Για το σοβαρό και πέρα για πέρα ανθρωπιστικό θέμα των ROMA ειδικά τη κανονική ένταξή τους στην κοινωνία ο Δήμος Χαλανδρίου αποτελεί ένα απτό παράδειγμα που μας δίνει μια ελπίδα, μια χαραμάδα φωτός απέναντι στον ζόφο και τον σκοταδισμό που μας κατακλύζει από παντού. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η ΚοινΣεπ Πράσινο -τεχνικήμια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση των ΡΟΜΑ, που αναλαμβάνει κηπουρικές εργασίες. Ιδρύθηκε το 2019 με τη βοήθεια του δήμου Χαλανδρίου, και όπως μας ανέφερε ο κ. Παναγιώτης Μήτρου, μέλος του ΔΣ της επιχείρησης, σήμερα 4 σ χρόνια μετά απασχολεί 55 εργάτες και πλέον η ΚοινΣεπ συνεργάζεται με αρκετούς δήμους, όπως ο δήμος Χαλανδρίου, Φιλαδέλφειας και Νέας Χαλκηδόνας, Αλίμου, Βριλήσσιων, Γλυκών Νερών, Ραφήνας, Νέου Ηρακλείου και άλλους δήμους. Ένα άλλο φωτεινό παράδειγμα κ ένταξης των Ρομά, που καταρρίπτει τα στερεότυπα που επικρατούν κοινωνικά και τις μισαλλόδοξες και ρατσιστικές απόψεις που ακούμε καθημερινά. Σύμφωνα με τον κ. Μήτρου, στην εταιρεία απασχολούνται και γυναίκες και άνδρες Ρομά, ενώ κάποιοι εργαζόμενοι είναι η πρώτη φορά που ασφαλίζονται, δηλαδή τ στην ηλικία των 40 ετών είναι τα πρώτα ένσημα που λαμβάνουν.
Τα κέντρα κοινότητας (παραρτήματος) Ρομά, πρέπει να προφέρουν ένα εύρος ευκαιριών στους ανθρώπους αυτούς και όχι μόνο επιδόματα, δήλωσαν στην «Εποχή» η Ελένη Δεσιώτου και η Βίκυ Σαρρίδη, διαμεσολαβήτριες Ρομά στο Χαλάνδρι. Όπως μας ανέφεραν, οι περισσότεροι χρειάζονται διαμεσολάβηση, καθώς δεν μιλούν καλά ελληνικά και παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά ευρωπαϊκά προγράμματα και κονδύλια που προωθούν την κοινωνική του ένταξη, τονίζουν ότι τεράστια σημασία έχει η πολιτική βούληση του εκάστοτε φορέα, και εν προκειμένω ο δήμος Χαλανδρίου και ο δήμαρχος κ. Σίμος Ρούσος έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά προς αυτή την κατεύθυνση. Σύμφωνα με τις δύο διαμεσολαβήτριες στο Χαλάνδρι, το 39 των Ρομά έχει αστικοδημοτικά προβλήατα, δηλαδή δεν έχουν ταυτότητα, διαβατήρια, ή κάτι που να πιστοποιεί την ύπαρξη τους, είναι αόρατοι για το κρά τος, με αποτέλεσμα να μην έχουν πρόσβαση στο ΕΣΥ, να μην μπορούν να λάβουν απολυτήριο λυκείου, να μην μπορούν να δουλέψουν και πόσα άλλα εμππόδια που προκύπτουν από αυτό. Όσον αφορά στη βία, πολλές φορές γίνονται θύματα κατάχρησης εξουσίας από την αστυνομία. Αν για παράδειγμα έχει γίνει κλοπή σε ένα στενό παραδίπλα, σταματούν τους Ρομά και προδικάζουν ότι εί ναι υπαίτιοι. Οι ίδιοι ανταπαντούν λέγοντας «με έδειραν, αλλά δεν το έκανα εγώ». Από την άλλη, οι γυναίκες στους καταυλισμούς που δέχονται καθημερινά κακοποίηση, δεν την αντιλαμβάνονται όμως ως βία. Ένας Ρομά αποδέχεται να τον σταματά συνεχώς η αστυνομία ή να α γίνονται έφοδοι στους καταυλισμούς την ώρα που κοιμούνται για έλεγχο, δεν αντιλαμβάνονται όμως τα περιστατικά αυτά ως βία.
Στα σχολεία επίσης η συνθήκη είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς τα παιδιά δύσκολα εντάσσονται στο υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο, για αυτό η Βίκυ Σαρρίδη τόνισε ότι το σχολείο οφείλει να δώσει ουσιαστικό βάρος στη παιδεία των παιδιών και όχι μόνο στην τυπική εκπαίδευση προκειμένου να καταπολεμηθεί η προκατάληψη.
Όσον αφορά στην υγεία, ένα τραγικό παράδειγμα για το τι αντιμετωπίζουν είναι το εξής ντροπιαστικό γεγονός: Άτομο χωρίς χαρτιά από τον καταυλισμό του Χαλανδρίου αρρωσταίνει, το ασθενοφόρο κάνει μιάμιση ώρα να έρθει. Στο νοσοκομείο, τόσο ο ίδιος όσο και οι διαμεσολαβήτριες δέχονται ρατσιστικές επιθέσεις, ενώ εν τέλει προσποιούνται
πως τον εξετάζουν. Τον διώχνουν το ίδιο βράδυ. Ένα μήνα, επιστρέφει στο νοσοκομείο, αλλά τη δεύτερη φορά καταλήγει.
ΕΠΟΧΗ/ Μαρέλ Ζαχαρέλου
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ δες ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου