AΝΑΚΤΟΡΑ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑΣ
Δράττομαι της ευκαιρίας να επισυνάψω ένα ποίημα του Καβάφη που αναφέρεται στην άλωση της πόλης και την αντίδραση των Τραπεζούντιων βασισμένο σε λαϊκές παραδόσεις. Για όσους δεν το γνωρίζουν θυμίζω ότι η αυτοκρατορία αυτή έπεσε στα χέρια του Μωάμεθ του κατακτητή το 1461. Παραδόθηκε και ο τελευταίος αυτοκράτοράς της δολοφονήθηκε από τον Μωάμεθ μετά από μερικά χρόνια περιορισμού του.
ΠΑΡΘΕΝ
Αυτές τες μέρες διάβαζα δημοτικά τραγούδια
για τ’άθλα των κλεφτών και τους πολέμους
πράγματα συμπαθητικά δικά μας Γραικικά
Διάβαζα και τα πένθημα για τον χαμό της Πόλης
«Πήραν την Πόλη, πήραν την, πήραν την Σαλονίκη»
Και την Φωνή που εκεί που οι δυό εψέλναν.
«ζερβά ο βασιληάς, δεξηά ο πατριάρχης»
ακούστηκε και είπε να πάψουν πιά
«πάψτε παπάδες τα χαρτιά και κλείστε τα βαγγέλια»
πήραν την Πόλη, πήραν την, πήραν την Σαλονίκη
Όμως απ’ τ’άλλα πιό πολύ με άγγιξε το άσμα
το Τραπεζούντιον με την παράξενή του γλώσσα
και με την λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων
που ίσως όλο πίστευαν που θα σωθούνε ακόμη
Μα αλοίμονον μοιραίον πουλί «απαί την Πόλην έρται»
Με στο «φτερούλιν άθε χαρτί περιγραμμένον
Κι’ουδέν στην άμπελον κονεύ, μηδέ στο περιβόλι
επήγεν και εκόνεψεν στου κυπαρίσ’ την ρίζαν »
Οι αρχιερείς δεν δύνανται (ή δεν θέλουν) να διαβάσουν
«Χέρας υιός Γιανίκας εν» αυτός το παίρνει το χαρτί
και το διαβάζει κι ολοφύρεται
«Σιτ’αναγνώθ’ σιτ’ ανακλαίγ’ σιτ’ανακρούγ’ την κάρδιαν.
Ν’αοιλλή εμάς να βάι εμάς η Ρωμανία πάρθεν»
1921
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου