theodoroskollias@gmail.com // 6946520823
Aλήθεια ποιος φταίει για την κατάντια της χώρας μας;

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2025

ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΕΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΘΝΙΚΌ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΑΡΚΟ ΙΟΝΙΟΥ" ΕΚΕΙ ΤΟ ΒΙΟΛΑΚΙ ΤΟΥ....

      Τις προάλλες δημοσιεύτηκε από τον Κ. Αλεξανδρόπουλο στην "ΠΡΩΙΝΗ" το άρθρο "Υπόμνημα για το Εθνικό πάρκο Ιονίου". Κανονικά έπρεπε η υπογραφή να ήταν Αφοί Αλεξανδρόπουλοι ή καλύτερα Νίκος Αλεξανδρόπουλος μια και είναι βεβαιωμένο παλαιόθεν ότι  όταν βήχει ο ένας ό άλλος βγάζει χαρτομάντηλο [κλικ ΕΔΩ]. Δεν συμπληρώνει ό ένας τον άλλον αλλά συνήθως αντιγράφουν αλλήλους και δη για θέματα Περιβάλλοντος ο μικρός τον μεγάλο. Ακόμα κι αν η Ζαχάρω γίνει Ζαχαρούλα οι Αφοί Αλεξανδρόπουλοι εκεί το βιολί βιολάκι τους. Η Ε.Π.Μ. και η  Ε.Π.Μ. με τις τόσες στρεβλώσεις και τις άλλες τόσες ....&&& Στην αρχή,  στα χρόνια της αντιπολίτευσης τα κύρια επιχειρήματα ήταν άστοχα και αποδεδειγμένα αργότερα ανόητα όπως η απαγόρευση της κολύμβησης, το κλείσιμο των δρόμων προς τη θάλασσα, απομάκρυνση/κατεδάφιση  όλων  των  κατασκευών  και  δραστηριοτήτων  που  δεν αρέσουν στις Μ.Κ.Ο.,  άδικοι και  χωρίς  λόγο  έλεγχοι και περιορισμοί στις καλλιέργειες  και  γενικά  στην  αξιοποίηση  των  περιουσιών  μας,  Αυστηρότατοι  περιορισμοί στην παρουσία του ανθρώπου στην παραλία και στη θάλασσα. .  [κλικ ΕΔΩ] Στη συνέχεια αφού μεσολάβησαν διάφορα άλλα ίδιας ομοταξίας έωλα  επιχειρήματα τώρα πλασάρει το επιχείρημα   ότι η Ε.Π.Μ. λαθεμένα χαρακτηρίζει την περιοχή της Νότιας Ηλείας-βόρειου Κυπαρισσιακού ως περιοχή κύριας φωλεοποίησης της Caretta-Caretta εξισώνοντάς την  με την περιοχή του Νότιου Κυπαρισσιακού - Βόρειας Μεσσηνίας [1]
   Επικαλούνται το Εθνικό Σχέδιο Δράσης που προσδοκούν ότι θα επιφέρει σχετική τροποποίηση του Π.Δ. [18]. Αγνοούν όμως ή κάνουν πως αγνοούν:
        Α] Πριν το τελικό Π.Δ είχε δημοσιοποιηθεί Σχέδιο Π.Δ. για Περιφερικό Πάρκο για την περιοχή της Ολυμπίας, που ήταν σαφώς κατά πολύ λιγότερο αυστηρό από το τελικό. Όμως και τότε οι Αλεξανδρόπουλοι ως αντιπολίτευση αλλά και ο δήμος, Πανταζή [2] ήταν και πάλι αντίθετοι με κάτι σαχλά επιχειρήματα με το άκρον άωτον 
          απαγορεύεται η κολύμβηση και η κυκλοφορία των πεζών, εκτός ελάχιστων τμημάτων της παραλίας, αυστηρά οριοθετημένων, που  θα είναι στη διάθεση του κοινού. Επίσης περιορίζονται δραστικά οι δρόμοι που οδηγούν προς την παραλία. Ειδικότερα στα όρια του Δήμου Ζαχάρως από τον Καϊάφα ως τη Νέδα. [κλικ ΕΔΩ
       Β] Γιατί κρύβουν συνειδητά ότι Το Π.Δ. [18] ισχύει για την προστασία στην παραλιακή περιοχή όχι μόνο για τις CARETTA-CARETTA αλλά και για τα άλλα δύο χαρακτηριστικά είδη: Δασύλλιο και Αμμοθίνες  καθόλη την παραλία που είναι σπάνιοι σχηματισμοί της φύσης με τεράστια σπουδαιότητα για την ..ενδοχώρα. Οπότε 
        Γ] Γιατί με τα παραπάνω δεδομένα να εξαιρεθεί από το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ιονίου η περιοχή από τους Ταξιάρχες και βορειότερα; Εκεί δεν έχει δασύλλιο και αμμοθίνες;
      Δ] Γιατί δεν αναφέρουν και την περιβόητη θέση τους που τόσο διαλαλούσαν  ότι ήταν λάθος ο χαρακτηρισμός της περιοχής Natura 2000;
      Ε] Γιατί τότε στη διαβούλευση για το ίδιο το Π.Δ. δεν υπέβαλαν υπόμνημα με όποια αντίρρηση ή ένσταση είχαν; Τότε από το δήμο μόνο εγώ κατέθεσα υπόμνημα με κύρια ένσταση γιατί εξισώνουν την περιοχή της Μεσηνίας [κύρια φωλεοποίηση] με αυτή της Ηλείας πέρα από τους Ταξιάρχες[μέτρια φωλεοποίηση] που καλά έκαναν και δεν την δέχτηκαν. [κλικ ΕΔΩ] 
         Τελειώνοντας να κλείσω με το εξής:
       Ο Αλεξανδρόπουλος είναι ο μόνος δήμαρχος επιστήμονας και όμως σε όλη τη θητεία του κινήθηκε θεόστραβα. Με επιμονή αγωνίσθηκε για την κατάργηση του Π.Δ αντί να προσαρμόσει την όλη πολιτική του στις περιβαλλοντικές αξιώσεις του Π.Δ. και να το βάλει μπροστά ως ατμομηχανή μιας άλλης ανάπτυξης. Βεβαίως δεν  μιλώ για την αποανάπτυξη κόντρα στις καπιταλιστικές αρχές, άριστο μεν αλλά  αδύνατο μια και τον λόγο τον έχει η κυβέρνηση, αλλά βάζοντας ως έμβλημα την Caretta-Caretta και όχι το ξενόφερτο δελφίνι και την ανάλογη διαφήμιση (ταμπέλες και πανό στους δρόμους και ανάλογα δελτία] θα προέβαινε σε βιωματικές και περιβαλλοντικές δημιουργίες, παρατηρητήρια, μικρά ξενοδοχεία.

[1] Με αυτή την γεωγραφική κατανομή η περιοχή Γιαννιτσοχωρίου μέχρι τους Ταξιάρχες που είναι αναμφιβόλως κύρια περιοχή φωλεοποίησης πού κατανέμεται;
[2] Πρέπει να τονίσω ότι Ο Αγραπιδάς, ως έλασσων  Αντιπολίτευση είχε πάρει θετική θέση και υποστήριζε ότι Η απόσυρση του 1ου Σχεδίου Π.Δ. ήταν καταστροφική για τον τόπο μας και οφείλεται στον δήμο μας που την καταπολέμησε.  


Η Καταδίκη Μπολσονάρο / H Βραζιλία λέει στον Τραμπ να πάει να…


Η καταδίκη του πρώην προέδρου της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρο σε ποινή άνω των 27 ετών, για την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος μετά τις εκλογές του 2022, αποτελεί σημείο καμπής στις σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών–Βραζιλίας. Αλλά δείχνει και τι πρέπει να κάνουν οι χώρες που υφίστανται το μπούλινγκ του Nτόναλντ Τραμπ.

Παρά τις έντονες πιέσεις

του Αμερικανού προέδρου, η δικαιοσύνη της Βραζιλίας δεν υπαναχώρησε. Ο Τραμπ, σε μια άνευ προηγουμένου κίνηση, επέβαλε τιμωρητικούς δασμούς 50% στις βραζιλιάνικες εξαγωγές και κυρώσεις κατά του δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Alexandre de Moraes, που επέβλεπε την υπόθεση. Η προσπάθειά του στόχευε στην αποτροπή της καταδίκης, αλλά απέτυχε.

 Η στάση της Βραζιλίας απέναντι στις πιέσεις ενίσχυσε πολιτικά τον πρόεδρο Λούλα, ο οποίος είδε τα ποσοστά δημοτικότητάς του να ανεβαίνουν καταδικάζοντας δημοσίως τις ενέργειες του Τραμπ.  Ο δικαστής Moraes, στόχος των αμερικανικών κυρώσεων, υποστηρίχθηκε από τα δημοκρατικά θεσμικά όργανα της χώρας. Ο συνάδελφός του, δικαστής Flávio Dino, σχολίασε καυστικά: «Πιστεύει κανείς ότι ένα tweet από έναν ξένο κυβερνητικό αξιωματούχο θα αλλάξει μια απόφαση στο Ανώτατο Δικαστήριο;». 

Η οικονομική διάσταση ήταν εξίσου σημαντική. Οι αμερικανικοί δασμοί δεν μείωσαν τις συνολικές εξαγωγές της Βραζιλίας. Aντίθετα, αυτές αυξήθηκαν κατά 4%, χάρη στην ενίσχυση των αγορών από την Κίνα κατά 31% τον Αύγουστο, σε σύγκριση με τον προηγούμενο χρόνο. Την ίδια στιγμή, οι εξαγωγές προς τις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 18,5%. Το αποτέλεσμα ήταν μια ενίσχυση των ήδη στενών εμπορικών δεσμών Βραζιλίας–Κίνας. Ο Λούλα, από την επιβολή των δασμών και μετά, μίλησε δύο φορές με τον πρόεδρο της Κίνας, αλλά καμία με τον Τραμπ. 

Διαβάστε: «Σπέρνουμε τροφή, όχι μίσος» / Ο Λούλα στα αμπέλια κατά του Τραμπ 

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δικαιολόγησε τις ενέργειές της υποστηρίζοντας

ΝΕΑγενικώς

 ΠΡΩΙΝΗ ΣΗΜΕΡΑ





Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2025

ΤΟ ΤΣΙΜΠΟΥΣΙΟΝ ΣΤΗΝ "ΜΑΝΤΩ" [24-9-2025]

     Πράγματι δεν ήταν μόνο πετυχημένο και λαμπρό αλλά για μένα και ευτυχισμένο, χαρμόσυνο και έντονα συγκινητικό. Το λαμπρό το λένε όλοι οι φίλοι ομοτράπεζοι στο παρακείμενο βίντεο. Συγκινητικό  ήταν για δύο λόγους:
      α] Στα πλαίσια της κοινωνικότητας, που είναι η μέγιστη υπαρξιακή μας αρχή, είχα δίπλα μου το γιο μου, τον Νίκο  και  μάλιστα μαζί τα καλά μου φιλαράκια στα πάτρια εδάφη [1] και
      β] Πέρυσι και πρόπερσι τέτοια εποχή και όλο το φθινόπωρο ήμουν κλεισμένος στο σπίτι μου με παρέα την κατάθλιψη....Το είχα βάλει από τότε ...αμέτι μουχαμέτι.  
      Λοιπόν όπως ανέφερα σε προηγούμενη ανάρτηση προχτές, το 1ο  στάδιο της γαριδο-μυδομακαρονάδας έγινε πρωί-πρωί στο σπίτι όπου σε μια μεγάλη κατσαρόλα έφτιαξα τις γαρίδες-μύδια σάλτσα με όλα τα φρέσκα υλικά, κρεμμύδια, σκόρδα, πιπεριές Φλωρίνης, ρίγανη, μανιτάρια, ντομάτες και στο τέλος μια μεγάλη κουταλιά συκομαρμελάδα [2]
 Να τονίσω ότι η βοήθεια της Λουκίας ήταν σπουδαία [3] Χωρίς να της πω, έκοβε και καθάριζε τα κρεμμύδια, τα μανιτάρια τα σκόρδα, έτριβε τις ντομάτες  και όλα τα υλικά πριν εγώ το ζητήσω. Όλα με τη σειρά τους. Τετραπέρατη! 
 Αφού λοιπόν τα ετοιμάσαμε  σε μια μεγάλη κατσαρόλα τα έφερα στην καντίνα  και σε λίγο να σου και ο πρώτος και ο πιο παλιός μου φίλος από το Γυμνάσιο, Δημήτρης Μίντζας από το Κόκλα απέναντι στη Μεσσηνία.[4] Αφού οι δυο μας πήραμε το μπάνιο μας στην ...μαρμαρωμένη θάλασσα, κανονίσαμε τα τραπέζια, ανθοδέσμη και λοιπά. Μετά από λίγο έσκασαν μύτη και οι λοιποί συνδαιτημόνες
και η κ. Εφη έφερε καλαμαράκια και κολοκυθοκεφτέδες και δυο 250άρια  τσίπουρο έτσι για να μας ανοίξει η όρεξη. Στη συνέχεια ρώτησα με σοβαρό ύφος τι προτιμούν: το 2ο πιάτο να είναι  η γαριδομακαρονάδα ή το βραστό ερίφιο. Όλοι μα όλοι είπαν το πρώτο. Έτσι ήρθαν οι μακαρονάδες, το πεκορίνο και οι σχετικές μπύρες. Να μη πολυλογώ ακολούθησαν και τα ρεμπέτικα. Και ενώ περίμεναν το βραστό ερίφιο ανακοινώθηκε ότι δυστυχώς ότι ο Βλαμόγιαννης δεν έσφαξε το κατσίκι, πράγμα που θα γίνει σε επόμενη σύναξη, όποτε κι αν γίνει, ακόμα και του χρόνου. Έτσι ακολούθησαν δυο σουπιέρες με φρούτα και κλείσαμε με τα ολόφρεσκα μακαρόν που έφερε ο κ. Μαντάς, να είναι πάντα καλά.
     Αρκετά έγραψα, κι άλλα καλύτερα στο παρακείμενο βίντεο 


[1] Σίγουρα αυτή η ευτυχία και η χαρά θα ήταν μεγαλύτερη εάν ήταν και ο Κουμπαράκος και ο Θύμιος. Είχαν όμως  και οι δυο σοβαρούς λόγους, ο ένας ήταν σε κηδεία φίλου του κι ο άλλος μάρτυρας  στο δικαστήριο. Φυσικά αν ήταν και ο Λενάκος μου θα ήταν και πρώτο!
[2] Για αυτό, λόγω των σύκων  κι ο Μπίλης στο τέλος(βίντεο) χαρακτήρισε τη μακαρονάδα τραβεστί!
[3] Αποβραδίς γκρίνιαζε , τι μπλέκεις και τέτοια. Το πρωί όμως με το ξύπνημα μου φώναζε πότε θα βάλω το φαϊ [4] Πολλάκις έχω αναφερθεί στον αγαπητό παλαιόθεν φίλο Δημητράκη. Πρώτος γιατρός και πρώτος άνθρωπος. Δ/τής Ε΄ Παθολογικής Κλινικής του Ευαγγελισμού επί χρόνια, "μπήκε με ένα παντελόνι και βγήκε και με σακάκι"

ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΕΨΕΣ ΣΤΗ "ΜΑΝΤΩ" ΔΕΙΠΝΟ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΖΥΜΑΡΙΚΩΝ ΗΛΙΣ

 ΌΣΕΣ ΚΑΙ ΌΣΟΙ  [ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΟΙ] ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΑΝ ΧΤΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΑΠΌΛΑΥΣΑΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΓΕΥΤΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΊΘΑΝΟ ΔΕΙΠΝΟ ΜΕ ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΗΛΙΣ. ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΆ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΓΙΑΝΝΑΡΑ, ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1996 ΕΊΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΚΑΙ 
ΓΕΝΙΚΟΣ  ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ.
ΗΛΙΟΣ & ΗΛΙΣ ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ
ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΡΙΑ ΣΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΙ ΜΑΧΕΤΑΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ 
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΑ ΜΕΓΑΘΗΡΙΑ 

Η ΛΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΩΣ ΣΤΗΝ "ΠΡΩΙΝΗ"

 ΣΕ ΠΕΡΙΟΠΤΗ ΘΕΣΗ ΕΙΧΕ Η ΧΤΕΣΙΝΗ "ΠΡΩΙΝΗ" ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΑΣ 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΩΣ


ΝΕΑγενικώς

 ΠΡΩΙΝΗ ΣΗΜΕΡΑ





ΛΙΑΝ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟΝ Κ.ΑΛΕΞΑΝΔΥΟΥΛΟ΄
 Ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ  2 ΑΔΕΛΦΟΥΣ

Μια και κάνει μπαμ ποιος το έγραψε!!  

ΠΡΩΙΝΗ ΧΤΕΣ







Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2025

ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΣΙΜΠΟΥΣΙΟΝ ΜΕΓΑ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΟΝ ΣΤΗΝ "ΜΑΝΤΩ¨

      Πράγματι μέγα τσιμπούσι θα γίνει σήμερα το μεσημέρι στην καντίνα "ΜΑΝΤΩ". Μέγα και λαμπρό από κάθε πλευρά.
       Βασικά οι ομοτράπεζοι θα είναι ένας και ένας: Μπίλης μετά της κυρίας του της Ζωρζέτ, ο κ. Μιχαλόπουλος μετά του κου Μαντά, ο Κουμπαράκος με τα σέα του και τα μέα του, ο κ. Μίντζας Δημητράκης (φιλαράκι από το Γυμνάσιο) και ο Χαραλαμπόπουλος Θύμιος, εκπρόσωποι της από κει μεριάς, της Μεσσηνιακής  Τριφυλίας, ο κ. Βλαμόγιαννης εγχώριος λεβένταρος, ο Πρόεδρος της οικείας κοινότητας Ταξιαρχών και Θολού κ. Χρήστος Μπαντες, η κ. Έφη η  1η κυρία της καντίνας και φυσικά Εγώ, ως οικοδεσπότης μάλιστα, και ο Νικολίνος [Μας λείπει η Λενάκω αλλά και ο Κλής με τη Βαγγελίτσα και η Πέπη..] .
οπωσούν...

     Από εδέσματα και μεζεκλίκια στο καλοκαιρινό γεύμα πάμπολλα και διάφορα με διπλή και τριπλή κατάθεση πιατικών. Το πρώτο πιάτο θα είναι Καγιανάς Στροβιτσάνικος ή καλαμαράκια Μοφχιτσάνικης φτιαξιάς μετά κολοκυθοκεφτέδων  συνοδευόμενα  από το σχετικό τσίπουρο. Το δεύτερο πιάτο θα είναι γαριδο-μυδο-μακαρονάδα. Η αρχική πρόταση ήταν με αστακό, αλλά ο κ. Μαντάς έθεσε βέτο οπότε η τελική επιλογή είναι με γαρίδες. Ο δε κ. Μπίλης απαίτησε όπως οι γαρίδες να είναι Σύμης και σε περίπτωση μη ευρέσεως, γαρίδες Ευβοίας 7 νούμερο και άνω. Αλλά και ο κ. Δημητράκης είχε τις προτιμήσεις του. Τα μακαρόνια να είναι λιγκουίνια και Barila. Βεβαίως  εκτελέσθηκε η αρέσκια και η επιθυμία καθενός. Μόνο που ενώ όλοι εξέφρασαν την προτίμησή τους το τριμμένο τυρί να είναι παρμεζάνα, θα είναι πεκορίνο λόγω προηγηθείσης αγοράς. Εξυπακούεται ότι το τραπέζιον θα εμπλουτίζεται μετά των απαραίτητων  συνοδειών, σαλάτες διάφορες, τυριά εκλεκτά (και ροκφόρ επιθυμία του Μπίλη) και ποικίλες πίτες. 
    Το δε τρίτο πιατικό θα είναι βραστό ερίφιο φερμένο ειδικά από την Άλβενα, που φημίζεται  όχι μόνο για τα μαμούρια της αλλά και τα μικρά μηρυκαστικά της. 
Όλες και όλοι οι  συνδαιτυμόνες θα είναι ευπρεπώς ενδεδυμένοι [όχι με μαγιό και βερμούδες] 
     Να κλείσουμε προς το παρόν μια και κατόπιν του τσιμπουσίου θα έχουμε λεπτομερέστατο αφήγημα!
 Ξέχασα όμως και το τονίζω ότι επί της μουσικής ...τενόρος ορίσθηκε ομοφώνως ο Ζήρος και τούτο ίνα καλμάρουμε την...ορμή του, τραπεζοκόμοι θα είναι η κ. Αδαμαντία, Διαμάντω, Μαντώ και ο κ.Τζών Κουναδης, αυτοπροσώπως!!!   
ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΤΟ 1ο ΣΤΆΔΙΟ ΤΟΥ ΕΔΕΣΜΑΤΟΣ ...
 


 

Επιμνημόσυνη Δέηση – Εκδήλωση Τιμής και Μνήμης

Επιμνημόσυνη Δέηση – Εκδήλωση Τιμής και Μνήμης

Ο Δήμος Ζαχάρως σας προσκαλεί στην Επιμνημόσυνη Δέηση που 
θα τελεστεί στο Ηρώο της πόλης, την Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 
2025 και ώρα 11:30 π.μ., προς τιμήν των ηρώων:
·         Σπυρίδωνα Μανιάτη, Καταδρομέα, ο οποίος έπεσε
 μαχόμενος για την Πατρίδα κατά την επιχείρηση «Νίκη»,
 στη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, 
στις 20 Ιουλίου 1974.
·         Ιωάννας Τασσοπούλου, Πυροσβέστριας, η οποία 
θυσιάστηκε τον Ιούλιο του 1999 στη μάχη με τις φλόγες 
στη μεγάλη πυρκαγιά της Χίου, υπηρετώντας με αυταπά-
ρνηση την Κοινωνία.
Με σεβασμό αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους έδωσαν τη ζωή
 τους για την Πατρίδα και το κοινό καλό.
Στην εκδήλωση θα παραστούν:
·         Ο Δήμαρχος Ζαχάρως, κ. Κωνσταντίνος Μητρόπουλος
      Τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου
·         Εκπρόσωποι του Πυροσβεστικού Σώματος
·         Τα Σχολεία του Δήμου
·         Οι Ιερείς της πόλης
Επίσημη Κυπριακή Αντιπροσωπεία:
·         Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ταμασού 
και Ορεινής, κ.κ. Ησαΐας
·         Ο κ. Νίκος Κέττηρος, Πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Επιτροπής 
Προσφύγων – Εγκλωβισμένων – Αγνοουμένων – Παθόντων,
·         Ο κ. Κυριάκος Ξυδιάς, Δήμαρχος Αμαθούντας και Εκπρόσωπος 
της Ένωσης Δήμων Κύπρου
·         Ο κ. Ανδρέας Κιτρομηλίδης, Πρόεδρος Ένωσης Κοινοτήτων Κύπρου
·         Ο κ. Ανδρέας Θεοδοσίου, Πρόεδρος Συνδέσμου Ασυνόδευτων
 Φιλοξενηθέντων Παιδιών στην Ελλάδα (1974–1979)
·         Ο Αρχιμανδρίτης, π. Στυλιανός Κλεάνθους
Καθώς και Κύπριοι που φιλοξενήθηκαν στην περιοχή μας την περίοδο 
1974–1979
Το πρωί της ίδιας ημέρας, Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2025, η Κυπριακή 
Αντιπροσωπεία θα επισκεφθεί τη Δημοτική Κοινότητα Αρτέμιδας.
O Δήμαρχος Ζαχάρως
Κωνσταντίνος Ι. Μητρόπουλος

ΝΕΑ γενικώς

 ΠΡΩΪΝΗ ΣΗΜΕΡΑ..






ΠΡΩΪΝΗ ΧΤΕΣ








Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2025

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΤΗ ΖΑΧΑΡΩ



 Οι Λαϊκή Αγορές  αποτελούν τον πιο γνήσιο και άμεσο θεσμό από την αρχαιότητα. καθότι: 
- προμηθεύουν τους πολίτες σε όλη την επικράτεια, πόλεις και επαρχία με βασικά προϊόντα διατροφής χωρίς μεσάζοντες από τον παραγωγό
-  δίνουν τη δυνατότητα στους παραγωγούς  να διοχετεύουν τα προϊόντα τους απευθείας στην κατανάλωση.
     Στην Ελλάδα ο θεσμός αυτός ήταν γνωστός από τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,  το γνωστό "παζάρι" σε μεγάλα οικιστικά κέντρα.
Νομικά καθιερώθηκαν επί κυβέρνησης Ελευθερίου Βενιζέλου το 1929. Τρία χρόνια αργότερα, ιδρύθηκε το Ταμείο Λαϊκών Αγορών. Οι λαϊκές αγορές από τότε που καθιερώθηκαν μέχρι να φτάσουν στη σημερινή τους μορφή, πέρασαν από πολλά στάδια εξέλιξης.
      Στη Ζαχάρω, που είναι και το θέμα μας η Λ.Α γίνεται κάθε τρίτη στην οδό Νίκου Γκότση [κλικΕΔΩ] κι αυτό περίπου τα τελευταία 25 χρόνια περίπου. Παρά τη διαμαρτυρία πολλών περιοίκων για την συνεχή όχληση και την φυσιολογική μεγέθυνση της πόλης η Λ.Α συνεχίζει να γίνεται στο ίδιο μέρος.Τα παλιότερα χρόνια, που η αγορά της   Ζαχάρως ήταν στην επάνω πόλη θυμάμαι διάφορους που στέκονταν στις γωνίες με την μικρή πραμάτεια τους, κυρίως χόρτα άγρια, βολβούς σαλιγκάρια και μερικά άλλα .
Στην αρχή αντέδρασαν οι τότε μαγαζάτορες και έτσι έγινε πρώτα στον Κακόβατο. 
   Για την λειτουργία της Λ.Α. αλλά και τον τόπο που γίνεται πρέπει να ισχύουν οι εξής βασικές
προϋποθέσεις:
               -Να υπάρχει εύκολη πρόσβαση και των αυτοκινήτων των παραγωγών
                λιανοπωλητών αλλά και των πελατών.
               - Να είναι κοντά στον αστικό ιστό για την άμεση μετάβαση των κατοίκων
               - Να λαμβάνονται μέτρα ώστε να μην προκαλείται μεγάλη και αβάσταχτη
                επιβάρυνση στους διαμένοντες πλησίον.
     Για την μη επιβάρυνση των περιοίκων σε πολλά μέρη έχει επιλεγεί η εναλλάξ λειτουργία εβδομαδιαίως η μηνιαίως και επειδή η Λ.Α στη Ζαχάρω γίνεται στον ίδιο δρόμο πάντοτε από παλιά, το 2013 έχει γίνει υπόμνημα - διαμαρτυρία πολλών κατοίκων της γειτονιάς. Δεν θέλω να πιστεύω ότι ο δήμος αγνοεί το πρόβλημα. Σίγουρα θα υπάρχει λόγος που δεν αλλάζει τη θέση της Λαϊκής αλλά. 
      Όμως τα πράγματα από τότε άλλαξαν και προέκυψε καλύτερη ίσως επιλογή. Απέναντι από το Γυμνάσιο , ακριβώς γύρω από το Γυμναστήριο, όπως όλοι γνωρίζετε, έχει δημιουργηθεί ένα χώρος κατάλληλος από κάθε πλευρά καθότι:
 -   Υπάρχουν δύο προσβάσεις, δίοδοι που δημιουργούν Π. Και εύκολα νοτίως μπορεί          να γίνει και άνετη πρόσβαση προς την Εθνική οδό με μικρές παρεμβάσεις.

 

 -   Ο χώρος είναι πολύ μεγάλος, περί[ου διπλάσιος από της Κυπαρισσίας.
 -   Βρίσκεται στην άκρη του οικιστικού ιστού, κοντά όμως στο κέντρο της πόλης [ο               θρυλικός πλάτανος] και στην κεντρική Πλατεία.
 -   Δεν θα προκαλεί ουδεμία όχληση σε περίοικους.
 -   Υπάρχει έτοιμο μπάρ στην  ανατολική γωνία του Γυμναστηρίου, που με μικρή διαμόρφωση [μια υπερυψωμένη κατασκευή με 4-5 ομπρέλες] γίνεται ωραίο στέκι για όλες τις ανάγκες, σωματικές και ψυχαγωγικές.  

Τονίζω βέβαια ότι πρέπει να υπάρχει λόγος που ο Δήμος τα έχει μπήξει και δεν κάνει αυτή την αλλαγή που πολλοί ζητούν 
Οπότε θα πάρουμε και τη θέση του δήμου, καθώς 
και    τη   γνώμη    του    Εμπορικού        Συλλόγου.

[1] Στις ελληνικές λαϊκές αγορές υπάρχουν δύο κατηγορίες πωλητών: Οι παραγωγοί και οι επαγγελματίες. Οι παραγωγοί είναι αγρότες ή μελισσοκόμοι οι οποίοι διαθέτουν προς πώληση τα προϊόντα που παράγουν οι ίδιοι.(φρούτα, λαχανικά, μέλι) και οι επαγγελματίες αγοράζουν τα προϊόντα τα οποία πωλούν από διάφορες πηγές χωρίς απαραιτήτως να είναι οι ίδιοι οι παραγωγοί τους. Για την άσκηση του επαγγέλματος πωλητή στις λαϊκές αγορές απαιτείται ειδική άδεια, οι προϋποθέσεις της οποίας καλύπτονται από τον νόμο.

Πριν 9 χρόνια......


ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Καπιταλισμός και οικολογική μετάβαση



Η οικολογική μετάβαση δεν μπορεί να υλοποιηθεί, εφόσον και για όσο η αγορά παραμένει ο καθοριστικός σχεδιαστής. Η αγορά στερείται ηθικής και αξιών. Είναι τυφλή.
Ο καπιταλισμός βασίζεται στην ελεύθερη αγορά και αναγνωρίζει ως μοναδική επιταγή την άμεση μεγιστοποίηση του κέρδους. Εφόσον η πραγμάτωση της οικολογικής μετάβασης δεν διασφαλίζει μεγαλύτερη συσσώρευση πλούτου από εκείνη της μη υλοποίησής της, δεν πρόκειται να γίνει. Η διακινδύνευση του μέλλοντος της ανθρωπότητας δεν τον αφορά.
Η παγίδα της παραγωγικότητας
Η επιταγή για τη μεγιστοποίηση του πλούτου ενεργοποιεί τη χωρίς όρια οικονομική ανάπτυξη, που στηρίζεται στη προϋπόθεση ότι για να αυξηθεί το κέρδος πρέπει να αυξηθεί η παραγωγικότητα της εργατικής δύναμης, με ταυτόχρονη μείωση του κόστους της εργασίας. Αυτή η προϋπόθεση ενεργοποιεί μια σπείρα ανήθικη: η αύξηση της παραγωγικότητας του εργατικού δυναμικού εξασφαλίζει την παραγωγή της ίδιας ποσότητας προϊόντος με λιγότερους εργαζόμενους, αυτό όμως δημιουργεί ανεργία και ο άνεργος εργαζόμενος δεν καταναλώνει με επακόλουθο τμήμα της παραγωγής να παραμένει στα ράφια… με απώλεια κέρδους. Η αέναη εξάπλωση της οικονομίας, με την παραγωγή νέων αγαθών για τη διασφάλιση του ποσοστού της απασχόλησης, καθίσταται μια αναγκαία προϋπόθεση.
Πρόκειται για την παγίδα της παραγωγικότητας (όπως την ονομάζει ο ιάπωνας μαρξιστής φιλόσοφος Κοχέι Σάιτο) για να περιγράψει την χωρίς περιορισμούς ανάπτυξη, εξηγώντας γιατί το ΑΕΠ πρέπει να αυξάνεται πάντα και γιατί η επιτυχία κάθε κυβέρνησης προσμετράται από το μέγεθος αύξησής του, αδιαφορώντας εάν η υγεία, η εκπαίδευση και άλλα κοινωνικά αγαθά, έχουν υποβαθμιστεί ή κατακρημνιστεί και η ανισότητες έχουν διευρυνθεί.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: η χωρίς όρια ανάπτυξη της οικονομίας, η οποία τίθεται ως παραδοχή από το καπιταλιστικό σύστημα, επιτυγχάνεται μέσω της εξόρυξης πόρων από το περιβάλλον με την επακόλουθη ρύπανση και παραγωγή αποβλήτωνΌμως, η ικανότητα παροχής φυσικών πόρων και απορρόφησης ρύπων από το περιβάλλον είναι πεπερασμένη.
Ο οικονομολόγος Κένεθ Μπόλντινγκ, ήδη από το 1966 έγραφε «Όποιος πιστεύει ότι η εκθετική ανάπτυξη μπορεί να συνεχιστεί στο διηνεκές, σε έναν ορισμένο κόσμο, είναι ή τρελός ή οικονομολόγος… ». Εάν από μια λίμνη αντλούμε περισσότερο νερό από εκείνο που εισρέει σε αυτή είναι αναπόφευκτο, σταδιακά, να στερέψει. Αυτό προκαλεί ο καπιταλισμός στο περιβάλλον, ακολουθώντας μια στρεβλή, αυτοκαταστροφική αντίληψη, γιατί στο τέλος αυτή η αντίληψη θα οδηγήσει και στην καταστροφή μας ως αναπόσπαστου μέρους του περιβάλλοντος.
Σε μια διαρκή αντίφαση
Αυτό το είχε κατανοήσει ο λαός των αμερικανών ιθαγενών Κρι (Cree) όταν προφήτευε: «Όταν όλα τα δέντρα κοπούν, όταν όλα τα νερά θα έχουν ρυπανθεί, όταν ο αέρας δεν θα μπορεί να εισπνέεται, τότε μόνο θα ανακαλύψεις ότι τα χρήματα δεν είναι βρώσιμα».
Όπως διαπιστώνει ο φιλόσοφος Ουμπέρτο Γκαλιμπέρτι στο βιβλίο του «Η ηθική του περιπατητή», «ο καπιταλισμός βρίσκεται σε μια διαρκή αντίφαση, όπου η δυνατότητα πραγμάτωσης των στόχων του είναι εφικτή μόνο μέσα από μια σταδιακή καταστροφή της Γης.»
 Συνεπώς, ο καπιταλισμός ή αυτοκαταστρέφεται, γιατί καταστρέφει τον ζωτικό του πυρήνα, ή «πείθεται» για τον καταστροφικό του χαρακτήρα, και αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να προσλάβει ως σκοπό όχι το απλό κέρδος, αλλά μια σύνθεση κέρδους και διάσωσης της Γης. Σε αυτή την περίπτωση, ο καπιταλισμός θα οδηγηθεί στην ακύρωσή του, γιατί αυτοαναιρείται!
Η αντίφαση μεταξύ καπιταλισμού και προστασίας του περιβάλλοντας δεν είναι πρόσφατη ανακάλυψη, την είχε υπογραμμίσει ο Μαρξ τα τελευταία χρόνια –όπως προέκυψε από την πρόσφατη ανάγνωση των αδημοσίευτων σημειώσεων του Kοχέι Σάοτι, “L’ecosocialismo di Karl Marx” (Ο οικοσοσιαλισμός του Καρλ Μαρξ) –καταδεικνύοντας ότι το κεφάλαιο για να ακμάσει πρέπει να αξιοποιήσει (εκμεταλλευτεί) όχι μόνο την εργασία αλλά και το περιβάλλον.
Εν τω μεταξύ, αδιάβλητοι από αυτές τις θεωρήσεις παραμένουν όσοι πιστεύουν στην ατελείωτη δημιουργική ικανότητα του ανθρώπου, υπολογίζοντας σε νέες θαυματουργές τεχνολογίες που θα εξασφαλίσουν την επιβίωση του καπιταλισμού. Επενδυοντας σε μεγαλεπίβολα τεχνολογικά πλάνα, π.χ. τη γεωμηχανική, που αποσκοπούν στη διατήρηση και συνέχιση της οικονομίας των ορυκτών καυσίμων ως έχει, και την υπερθέρμανση του πλανήτη με τη διάχυση στην άνω ατμόσφαιρα σωματιδίων που θα αντανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία, με παράλληλες συνέπειες (παράπλευρες, όπως προσδιορίζονται εν καιρώ πολέμου οι απώλειες του πληθυσμού ), που μπορεί να είναι καταστροφικές. Όπως η κατασκευή γιγαντιαίων φωτοβολταϊκών ομπρελών στην τροχιά της γης για τη συλλογή της ηλιακής ενέργειας επί 24ωρου βάσης, πάνω από τα σύννεφα και τη μεταφορά της στη Γη με δέσμες μικροκυμάτων.
Η χωρίς περιορισμούς διαθεσιμότητα ενέργειας είναι η προϋπόθεση για την χωρίς όρια ανάπτυξη. Εξού και η αναβίωση των πυρηνικών, με το πρόσχημα των μικρών πυρηνικών αντιδραστήρων (SMR) , των οποίων δεν υπάρχει ούτε ένα δείγμα σε λειτουργία, και της πολλά υποσχόμενης διαδικασίας πυρηνικής σχάσης.
Επιστροφή στις αξίες
Ο καπιταλισμός συνοδεύεται από ενεργειακή κατανάλωση χωρίς περιορισμούς. Περισσότερη παραγωγή ενέργειας, περισσότερη εξόρυξη πόρων… Από που; Aπεριόριστοι πόροι από ένα πλανήτη χωρίς μέλλον;
Μια κοινωνία σε αρμονία με τη φύση βασίζεται σε αξίες εκ διαμέτρου αντίθετες από εκείνες που ισχύουν στο καπιταλισμό, το οικονομικό και πολιτιστικό μοντέλο αναφοράς μας. Η απληστία, που οδηγεί στη συσσώρευση πλούτου χωρίς όρια πρέπει να θεωρείται ελάττωμα και όχι προτέρημα, όπως την αντιλαμβάνεται ο καπιταλισμός. Ο οικονομικός ανταγωνισμός πρέπει να μετριασθεί με τη συνεργασία, η σοβαρότητα πρέπει να ξαναγίνει αντιληπτή ως προτέρημα και ο καταναλωτισμός ένα ελάττωμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, ενώ η δικαιοσύνη θα πρέπει να καθοδηγεί κάθε ενέργεια. Αυτές είναι οι αξίες που μέχρι πρόσφατα κυβέρνησαν την ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού.
Είναι ακριβές ότι και στο παρελθόν υπήρξαν οι άπληστοι, αυτοί που συσσώρευαν πλούτο χωρίς να σκέφτονται κανέναν, όσοι σφετερίζονταν τα ελάχιστα αγαθά των φτωχών δημιουργώντας περισσότερη φτώχεια, όσοι όμως επιδίδονταν σε αυτές τις πρακτικές δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτοί, δεν είχαν την επικρότηση του κοινωνικού συνόλου, επικρότηση κοινωνική της οποίας είναι σήμερα αποδέκτες κροίσοι όπως οι Έλον Μασκ, Τζεφ Μπέζος, Μαρκ Ζούκενμπεργκ –Συγχαρητήρια, άξιοι επαίνου.
Ο Αριστοτελης στα Πολιτικά καταδίκαζε την χωρίς κανένα περιορισμό συσσώρευση πλούτου και ιδιοκτησίας. Μεταξύ των ρητών που βρίσκονται χαραγμένα στην είσοδο του ναού του Απόλλωνα στους Δελφους υπάρχει και το μηδὲν ἄγαν (τίποτα σε υπερβολή).
Μετά από όλα αυτά, η ιδέα να εμπιστευθούμε τον καπιταλισμό για να σωθούμε από την κλιματική κρίση, που ο ίδιος δημιούργησε, ακολουθώντας τον στόχο της πράσινης ανάπτυξης είναι σαν να εμπιστευόμαστε το αρνί στον λύκο. Ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό πολιτικό σύστημα γενετικά ασύμβατο με τη φύση και τους κανόνες της. Και αυτή η ασυμβατότητα δεν είναι μια άποψη, πρόκειται για το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η επιστήμη, αναλύοντας τις αιτίες της περιβαλλοντικής κρίσης.
Μετάφραση: Ιωσήφ Σινιγάλιας

ΝΕΑγενικώς

 ΠΡΩΪΝΗ ΣΗΜΕΡΑ 











Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2025

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΙΗΓΗΜΑ

 ~ Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ~

Ένας λαχειοπώλης ήταν που γύριζε όλη μέρα με το κοντάρι των λαχνών, πουλώντας ελπίδες για να συμπληρώσει την σύνταξη. Κουτσός αλλά το χαμόγελό του, ολόκληρο. Τον θυμάμαι για χρόνια, να περνά από τη γειτονιά κάθε Τετάρτη.
Στη γωνία, μετά το «γηπεδάκι», υπήρχε μία μάντρα οικοδομών, ένα σιδεράδικο και ένα καφενείο. Πελάτες ελπίδας. Τον είχαν για γουρλή. Κάποιοι είχαν κερδίσει διάφορα μικροποσά αλλά για την εποχή, ήταν λογαριασμός. Λένε, ότι σε ένα (ακαθόριστο) κάποτε, κάποιος ( άγνωστος) είχε πάρει λαχείο από αυτόν, που κέρδισε ένα εκατομμύριο. Ήταν μία φήμη που ο ίδιος ποτέ δεν υποστήριξε αλλά όταν τον ρώταγες αν είναι αλήθεια, σου απαντούσε «που να ξέρω; Τόσα χρόνια πουλάω λαχεία. Αν κάποιος κέρδισε, νάναι καλά και να τα χαρεί».
Η παρουσία του είχε την κανονικότητα ενός ελβετικού ρολογιού. Όταν τον έβλεπες, ήξερες ότι ήταν Τετάρτη. Η πρώτη Τετάρτη που δεν τον είδαμε, ήταν η μέρα της οριστικής του αναχώρησης. Τον είχε κτυπήσει το αυτοκίνητο ενός Αμερικανού στρατιωτικού της βάσης του ελληνικού. Άκρη, με τον Αμερικανό, δεν βρέθηκε. Υπήρχε και η ετεροδικία τότε και ποτέ δεν μάθαμε περισσότερα.
Είχε μια κόρη, που είχε έρθει στη γειτονιά ρωτώντας αν κάποιος ήξερε κάτι. Θυμάμαι ότι ήταν ένα λεπτεπίλεπτο πλάσμα, σχεδόν αέρινο, με ένα τεράστιο χαμόγελο σαν του πατέρα της με γραμμές αβάσταχτης μελαγχολίας, που σπούδαζε στο πανεπιστήμιο και δούλευε κάπου, παράλληλα, γιατί η μητέρα της ήταν κατάκοιτη. Την είχα γνωρίσει γιατί, δεν θυμάμαι πως, ο πατέρας μου είχε φέρει στο σπίτι, το κοντάρι του με τους λαχνούς και ένα τσαντάκι που φορούσε, περασμένο στον ώμο και της τα έδωσε.
Ένα καλοκαίρι, λίγο πριν το μεσημέρι, καθόμουν στην μάντρα έξω από το σπίτι κάτω από τις ακακίες και διάβαζα ΜΠΛΕΚ. Κάποια στιγμή, σηκώθηκα να πιω νερό από το λάστιχο και μόλις πήγα να κλείσω τη βρύση, τον άκουσα να μου λέει «να πιω και ‘γω λίγο, γιέ μου;». Ακούμπησε το κοντάρι των λαχνών στην μάντρα, έβγαλε το τσαντάκι του ώμου και το άφησε δίπλα, έσκυψε, πρώτα έπλυνε το πρόσωπο και μετά ήπιε με μικρές, υπολογισμένες γουλιές.
Έκλεισε την βρύση, τύλιξε γύρω της το λάστιχο, έβγαλε ένα μαντήλι από την τσέπη, σκούπισε το πρόσωπό του και κάθισε στη μάντρα. «Πώς το πάθατε, με το πόδι;» τον ρώτησα «δεν σας κουράζει έτσι να περπατάτε και να πουλάτε λαχεία όλη μέρα; Δεν μπορείτε να βρείτε μία πιο ξεκούραστη δουλειά;». Γέλασε. Μου χάιδεψε το κεφάλι. «Η ζωή είναι σαν δρόμος που δεν ξέρεις που θα σε βγάλει. Ούτε τι θα συναντήσεις. Αλλά, ότι και αν γίνει, πρέπει να τον περπατήσεις. Ακόμη και αν είσαι σαν και μένα».
Απάντηση δεν ήτανε αλλά πρώτη φορά –και τελευταία- που του μίλαγα και είχα να ρωτήσω και άλλα. «Δεν μπορείτε να κρατήσετε ένα από τα λαχεία σας που να κερδίζει, για να μην ξαναδουλέψετε;». Ξαναγέλασε. «Δεν πιστεύω στην τύχη. Μόνο στον άνθρωπο» μου είπε. «Δηλαδή, τους κοροϊδεύετε τους ανθρώπους που τους δίνετε λαχεία;» του είπα, λίγο ξαφνιασμένος γιατί μου φάνηκε σαν κακό αυτό που είπε για την τύχη και τον είχα για καλό άνθρωπο.
«Οχι. Δεν τους κοροιδεύω. Αγοράζουν ελπίδες για να ταΐσουν τον χρόνο. Αλλιώς, ο χρόνος θα τους φάει». Έτσι όπως μιλούσε σαν πυθία, ήταν σαν την μακαρίτισσα την γιαγιά, όταν έλεγε τα παραμύθια. «Και πως τους τρώει ο χρόνος τους ανθρώπους;». «Α, όπως μαδάμε την μαργαρίτα. Πέταλο με πέταλο. Κομμάτι – κομμάτι». «Και άμα ο άνθρωπος δεν θέλει να πεθάνει, τι κάνει;» ρώτησα πάλι. «Χμ…» έκανε σαν να σκεφτότανε και με το ένα χέρι έτριψε το πηγούνι λες και αυτό θα βοηθούσε να κατεβάσει μία ιδέα. «Αμα δεν θέλει να πεθάνει, δεν γίνεται μαργαρίτα. Δεν αφήνει να τον μαδήσουνε».
Κοίταξε το ΜΠΛΕΚ. «Μόνο εικονογραφημένα, διαβάζεις;» με ρώτησε. «Οχι» απάντησα λίγο ντροπιασμένος, λίγο προσβεβλημένος. «Και Ιούλιο Βερν, και Δουμά και Βενέζη και Λουντέμη και Μάσκα και άλλους» του είπα. Σηκώθηκε. «Τον γέρο και την θάλασσα, το έχεις διαβάσει;» ξαναρώτησε την ώρα που περνούσε το τσαντάκι στον ώμο και πήρε πάλι το κοντάρι με τους λαχνούς.«Οχι» του είπα. «Ποιος το έχει γράψει;» ρώτησα. «Ο Χέμινγουεϊ» μου απάντησε. «Τον ξέρεις;». «Έχω δει την ταινία για ποιόν κτυπά η καμπάνα» απάντησα περήφανος. «Δεν έχεις διαβάσει, όμως;».
«Οχι, δεν έχω» του είπα λίγο πειραγμένος που δεν εκτίμησε το ότι είχα δει την ταινία. «Την άλλη βδομάδα, θα σου φέρω το βιβλίο του Χέμινγουεϊ, με τον γέρο» μου είπε.
Μου χάιδεψε ξανά το κεφάλι και έφυγε. Το βιβλίο, το βρήκα στην μάντρα, εκεί που είχαμε καθίσει, την επόμενη Τετάρτη. Είχε περάσει νωρίτερα από την ώρα του. Μέσα στο βιβλίο είχε υπογραμμίσει μία φράση μόνο. «Ο άνθρωπος καταστρέφεται αλλά δεν νικιέται ποτέ». Το σκέφτομαι πολύ τον τελευταίο καιρό. Να είσαι μαργαρίτα και να τους αφήνεις να σε σκοτώνουν πέταλο με πέταλο και μνημόνιο με το μνημόνιο ή να είσαι άνθρωπος και να το παλεύεις;
του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου
πηγή: “Hμεροδρόμος” ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΞ/ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ