Μνήμη
Πάνω από τα Βοδενά*
περνάει ο δρόμος της Σωτήρας*.
Ήσυχοι λόφοι, άγριο φαράγγι πιο ψηλά
το καστανό χώμα της κερασιάς είναι νιόσκαφτο
εδώ η χλόη του σταριού εκεί χορεύει
ανθισμένη η δαμασκηνιά, γελάδια πάλι στην πλαγιά
κατά το Πάικο μια φοράδα ασέλωτη βιτσίζει τον αέρα...
— Οδυσσέα!..
* Βοδενά: παλαιότερη ονομασία της Έδεσσας.* Σωτήρα: Χωριό στην Πέλλα που πρωτοδιορίστηκε δάσκαλος ο Οδυσσέας
Είναι ένα ποίημα του Μάρκου Μέσκου, μια ωδή στον αδελφικό του φίλο Όμηρο Πέλλα κλικ ΕΔΩ και ΕΔΩ (κατά κόσμον Οδυσσέα Γιαννόπουλο) που συμπεριλαμβάνεται στα "Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Γ΄Λυκείου. Όμως οι κ.κ. Επιμελητές για το θέμα δεν έχουν πάρει μυρουδιά, αδικαιολόγητη άγνοια. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από τα σχόλια-ερωτήσεις που υπάρχουν στο τέλος του ποιήματος. (1). Να με συμπαθάτε που μπαίνω σε ξένα χωράφια αλλά είμαι σίγουρος ότι οι οι κ.κ. ειδήμονες κατευθύνουν τους μαθητές και τους καθηγητές τους να ψάχνουν τον Οδυσσέα...στο νησί της Κίρκης. Γιατί τέτοια προχειρότητα; Είναι προσβολή, είναι βεβήλωση της ΜΝΗΜΗΣ ΤΙΜΗΜΕΝΩΝ ΑΝΔΡΩΝ!!!
(1) [Το σχόλιο στο βιβλίο] Το ποίημα χωρίζεται σε δύο ενότητες:
α) Η πρώτη ενότητα περιγράφει ένα συγκεκριμένο τοπίο.
Ποια είναι τα βασικά του χαρακτηριστικά; β)
Η δεύτερη ενότητα περιέχει μόνο ένα στίχο με μια μόνο λέξη-φωνή:
Οδυσσέα! Να εξετάσετε όλες τις πιθανές εκδοχές για το πρόσωπο που την εκφέρει
και τις σημασίες που μπορεί να πάρει, σε συνάρτηση με την προηγούμενη περιγραφή
και με τον τίτλο του ποιήματος. γ) Η ασάφεια του στίχου αυτού ενισχύει ή
αποδυναμώνει την ένταση του ποιήματος; Προσπαθήστε να εξηγήσετε την άποψή σας.
Επειδή δε τα διηγήματα του Όμηρου Πέλλα έχουν περίοπτη θέση στην ελληνική λογοτεχνία διαβάστε πάλι την ανεπανάληπτη "ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ" κλικ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου