Πόσα παραμύθια μου είπες… Με γέλασες γιαγιά μου ,είπες ότι υπάρχουνε πρίγκιπες που ψάχνουνε όμορφες ψυχές, καλοσυνάτες. Σιγά μην κοιτάνε ψυχές.. πόδια, στήθος , περιφέρεια κοιτούσαν.. με ψάξανε και στις τσέπες, μετρήσανε τα λιγοστά μου κέρματα και μου είπανε, “λίγη είσαι ”.
«Πάντα στο τέλος νικάνε οι καλοί, να το θυμάσαι» μου έλεγες.. Μα εγώ γιαγιά, δεν είδα ούτε έναν καλό να ΄χει νικήσει. Και μόνο ήττες μετρώ τελικά, κάνοντας καλοσύνες.
Μου είπες να μην κυκλοφορώ μόνη μου στο δάσος γιατί κινδυνεύω , κι ότι μόνο μέσα στον κόσμο θα είμαι ασφαλής. Όμως οι κίνδυνοι με παραμονεύουν πάντα μέσα στους πολυσύχναστους δρόμους, κι όχι μέσα στο ήσυχο δάσος.
Με γέλασες μωρέ γιαγιά, μου είπες να φυλάγομαι από τους λύκους τους κακούς, όμως έμενα, οι λύκοι με σεβάστηκαν γιαγιά γιατί είχανε μπέσα . Οι τάχα “καλοί” κυνηγοί μου ξεσκίσανε την καρδιά μου.
Μου είπες ακόμη, πως οι νάνοι είναι πάντα καλοί , γεμάτοι γλύκα, μα όσους νάνους συνάντησα, ήτανε “νάνοι” μονάχα στην ψυχή, κι όχι στο μπόι τους γιαγιά.
Μου έλεγες πως οι Χιονάτες κοιμούνται καιρό, μετά το μήλο που έφαγαν και περιμένουν να έρθει ο πρίγκιπας να τις φιλήσει για να ξυπνήσουν..Μα που ζούσες βρε γιαγιά μου! Τώρα, αν ο πρίγκιπας βρει την Χιονάτη κοιμισμένη ...ούτε το κοκαλάκι της δεν θα μείνει..
Μα τι παραμύθια μου έλεγες βρε γιαγιά μου.. Η πριγκίπισσα φίλησε τον βάτραχο και έγινε πρίγκιπας.. και τι γίνεται όταν τον φιλάς τον πρίγκιπα και σου βγαίνει βάτραχος; Κουβέντα γι’ αυτό…
Μεγάλωσα γιαγιά μου..το βλέπεις από τον ουρανό που είσαι.., και δεν πιστεύω πια στα παραμύθια.. δε με νοιάζει αν έζησαν αυτοί καλά κι αν εμείς θα ζήσουμε καλύτερα. Γιατί τώρα ξέρω πως δε χρειάζομαι κανένα παραμύθι για να είμαι ευτυχισμένη. Ευτυχισμένη είμαι γιατί με αγαπάνε αυτοί που αγαπώ…
Αυτό δεν είναι ευτυχία;;;
Αναστασία Κ
Εξαιρετική γραφή….!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως πάντα ❤️
Θύμιος Χ.