ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΡΑΦΗΝΑ, ΠΑΝΤΑ ΦΟΡΤΣΑΤΗ, ΣΠΙΡΤΟΖΑ, ΦΙΝΕΤΣΑΤΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΠΡΟΣΩΠΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΗ

      Από την Πέμπτη είμαστε με τη Λενάκω μου στην Ραφήνα. Είχα να την επισκεφτώ από τον Ιούλιο του '22, αλλά και πάλι τη βρήκα φινετσάτη και φουριόζα αν και ακόμη δεν έχει αρχίσει η ντάλα καλοκαιρινή σεζόν. Αυτός είναι ο λόγος που τη βρήκαμε πιο συμπαθητική και πιο αγαπησιάρικη. 

      Με το που φτάσαμε ο ουρανός άρχισε να μαυρίζει και σε λίγο άρχισε το μπουμπουνιταριό Εκεί κοντά στο μεσημεράκι έριξε παπάδες για κανά δυο ώρες. Οπότε πάει το μπάνιο,  αλλά ευτυχώς από την  άλλη μέρα έγινε ο ουρανός καταγάλανος και ηλιόλουστος και με δροσερό αεράκι. Μια χαρά! ‘Έτσι πήγαμε για μπάνιο στο "Μπλε λιμανάκι". [1] Όχι πολύς κόσμος και η πλειοψηφία  ήταν απόμαχοι της ζωής.  Συνταξιούχοι [2].

     Νομίζω αρχικά ότι πρέπει αναφέρω μερικά της πρώτης εντύπωσης, που είναι παρόντα και κυρίαρχα για την εικόνα και την ταυτότητα της Ραφήνας:

    1) Στο "φρύδι" του λιμανιού από αλησμόνητων χρόνων υπήρχαν δυο ταβέρνες, ξύλινης κατασκευής, η μια δίπλα στην άλλη, κολλητές.
Θυμάμαι τη μια του "Ντάλα" εξαιρετική με επιβλητική θέα και θαλασσινές νοστιμιές. Κι από κάτω, στο λιμάνι σειρά  από άλλες πέντε, έξι ψαροταβέρνες. Οι δυο εν λόγω ταβέρνες πλέον γκρεμίσθηκαν  από το Λιμενικό ή το δήμο, χωρίς να ξέρω τον λόγο. Θύματα της ...ανάπτυξης..

    2) Οι δυο κυρίαρχες οσμές είναι η βοθρίλα σε όλη την έκταση της πόλης και ψαρίλα πλησίον του λιμανιού τις βραδινές ώρες.

Η πρώτη επειδή δεν υπάρχει δημοτική αποχέτευση και κάθε σπίτι έχει το βόθρο του. Αποτέλεσμα τα βυτιοφόρα να αλωνίζουν και η εικόνα τους να είναι η πιο συχνή από όλα τα αυτοκίνητα.

  Η δεύτερη η ψαρίλα ή καλύτερα γαυρίλα  είναι εκείνη η ΄χαρακτηριστική οσμή όταν τηγανίζουν ψάρια και δη γαύρο, το εθνικό ψαρικό μας. Σε όλη την πλευρά του λιμανιού υπάρχουν αρκετές ψαροταβέρνες και ψαράδικα οπότε το τηγάνι πάει σύννεφο.

     Επισκεφτήκαμε πολλά από τα παλιά στέκια: Το καφέ Uberto, την "Κατσαρόλα" το θρυλικό καφενείο της Κρυσταλένιας, το «Παλιό Σινεμά» και φυσικά τη μακρουλή πλατεία, που έχει πάρει μια καλύτερη όψη με μπόλικα παγκάκια και συντριβανάκια. Φυσικά δεσπόζει η τοξοβόλος Αρτεμις. 

    Στο καφέ Uberto ή καλλίτερη και πιο δροσερή γωνιά για τον πρωινό καφέ (3.90 ευρώ)με ΄θαλασσινό αεράκι και πρώτη θέα.  Το λιμάνι στο πιάτο! 

   Η δε "Κατσαρόλα", πάντα στο ίδιο μέρος με τις ωραίες γεύσεις, αν και έχει αλλάξει διεύθυνση με πρώτο βιολί τον μουσάτο και γελαστό Βαγγέλη και την Νατάσα , που ήταν και τότε.  Παραθέτω και τον εβδομαδιαίο κατάλογο των φαγητών, που αλλάζει κάθε Κυριακή, προκειμένου να κάνετε μια σύγκριση με τις προ δύο ετών τιμές 

[κλικ ΕΔΩ]. Δίπλα υπάρχει και αίθουσα για τον χειμώνα. Όπως δε μας ενημέρωσε ο Βαγγέλης κάθε Σαββατόβραδο και Κυριακή μεσημέρι έχει ζωντανή μουσική. [3]

    Το καφενείο το «Παλιό Σινεμά» η ίδια αγαπημένη ιστορία. Μόνο που η Κρυσταλλένια έγινε...Κρίστη, με την Βίκη απογευματινή βάρδια. Βεβαίως η ίδια περίπου πελατεία, τα περήφανα γερόντια. Ρώτησα για τον λεβέντη, τον γέρο-Μήτσο, που έπινε τότε τον κράσο με την κούπα και έλεγε ότι πίνει χυμό σταφυλιών, αλλά δυστυχώς πριν λίγες ημέρες μετακόμισε στα θυμαράκια, στη μόνιμη κατοικία του. Πάντως εδώ το μεσημέρι της Παρασκευής γευτήκαμε φρέσκους Λούτσους [μη γελιόμαστε Λ και όχι Π].

    Δυο λόγια για το σήμα κατατεθέν της Ραφήνας το εκκλησάκι του Αγίου Νικόλα, αλλά και της Αγίας Μαρίνας που είναι από κάτω, που είναι ένα αρχιτεκτονικό μνημείο. Πολύ ζόρικος ο Νικολάκης. Από τη μια ξαπόστειλε τον Ηλία [Προφήτη] στα βουνά και ως άξιος ….απόγονος του γυναικά Ποσειδώνα έβαλε …από κάτω την Μαρίνα. Χαλάλι του που τρέχει ο κόσμος και του ανάβει κεράκια και λαμπάδες.

    Τελειώνω αφού  αφιερώσω την πρώτη μου ανάρτηση στον φιλαράκο μου τον Νεκτάριο από παλιά, τότε που ήταν 14 χρονών και τώρα είναι 32 με μια κόρη. 

 

[1] Μου έκανε  εντύπωση που ήταν πολλοί ηλικιωμένοι και δη γυναίκες και όλες με μπικίνι. Βεβαίως όλα εξηγούνται με τη διαφορά στα χωριά μας που μάθαμε τη θάλασσα λίγο μετά το 1960. Και το άλλο που πρόσεξα είναι ότι εδώ οι περισσότεροι, γυναίκες και άνδρες, φορούν βατραχοπέδιλα σε αντίθεση με μας στο χωριό.  

[2] Από την Ραφήνα προς το Μάτι και την Νέα Μάκρη υπάρχουν 4 όρμοι. Οι 2 πρώτοι κοντά στο λιμάνι είναι μικροί, του Αγίου Νικόλα} και του Καραμανλή και στη συνέχεια το "Μπλε λιμανάκι" και το "Κόκκινο λιμανάκι" επειδή έχει κόκκινους βράχους.

[3]Πράγματι πήγαμε το Σαββατόβραδο και περάσαμε μια ωραία και χαλαρή βραδιά, παρέα με τον Νεκτάριο, που "ξεσάλωσε" από τα γέλια και τη γενική χαρά. Για όλα αυτά σε προσεχή ανάρτηση!