ΚΑΒΑΦΗΣ.......ΘΑΝΑΤΟΣ & ΓΕΝΝΗΣΙΣ

 

• Δημήτρης Ζεβόλης  Το ποίημα του Καβάφη είναι ένα φιλοσοφικό σχόλιο. Αποτελεί προϊόν της μελέτης περί της ζωής του Απολλώνειου του Τυανέα, ο οποίος είχε στείλει επιστολή στον αυτοκράτορα Βαλέριο όταν πέθανε ο γιος του, λέγοντάς του τα ακόλουθα: 
• Θάνατος ουδείς ουδενός ή μόνον εμφάσει, καθάπερ ουδέ γένεσις ουδενός ή μόνον εμφάσει. 
• Aπό την Ουσία στη Φύση μοιάζει να είναι γέννηση, από τη Φύση στην Ουσία μοιάζει να είναι θάνατος, 
• τίποτα δεν γίνεται, ούτε χάνεται, απλά από ορατό γίνεται αόρατο.     
•    'Ολη η σημασία είναι αυτή η περίφημη "ουσία" που τρέπεται σε "φύση" και αντίστροφα. Το τι εννοεί ως φύση είναι απλό, είναι η ύλη. Η ουσία όμως ποια είναι; Αν πάμε πίσω στον Ηράκλειτο είναι το 
• "αείζωο πυρ, απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα".
• Αυτό που η σημερινή επιστήμη αποκαλεί ενέργεια. Που τα ήξεραν από τότε αυτοί, εδώ είναι το ερώτημα.

• Kostas Markou  Συμφωνώ για την πρόθεσή του ποιητή .Εγώ όμως βάζω και ένα ακόμη ερωτηματικό, γιατί χρησιμοποιεί τον Αρσούνα και οχι τον Απολλωνειο Τυανέα; Είναι θεμελιώδες και έχει να κάνει με την σύγχρονη φυσική.