ΜΗΠΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ;

Δημητ Κουκουλας

              Και σοβαρολογώ! Νομίζω ότι από εμάς ξεκινάει το πρόβλημα. Οι βιομηχανίες δεν ρυπαίνουν για πλάκα το περιβάλλον. Το δικό μας αχαλίνωτο και ακόρεστο πάθος για περισσότερα υλικά αγαθά και τις πλαστές μας ανάγκες σπεύδουν να καλύψουν. Όχι από «αγαθοεργία» βέβαια αλλά μέσα από το δικό τους αδηφάγο κανόνα της μεγιστοποίησης των εσόδων και της μείωσης των δαπανών. Ανάπτυξη … ανάπτυξη ,.. ανάπτυξη, αλλά στο τέλος «θα την κάτσουμε τη βάρκα»! Και θα την κάτσουμε γιατί φοβάμαι πως η κατάστασή μας είναι μη αναστρέψιμη. Δεν μπορούμε πλέον να χαρούμε το … απλό! Μένουμε σε σπίτια με ηλεκτρικές συσκευές όταν εκατομμύρια άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν μέσα σε χαρτονένιες παράγκες. Ανοίγουμε τη βρύση και τρέχει στο ποτήρι μας όταν 1.5 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Λύση θα ήταν η επιστροφή στην απλότητα αλλά «το είδος εξέλειπε» πλέον. Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει κάποιος σήμερα ένα διάλογο του 1890 για συνεργασία μεταξύ του εκδότη της εφημερίδας Ακρόπολις, Γαβριηλίδη και του μεγάλου μας Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη του αποκαλούμενου και «κοσμοκαλόγερου».

«Θέλετε κ. Παπαδιαμάντη να ξεκινήσουμε συνεργασία και να μας στέλνετε ένα διήγημα την εβδομάδα;» «Ευχαρίστως!». «Θα σας δίνουμε 200 δραχμές». Ο άλλος δεν απαντά και σκύβει το κεφάλι. «Αν τα θεωρείτε λίγα θα σας δίνουμε 300 δραχμές». Και ο Παπαδιαμάντης με σκυμμένο το κεφάλι και χαμηλή φωνή: «Όχι, αντιθέτως είναι πάρα πολλά!». Αλλά και στις μέρες μας, πριν λίγα χρόνια, όταν ο σπουδαίος μας ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος αρνήθηκε να παραλάβει το μεγάλο κρατικό βραβείο λογοτεχνίας που συνοδευόταν από ένα σεβαστό χρηματικό ποσόν είχε τον εξής διάλογο με μια δημοσιογράφο της τηλεόρασης: «κ. Χριστιανόπουλε γιατί αρνηθήκατε το βραβείο τη στιγμή μάλιστα που αντιμετωπίζετε μεγάλη οικονομική στενότητα;»

. «Κοιτάξτε, παίρνω σύνταξη 498 ευρώ το μήνα, με άλλα 100 θα ένιωθα ευτυχής αλλά και αυτά που παίρνω καλά είναι. Όσο για το βραβείο έχω δηλώσει από το 1994 πως είμαι κατά των βραβεύσεων. Δεν θα λέμε και θα ξελέμε!».