[3] Να μου επιτρέψετε μια παρατήρηση. Δεν είδα βαριά ζεμπέκικα, τα γνωστά Λεβέτια, φυσικό όμως καθότι, έτσι κι αλλιώς, σε τέτοιους χώρους τα βλέπουμε αραιά και πού.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου