[ΣΠΑΡΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΖΑΡΓΑΝΑ. ΙΣΩΣ ΣΤΑ ΟΓΔΟΝΤΑ, ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ....]
Το τετραήμερο της 28ης Οκτωβρίου νάμαστε πάλι στην σπιρτόζα Ραφηνούλα. [1] Πέρασαν 4 μήνες περίπου και την επιθυμήσαμε. Τόσο γαλιάντρα είναι και αρεστή κι ας είναι άτιμη πουτανίτσα. Φουλαρισμένη, όπως κάθε φορά που έχουμε αργίες, με αραγμένα αυτοκίνητα μια και αποτελεί "διακομιστικό" λιμάνι προς τα νησιά.
Σάββατο λοιπόν πρώτη μέρα και το βραδάκι πρώτοι θαμώνες σε ένα ας πούμε λαϊκό κουτούκι που και σεις έτσι θα το κρίνεται από τις φωτογραφίες. Το "Λιόσπορο",[2] φτηνές τιμές με ωραία μεζελίκια και πίτες. Και μουσική, μπουζούκι και κιθάρα εξ αρχής χωρίς μικρόφωνα και τέτοια, Στη συνέχεια προστέθηκε και το τεπελέκι και άλλα δυο όργανα. Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι θαμώνες ήταν γνωστοί και φίλοι και και το θαυμαστό ότι ήταν αρκετά γερόντια με τις συμβίες τους. Και το άλλο που άρχισαν νωρίς-νωρίς, στις εννιά ήταν στο φόρτε.
Το άλλο πρωί καφε στο στέκι, αγνάντια στο λιμανάκι
και το μεσημέρι φαγοπότι στη γνωστή μας "Κασταρόλα" Μια "μοσχαροκεφαλή μούρλια, θυμήθηκα τότε στην Ανδραβίδα τον φίλο μου τον Μυλωνάκη με τις παραγγελίες που έδινε σε μια ταβερνούλα στο Σρούσι και έφτιαναν "Μοσχαροκεφαλή γκιούλμπασι" , νομίζω έτσι την έλεγαν...
[1] Θα πείτε ούτε κρύο ούτε ζέστη αλλά το γράφω έτσι ….σαν τον λαγό με το λιοντάρι.
[2 ] Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης 58, Ραφήνα,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου