ΣΤΗΝ ΤΕΝΤΑ ΤΟΥ ΔΑΜΙΚΟΥΚΑ

  

Είναι ολόκληρο το προχθεσινό ποίημα     

 ΟΙ ΨΗΦΟΙ  ΠΑΝΕ  ΜΠΟΥΚΑ

Ο  μισθοφόρος  Τσάκωνας  δεν πάει για  τη σοδειά του

ένεκα  που απ΄ τα πρόπερσι εφτήνηνε η  θειά  του.

Κενό δυσαναπλήρωτο, κι όμως  θα το  καλύψουν

της κάλπης  οι μυσταγωγοί π’ ουδέποτε θα λείψουν.

Καθώς οι μύστες σπέρνανε του Πανταζη τους σπόρους

κι οι σπόροι κύκλο κλείνανε  μέσα  στους ψηφοφόρους,

κρυφά ο Μπιζάκος έραβε  τη  φούντα για το  φέσι

κι αμέσως  το εφόρεσε σαν χήρεψε η θέση!

Και όπως πάντα δίπλοκη , με σύνεργα ταγμένα,

τρέχει η τέως  Πρόεδρος να  σώσει κεκτημένα.

- Όλοι χρωστάμε Ελένη μου στα  δίσεκτα  τα έτη,

μα  δεν αφήνουμε ποτέ χρέη στον ευεργέτη.

Ο έκπτωτος σαν έφαγε σφυρίδες  στου Γληγόρη,

ροφούς και πετρομπάρμπουνα  κι αυτός κι οι δικηγόροι,

λέει του Μπιζάκου θαρρετά: "Σε θέλω ρε  μαζί μου"

Και παίρνει  την απάντηση : "Σε ψάχνω Πανταζή μου!"

Τώρα  που σου λακήσανε κι άδειασε ο ασκός  σου,

πάρε εμένα  στον οντά και κάνε με  δικό σου.

Ψοφάω για ταξίματα, διαθέτω και υφάκι,

κάνε με  δημαρχόπουλο, έστω και γιουσουφάκι.>>

Στον έκπτωτο  για  σίγουρος  να φορτωθεί σακούλι

τρέχει κι ο άλλος  πρόσφορος .- Γεια σου αειφόρε  Κούλη !

Ζαλιά  για  νά  ΄χει το ντορβά  δεν χρειάστηκε  συστάσεις,

στην πλάτη μ΄ένα  χτύπημα  περνάει τις  εξετάσεις.

Μετά   χαράς επλύθηκε  με μύρο  απ΄το  ….Λούρο

και ο νονός  τον έχρησε   ξανά Μαυρογιαλούρο.

Λάδι  καθώς τον άλοιφε , του έταξε :  "Κυριάκο,

αν θες  γκαρσόνι, πες το  μου, στο  Ρώσο ή  στο Μπιζάκο ;"

Δεμένος  απ΄το  στιχερό  στου έκπτωτου  τ΄ αλώνι,

μακρύτερο απ΄τη σκέψη  του  φορεί  το παντελόνι.

Τέως  γκαρσόνι  του  γιαλού Αυτού η εξοχότης,

κομματικός  οδηγητής  του  Κακοβάτου οντότης .

Το σταύρωμα  που έγινε  Τραγάνας και Μπαράκου

έφερε  στον Κακόβατο  το  σκούφο  του Κυριάκου!

Και δεν αφήνει  εκλογή  για  να του πάει  χαμένη,

γι αυτό στην οικογένεια του ειν΄ όλοι  διορισμένοι!

Διπλωματούχος  κατωγιών, στεριάς και παραλίων

κι ύψος  τρανύτερο  απ΄ αυτό  τριάντα  καρδιναλίων.

Θεριεύει κάθε  εκλογές  και  μας  κοιτάζει  Κάπως ,

ώσπου  του  υποκλίθηκε ακόμα  και ο Κάπος.

Μα  πώς να μη προτιμηθεί για  κόκορας  τριλείρης,

αφού ΄χει ευφράδεια περισσή  και τους οδόντας  πλήρεις.

Κι αλλοίμονο σ΄ όποιο  χωριό δεν έχει τέτοια  φάτσα 

και τον ψηφίζει  μοναχά  του  Κακοβάτου  η ράτσα .

- Κυριάκο μου, πάντα  γεννά  για  σένανε  η κάλπη.

Λες  νάναι  για  το  έργο  σου  ετούτη  η  αγάπη?

Μα  αν  ήθελε  στις  μέρες  του  ο  Χύμης  να  βοηθήσει,

το  γάλα  π’ οψιμάρμεξε δεν θα  το είχε  χύσει !

Ξοπίσω  πάει  ο Μπότσαρης,  γη,  θάλασσα κι αέρα

κι  ως  εύελπις  του  έκπτωτου  πηγαίνει για  καριέρα.

Κι αν βγάλει  φήμη κι όνομα  καλού λαοσυνάχτη,

θα’ χει  απ΄ ευθείας   κι  εφ΄ εξής  μ΄ ανάθεση  το  φράχτη.

Κι όπως  το  συρματόπλεγμα  με  σύρμα  και  τανάλια,

αφού με  βίντζι  τεντωθεί, το δένει στα πασσάλια,

 έτσι  τεντώνει  πίσω του, ψήφους  σε κάθε  ρούγα,

και  για να μην του  φύγουνε  ενίσχυσε την ούγια.

Για να ‘χουν άρτιο συνδυασμό κι από ελπίδες πλήρη,

η Αλεξαντρα έστειλε τον Νιόνιο Κακολύρη.

Για ευγενείς ειν’ ότι πεις το τάξιμο στον Φιόρο:

Μιά θέση αυτός κι η Φιόρα του μέσα στο Λίμπρο Ντόρο.

Κι αφού τις σχέσεις του σφιχτά κρατεί με τη συγγένεια,

δεν θα ‘χει προεκλογικώς καμιά απολύτως έννοια.

Κι η Αλεξαντρα μη ντραπεί να πάει και στην Αντριάνα

αν θέλει να ‘ναι ο Φιόρος της κάποτε σε ανδριάντα.

Διονύσιε σιορ Επίτροπε μες τα κατώγια όρμα

και πάρε την εκδίκηση τώρα πού ‘σαι σε φόρμα.

Μη φοβηθείς αντίπαλο, αλλού τα μάτια ρίχτα:

Σε ποιες ποριές ο Μπότσαρης διαβαίνει μέρα - νύχτα.

Κι εσύ το νου σου Μπότσαρη να ‘χεις στον Κυριακουλη

κι όξω απ τις κατωγόπορτες να βάνεις καραούλι.

Με δάσκαλο εκλογικό τον Ντίνο Σταματόπλο

ο Κυριακούλης έμαθε της κάλπης κάθε κόλπο.

Και με μολύβι στο αυτί, μπλοκάκι ανά χείρας,

εις του Ματσόλα έξωθεν εστάλιζε τας θύρας.

Ποια απάντηση να δώσουμε σ΄ αυτόν εδώ το γρίφο:

Όρνιζε για τα ένσημα ή για να πάρει ψήφο?

- Κυριάκο, αντί να του ζητάς, βόηθα τον τον Ματσόλα,

γνώριζε Σιανη και λοιπούς γι αυτό και τά χασε όλα.

Κι αν έχει το πινέλο του και κάνει τον ζωγράφο,

το κύμα ξέρει πιο πολλά και έφαγε τον βράχο.

Κι έχασε η παραλία μας γκαρσόνι απ τα λίγα,

μπλοκάκι για παραγγελιά και μπλούζα μες τη λίγδα.

Το παντελόνι άζωστο κάτω απ το κωλονούρι

κι ο ιδρώτας λαδολέμονο μες το ψητό μουρμούρι.

Και τούτοι οι ευέλπιδες ζητάν από ‘να πόστο

στα χαμηλά ή στα ψηλά στου έκπτωτου το λόστο.

Και για να σιγουρέψουνε την Κυριακή την πρώτη

με Μπακαντώνη και Παν-Σικ πήγανε στο δεσπότη.

Κι αφού τους έκανε κονέ μ’ αυτόν τον Τραγογένη,

ο Αντώνης τάμα άκουσε και στον κορμό ανεβαίνει.

Δεν του ΄φτανε το λάλημα που ΄χει απ τα κοκόρια

κι έχει του αντιδήμαρχου πόθο και στεναχώρια.

Κι αν πρόπερσι δεν τού κατσε η Αντιπρυτανία,

ήτανε που εχαθηκε μες την ανωνυμία.

Όμως ετούτη τη φορά, πιο έμπειρος και μάγκας,

μαζί με το βαπτιστικό, εδήλωσε και Μπάκας.

Και βλέπω ένα σούρουπο, πού ψαχνε στα σοκάκια

καβάλα στο ποδήλατο, το Σπύρο Σιδεράκια.

Στ αλήθεια λέτε νά κανε του Πανταζή χατίρι,

ή μήπως εγυρόφερνε να βρεί το κλαδευτήρι?.

Γιά ‘να τσιμέντο στην αυλή, για στράτα στ’ αρνογίδια,

καμπόσοι κρεμαστήκανε στου έκπτωτου τ’ αρχίδια.

Οι αρνάδες είναι για σφαγή και δεν αλλάζουν στράτα

κι όταν ζυγώνει η Λαμπρή δεν παίρνουνε παράτα.

Ο κάθε τις μωρόπιστος τρέχει. Μα τι να σώσει?

Τους λέει πως θα’ναι μπροστινός, μα βρίσκεται σε πτώση.

Όταν ψοφάει ο γάιδαρος το γκάρισμά του μένει

κι η ίγκλα στο σαμάρι του απάνω του δεμένη.

Καθώς τραβάει προς το βυθό τους ναύτες το καράβι

και για βοήθεια από τη στεριά μάταια SOS ανάβει

και το ‘χουνε για πινιμό τα κύματα τα πρώτα,

έτσι κι οι μούτσοι ακολουθούν του έκπτωτου τη ρότα.

Για να μη γίνει αλλαγή στων εκλογών τα ήθη,

χωρίς καμιά παράκληση, εμπήκε και μιά νύφη.

Κι όπως με τέχνη εργάζεται στων πελατών την κόμη,

ζητάει και τον ψήφο τους με όλη της την τόλμη.

Κι εκεί που ετεντώνανε τα τόξα με τα βέλη,

βλέπουν εμπρός τους μ’ άρματα το Ζάχο τον Κανέλλη.

"Γεια και χαρά σας ρε παιδιά, μα όπως κι αν βαρείτε,

το ρεύμα να τ αλλάξετε δεν βλέπω να μπορείτε.

Είναι ποτάμι πού ρχεται κι έχει να πάρει εμπρός του,

αρκεί ο δημότης να γροικά  ποιος φίλος, ποιος εχθρός του.

Με λίγη τόλμη κι αρετή βάλτε ένα χεράκι

τούτη η χολέρα να χαθεί, αφού’ χετε μεράκι."

-Δεν είναι οι ψήφοι Ζαχαρή κάτω απ τη μουριά σου

κι αν είχες τον ατζέντη σου θα ‘χες τη σιγουριά σου.

Μα αν θέλεις να ‘χεις την ψαριά με τη δικιά σου απόχη,

κρατάς και το δικαίωμα να λες και κανά όχι.

Βγαίνει κι η Βάγια κυνηγός κι ελπίζει στους Δουκαίους,

λογής αναποφάσιστους και μη εξαιρετέους.

Βαρύτερο κι απ του λαγού του ψήφου το καρτέρι,

μ’ αφού ‘χει σκάγια και ντορό, θα ‘χει καλό πανέρι.

Ο Αντρέας απ τη θάλασσα με μηχανή αναμμένη

κι η γετονιά του πρώτονε στην κάλπη τον προσμένει.

Μα εγώ που είμαι από χωριό, αυτά δεν τα γνωρίζω

διότι τους ψήφους καθενός δεν δύναμαι να ορίζω.

Παρούσα τώρα στον κορμό και η Αθανασία

και στον Αλέκο εύχομαι να ‘χουν συνεργασία.

-Βάγια εσύ μη φοβηθείς άμα τη δεις μπροστά σου

διότι απ το πανέρι της θά χεις τα ποσοστά σου.

Και έτσι κλείνει ο συνδυασμός κι ας μην γεννάται χρεία

για περεταίρω έκθεση του Χύμη Ζαχαρία.

Να κάτσει στο θρανίο του να κάνει μαθητεία,

αφού προς τον Κακόβατο χρωστάει μια θητεία.

Μαζέψου Χύμη Ζαχαρή γιατί ‘σαι ανθρωποδιώχτης

και για συσπείρωση ότι πεις της αντιπάλου όχτης.

Δεν έχω Κούλη να σου πει : " Ρε ,τα δικά σου πούν ‘τα

και έβαλες για θυρεό των Αλβανών τη φούντα;"

-Τι να σου πει τι να του πεις, αφού κι οι δυό δεμένοι

εκάνετε υπόκλιση στο Τ Ι Π Ο Τ Α  του Μένη.

Μ’ αφού αντάμα θα ‘σαστε μέσα στο ίδιο κόμμα,

κρατείστε μία πισινή και μη βριστείτε ακόμα.

Οι παλαιοί που ξέρανε λέγανε: "Για να λάχεις,

δώσ’  έναν νιό γι’ αντάλλαγμα και ένα γέρο να ‘χεις"

Μα αν ο γέρος σού λαχε μόνο πορδές ν’ αφήνει

τότε η πλάστιγγα της γης σαν φύγει θ αλαφρύνει.

Από τα χρόνια τα παλιά διαθέταμε Καιάδα

κι απ όταν τον εκλείσαμε βούλιαξε η Ελλάδα.

Καράβι σαπιοκάραβο ίσως να δώσει λύση,

μα θα ‘χουμε το πρόβλημα τον κάβο ποιος θα λύσει.

Σαν ο Γεργούλιας έμαθε καθένας που ποντάρει,

τάζει τον Ιερώνυμο στον ρού του Κανακάρη.

Η Όλια σαν το έμαθε πέρα στην Ικαρία,

διπλά εχάρηκε επειδή θα ‘χε την ευκαιρία

για να ψηφίσει ΚΚΕ και σύζυγο συγχρόνως,

με τούτη τη συνεμπασιά που κάνει ο γεωπόνος.

Και ψύλλοι μπήκανε στ’ αυτιά του προφεσόρου Χύμη

που πάει ο Ιερώνυμος στο ΚΚΕ τακίμι.

Μα ήταν μπλόφα υπεκφυγής του Μήτσιου του Γεργούλια

πως τάχα ο Ιερώνυμος θα φάει … κοκκινογούλια.

Κι έτσι η Όλια έχασε μοναδική ευκαιρία

κι αμέσως εκατέπλευσε για νήσο Ικαρία.

Μητσιο κάτσε στα φάρμακα και ήσυχος μια μέρα,

εδώ δεν έχει ΕΑΜικους που ‘χει στην Κωστομερα.

Μη μπεις του Χύμη αριστερά κι ανάψεις το φυτίλι

γιατί δεν τό χει δύσκολο στο Χότζα να σε στείλει.

Το παρελθόν η Αριστερά δεν το χει ξεπεράσει

κι είναι τής η αντίδραση η πιο τρανή της δράση.

Μα έχει εναλλακτικές αν θέλεις να ενδώσεις,

αφού όλες του κόκκινου έχει τις αποχρώσεις.

Κι όλοι μνηστήρες έσονται της ψήφου του Μπαλάση,

μ’ αυτός χατίρι κανενός δεν θέλει να χαλάσει.

Ο Ζάχος είναι κολλητός, ο Μπότσαρης θαμώνας

κι ο Κούλης για θελήματα σαν μπει βαρύς χειμώνας.

Κι έτσι ο Μπαλάσης τ άφησε κι είπε να περιμένει

να πάρει μια γνωμάτευση και από τον Αρμένη.

Κοντός ψαλμός η Κυριακή και εν ευθέτω χρόνω

θα εκτιμήσει πιο καλά ποιον θέλει για το θρόνο.

Θαρρώ αναποφάσιστο τον Τάκη τον Σκατζάρη,

μα σαν ριγμένος του γιαλού πώς να μην παλαντζάρει?

-Σκέψου βρε Τάκη αδερφικά και πράξε αναλόγως

αν θέλεις στη φρατζιάτα μας να σου περνάει ο λόγος.

Κι όσο ‘ναι λειψανέβατη του ψηφοφόρου η κρίση,

τόσο ‘ναι απαραίτητη του Διδασκάλου η χρήση.

Όταν η κοινωνία μας δε βλέπει το καλό της,

η κάλπη για να γκαστρωθεί θέλει το Δάσκαλό της.

Στο ψηφοδέλτιο αν δεν νογά κάποιος σταυρό να μπήξει,

πάντα υπάρχει ο Δάσκαλος τα μάτια να τ’ ανοίξει.

Κι αχάραγο την Κυριακή κι όσο ‘ναι ακόμα πούσι

ζεγνει τα καλποσύνεργα και κάνει το γιουρούσι.

Και είναι ‘κείνη η Κυριακή των άβουλων η μέρα

τη νουθεσία να χαρούν πριν έρθει η Δευτέρα.

Και το χαρτί παίρνει ο καθείς ΄΄ με το κλειδί στο χέρι ΄΄

και που εμπήκε ο σταυρός δεν χρειάζεται να ξέρει.

Κι αφού δεν έχουν επαφή μετά του υποψήφιου,

εξασφαλίζεται σαφώς τ’ απόρρητο του ψήφου.

Του Διδασκάλου ο θεσμός την αποχή μειώνει

γιατί αν δεν ήτανε κι αυτός δεν θα πηγαίναν μόνοι.

Αν μπόρηγε το πρόβατο το άρμεγμα να κάνει,

δεν θα το ‘λέγαν πρόβατο, δεν θά ‘θελε Τσοπάνη.

Κι αν άξιζε κι ο γάιδαρος τ’ Αφέντη του τη χάρη,

τότε σε άλλο γάιδαρο θά ‘δινε το σαμάρι.

Κι από πολίτες εξ’ ημών πηγάζει η αμαρτία

κι ας μην καταδυκνείουμε σε άλλους την αιτία.

Μ’ αφού τ’ αγγειά ‘ναι θυμιατά και τα σκατά λιβάνι,

τότε κι η κάλπη όταν γεννά τον  ΄΄Κυριακουλη΄΄  βγάνει.

Όσο κι αν γίνει χαλασμός κάτω από την τέντα,

οι μύστες ξέρουνε καλά της κάλπης την πατέντα.

Μα οι ψηφοφόροι θα κριθούν : Η γκάφα κι η μαγκιά μας

από το πώς θα σπείρουμε στην κάλπη τα κουκιά μας.

Καθένας στον αγώνα του κρατάει τη σκυτάλη

για προκοπή, για τη ρεβάνς, για δόξα ή κουτάλι.

Μία θα είναι η Κυριακή και έρχεται συντόμως

και σ’ όλους ανεξαίρετα νέος θ’ ανοίξει ο δρόμος.

Και όσοι τύχουν της τιμής και της σταυροδωσίας

υπαίτιοι να μην γίνουνε σε πράξη προδοσίας.

Να μη σκεφτούν παραίτηση και πάνε στα Στροφάδια

για να μην έχουμε ξανά του Χύμη τα χαβάδια.

Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ