Στα χωριά εκείνους τους καιρούς τους "αλλοτινούς" τα πιο γραφικά άτομα ήταν ο παπάς, ο αγροφύλαξ και ο χωροφύλαξ. Άτομα και τα τρία χιλιοτραγουδισμένα από τη λαϊκή μούσα αλλά και ήρωες και πρωταγωνιστές σε χιλιάδες λαογραφήματα και άλλα τόσα σενάρια!
Ο αγροφύλακας για την σουρίλα του και τις δημώδεις καταθέσεις στα τοπικά Πρωτοδικεία.
Ο χωροφύλακας για την καπελαδούρα του και την επίδειξη της παραεξουσίας του συμπληρωμένη με το ανάλογο ύφος του απέναντι στους απλούς χωριάτες που τον έβλεπαν και βγάζαν το καπέλο.
Οι δε παπάδες για τα απίθανα μαργαριτάρια τους λόγω αγραμματοσύνης και την προσπάθεια που έκαναν με την ιερατική γλώσσα να τα καλύψουν.
Οι δε παπάδες για τα απίθανα μαργαριτάρια τους λόγω αγραμματοσύνης και την προσπάθεια που έκαναν με την ιερατική γλώσσα να τα καλύψουν.
Για ένα τέτοιο αγαθό παπαδάκο μας μιλούσε η καλή φίλη Αρετή μια βραδιά στο σπίτι της, στο ωραίο Σέσι (1).
"Κατά την αναφώνηση στην ωραία Πύλη ο Παπαγιάννης, παρά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος που επιζητούσε γονυπετής από πριν στην Αγία Τράπεζα, τον έπιανε μπερδεψογλωσσιά. Όλα κουτσά-στραβά τα κατάφερνε. Του δημοτικού ήταν, σκράπας, αλλά τούτο, το πανεύκολο, τις κλίσεις των ονομάτων και κυρίως τη γενική, το μπέρδευε.
Να πως τα κατάφερε και το ξεπέρασε".
Να πως τα κατάφερε και το ξεπέρασε".
Μπράβο Παπαγιάννη όχι σαν τον δικό μας, τον παπά που αν και μπαρμπέρης στη Ζούρτσα πριν την χειρωτόνησή του, κάνει το χρυσόστομο και βγάζει κάτι δεκάρικους λόγους .....να σας φύγουν οι τρίχες της κεφαλής σας!
(1) Πολλές φορές έχουμε μιλήσει για το Σέσι, το επίνειο του Γραμματικού. Μια γλυκύτατη γωνιά της Αττικής, αντίκρυ στο Αλιβέρι της Εύβοιας. Μια ζωγραφιά του Μεσαίωνα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου