«ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΗΛΕΙΑΣ»

Παρατηρήσεις επί του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για

την προστασία των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών

«GR2330005: Θίνες και παραλιακό δάσος Ζαχάρως, Στροφυλιάς, Κακόβατος»,

«GR2330008: Θαλάσσια περιοχή Κόλπου Κυπαρισσίας: Ακρ. Κατάκολο –Κυπαρισσία», «GR2550005: Θίνες Κυπαρισσίας (Νεοχώρι-Κυπαρισσία)»

 και της ευρύτερης περιοχής τους

  Θεωρούμε ότι το νέο Προεδρικό Διάταγμα προστατεύει τις περιοχές της μελέτης σε μεγαλύτερο βαθμό από το προηγούμενο υποβληθέν σχέδιο Π.Δ. το  οποίο κρίθηκε από το Ε΄ τμήμα  του Συμβουλίου Επικρατείας ως «μη νόμιμο». Αναμένουμε  την έκδοσή του ώστε να υπάρχει αποτελεσματική προστασία στην περιοχή που μέχρι τώρα βρίσκεται στο έλεος της εγκατάλειψης και της αυθαιρεσίας.

  Παραθέτουμε τις παρακάτω παρατηρήσεις επί του υπό διαβούλευση Π.Δ., προκειμένου να ανασυνταχτεί με σκοπό την ορθολογικότερη προστασία της περιοχής και την αρμονική συνύπαρξη του ανθρώπου με τη φύση.

Άρθρο 2

1.  Οι ΖΑΤ που περιλαμβάνονται βόρεια από τον Αλφειό ποταμό και ως την ΠΦΣ-4β (από την οποία διέρχεται ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος που οδηγεί στην παραλία του Κάτω Σαμικού) καθώς και τμήμα της ΖΑΤ που εφάπτεται στην προαναφερόμενη ΠΦΣ-4β (νοτίως του προαναφερόμενου δρόμου) και στην ΠΦΣ-4α, προτείνουμε να μετονομαστούν ως μια ειδική κατηγορία ΖΑΤ. Η περιοχή αυτή αποτελεί τμήμα της πρώην λίμνης Αγουλινίτσας η οποία αποξηράνθηκε το 1970 και επεκτεινόταν βορείως από τον Αλφειό ποταμό, νοτίως έως τη θέση Κλειδί, δυτικά από την παράκτια ζώνη και ανατολικά έως τη σιδηροδρομική γραμμή. Επομένως η προτεινόμενη αυτή ειδική κατηγορία ΖΑΤ πρέπει να διευρυνθεί πέραν του περιγράμματος του υπό θέσπιση Π.Δ. έως την σιδηροδρομική γραμμή. Η έκταση αυτή προκύπτει από την τοπογραφική μελέτη αναδασμού και τα εξ αυτής συνεπαγόμενα παραχωρητήρια. Σκοπός της  αποξήρανσης ήταν η καλλιέργεια της λίμνης μέσω της διανομής της σε ακτήμονες αγρότες.  

  Η γραμμή ορίου του υπό θέσπιση Π.Δ. δεν έχει αιτιολόγηση στήριξης, σε αντίθεση με το όριο που είναι η σιδηροδρομική γραμμή και που αποτελεί το όριο αποξήρανσης – αναδασμού – παραχωρητηρίων.

 Ταυτόχρονα διασφαλίζεται στο μέλλον η δυνατότητα μερικού ή ολικού επαναπλημμυρισμού της λίμνης βάση των περιοριστικών όρων που θα τεθούν στην προτεινόμενη ζώνη.

  Επιπλέον να ληφθεί υπόψη ότι η όλη αποξηραμένη έκταση της πρώην λίμνης Αγουλινίτσας, που σήμερα ως επί το πλείστον χρησιμοποιείται για καλλιέργεια, συντηρείται αποξηραμένη με τη συνεχή και σήμερα λειτουργία αποστραγγιστικού αντλιοστασίου  για την αποστράγγιση της περιοχής.  

2. Να υπάρχει επίσης πρόβλεψη για μελέτη και αποκατάσταση της λίμνης Καϊάφα η οποία έχει πολυγωνικό σχήμα εξαιτίας των αποβαθρών από μπετόν με τις οποίες περικλείστηκε σε πολύ μεγάλο τμήμα της  περί το 1973. Μεγάλες εκτάσεις εδαφών πέραν των αποβαθρών αποξηράνθηκαν χωρίς αυτό να αναιρεί ότι τα υψόμετρα του αποξηραμένου πρώην πυθμένα ήταν κάτω του υψομέτρου της θαλάσσης και κατά συνέπεια κατακλύζονται σήμερα από νερά τους χειμερινούς μήνες. Εξαίρεση θα μπορούσαν να αποτελέσουν οι δύο προβλήτες στο νησάκι της Αγίας Αικατερίνης και στα Ιαματικά Λουτρά οι οποίες μπορούν να μεταφέρουν τους λουόμενους καθώς και μία προβλήτα ώστε να μπορεί να γίνεται η διεξαγωγή των αγώνων του θαλάσσιου σκι.    

   Για τους λόγους που προαναφέραμε θεωρούμε απαραίτητη την αποκατάσταση της λίμνης ώστε να επανέλθει κατά το δυνατό στο φυσικό της σχήμα.

   Μετά τα παραπάνω θα πρέπει να επανεξεταστεί η σκοπιμότητα της παρ. 1. του άρθρου 3, Β.1.2. (γ) ,«Επεμβάσεις για τη δημιουργία μιας ανοιχτής υδάτινης επιφάνειας».

3. Προτείνουμε τη δημιουργία περιφερειακής ζώνης προστασίας η οποία θα εφάπτεται νοτίως και ανατολικώς της ΠΦΣ-2δ «εσωτερικές εκτάσεις που περιβάλλουν τη λίμνη Καϊάφα με υγρά λιβάδια, τέλματα και αμμώδεις αποθέσεις» ώστε να μην εφάπτεται η ΠΦΣ-2δ με την ΖΑΤ και η οποία θα αποτελεί ουσιαστικά περιφερειακή ζώνη προστασίας της λίμνης.

   Επιπροσθέτως, τα όρια της ΖΑΤ νοτίως και ανατολικώς της λίμνης Καϊάφα δεν μπορούν να επεκτείνονται βορείως πέραν των ορίων της περιοχής Β2 της Ζ.Ο.Ε. (ΦΕΚ 1161Δ/1993).   Κατά συνέπεια τμήμα της ΖΑΤ επικαλύπτει τμήμα της περιοχής Β2 της Ζ.Ο.Ε. η οποία «περιλαμβάνει τον αρχαιολογικό χώρο της λίμνης Καϊάφα, τη λίμνη Καϊάφα και το δάσος Στροφυλιάς που κηρύχθηκαν ως χώροι ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους (Β 112/81)».

  Προτείνουμε  την δημιουργία ξεχωριστής περιφερειακής ζώνης προστασίας η οποία θα εφάπτεται νοτίως και ανατολικώς της ΠΦΣ-2δ και η οποία θα παρέχει ισοδύναμη προστασία με το από 3.9.1993 Π.Δ. (ΦΕΚ 1161 Δ΄) «Καθορισμός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου, κατωτάτου ορίου κατάτμησης και λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφισταμένων του έτους 1923 παραλιακή περιοχή Δήμων και κοινοτήτων Νομού Ηλείας».

  Γενικότερα, επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με την παρ. 8 του άρθρου 7 του υπό θέσπιση Π.Δ. «Καταργείται  κάθε  διάταξη  που  αντίκειται  στις  διατάξεις  του  παρόντος  ή  που ανάγεται σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτό. Εξαιρούνται και εξακολουθούν να  ισχύουν  τυχόν  αυστηρότερες  διατάξεις  για  την  επιβολή  όρων  και περιορισμών σε χρήσεις και σε δόμηση»,  εξακολουθούν να ισχύουν οι όροι και οι περιορισμοί που προβλέπονται για την Περιοχή ΑΒΓΔΕ του από 3.9.1993 Π.Δ. (ΦΕΚ 1161 Δ΄) «Καθορισμός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου, κατωτάτου ορίου κατάτμησης και λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφισταμένων του έτους 1923 παραλιακή περιοχή Δήμων και κοινοτήτων Νομού Ηλείας».

4. Στην πόλη της Ζαχάρως η ΖΑΤ οριοθετείται έως τον κεντρικό δρόμο. Εκτός του ότι υπάρχουν αντιδράσεις από τους κατοίκους της περιοχής, θεωρούμε ότι η ΖΑΤ στη συγκεκριμένη περιοχή, ως Ζώνη Αγροτικού Τοπίου, θα πρέπει να μην περιλαμβάνει ένα βασικό τμήμα του οικιστικού ιστού της πόλης και η ΖΑΤ να οριοθετείται στο θεσπισμένο όριο του Γ.Π.Σ. (Γενικός Πολεοδομικός Σχεδιασμός).  

5. ‘Οσον αφορά τις περιοχές ΖΑΤ που απομένουν προτείνουμε να διαχωριστούν σε δύο (2) υποζώνες, ανατολική και δυτική, ώστε να υπάρχει κλιμάκωση των επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων. Ειδικότερα, προτείνουμε να διαχωριστεί η ΖΑΤ, στην ευρύτερη περιοχή της Ζαχάρως, που θα περικλείεται βόρεια από την προαναφερόμενη (παρ.3) προτεινόμενη περιφερειακή ζώνη προστασίας της ΠΦΣ-2δ, νότια από το νότιο όριο της GR2330005 (νότια του Κακοβάτου), ανατολικά από το όριο του Γ.Π.Σ. και το υπάρχον όριο και δυτικά από την ΠΠΦ-1α και ΠΠΦ-2β.

6. Δημιουργία υποζωνών στην «Θαλάσσια Περιοχή Κόλπου Κυπαρισσίας» ΠΠΦ- 3 ώστε να υπάρχει κλιμάκωση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων.

Άρθρο 3,  Α1

1. Στην παρ. 3 αναφέρεται ότι «η πρόσβαση στη ζώνη του αιγιαλού επιτρέπεται αποκλειστικά από τις υφιστάμενες προς την ακτή προσβάσεις». Θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση των υφιστάμενων οδών ώστε να γίνει επανέλεγχος αν υφίστανται δρόμοι που προκαλούν διάσπαση των αμμοθινών στη παράκτια ζώνη δυσχεραίνοντας την ωοτοκία της θαλάσσιας χελώνας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι πέντε κάθετοι δρόμοι προς την παραλία, οι οποίοι διέρχονται από τη ζώνη ΠΠΦ-2γ (μήκους 2.5 χλμ και έκτασης 300.000 τ.μ. ιδιοκτησίας της εταιρίας «Νέος Κότινος Α.Ε.) μεταξύ των οικισμών Ελαία και Αγιαννάκη και κατασκευάστηκαν τα έτη 2011 και 2012. Επισημαίνουμε ότι η περιοχή βρίσκεται στον πυρήνα της ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας αφού το τμήμα της ΠΠΦ-1β που εκτείνεται μεταξύ του ποταμού Νέδα προς βορρά και του ποταμού Αρκαδικού προς νότο συγκεντρώνει το 82% των φωλιών όλου του Κυπαρισσιακού Κόλπου.

2. Στην παρ. 5 προτείνουμε να διευκρινιστεί η «ημερήσια επίσκεψη» καθώς ο άνθρωπος  είναι  μέρος του περιβάλλοντος και δεν μπορεί να αποκλείεται από αυτό τις βραδινές ώρες. Βεβαίως θα πρέπει να καλλιεργηθεί ο σεβασμός στη φύση και να δοθεί αντίστοιχα βάρος στην περιβαλλοντική εκπαίδευση.

3. Στην παρ. 6 αναφέρεται «Η εγκατάσταση χαμηλού φυτοφράκτη αποτροπής της πρόσβασης στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς». Προτείνουμε να αντικατασταθεί με «Η φύτευση κατάλληλων χαρακτηριστικών ενδημικών ειδών της περιοχής  με χρήση φυτευτικού υλικού της περιοχής ώστε να εμποδίζεται με φυσικό τρόπο η πρόσβαση στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς».

  Θεωρούμε απαραίτητο να τεθεί όρος στις Περιοχές Προστασίας της Φύσης ΠΠΦ-1 να επιβάλλονται οι φυτεύσεις με αυτοφυή είδη της περιοχής από φυτευτικό υλικό της περιοχής και να γίνονται με μη γραμμικό τρόπο ώστε να μην προσβάλουμε την αισθητική του φυσικού περιβάλλοντος.

Άρθρο 3, Α.2.1.

1. Στην παρ. 2 αναφέρεται «η εκτέλεση έργων και εργασιών που αποσκοπούν στη βελτίωση, διατήρηση ή/και αποκατάσταση των χαρακτηριστικών του οικοσυστήματος»  εντός της ΠΠΦ-2 « Σταθεροποιημένες θίνες και εκτάσεις με δασική βλάστηση». Προτείνουμε να διευκρινιστεί, εφόσον τεκμηριωθεί επαρκώς η αναγκαιότητα της παρέμβασης αυτής, ότι κατά την  εκτέλεση των έργων και εργασιών θα χρησιμοποιούνται μόνο ήπια μέσα (π.χ. ζώα) και μέθοδοι. Επισημαίνουμε την εισβολή βαρέων μηχανημάτων στην καμένη δασική γη του Καϊάφα μετά τις πυρκαγιές του 2007 για την απομάκρυνση της καμένης ξυλείας όπου στη σχετική μελέτη δεν διευκρινιζόταν ο τρόπος απομάκρυνσης αυτής. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή της αναγεννημένης  βλάστησης και τη διαταραχή της συνεκτικότητας και της δομής του εδάφους.  

2. Προτείνουμε να επιτρέπεται  η ιππασία εντός της ΠΠΦ-2 «Σταθεροποιημένες θίνες και εκτάσεις με δασική βλάστηση». Δεν είναι δυνατόν να επιτρέπεται  η επίσκεψη της περιοχής με τροχοφόρο και όχι με άλογο. Επιπλέον τα περιττώματα του αλόγου έχουν ευεργετικές επιδράσεις στο δάσος. Ταυτόχρονα επιτυγχάνεται η αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης. 

3. Στην παρ. 4 προτείνουμε να διευκρινιστεί η «ημερήσια επίσκεψη» καθώς ο άνθρωπος  είναι  μέρος του περιβάλλοντος και δεν μπορεί να αποκλείεται από αυτό τις βραδινές ώρες. Βεβαίως θα πρέπει να καλλιεργηθεί ο σεβασμός στη φύση και να δοθεί αντίστοιχα βάρος στην περιβαλλοντική εκπαίδευση.

4. Στην παρ. 5 αναφέρεται «Η εγκατάσταση χαμηλού φυτοφράκτη αποτροπής της πρόσβασης στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς». Προτείνουμε να αντικατασταθεί με «Η φύτευση κατάλληλων αυτοφυών ειδών της περιοχής  με χρήση φυτευτικού υλικού της περιοχής ώστε να εμποδίζεται με φυσικό τρόπο η πρόσβαση στους παράλιους αμμοθινικούς σχηματισμούς».

  Θεωρούμε απαραίτητο να τεθεί όρος στις Περιοχές Προστασίας της Φύσης ΠΠΦ-2 να επιβάλλονται οι φυτεύσεις με αυτοφυή είδη της περιοχής από φυτευτικό υλικό της περιοχής και να γίνονται με μη γραμμικό τρόπο ώστε να μην προσβάλουμε την αισθητική του φυσικού περιβάλλοντος.

Άρθρο 3, Α.2.2.

Στην παρ.4 αναφέρεται «η συντήρηση/εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων υποδομών» και αφορά το νησάκι της Αγίας Αικατερίνης εντός της λίμνης του Καϊάφα. Προτείνουμε να διευκρινίζεται ότι ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων υποδομών να γίνεται σύμφωνα με το αρχιτεκτονικό ύφος αυτών. Επίσης να διευκρινίζεται σαφώς ότι δεν θα επιτρέπεται η επέκταση των υφιστάμενων υποδομών.

Άρθρο 3, Α.3.

Προτείνουμε οι επιτρεπόμενες δραστηριότητες να κλιμακώνονται σε υποζώνες στην ΠΠΦ-3 «Θαλάσσια Περιοχή Κόλπου Κυπαρισσίας» ώστε να προστατεύεται επαρκώς ο οικότοπος προτεραιότητας της χελώνας Caretta-Caretta και των λιβαδιών ποσειδωνίας Posidonia oceanica.

   Όσον αφορά την επαγγελματική αλιεία που προβλέπεται στην παρ. 4 αναφέρουμε το συχνό φαινόμενο εγκλωβισμού των θαλάσσιων χελωνών σε στατικά δίκτυα που τοποθετούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας πολύ κοντά στην ακτή. Προτείνουμε να υπάρχει πρόβλεψη ώστε να επιτρέπεται η τακτική αυτή εκτός της περιόδου ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας.  

  Επίσης καθ΄όσον εδώ και πολλές δεκαετίες είναι ευρύτατα διαδεδομένο έθος η αλιεία με δυναμίτες η οποία ως γνωστό δημιουργεί τεράστια καταστροφή στο θαλάσσιο οικοσύστημα προτείνουμε να θεσπιστούν επιπλέον αποτρεπτικοί παράγοντες.

  Επισημαίνουμε ότι για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος επιβάλλεται  η παύση της διοχέτευσης των  αρδεύσιμων στραγγιστικών υδάτων του αντλιοστασίου  Ε2  Επιταλίου στη θάλασσα από τις εκτάσεις της πρώην λίμνης Αγουλινίτσας κατά τις καλλιεργητικές περιόδους. Ταυτόχρονα απαιτείται συγκέντρωση  και επαναχρησιμοποίηση των  υδάτων  αυτών μέσω  των ταμιευτήρων  των αρδευτικών αντλιοστασίων της  περιοχής. Το θέμα της μόλυνσης των θαλασσίων υδάτων από τα στραγγίσματα αυτά σε συνδυασμό με τη μόλυνση του Αλφειού ποταμού έχει ήδη προκαλέσει αλλοίωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος ειδικά στις περιοχές απορροής. Θεωρούμε ότι το θέμα είναι σοβαρό και πρέπει να δοθεί ιδιαίτερο βάρος.

 Άρθρο 3, Β.1.1.

Στην παρ. γ προβλέπεται ότι στην ΠΦΣ-1 «Σπηλιές και βραχώδεις ορθοπλαγιές» επιτρέπονται «οι εργασίες συντήρησης και ενίσχυσης του υπερκείμενου βραχώδους όγκου». Προτείνουμε να διασφαλιστεί ότι δεν θα γίνει αισθητική και περιβαλλοντική υποβάθμιση  του εξαίρετου αυτού φυσικού τοπίου.

  Επισημαίνουμε ότι το σπήλαιο των Ανυγρίδων Νυμφών και η περιβάλλουσα έκταση αυτού βρίσκονται εντός των ορίων του αρχαιολογικού χώρου και τοπίου ιδιαίτερου φυσικού κάλλους Καϊάφα- Κάτω Σαμικού.

  Γενικότερα προτείνουμε να προβλέπεται να μην εκτελούνται τεχνικά έργα και διαμορφώσεις που θα αλλοιώνουν το φυσικό ανάγλυφο του σπηλαίου και την αισθητική του τοπίου.

  Επίσης θεωρούμε απαραίτητο να διευκρινίζεται ότι οι όποιες κατασκευές ή εργασίες συντήρησης των εγκαταστάσεων θα σέβονται το χώρο και θα συνάδουν με το ευρύτερο φυσικό περιβάλλον.

  Εφιστούμε την προσοχή  στην γραμμική περίφραξη με τσιμέντο και κάγκελα που κατασκευάστηκε από την ΕΤΑΔ, μετά τις πυρκαγιές του 2007, η οποία υποβαθμίζει σε μεγάλο βαθμό την αισθητική του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου και αποκλείει την πρόσβαση στο εξωτερικό σπήλαιο του Καϊάφα και τις ιαματικές πηγές εντός αυτού όπου ανέκαθεν τους χειμερινούς μήνες επισκέπτονταν πολλοί κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής. Επίσης εντός του περιφραγμένου χώρου κατασκευάστηκε εξωτερική πισίνα για λουτροθεραπεία η οποία επίσης  υποβαθμίζει το χώρο.

   Θεωρούμε απαραίτητο να προβλέπεται Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για τη συγκεκριμένη περιοχή καθώς και για τις υπόλοιπες περιοχές Προστασίας Φυσικών Σχηματισμών (ΠΦΣ).

Άρθρο 3, Β.1.2.

Προτείνουμε να αναφέρεται ότι επιτρέπεται η ιππασία στις ζώνες ΠΦΣ-2 «Λίμνη Καϊάφα και Παραλίμνια Υγροτοπικά και Δασικά Ενδιαιτήματα».

Άρθρο 3, Β.2

Προτείνουμε να υπάρχει διαβάθμιση των επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων βάση των προτάσεων της ζωνοποίησης που εκθέσαμε κατά τις παρατηρήσεις μας επί του άρθρου 2:

  Στην προτεινόμενη διευρυμένη ειδική κατηγορία ΖΑΤ ,που αφορά εκτάσεις της πρώην λίμνης Αγουλινίτσας,  μπορούν να επιτρέπονται  εκτός από την άσκηση της γεωργικής δραστηριότητας, οι εναλλακτικές δραστηριότητες όπως η ιππασία, η σκοποβολή κ.ά. με τον περιορισμό οι εγκαταστάσεις να είναι ελαφριάς κατασκευής από φυσικά υλικά. Επίσης,  να  επιτρέπεται και η κατασκευή και λειτουργία οργανωμένης τουριστικής κατασκήνωσης σύμφωνα με τους περιορισμούς του άρθρου 3, Β.2, παρ. 7. Ταυτόχρονα πρέπει να δοθούν κίνητρα στους αγρότες ώστε να προωθηθεί η βιολογική καλλιέργεια.

  Οι περιοχές ΖΑΤ που απομένουν, μετά και τις προτάσεις μας επί του άρθρου 2, (εξαιρώντας δηλαδή την παραπάνω προτεινόμενη διευρυμένη ειδική κατηγορία ΖΑΤ, την προτεινόμενη περιφερειακή ζώνη προστασίας της ΠΦΣ-2δ και τμήμα της πόλης της Ζαχάρως εντός των ορίων του Γ.Π.Σ.), προτείνουμε να διαχωριστούν σε δύο υποζώνες, ανατολική και δυτική, ώστε να υπάρχει κλιμάκωση των επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων. Ειδικότερα, για την ευρύτερη περιοχή της Ζαχάρως προτείνουμε:

  Στην προτεινόμενη δυτική υποζώνη ΖΑΤ, ως μια μεταβατική ζώνη, προτείνουμε την ανάδειξη του αγροτικού τοπίου με φύτευση τοπικών ειδών χλωρίδας και προώθηση της βιολογικής γεωργίας καθώς και τη φύτευση χαρακτηριστικών ειδών ενδημικής χλωρίδας. Προτείνουμε να επιτρέπονται οι εναλλακτικές δραστηριότητες όπως η ιππασία, η σκοποβολή κ.ά. με τον περιορισμό οι εγκαταστάσεις να είναι ελαφριάς κατασκευής από φυσικά υλικά. Επίσης, να επιτρέπεται η κατασκευή και λειτουργία οργανωμένης τουριστικής κατασκήνωσης σύμφωνα με τους περιορισμούς του άρθρου 3, Β.2, παρ. 7.

  Επίσης προτείνουμε να επιτρέπεται ο αγροτουρισμός, η κατασκευή βοηθητικών γεωργικών υποδομών  και η κατασκευή και λειτουργία κέντρου μελέτης και περίθαλψης των προστατευόμενων ειδών της πανίδας με τον όρο τα οικοδομικά υλικά των παραπάνω υποδομών να είναι φιλικά με το περιβάλλον ώστε να συνάδουν με το ευρύτερο φυσικό περιβάλλον. Επίσης να προωθούνται οι εναλλακτικοί τρόποι παραγωγής ενέργειας και οι αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής. Προτείνουμε  η αρτιότητα να μεταβεί στα δέκα (10) στρέμματα προκειμένου να επιτρέπονται  οι παραπάνω προτεινόμενες υποδομές με τους  όρους που προαναφέραμε καθώς και να επιβάλλεται η χρήση της κατάλληλης ενδημικής βλάστησης και η φύτευση τοπικών ειδών χλωρίδας.   

  Στην προτεινόμενη ανατολική υποζώνη ΖΑΤ προτείνουμε, αφού το όριο αρτιότητας τεθεί στα δέκα (10) στρέμματα, μετά και τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής, να επιτρέπονται επιπλέον τα καταστήματα εστίασης (παρ. 2), η κατοικία, και τα τουριστικά καταλύματα.

  Στην υπόλοιπη έκταση όλων των παραπάνω επιτρεπόμενων κτισμάτων επίσης  προτείνουμε να επιβάλλεται η χρήση της κατάλληλης ενδημικής βλάστησης και η φύτευση τοπικών ειδών χλωρίδας.    

  Επίσης να επιβάλλεται στους ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης, κατοικίας και τουριστικών καταλυμάτων η κατά το δυνατόν χρήση οικοδομικών υλικών φιλικών προς το περιβάλλον ώστε να εναρμονίζονται οι κατασκευές στο ευρύτερο φυσικό περιβάλλον και να προωθούνται οι εναλλακτικοί τρόποι παραγωγής ενέργειας και οι αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής.

  Τέλος, μπορούν να προβλεφτούν κίνητρα για την ανάλογη ανακατασκευή των υφιστάμενων υποδομών ώστε να μην προσβάλουν το φυσικό τοπίο και υποβαθμίζουν το περιβάλλον.

Άρθρο 7, 3.

Στην παρ. δ προτείνουμε να απαγορεύεται η θήρα, πλην των περιοχών προστασίας της φύσης (ΠΠΦ-1 και ΠΠΦ-2), και στους προστατευόμενους φυσικούς σχηματισμούς (ΠΦΣ).

Άρθρο 7,4

Στην παρ. 6 προτείνουμε να προστεθεί και η απομάκρυνση οικοδομικών υλικών από πάρα πολλά γκρεμισμένα αυθαίρετα κτίσματα κατά μήκος της  ΠΠΦ-1α (εστιασμένα κυρίως από την περιοχή του Επιταλίου έως τη Ζαχάρω). Επίσης θεωρούμε απαραίτητο για τις Περιοχές Προστασίας της Φύσης (ΠΠΦ-1 ΚΑΙ ΠΠΦ-2) και για τους Προστατευόμενους Φυσικούς Σχηματισμούς (ΠΦΣ) να μην ισχύει η υπαγωγή των παράνομων κατασκευών και εγκαταστάσεων στις διατάξεις του άρθρου 24 του ν. 4014/2011 .

Επίσης, θεωρούμε απολύτως απαραίτητο να ελεγχούν και να προστατευτούν από τις καταπατήσεις οι δασικές και άλλες δημόσιες εκτάσεις.

Παράρτημα ΙΙ, 1. (i)

Δεν ορίζονται περιορισμοί για την παραχώρηση χρήσης τμημάτων αιγιαλού και παραλίας για την τοποθέτηση σκιάστρων και καθισμάτων.

Προτείνουμε  να ορίζεται η δυνατότητα παραχωρήσεων σε περιορισμένο εύρος παράκτιας ζώνης και συγκεκριμένα να παραχωρείται σε έως δύο παραχωρησιούχους και μόνο σε τμήματα αιγιαλού και παραλίας που οδηγούν οι κύριοι κάθετοι δρόμοι των βασικών οικισμών. Για παράδειγμα στη περιοχή της Ζαχάρως θα μπορούσε να επιτρέπεται η παραχώρηση σε τμήματα της παραλίας που οδηγούν οι δύο κάθετοι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι  ενώ στα υπόλοιπα χωριά να ορίζεται σε τμήμα της παραλίας που οδηγεί ο κύριος κάθετος δρόμος αυτών.  Επίσης, να ορίζεται η διατήρηση ελεύθερης λωρίδας προς τη θάλασσα πλάτους τουλάχιστον 100 μέτρων μεταξύ των παραχωρησιούχων καθώς και να προβλέπεται ανά παραχωρησιούχο η κατασκευή καντίνας από φυσικά υλικά. 

  Επίσης προτείνουμε στην ΠΠΦ-1α από τον Αλφειό ποταμό έως τον ποταμό Νέδα όπου η ωοτοκία της θαλάσσιας χελώνας είναι 13%  και η έκταση της παραλίας καταλαμβάνει περίπου το 70% της συνολικής παράκτιας ζώνης να επιτρέπεται η χρήση ομπρελών από φυσικά υλικά – οι οποίες δεν δύνανται να κλείνουν - ώστε να εναρμονίζονται με το φυσικό περιβάλλον. Ταυτόχρονα προτείνουμε να προβλέπεται ότι σε περίπτωση φωλεοποίησης  κάτω από ομπρέλα να οφείλει ο παραχωρησιούχος να την απομακρύνει.

  Θεωρούμε απαραίτητο για την έκδοση πράξεων παραχώρησης του δικαιώματος απλής χρήσης τμημάτων αιγιαλού να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της υπηρεσίας διοίκησης της περιοχής.

                                                                    Περιβαλλοντική Δράση Ηλείας - Σωματείο

                                                                                 Πύργος 14 Απριλίου 20