ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΊΝΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΛΟ ΤΟΥ ΝΕΣΤΟΡΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑΥΑΓΗΣΕ Η ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΟΠΕΡΣΥ !!!

Το δακτυλίδι του Νέστορα κλικ ΕΔΩ

             Αν και πέρασαν δύο ολόκληρα χρόνια σίγουρα οι αναγνώστες μας θα ενθυμούνται τη μεγάλη προσπάθεια και τις πολλές αναρτήσεις που κάναμε πρόπερσι προκειμένου να διοργανωθεί επιστημονική Ημερίδα για το λεπτό θέμα της Νεστόρειας Πύλου. Δυστυχώς για τον τόπο μας στο τέλος δεν πραγματοποιήθηκε. 

    Αλήθεια ποιος είναι ο λόγος που δεν έγινε και ποιοι τελικά ευθύνονται για την ματαίωση; Ποιοι σαμποτάρισαν και υπέθαλψαν αυτό το τόσο σημαντικό εγχείρημα; Μερικοί ίσως να μας καταλογίσουν ότι είναι είναι λάθος που ξαναφέρνουμε στην επιφάνεια το θέμα και ξύνουμε παλιές αιμάσσουσες πληγές. Αντιθέτως πιστεύουμε ότι τα όποια παθήματα και τρικλοποδιές   πρέπει να μην κουκουλώνονται σαν τις κοτσιλιές από τις κότες, αλλά όλα να βγαίνουν στη φόρα και να γίνονται μαθήματα. Έτσι κάθε κατεργάρης να παγαίνει στον πάγκο του.  Εξάλλου σαν Πολύμνια, πλέον και με νομική υπόσταση, προγραμματίζουμε να επανακινήσουμε το θέμα    

         Ας παραθέσουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά που διαδραματίσθηκαν.

        Από την πρώτη στιγμή που σκεφτήκαμε αυτό το θέμα (1) αμέσως κατανοήσαμε ότι το όλο εγχείρημα είναι σημαντικότατο, αρκετά δύσκολο και μεγαλόπνοο. Σε αυτά τα πλαίσια προσπαθήσαμε να εμπλέξουμε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα και φορείς ικανούς να ανταπεξέλθουν στο απαιτητικό αυτό έργο. 
Σκοπός μας ήταν να προβούμε στον ορισμό : 

• Οργανωτικής Επιτροπής με τη συμμετοχή των προέδρων ή  αντιπροσώπων  των εντός του Πύλιου Πεδίου Πολιτιστικών Συλλόγων, του προέδρου της Ομοσπονδίας των Πολιτιστικών Συλλόγων Ολυμπίας καθώς και του αρμόδιου για τα Πολιτιστικά του Δήμου και (κλικ ΕΔΩ
•  Επιστημονικής Επιτροπής από αρχαιολόγους με Πρόεδρο την Προϊσταμένη της Ζ΄ Εφορίας Προϊστορικών και κλασσικών Αρχαιοτήτων κ. Χατζή-Σπηλιοπούλου Γεωργία  (κλικ ΕΔΩ)

      Απευθυνθήκαμε λοιπόν στους όμορους με τον επίμαχο χώρο του Νέστορα Πολιτιστικούς Συλλόγους δηλαδή του Κακοβάτου, με πρόεδρο το Νίκο Κοροβέση, της Καλίδονας, με πρόεδρο την Τριανταφυλλιά και του Μπισχινιού,  με πρόεδρο την Ρέα Μακρή και με ορισμένα άτομα (2) που κρίναμε ότι είναι ικανά να συμβάλλουν στην επιτυχή έκβαση συγκεντρωθήκαμε για πρώτη φορά στο καφενείο του   Δαμικούκα στον Κακόβατο και στη συνέχεια στο φιλόξενο μαγαζί του πολιτιστικού συλλόγου της Καλίδονας (κλικ ΕΔΩ και ΕΔΩ). Εν τω μεταξύ σε αυτό τα Blog είχαν ήδη γίνει πολλές αναρτήσεις και το θέμα προκειμένου να γίνει γνωστό το θέμα της Πύλου του Νέστορα στον Κακόβατο και να υπάρξει η ανάλογη ευαισθητοποίηση (κλικ ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ , κτ.λ.). Επίσης είχαμε προβεί στη δημοσίευση του σπουδαίου βιβλίου "Που έκειτο η Πύλος του Νέστορος" του Δημοσθένη Κ. Περδίκη ο οποίος με ατράνταχτα ιστορικά στοιχεία και από την εποχή του Ομήρου υποστηρίζει ότι η Πύλος του Νέστορα ήταν στην περιοχή του Κακοβάτου και όχι, όπως πολλοί πιστεύουν στον Εγκλιανό της Μεσσηνίας.(γράφετε ΠΥΛΟΣ στη μηχανή της αναζήτησης, στη δεξιά στήλη). Μετά λοιπόν τις πρώτες ενθουσιώδεις συναντήσεις μας μαζί με τον Μπάμπη επισκεφτήκαμε  την Έφορο της Αρχαιολογικής υπηρεσίας στα Ολύμπια, που συναίνεσε με ενθουσιασμό και συνάμα ορίσθηκε οργανωτική και επιστημονική επιτροπή καθώς  και το πρόγραμμα της ημερίδας με τους ομιλητές κτ.λ.(κλικ ΕΔΩ)
     Να μην πλατειάζουμε, γιατί όλα υπάρχουν γραμμένα στο Blog, ας έρθουμε στο...προσκείμενο. Δυστυχώς η πολυπόθητη ημερίδα στο τέλος δεν επιτελέσθηκε και ξέρετε ποιος ήταν ο λόγος; Οι τοπικοί σύλλογοι. Βεβαίως όχι όλοι. Μάλιστα! Και επειδή πρέπει σε τέτοιες περιπτώσεις να λέμε τη σκάφη και τα σύκα, αντέδρασαν οι δυο κυρίες που ηγούνται ή καλύτερα έχουν κάνει τσιφλίκι τους παρακείμενους συλλόγους, στην Καλίδωνα και στο Μπισχίνι. Ναι, η κυρία Τριανταφυλλιά και η κυρία Ρέα. Αντί να αγκαλιάσουν το μεγάλο εγχείρημα, καθόσον ήσαν και στην οργανωτική επιτροπή με τη θέλησή τους, σε λίγο άρχισαν τα τσαλιμάκια και τις υπόγειες συκοφαντίες(3). Ποταπότητες ...αλήστου μνήμης. Και οι δυο κυρίες μαζί και κάποιες άλλες όπως η Μαρία Λούπη από ένα σύλλογο τη "γαια" στο Στροβίτσι όπως έλεγε, άρχισαν τις υποσκάψεις και διαβολές, ορμώμενες από απαράδεκτες υπεροπτικές μικρότητες και ψευτοεγωιστικές κακεντρέχειες. Σιγά-σιγά και υποχθόνια άρχισαν να βγάζουν τη ζηλοφθονία που τις κατείχε. "ποιος είναι ο Κόλλιας και ο Ζήρος  (3), τι αντιπροσωπεύει ο Σαρτάμης, εμείς οι σύλλογοι πρέπει να έχουμε την πρωτοκαδεδρία, τι είναι η Πολύμνια και άλλα τέτοιες ..... αλλοπρόσαλλες υπονομεύσεις. Την κυρία Ρέα, πρώτη την ενημέρωσα ότι στην επιτροπή πρωτοβουλίας της οργάνωσης θα είμαστε αυτοί και αυτοί και συμφώνησε, όμως αργότερα στην πορεία έβαλε  θέμα Σαρτάμη. Το ωραίο ήταν που την προσωπική της αξίωση την έντυσε με την ανάγκη δήθεν της συλλογικής ευθύνης και διαδικασίας. (κλικ ΕΔΩ και τα σχόλια). Τα ίδια και χειρότερα από  την κυρία Τριανταφυλλιά.(3΄) Μάλιστα σε μια δημόσια εκδήλωση τώρα το καλοκαίρι που κατήγγειλα δημοσίως την τότε υποβολιμαία της στάση ξέρετε τι μου είπε γεμάτη κακία; "Γιατί δεν προχωρούσατε μόνοι σας; Αλλά δεν είχατε τα κότσια;"

    Δυστυχώς τότε μετά από τέτοια εξέλιξη και από σκέψεις που επέδρασαν αρνητικά στον ενθουσιασμό μου και στην όλη μου διάθεση έκανα πίσω και έτσι η ημερίδα έμεινε στα χαρτιά. (4). Παραδέχομαι τα λάθη και τις παραλείψεις, όπως την μη εμπλοκή από την αρχή της Ομοσπονδίας αλλά και του δήμου λόγω ίσως ...αντιπολιτευτικής αντίληψης (5) 
Έπρεπε να τις κάνουμε στην άκρη και να προχωρήσουμε..
Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτη!

 (1) Εν πρώτοις το θέμα ανακινήθηκε στην Πολύμνια, που αν και τότε δεν είχε καμία νομική υπόσταση,  είχε επιτελέσει μια σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων (Ανθεστήρια, Γεωφόρια, Καρναβάλι, Γάμο της Ζαχαρούλας), οπότε την όλη πρωτοβουλία είχαμε εγώ και ο κουμπάρος μου, ο Ζήρος. Δεν ήταν αυτό φυσιολογικό και πρέπον; Το αναφέρω γιατί αυτό αποτέλεσε την βαθύτερη αιτία της αρνητικής και ακατανόητης συμπεριφοράς ....μερικών!

(2) Τα άτομα ήσαν οι: Πέτρος Μπηλιώνης, ο Μπάμπης Σαρτάμης, εγώ και ο Ζήρος

(3) Τότε ο κουμπάρος μου, που συμπορεύθηκε με κρύα καρδιά, θυμάμαι ότι μου τόνιζε ότι δεν θα καταφέρουμε τίποτα και θα φάμε τα μούτρα μας εξαιτίας αυτών των κυριών που  είναι κακές και αυταρχικές κι αν δεν κάνουν κουμάντο τότε προσπαθούν να το διαλύσουν.
(3΄) Είχε ορισθεί και ομιλητής στην ημερίδα και μάλιστα ήταν ο μοναδικός ντόπιος (κλικ ΕΔΩ)!
(4) Δικαιολογημένα ο φίλος μας ο Μπάμπης  Σαρτάμης μου έριξε ευθύνες για τη ματαίωση.
(5)Για το θέμα σχέση με το Δήμο, που είναι αρκετά λεπτό και κρίσιμο, θα ασχοληθούμε  εκτενώς σε σχετική ανάρτηση που έχει να κάνει και με την μεθοδολογία της Πολύμνιας.

Β Ο Υ Λ Η Ε Θ Ν Ι Κ Η Σ Σ Ω Τ Η Ρ Ι Α Σ

              Αντώνης ο Κυπαρισσεύς          

      150  άντρες καραβανάδες  και 150 γυναίκες ‘παλιές καραβάνες’ !

   Η Βουλή των Ελλήνων σήμερα έχει 300 βουλευτές. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι όλοι τους ίδιοι , σαν να είναι κλωνοποιημένοι.  Ο κλασσικός βουλευτής είναι: άντρας, 40-60, συγγενής πολιτικού, δικηγόρος, και ήταν ‘κομματόσκυλο’ για πολλά χρόνια σε ένα κόμμα μέχρι να βγεί βουλευτής.

  Το Σύνταγμα επιτρέπει  να είναι οι Βουλευτές από 200 έως 300. Και ο λαός μας πολύ σωστά λέει: «γιατί δεν τους μειώνουν σε 200?,  αφού  όλοι ψηφίζουν ό,τι λέει το κόμμα τους?».  Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, πως και 100 να ήταν οι βουλευτές, δεν θα άλλαζε τίποτε, η Βουλή πάλι θα έπαιρνε τις ίδιες αποφάσεις.

  Όμως το Σύνταγμα λέει και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: πως ο Βουλευτής έχει απεριόριστη ελευθερία γνώμης, και ψηφίζει κατά συνείδηση υπακούοντας στη βούληση του λαού.  Δηλαδή κανονικά πρέπει να ανεξαρτητοποιηθούν όλοι οι Βουλευτές, και να κάθονται σε όποιο έδρανο βρούν άδειο, ανεξάρτητα από ‘δεξιούς’ και ‘αριστερούς’ , και όχι κατά κοπάδια, όπως γίνεται σήμερα. Έτσι θα γίνουν πραγματικά αντιπρόσωποι της λαϊκής βουλήσεως και εντολοδόχοι του λαού, απλοί υπάλληλοί μας,     κ α ι     μ ά λ ι σ τ α    α ν α κ λ η τ ο ί  , ώστε να μπορούμε να τους αφαιρούμε την έδρα αν δεν ψηφίζουν αυτά που τους λέμε.

   Σ αυτήν την ιδανική Βουλή ο αριθμός των βουλευτών θα έπρεπε να ήταν πολύ περισσότερος, να ήταν Χίλιοι (1000) και να συνεδρίαζαν σε 3 οχτάωρα μέρα -νύχτα.  Ή να ήταν 3 ή 5 Χιλιάδες (3.000 – 5.000) και να εκλέγονταν με απλή άδολη γνήσια αναλογική. Δηλαδή το 1% κάθε κόμματος να εκλέγει 10 βουλευτές στη βουλή των 1000, και 30 στην Βουλή των 3.000.   Η θητεία του κάθε βουλευτή πρέπει να είναι ένας χρόνος!!! Έτσι ήταν στην αρχαιότητα!!!

Αλήθεια γιατί;

Το αποτέλεσμα της χτεσινής ψηφοφορίας στον ΟΗΕ για ένα ψήφισμα υπέρ «της καταπολέμησης της εξύμνησης του Ναζισμού, του νέο-Ναζισμού και άλλων πρακτικών που συμβάλλουν στην τροφοδότηση σύγχρονων μορφών ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της σχετιζόμενης μισαλλοδοξίας.»

ΝΑΙ         (Yes)      126 χώρες

ΟΧΙ         (Νο)           4 χώρες (ΗΠΑ, Καναδάς, Ουκρανία, Παλάου)

ΑΠΟΧΗ (Abstain)  53 χώρες (μεταξύ αυτών η Ελλάδα και όλες οι ευρωπαϊκές)

Αυτός μάλιστα! Σίγουρα δεν ήταν μπάτσος...Ήταν μπατσόβλαξ με περικεφαλαία!

Γεια και χαρά σου

 φίλτατε Σωτήρη εκ Δίβρεως

Η ΖΑΧΑΡΩ ΜΑΣ........

Πολυπολιτισμικότητα !!!...

Αξίζει να το δείτε το βίντεο. Διαρκεί 7 λεπτά και είναι αποκαλυπτικό. Διαβάστε πριν το δείτε και το βιογραφικό του ανθρώπου που κάνει την εκπομπή και παίρνει τη συνέντευξη.

 http://www.videoman.gr/88370 

ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ

       Μετά χαρά σας γνωστοποιούμε ότι στη δεξιά στήλη του blog και συγκεκριμένα στο "ΑΝΑΛΟΓΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΣΕΛΙΔΩΝ" η πρώτη και καλύτερη από αυτές ανήκει στην "ΠΟΛΥΜΝΙΑ", την Εθελοντική Πολιτιστική Κίνηση Ζαχάρως. 

Εδώ θα δημοσιεύεται οτιδήποτε σχετίζεται  με τον Σύλλογο (καταστατικό, ανακοινώσεις, άρθρα, επιστολές κτλ). Θα είναι δηλαδή ένας Πνευματικός,  Πολιτιστικός, Περιβαλλοντικός, Οικολογικός μπαξές και όχι μόνο. 

ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΟΙ

Αφιερωμένο στους καλούς μπάτσους του Α.Τ Ζαχάρως, εκτός από έναν βλαξ!

Σύνδεση της παιδείας με τον πρωτογενή τομέα...

/kavouras12.blogspot.gr/

Εὐάγγελος Λεμπέσης - Ἡ Τεράστια Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ

Τὸ πλέον γνωστάτο ἔργο τοῦ Ευαγγέλου Λεμπέση, δημοσιεύτηκε ἀαρχικὰ στὴν «Ἐφημερίδα τῶων Ἑλλήνων Νομικῶν» τὸ ἔτος 1941 μὲ ἀποτέλεσμα την πολεμική συζητήσεων κριτικῶν καιὶ αἀντιπαραθέσεων στὶς ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς. Εἶναι γεμάτο ἀπὸ ὀξυδερκεῖς παρατηρήσεις πάνω στὸ τεράστιο θέμα τῆς βλακείας στὶς σύγχρονες κοινωνίες. Εἶναι μακροσκελές, στὴν καθαρεύουσα, ἀλλά, κατὰ κρίση ἀγαθοῦ, ἀνδρὸς ἀξίζει τὸν κόπο νὰ διαβαστεῖ καὶ νὰ γίνει κτῆμα ὅλων.

Πρόλογος

Ἁπλὴ ὑποσημείωσις ἐξ ὀλίγων γραμμῶν εἰς ἄλλην μελέτην μου ἡ παροῦσα μικρὰ ἐργασία ἐξελίχθη εἰς τὸ ἀνὰ χείρας δοκίμιον χάρις εἰς τὴν παρώθησιν τοῦ διαπρεπεστάτου νομικοῦ καὶ ἀγαπητοῦ φίλου Διευθυντοῦ τῆς «Ἐφημερίδος τῶν Ἑλλήνων Νομικῶν», κ. Ν. Π. Θηβαίου. Εἰς αὐτὸν ἑπομένως τὸν ἀνεξάντλητον εἰς ἐμπνεύσεις καὶ εἰς παντοειδῆ πρωτοτυπίαν ἐπιστήμονα καὶ συγγραφέα ὀφείλεται τόσον ἡ συγγραφή, καθὼς καὶ ἡ δημοσίευσις εἰς τὴν «Ἐφημερίδα τῶν Ἑλλήνων Νομικῶν», ὡς καὶ ἡ ἐνταῦθα ἀναδημοσίευσις τῆς παρούσης μικρᾶς πραγματείας. Ὀφείλομεν χάριτας εἰς αὐτόν, ἀπὸ κοινοῦ συγγραφεὺς καὶ ἀνανῶσται, διὰ τὴν σύντομον αὐτὴν ἐντρύφησιν εἰς τὸν χλοερὸν τοῦτον κόσμον μιᾶς κατηγορίας συνανθρώπων, τῶν ὁποίων ἡ κοινωνικὴ σημασία ἔχει δεινῶς ὑποτιμηθῆ καὶ τῶν ὁποίων τὰ δικαιώματα εἶναι ἐξησφαλισμένα οὐ μόνον -φεῦ!- ἐν τῷ βασιλείῳ τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ἔτι πλέον ἐπὶ τοῦ χλοεροῦ τούτου πλανήτου!

Ἐπὶ τοῦ περιεχομένου τοῦ παρόντος δοκιμίου οὐδεμίαν προεργασίαν γνωρίζω καὶ συνεπῶς δέον νὰ κριθῶ ἐπιεικῶς, ὡς πάντη στερούμενος «βοηθημάτων». Τολμῶ ἐν τούτοις νὰ φρονῶ, ὅτι τούτων οὐδόλως παρίσταται ἀνάγκη, διότι ἀληθῶς ἐξαιρετικῶς μέγας εἶναι ὁ πλοῦτος τοῦ ἀμέσου κοινωνικοῦ ἐμπειρικοῦ ὑλικοῦ καὶ ἐλαχίστη ἡ ἐκ τῆς ἐλλείψεως γραπτῶν βοηθημάτων στενοχωρία τοῦ γράψαντος.

TZIXANT

Ένα κινηματογραφικό αριστούργημα ΕΞΟΧΟ ΚΑΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΣΥΛΕΙΤΟΥΡΓΟ

Ένα κόσμημα,  μονάχα έξι λεπτών  φιλμ,  που κατασκευάστηκε από δύο μεγάλες ιδιοφυΐες το  1945. Τον  Salvador Dali και τον Walt Disney.  Εχουν ξεκινήσει ένα έργο  το- Destino/Πεπρωμένο -,  που προσπαθεί να δημιουργήσει  μια νέα τεχνική  animation.  Μια τεχνική που εμπνέεται από τα έργα του Freud για το ασυνείδητο  και  πώς επηρεάζεται από τις εικόνες με διπλό νόημα. Περιγράφονται από τον Νταλί ως "μια μαγική εμφάνιση της ζωής,  στο λαβύρινθο του χρόνου" και τον  Disney  ως «μια αληθινή ιστορία αγάπης"  Το Destino αφηγείται την τραγική ιστορία αγάπης του Κρόνου - που είναι  η προσωποποίηση του χρόνου -και την αγάπη που τρέφει μια θνητή,  με φόντο σουρεαλιστικά τοπία της ζωγραφικής Νταλί.   Ένα animation,  γεμάτο σιωπηλή ποίηση,  η οποία συνοδεύεται από   ένα soundtrack που υπογράφεται από τον Μεξικανό  συνθέτη   Armando Dominguez   και  ερμηνεύεται από την  Dora Luz. Το  DESTINO παρέμεινε ξεχασμένο για σχεδόν 50 χρόνια, οπότε  το 1999,  ανακαλύφθηκε   τυχαία από τον ανιψιό του Walt Disney ,                                     Roy Disney .                                           Το  2003 ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης μικρού μήκους ταινίας  κινουμένων σχεδίων.  Αξίζει .... είναι εκπληκτικό !!......                               HTTPS://vimeo.com/28472230

Απάνθισμα ΚΥΡ

ΟΠΑ ΜΑΣ!!!

 Αφιερωμένο εξαιρετικά στο φίλο μου το Γρηγόρη!  

Ένας γραφιάνος στους Μαυροσκούφηδες

       Κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες σε επανέκδοση από τον εκδοτικό οίκο Δρόμων το κλασικό βιβλίο του Γιώργου Κοτζιούλα «Όταν ήμουν με τον Άρη».                                                         KIKH ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΥ

       Το χαρακτηρίζω κλασικό, διότι ήταν το πρώτο βιβλίο που γράφτηκε για τον Άρη Βελουχιώτη μετά τον θάνατό του, από έναν καταξιωμένο λογοτέχνη ο οποίος έζησε από πολύ κοντά τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ το 1944.

Το βιβλίο του Κοτζιούλα είχε εκδοθεί προδικτατορικά από τις εκδ. Θεμέλιο σε επιμέλεια Κώστα Κουλουφάκου, και μετα τη δικτατορία κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση, ανατύπωση της πρώτης, με το χαρακτηριστικό κόκκινο εξώφυλλο και τη μεγάλη φωτογραφία του Άρη. Η έκδοση αυτή είναι από καιρό εξαντλημένη.

Ο Κοτζιούλας στα χρόνια της Κατοχής είχε επιστρέψει στο χωριό του, την Πλατανούσα, για να γλιτώσει τη φονική πείνα της Αθήνας. Εκεί συνδέθηκε με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ και συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση. Στην Ήπειρο υπήρχε η ιδιομορφία της παρουσίας και άλλης ισχυρής αντιστασιακής οργάνωσης, πέρα από το ΕΑΜ, του ΕΔΕΣ -και ξέρουμε ότι οι δυο οργανώσεις άλλοτε συνεργάζονταν και άλλοτε συγκρούονταν. Σύνορο των δυο οργανώσεων στην Ήπειρο ήταν ο ποταμός Άραχθος και ο Εαμίτης Κοτζιούλας είχε βρεθεί στη λάθος μεριά. Στις 30 Δεκεμβρίου 1943 αναγκάζεται να περάσει, με κίνδυνο της ζωής του, το φουσκωμένο ποτάμι για να σωθεί -και από τότε βρίσκεται μαζί με τον Άρη.

Φιλάσθενος διανοούμενος, ο Κοτζιούλας κατάφερε να ταιριάξει με τους αντάρτες του Άρη και μάλιστα δημιούργησε το μοναδικό Θέατρο του Βουνού γράφοντας σειρά από μονόπρακτα έργα. Τη λέξη «γραφιάνος» που την έβαλα στον τίτλο τη χρησιμοποιεί ο ίδιος για τον εαυτό του σποραδικά στα ποιήματά του, και σε ένα μάλιστα ποίημα, εκείνο που αφηγείται το επεισοδιακό πέρασμα του Άραχθου, βάζει να τη χρησιμοποιεί ο Άρης:

Μ’ απόφαση θανάτου ή λευτεριάς ελπίδα

σ’ ανήμερο ποτάμι χώθηκα ως τ’ αστήθι

κι εκείνος, σαν απόσωσα, έτσι μου αποκρίθη:

«Σ’ άλλον γραφιάνο τέτοια αποκοτιά δεν είδα».

-έναν έπαινο που έκανε τον Κοτζιούλα να χαρεί πολύ περισσότερο απ’ όλα τα εγκώμια για την ποιητική του αξία.

Αλλά ας επιστρέψουμε στο βιβλίο. Η σημερινή έκδοση είναι μεν επανέκδοση αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί ένα καινούργιο βιβλίο. Θα εξηγήσω γιατί.

Ο Κοτζιούλας είχε στο αρχείο του έναν φάκελο με το κείμενό του και με μαρτυρίες συναγωνιστών του Άρη που τις είχε συγκεντρώσει ο ίδιος. Ο φάκελος αυτός παραδόθηκε από τη χήρα του, την Ευμορφία Κοτζιούλα, στον Κώστα Κουλουφάκο, ο οποίος είχε κάνει την (πολύ καλή) επιμέλεια της πρώτης έκδοσης. Ωστόσο, ο Κουλουφάκος, ίσως για οικονομία χώρου, έκανε την επιλογή να μην συμπεριλάβει όλες τις μαρτυρίες παρά μόνο όσες είχαν άμεση σχέση με τον Άρη Βελουχιώτη. Στη σημερινή έκδοση αποκαθίσταται το πλήρες κείμενο των μαρτυριών, όπως το είχε σχεδιάσει ο Κοτζιούλας, αρκετές δεκάδες επιπλέον σελίδες με πολύ ενδιαφέρουσες μαρτυρίες.

Επίσης, σε σύγκριση με την έκδοση Κουλουφάκου στη νέα έκδοση έχουν προστεθεί ορισμένα στοιχεία που τα γνωστοποίησαν στη χήρα του Κοτζιούλα παλιοί συναγωνιστές του μετά την πρώτη έκδοση (π.χ. μαρτυρίες για την υπόθεση του Οκτωβριανού), σημειώσεις του ιστορικού Βαγγέλη Τζούκα, επίμετρο του καθηγητή Μιχάλη Μερακλή, ενώ το κείμενο διανθίζεται με φωτογραφίες αρχείου και πορτρέτα των αγωνιστών από το «Λεύκωμα του Αγώνα» του Δημήτρη Μεγαλίδη -στο οποίο είχε συμβάλει ο Κοτζιούλας. Το κασέ της έκδοσης έχει αλλάξει κι έτσι ο αριθμός των σελίδων δεν είναι πολύ μεγαλύτερος, αλλά στην πραγματικότητα το υλικό είναι σχεδόν διπλάσιο, γι’ αυτό και ο υπότιτλος της σημερινής έκδοσης είναι «Αναμνήσεις και μαρτυρίες» ενώ της παλιότερης ήταν «Αναμνήσεις». Βρίσκω μερικές από τις νέες μαρτυρίες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, και σκοπεύω να παρουσιάσω χωριστά, σε επόμενο άρθρο, κάποιες από αυτές.

Βέβαια, το κυρίως κείμενο (οι αναμνήσεις του Κοτζιούλα για τον Άρη) δεν έχει αλλάξει, γι’ αυτό και διατηρήθηκε ο ίδιος τίτλος. Όμως η σημερινή έκδοση διαφέρει αρκετά από την πρώτη, τόσο που δεν θα το μετανιώσουν αν την αγοράσουν και όσοι έχουν ήδη την έκδοση του Θεμέλιου. Η μόνη κριτική παρατήρηση που έχω να κάνω (και που ίσχυε και για την έκδοση Κουλουφάκου/Θεμέλιου) είναι ότι, ενώ υπάρχουν πλήθος υποσημειώσεις πραγματολογικού χαρακτήρα, λείπει ένα γλωσσάρι με τις ηπειρώτικες ιδιωματικές λέξεις. Λίγοι αναγνώστες θα ξέρουν τι σημαίνει «ζάρκος» ή «ορσιδούλα».

Για να πάρετε μια γεύση, παραθέτω ένα κεφάλαιο του βιβλίου, που μου έδωσε και τον τίτλο -αφού περιγράφει τους Μαυροσκούφηδες του Άρη. (Για τεχνικούς λόγους έχω παραλείψει τις υποσημειώσεις).

ΟΙ ΜΑΥΡΟΣΚΟΥΦΗΔΕΣ

Πολύς λόγος έχει γίνει για τους Μαυροσκούφηδες, μα ελάχι­στοι τους γνώρισαν από κοντά. Εγώ είχα την τύχη να ζήσω κάμποσο μαζί τους κι έτσι ξέρω περισσότερα από τον καθέναν.

Οι Μαυροσκούφηδες θα ’ταν καμιά εικοσπενταριά το πολύ. Έμε­ναν κοντά στον Άρη, αλλά στέλνονταν και σε υπηρεσίες. Αυτοί εκτελούσαν και χρέη συνδέσμου με το Γενικό Στρατηγείο, καθώς είχαν κιόλας τα γρήγορα άλογά τους. Πάντως ο μεγαλύτερος αριθ­μός τους βρισκόταν γύρω απ’ τον αρχηγό, σαν προσωπική του ομά­δα.

Πρέπει να τονίσουμε απ’ την αρχή πως αυτούς ο Άρης δεν τους είχε για φρουρά του. Δε φοβόταν κανέναν ούτε είχε ανάγκη να φυλάγεται. Τον αγαπούσαν όλοι, τον λάτρευαν μπορώ να ειπώ. Κι αν κανένας αντιδραστικός επιβουλευόταν τη ζωή του, ήξερε πως την ίδια στιγμή θα γινόταν κομμάτια.

Οι πιο πολλοί Μαυροσκούφηδες ήταν παλιοί σύντροφοι του Ά­ρη, συμπολεμιστές του, και συνδέονταν με φιλία μαζί του. Ήταν λοιπόν φυσικό, άμα έγινε καπετάνιος του Στρατηγείου, να τους πά­ρει κοντά του, όπως έκαναν κι άλλοι. Είχε εμπιστοσύνη στο χαρακτήρα τους κι ήταν βέβαιος πως μ’ ένα γνέψιμό του μπορούσαν να πέσουν στη φωτιά. Τόσο ήταν ψύχραιμοι και αφοσιωμένοι σ’ αυ­τόν.

Έτσι διαλεγμένοι, δοκιμασμένοι απ’ τον ίδιον, οι Μαυροσκούφηδες τον ακολουθούσαν παντού, πρώτοι στις μάχες, πρόθυμοι για θυσίες. Τους αρκούσε που βρίσκονταν κοντά στον Άρη, που αποτελούσαν την τιμητική του ακολουθία. Πολλοί ζήλευαν τον τίτλο τους, αλλά σε λίγους δινόταν ένα τέτοιο προνόμιο.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ : Ken OKeefe Εμείς είμαστε η ISIS! απίστευτος! τα λέει στεγνά‏ !

Eίναι πραγματικά εντυπωσιακό και το κουράγιο αυτού του πεζοναύτη αλλά και ο συγκροτημένος και δομημένος τρόπος που αποδίδει τις ευθύνες στις Δυτικές κυβερνήσεις, που εκφράζει ανοιχτά και ευθέως την πεποίθησή του για την εμπλοκή του Ισραήλ αλλά και όλων των χωρών που στηρίζουν την εβραιοσιωνιστική ατζέντα, στη δημιουργία, τη χρηματοδότηση, τον εξοπλισμό, την εκπαίδευση και τη στήριξη της ISIS, που στόχο έχει να δημιουργήσει χαοτικές καταστάσεις στη Μ.Ανατολή, να δαιμονοποιήσει 1,8 δις μουσουλμανικού κόσμου, και φυσικά να επεκταθεί και στην Ευρώπη για την εξυπηρέτηση της άλλης ατζέντας εκεί, που θα είναι η αποσταθεροποίηση, τα αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας, η αφαίρεση ακόμα περισσότερων ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων και τελικά η εγκαθίδρυση της παγκόσμιας διακυβέρνησης που θα εξαθλιώσει, θα απεκδύσει πλήρως τις εθνικές ταυτότητες των λαών και θα υποδουλώσει τους πάντες.Ο πιο τολμηρός άνθρωπος που έχω δει να βγαίνει σε μέσο ενημέρωσης και να τα λέει κυριολεκτικά έξω απ’τα δόντια.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               ΠΗΓΗ : http://www.pentapostagma.gr/

ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟ

http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3871

Ναυαγεί η μεταγραφή του αιώνα... (από ΣΥΡΙΖΑ , ΝΔ;)

kavouras12.blogspot.gr

ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΕΠΡΕΠΕ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΘΕΙ ΕΤΗΣΙΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

            Η Γενική Συνέλευση (Γ.Σ.) αποτελεί την πεμπτουσία της Δημοκρατίας, το ανώτερο όργανο όλων των συλλογικοτήτων του ανθρώπου, από τους συλλόγους και οργανισμούς κάθε μορφής μέχρι τα ίδια τα κράτη με τη βουλή και το κοινοβούλιο.. Στην αρχαία δε άμεση Δημοκρατία, η Εκκλησία του Δήμου ήταν το πανίσχυρο όργανο του λαού. Λαμβάνοντας υπόψη την αξία της Γ.Σ. ο αυτοδιοικητικός   νόμος 3852/10 {Καλλικράτης} στο άρθρο 85 ρητά καθορίζει τα εξής: 

Συνέλευση κατοίκων τοπικής κοινότητας

          Στις τοπικές κοινότητες, με ευθύνη του εκπροσώπου της τοπικής κοινότητας ή του προέδρου του συμβουλίου της τοπικής κοινότητας σε συνεργασία με τον αρμόδιο αντιδήμαρχο, καλούνται οι κάτοικοι και οι φορείς της το­πικής κοινότητας, τουλάχιστον μια φορά κατ’ έτος σε συνέλευση, και προτείνουν στα αρμόδια όργανα του δή­μου, ανάλογα με το χαρακτήρα των αναγκών των κατοί­κων της τοπικής κοινότητας και τις προτεραιότητες για την τοπική ανάπτυξη, τις δράσεις που πρέπει να αναλά­βει ο δήμος ιδίως ως προς:

• α) την παροχή κοινωνικών ή άλλων υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιοχής τους,
• β) τη λήψη μέτρων για την προστασία των ηλικιωμέ­νων και των παιδιών στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτι­κής του δήμου,
•  γ) τα έργα που πρέπει να εκτελεστούν στην τοπική κοινότητα,
• δ) την παροχή υπηρεσιών για την τουριστική αξιοποίη­ση και προβολή της τοπικής κοινότητας,
• ε) την εφαρμογή πολιτιστικών, ψυχαγωγικών και αθλη­τικών προγραμμάτων και
• στ) κάθε άλλο θέμα που αφορά την τοπική κοινότητα.

Για την ανωτέρω διαδικασία τηρούνται πρακτικά από υπάλληλο του δήμου ενώ οι αποφάσεις για τα ανωτέρω θέματα λαμβάνονται από τους παρόντες με σχετική πλειοψηφία.

     Μήπως ξέρετε κάποια τοπική ή δημοτική κοινότητα που έχουν γίνει αυτά; Μιλάμε για πράγματα δομικά της Δημοκρατίας και της Τ/Α. O λόγος της ανυπαρξίας; Η πλήρης ανεπάρκεια δημοκρατικής παιδείας των κρατούντων. Οι δήμαρχοι  αντιδήμαρχοι και λοιποί της κακιάς  συφοράς ούτε μυρουδιά δεν έχουν από τέτοια βασικά όργανα της δημοκρατίας. Φαντάζεστε η εφαρμογή και η λειτουργία των Γ.Σ τι σπουδαίο ρόλο θα διαδραμάτιζε στις μικρές τοπικές κοινωνίες των κοινοτήτων προς την κατεύθυνση της καλλιέργειας της άμεσης δημοκρατίας!

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!

TO KENTΡΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

http://www.tilestwra.com/etsi-itan-to-kentro-tis-thessalonikis-kata-tin-archeotita/

Το παράδοξο του Ζήνωνα...και οι ρωγμές της Λογικής!!!

Ο Ζήνων ο Ελεάτης που γεννήθηκε το 488 π.Χ. στην Ελέα (σημερινή Velia) της Ιταλίας ήταν Ελεατικός φιλόσοφος της Αρχαίας Ελλάδας και ο αγαπημένος μαθητής τουΠαρμενίδη.  Έζησε μερικά χρόνια στην Αθήνα και λέγεται ότι ανέλυε και εξηγούσε τις θεωρίες και τα δόγματά του στον Περικλή και τον Καλλία για 100 μνες. Υπέρμαχος της ελευθερίας δεν δίστασε να ρισκάρει τη ζωή του για να γλυτώσει την πατρίδα του από έναν τύραννο. Αν και έχουν σωθεί ελάχιστα από τα γραπτά του, τα περισσότερα που γνωρίζουμε για αυτόν προέρχονται από τον Αριστοτέλη στα Φυσικά, βιβλίο 6, κεφάλαιο 9.

Η συνεισφορά του Ζήνωνα στην Ελεατική φιλοσοφία είναι εντελώς αρνητική. Δεν προσέθεσε τίποτα θετικό στη διδασκαλία του Παρμενίδη, παρά αφιερώθηκε στο να αρνείται και να ανταποδεικνύει τις απόψεις των αντιπάλων του. Ο Ζήνων έδειξε πως η κοινή αντίληψη της πραγματικότητας οδηγεί σε παράδοξα και οξύμωρα.

Το γνωστότερο από αυτά τα παράδοξα είναι αυτό με τον Αχιλλέα και τη Χελώνα το οποίο ναι μεν η επιστήμη το απαντά, η λογική όμως αδυνατεί να το εξηγήσει. Αυτό το παράδοξο είναι και αγαπημένο μοτίβο στο έργο του μεγάλου Αργεντινού στοχαστή και συγγραφέα Χόρχε Λ. Μπόρχες. Το χρησιμοποιεί διαρκώς ως παράδειγμα αμφισβήτησης της βεβαιότητας τούτου του κόσμου. Και σημειώνει κάπου: Εμείς έχουμε ονειρευτεί τον κόσμο. Τον έχουμε ονειρευτεί στέρεο, μυστηριώδη, ορατό, πανταχού παρόντα και διαρκή. Όμως, μέσα στη δομή του έχουμε αφήσει κάτι ανεπαίσθητες και ακατάλυτες ρωγμές μη λογικής, που μας λένε ότι είναι ψεύτικος.

.

.

Το παράδοξο του Ζήνωνα:

Μαυροδάφνη και ...στην υγειά μας ρε παιδιά

/kavouras12.blogspot.gr/

Όχι! Δεν είμαι Γάλλος! Είμαι ο Σύριος που έχασε μάνα, πατέρα, γυναίκα, παιδιά, σπίτι και ζωή

Του Στρατή Μαζίδη

Ένα εντυπωσιακό αλλά αναμενόμενο τρομοκρατικό χτύπημα (για πολλούς λόγους που θα τους αναλύσουμε αύριο) στο Παρίσι και όλοι συγκινήθηκαν. Κτίρια φωταγωγήθηκαν στα χρώματα της γαλλικής σημαίας ενώ χιλιάδες χρήστες στα κοινωνικά δίκτυα έσπευσαν να δηλώσουν "γάλλοι" βαφόμενοι κι αυτοί σε μπλέ, άσπρο, κόκκινο.

Συγγνώμη αλλά ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΓΑΛΛΟΣ και ούτε παπαγάλος.

Δεν είμαι γάλλος διότι δεν είμαι φονιάς.

Δεν είμαι γάλλος διότι δεν έχω διαλύσει οργανωμένα κράτη.

 Δεν είμαι γάλλος διότι δεν όπλισα χέρια εξτρεμιστών και δεν έκλεισα τα μάτια όταν επιβιβάζονταν στα αεροπλάνα με προορισμό την Τουρκία ώστε να περάσουν σε συριακό έδαφος.

Όχι, δεν είμαι γάλλος. Όχι δεν ήθελα να αποκεφαλιστεί, να εκπαραθυρωθεί, να πολτοποιηθεί, να ακρωτηριαστεί κανείς. Δε συναίνεσα με τη σιωπή μου. Δεν ανακατεύτηκα εκεί που δε με σπέρνουν.

Ίσως θα μπορούσα να είμαι,

 ο σύριος γιος που σκοτώθηκε στο μέτωπο.

 ο σύριος γιος που έχασε τη μάνα του.

 ο σύριος στρατιώτης που πιάστηκε αιχμάλωτος και βρήκε φρικτό θάνατο.

 το μικρό σύριο παιδί που έμεινε ορφανό.

 ο σύριος πατέρας που στέκεται πάνω από τον τάφο του παιδιού του.

ο σύριος πατέρας του 10χρόνου κοριτσιού που έπεσε σε χέρια φασιστών, το πάντρεψαν και το βίασαν.

 ο σύριος χριστιανός που είδε να βεβηλώνουν τους ναούς του.

 ο σύριος που περπατούσε αμέριμνος και δίπλα του έσκασε μια οβίδα.

 ο νεκρός σύριος.

 Είμαι ο σύριος που ευημερούσε, καμάρωνε την οικογένεια και τη δουλειά του, δε χρωστούσε και χαμογελούσε, που ήταν ζωντανός αλλά ο γάλλος εξουσιοδότησε ένα γυναικά, με βαμμένα μαλλιά, αστείο τύπο να του διαλύσει τη χώρα εξοπλίζοντας ισλαμιστές και υποδαυλίζοντας τα πάντα για να βάλει χέρι στον πλούτο της γης του.

 Πού ήταν οι γάλλοι να βγουν στους δρόμους ενάντια στον ιμπεριαλιστή πρόεδρό τους; Λουφάζαν στη ζεστασιά των γραφικών καφέ στις όχθες του Σηκουάνα ή του Αιφελ χαζεύοντας το μαγευτικό Παρίσι.

Ποιος ανέστησε τους αντάρτες στη Λιβύη όταν κόντευε να τελειώσει η εξέγερση; Τα γαλλικά Ραφάλ! Και να τώρα οι νεκροί στη Λαμπεντούζα.

Κανείς δεν πρόσεξε τις σταγόνες αίματος στα παπούτσια τους από τους αθώους ανθρώπους της Συρίας.

Κανείς δε συγκινήθηκε.

Κανείς δε φωταγώγησε κανένα κτίριο στα χρώματα της Συρίας όταν 750 νέοι άνδρες της φυλής σαϊτάτ στο Ντέιρ Εζόρ οδηγήθηκαν ημίγυμνοι σε ομαδική εκτέλεση.

Κανείς δε βγήκε στους δρόμους και τις πρεσβείες για το έγκλημα που συντελείται σε ξένο τόπο εδώ και πέντε χρόνια μολονότι τα πάντα έχουν αποκαλυφθεί και η σκευωρία έχει καταρρεύσει.

Ψευτιά, υποκρισία. Να σου δώσω μια να σπάσεις, αχ βρε κόσμε γυάλινε..

Σόδα: Ένα παλιό φυσικό φάρμακο για χίλιες χρήσεις!

 ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ

 ΟΔΗΓΙΩΝ κλικ ΕΔΩ και ΕΔΩ

Τελευταία αναδεικνύονται όλο και περισσότερο οι πολλαπλές αρετές της μαγειρικής σόδας. Αξίζει λοιπόν μία αναφορά σε αυτή την απλή αλλά θαυματουργή ουσία.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ:

Η σόδα δεν χρησιμεύει μόνο σαν χωνευτικό, αλλά μπορεί να τη χρησιμοποιήσετε για να καλμάρετε ερεθισμούς του δέρματος, τσουξίματα στα μάτια και μυϊκές κράμπες.
Για το στομάχι: Μισό κουτάλι σόδας σε μισό ποτήρι νερό ή χυμό πορτοκαλιού ή λεμονιού καταπολεμά τις ξινίλες και τις καούρες, χωρίς να εμποδίζει την πέψη.
Για τα μάτια: Συχνές πλύσεις με νερό και σόδα είναι χρήσιμο για τις φλεγμονές στα βλέφαρα και την επιπεφυκίτιδα. Επίσης χρησιμεύει σαν αντισηπτικό, αντιφλεγμονώδες και αντιμικροβιακό. Για το κριθαράκι στα βλέφαρα, η σόδα μπορεί να λύσει το πρόβλημα.

Καταπολεμά την τερηδόνα, λευκαίνει τα δόντια: Πλύσεις με νερό και σόδα, (ένα κουταλάκι σόδα σε δύο φλιτζάνια νερό), καταπολεμούν τα μικρόβια που προκαλούν την τερηδόνα. Κάνει τα δόντια δυνατά, υγιή και καταπολεμά την ουλίτιδα. Αν μία φορά την εβδομάδα βουρτσίζουμε τα δόντια μόνο με σόδα, θα γίνουν κάτασπρα.

Η Ρώμη πανοραμικά

ΤΟ ΛΑΚΟΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ, ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΙΖΕΙΝ;

ΔΡΟΜΟΙ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

{Παραίτηση Σακελλαρίδη}

Xristos Kostoulas

Ένα άλλο ενδιαφέρον ζήτημα που προκύπτει από την απαίτηση του κόμματος προς το διαφωνούντα βουλευτή του να παραιτηθεί είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση αναζητείται ο λόγος ύπαρξης των βουλευτών. Οι περισσότεροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή είναι άγνωστοι, έμπιστοι του Μαξίμου, άβουλοι χειροκροτητές και αμέτοχοι στη λήψη αποφάσεων και στην εκπόνηση νομοσχεδίων. Θα μπορούσαμε πλέον να περάσουμε σε ένα σύστημα διακυβέρνησης όπου δε θα χρειάζονται πλέον οι βουλευτές. Θα μπορεί το πρώτο κόμμα να φτιάχνει μια κυβέρνηση με 10 υπουργούς, οι οποίοι θα κάνουν ό,τι θέλουν, ακριβώς δηλαδή όπως συμβαίνει και τώρα. Με αυτό τον τρόπο θα πάψει και η υποκρισία περί μερικής έστω εκπροσώπησης του λαού στη Βουλή. 

Γιώργος Τσιρίδης

Ακριβώς αυτή την Ολιγαρχία

ΜΑΚΑΡΙΑ Η ΟΔΟΣ

Όλοι μαζί, Πιστοί και Άπιστοι ψάλουμε το Μακαρία η οδός για τον δικό μας και δικό σας Μίλτο, που τόσο αιφνίδια έφυγε από κοντά μας!!!                                          

Απορία αφελούς...

//kavouras12.blogspot.gr/

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣ

    Ο Πολιτισμός, οι πολιτιστικές και πολιτισμικές σημασίες και δράσεις, σε μια κοινωνία, ένα κράτος στοιχειοθετεί όχι μόνο την εύρυθμη λειτουργία του αλλά και την ύπαρξή του ως συνέχεια της ιστορίας του. Συνάμα αποτελεί το ευ ζην των πολιτών και συνδράμει τα μέγιστα στο ζην.

Ο Δήμος

        Ο δε δήμος αποτελεί τον ανώτερο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και την άμεση αρχή με κύριο στόχο την καλλιέργεια και πραγμάτωση των παραπάνω σημασιών.

 Ποια είναι η πολιτιστική και πολιτισμική εικόνα και πραγματικότητα στο δήμο μας; Δυστυχώς λόγω πλήρους ανικανότητας των δημάρχων μας, όλοι απέναντι στον Πολιτισμό κράτησαν μια στάση πέρα για πέρα αρνητική με κύρια χαρακτηριστικά την αδιαφορία, την έλλειψη παντελώς κανόνων αισθητικής μέχρι πλήρους άγνοιας, με αποτέλεσμα τον ευτελισμό ακόμη και της έννοιας του Πολιτισμού.  Και ποιος παρακαλώ υφίσταται και πληρώνει αυτή την εξαχρείωση, την κατάπτωση σε όλους τους τομείς;

Εμείς οι δημότες! Έτσι δεν είναι; 

Οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι, η "Πολύμνια"

        Υπ΄ αυτά τα πλαίσια με πλήρη αποχή του δήμου από τα πολιτιστικά στον τόπο μας δραστηριοποιούνται αρκετοί πολιτιστικοί σύλλογοι με την άλφα ή βήτα δημόσια συνεισφορά. Όπως: Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ζαχάρως,  Η Εθελοντική Πολιτιστική Κίνηση "Πολύμνια", Ο Ποδηλατικός Σύλλογος, Ο Εμπορικός Σύλλογος καθώς και οι Π.Σ. των Κοινοτήτων και των Εν Αθήναις". Εκτός από μερικές, μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού, δραστηριότητες (θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές προβολές, Τα ανθεστήρια, τα γεωφόρια, Ο γάμος της Ζαχαρούλας και ακόμη λίγες), όλες οι υπόλοιπες, που συνήθως γίνονται το καλοκαίρι και είναι ψυχαγωγικές κάθε άλλο από πολιτιστικές χαρακτηρίζονται.

Δήμος και "Πολύμνια"

     Ο δήμος ως ανώτερος θεσμός στην κοινωνία με τους πολιτιστικούς συλλόγους έχει σχέση ΜΗΔΑΜΙΝΗ, γεγονός  που έχει συνέπεια την πολιτιστική εξαχρείωση-κατάντια. 

Από τη μεριά τους είναι δυνατόν οι πολιτιστικοί σύλλογοι να δραστηριοποιούνται χωρίς τη συνδρομή του δήμου; Είναι φανερό ότι σοβαρές  πολιτιστικές δραστηριότητες, είπαμε όχι και τα γουρνοπανηγύρια, ξεπερνούν τις δυνατότητες των εν δυνάμει Πολιτιστικών Συλλόγων. Ένα μόνο παράδειγμα:

             Είναι πασίδηλο ότι η ανασύσταση της Φιλαρμονικής και περισσότερο η λειτουργία της, το πάλαι πότε καμάρι της Ζαχάρως, που αποτελεί τον πρώτο στόχο της "Πολύμνιας" είναι ένα εγχείρημα δύσκολο και χωρίς την συνεισφορά του δήμου είναι αδύνατη. 

       Επομένως είναι πασίδηλη ανάγκη για το καλό ΟΛΩΝ μας να υπάρξει συνεργασία για τις αναγκαίες  πολιτιστικές σημασίες προς όφελος της κοινωνίας μας.

       Με αυτή την έννοια η ΠΟΛΥΜΝΙΑ θα κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση. Οπότε  ναι στη δυναμική ενημέρωση και τη συγκεκριμένη σύμπραξη με τον δήμο υπό όρους, ανεξαρτήτως εάν η δημοτική αρχή είναι της αρεσκείας μας ή όχι,. Όμως σε καμία περίπτωση συμπαράταξη, συμπαράσταση και συμπόρευση με την δημοτική αρχή και εξυπακούεται ουδεμία ένταξη και ανάμιξη στα έργα και τις ημέρες του δήμου, όταν δεν υπηρετούν το συμφέρον της τοπικής κοινωνίας.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΜΝΙΑ

                     Βασ. Δρακόπουλος/ Γιώργος Ζήρος / Θεόδωρος Κόλλιας

Το ίδιο κείμενο μοιράσθηκε χθες 

στο κέντρο της Ζαχάρως και 

επίσης δόθηκε στον δήμο.