O ορυμαγδός, που ακολούθησε την επέμβαση της αστυνομίας στους δύο κινηματογράφους που πρόβαλαν το ΤΖΟΚΕΡ, ανέδειξε με τα παρακολουθήματα και την ακραία συζήτηση ένα σημαντικό ζήτημα.
Στην ελληνική έννομη τάξη υπάρχουν διατάξεις(Νόμοι, Προεδρικά Διατάγματα, Υπουργικές Αποφάσεις), που ως μη εκφράζουσες την εξέλιξη της κοινωνίας μας, έχουν μείνει ανενεργές. Κανείς/μία δεν τις επικαλείται και προφανώς δεν τις εφαρμόζει. Και αυτό δεν αποτελεί … ιδιαιτερότητα της κοινωνικής εξέλιξης μόνο στη χώρα μας!
Επειδή, ένα «κλίμα» συντηρητικοποίησης- επιστροφής στην … «κανονικότητα»- επιβολής του «νόμου και τάξης», αλλά και διάθεσης υπερβάλλοντος ζήλου «αρμοδίων» αρχών αρχίζει να διαχέεται ευρύτερα τους 3 μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ,
επειδή και άλλα παρόμοια ζητήματα, που αφορούν την καθημερινότητα των πολιτών και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι βέβαιο ότι θα εμφανίζονται πιο συχνά πλέον,
καλό θα είναι να αναλαμβάνονται οι πολιτικές ευθύνες πάραυτα. Η πρωτοβουλία της αρμόδιας πολιτικής ηγεσίας για ριζική τροποποίηση του εκάστοτε σχετικού αναχρονιστικού θεσμικού πλαισίου, θα πρέπει να είναι άμεση.
Οι δικαιολογίες και τα διάφορα… χαριτωμένα περιπλέκουν τα ζητήματα και οδηγούν σε τραγέλαφους και αδιέξοδα.
Ακόμη χειρότερα γίνονται τα πράγματα όταν ακραίοι/ες κυβερνητικοί υποστηρικτές αναλαμβάνουν να αναδείξουν και …αποκλειστικές Συριζαϊκές ευθύνες του τύπου: «Ναι, αλλά γιατί 4,5 χρόνια δεν κατάργησαν τον Μεταξικό Νόμο του ’37 και το ΠΔ του ΄91;»!
Δεν μπορούμε ως κοινωνία, το 2019, να συνεχίζουμε έτσι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου