.Δημ. Ζεβόλης
Πάνε κι έρχονται οι αναρτήσεις με στολισμούς, εδέσματα, εορταστικές (πανηγυριώτικες) εξόδους και εκδηλώσεις.
Όλα αυτά, βέβαια, κανέναν δεν απασχολούν, ικανοποιούν όμως την ματαιοδοξία αυτών που τις αναρτούν και υποχρεώνουν τους "φίλους" να στέλνουν likes και καρδούλες σε ένδειξη αβροφροσύνης, με την ιδιοτελή, βέβαια, αναμονή της αντίστοιχης ανταπόδοσης.
Έχουμε καταντήσει να μην κάνουμε κάτι επειδή μας ικανοποιεί, αλλά γιατί πρέπει να το αναρτήσουμε στο F/b και δώστου οι selfies πάνε κι έρχονται.
Πέρα όμως από την γενικότερη ανοησία , θεωρώ ότι, αυτές τις ημέρες, πρέπει να είμαστε διπλά προσεκτικοί.
Τουλάχιστο να μην προκαλούμε.
Υπάρχουν πολλά άτομα, εδώ γύρω μας, που για μία σειρά λόγων (οικονομικοί, υγείας, μοναχικότητας πένθους κ.ο.κ.) δεν βιώνουν με τον καλύτερο τρόπο αυτήν την "εορταστική" περίοδο.
Όσο μπορούμε ας μην επιδεινώνουμε την δυσάρεστη κατάστασή τους.
Ας είμαστε περισσότερο σεμνοί, διακριτικοί και συγκρατημένοι, να μην επιδεικνύουμε τις ευχάριστες στιγμές μας (άλλωστε κανείς δεν νοιάζεται πραγματικά γιαυτές)
Πρέπει κάποια στιγμή και το f/b να δημιουργήσει το δικό του savoir vivre.
Τέτοιες ημέρες μου έρχεται, πάντα, στο νου το σπαρακτικό ποίημα του Ντίνου Χριστιανόπουλου (το έχω αναρτήσει και παλαιότερα, δεν θα το αποφύγω και τώρα μελοποιημένο από τον Μάνο Χατζιδάκι).
Όλα αυτά, με τις ειλικρινείς ευχές μου, να περάσετε όμορφα (όπως ο καθένας αντιλαμβάνεται το όμορφα.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου