Εφέτος η χρονιά ήταν χάλια. Να πάει και να μη γυρίσει. Τι να κάνουμε όμως αυτά έχει η ζωή. Οπότε στο αγαπημένο μου χωριό πήγα μόνο για δεκατρείς μέρες τον Αύγουστο. Είχα να πάω από τον περυσινό Νοέμβρη. Πρώτη φορά στη ζωή μου συνέβη τόση μεγάλη απουσία, ας είναι, η ζωή προχωρά, πότε με ανηφόρες και πότε κατηφόρες. Καλά λέει ο Κουμπαράκος που τα φιλοσοφεί!
Λοιπόν από πέρυσι, όπως είναι καταγραμμένο είχα προνοήσει για το φετινό καλοκαίρι και καταπατώντας είχα φτιάξει ένα αυθαίρετο πέρα στον Αγιο Νικόλα. [κλικ εδω] Θα μου πείτε κι σύ καταπατητής; Ναι και καλώς έπραξα, γιατί σκέφτηκα πέρα κει οι Ζαχαραίοι που έχουν κάνει ολόκληρο χωριό είναι πιο μάγκες;[1] Μάλιστα είχα φυτέψει δυο λουλούδια και ένα πευκάκι. Τελικά δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο. Δεν ξέρω τι έγινε αλλά πάντως το Π.Δ μας έχει κόψει τα πόδια. Τελικά να λέμε τη μαύρη αλήθεια ο δήμαρχός μας που παλεύει τόσα χρόνια με νύχια και με δόντια για κείνο το περιβόητο Π.Δ αποδείχθηκε ότι έχει δίκιο. Πράγματι ο άνθρωπος αγωνίζεται και τα βάζει με Θεούς και διαβόλους, κρατικούς παράγοντες και μη, για το συμφέρον μας, το καλό μας. Κι ας υποστήριζαν αρκετοί κακεντρεχείς ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω. Και τι δεν έλεγαν; Ακόμα, φώναζαν και διέδιδαν και ότι πίσω κρύβονται συμφέροντα. Όλοι θα έχετε ακούσει για εκείνα τα παλιοστρέμματα αλλά όλα είναι τζίφος. Αν είναι δυνατόν Έτσι είναι αρκεί που η αχλάδα έχει πίσω την ουρά και στο τέλος πάντα η αλήθεια λάμπει σαν το χρυσό.
Τέλος πάντων, πάμε στα δικά μας στο νέο αυθαίρετο. Φέτος λοιπόν από τις 13 δεκατρείς μέρες μόνο δυο μέρες πήγα στον Άγιο Νικόλαο, που είναι η επίσημη πλαζ του χωριού. Με μάγεψε για τα καλά η Μπούκα. Είναι η ακτή λίγο πριν τις εκβολές της Νέδας, που συνεχώς γίνεται πολυσύχναστη. Από του χρόνου βλέπω να προσελκύει τους περισσότερους λουόμενους. Το βασικό προτέρημα είναι ότι η αμμουδιά είναι πιο στενή και πιο κοντινή με μεγάλα αλμυρίκια στην άκρη του δρόμου, δίπλα στη θάλασσα. Ακόμα και κόσμος από άλλα μέρη την έχει ανακαλύψει. Ο συνονόματος, Θοδωρής από την Τριπολιτσά, ήρθε με μηχανή και έστησε τη σκηνή του, μαγεμένος με τη Μπούκα. Αλλά κι άλλοι κατασκηνωτές φέτος φιλοξένησε η Μπούκα. Επίσης έρχονται και αρκετοί ψαράδες, ήπιας μορφής, με πετονιά...Έτσι όταν πήγα εγώ βρήκα το χώρο έτοιμο και τσουκ το...καταπάτησα και έστησα το εν λόγω αυθαίρετο. Η πιο ωραία μέρα όταν είχαν έρθει ο Κουμπαράκος κι ο Αρφάνης, [2] με όλα τα καλοκαιρινά καλά, φρέσκο ψωμί, φέτα, ντομάτες και μπόλικα σύκα από εκεί κοντά.
Πράγματι ήταν κάτι άλλο από τα συνήθη ωραία της ακτής. Θα τα δείτε και θα δικαιολογήσετε τα λόγια μου, τα μεγάλα!!!
[1] Από όλα τα αυθαίρετα του Αγίου Νικόλα μόνο τρία (3) έχουν νομιμοποιηθεί. Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο δεν έκαναν το ίδιο και οι άλλοι, οι πολλοί; Τα ακούτε πληβείοι Ζαχαραίοι;
[2] Για εκείνη τη μέρα , αλλά και άλλα σχετικά με τους δυο φίλους, θα υπάρξει νέα ανάρτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου