Για περισσότερα κλικ ΕΔΩ |
Και που ΄σαστε ακόμη.....Τώρα μέχρι τις Ινδίες ψάχνουν για εργάτες.
Ξέρετε πόσους εργάτες χρειάζονται τα κράτη της Δύσης και πρωτίστως η Γερμανία;
Για τις ελιές, τους ψάχνουν με το φανάρι! Ευτυχώς για την περιοχή μας, που πολλοί μετανάστες από εκείνα τα πρώτα χρόνια έχουν γίνει μόνιμοι κάτοικοι και έχουν μακροημερεύσει με τα όλα σέα και τα μέα τους. Εκείνα τα χρόνια που ήρθαν αμούστακα παιδιά και έμεναν στις γράνες, κρυμμένοι τρέμοντας η καρδούλα τους και τρώγοντας βιτάμ και ψωμί για να ξεγελάσουν την πείνα τους.
Πριν αρκετά χρόνια μαζεύτηκαν καμιά 10ριά από το χωριό και τους έκανα τραπέζι στην ταβέρνα. Θυμάμαι τα πικρόχολα σχόλια των συγχωριανών. Και κοιτάτε πως τα έφερε η ζωή. Το χωριό ζει και αναπτύσσεται [σχολείο, μαγαζιά, σπίτια...] από αυτούς τους κατατρεγμένους. Δεν λογίζονται ότι ΟΛΟΙ είμαστε περαστικοί και ΟΛΟΙ μετανάστες.
Πολλές αναρτήσεις είναι αφιερωμένες στους μετανάστες κλικ ΕΔΩ.
Κλείνω με μια επίκληση:
Άμποτε ο δήμος να κάνει για αυτούς μια εκδήλωση,
μια γιορτή. Θα είναι μια κραυγή ψυχής, μια γροθιά
στη γιομάτη σκουριές κοινωνία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου