ΑΠΟΣΤΑΣΑΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΡΑΒΆΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ....[Β]

Σήμερα συνεχίζουμε την  ανάρτηση ως
  συνέχεια της πρώτης μετά την ανάνηψη.

 ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΣΤΟΝ ΚΑΚΟΒΑΤΟ 

Την ίδια μέρα μέρα, Παρασκευή (18-1-24) μετά την πρωινή σύναξη και φραμπαλά στη γνωστή έδρα της παρέας, στη γωνιά του Μπακάλη (CAZA) το ηλιόλουστο μεσημεράκι πήγαμε με τη Λενάκω και τον Θύμιο για ψαράκια στον Κακόβατο, στου Κοροβέση. Ντερλικώσαμε λίγο προ του …σκασμού. Ότι και να πούμε οι «Μουριές» είναι πόλος έλξης πολλών επισκεπτών, ακόμα και ο Βορίδης κι ο Αρχιεπίσκοπος έχουν τραπεζωθεί. Αμ πώς νομίζετε ότι ο Νικολάκης θα γίνει …Βουλευτής 

Ας όψεται η κ.κ Διονυσία-Θεοδώρα}]  

    ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΘΥΜΙΟ

         Από τα ωραία συμβάντα κατά την μετάβαση και πολυήμερη παραμονή μου στα πάτρια εδάφη ήταν όταν την άλλη μέρα, Σάββατο 20/1/24 του αγίου Ευθυμίου [1] σύσσωμη η ομάδα μετάβηκε στην Κυπαρισσία όπου στην πλατεία γιορτάσαμε τον Θύμιο με όλη τη δημόσια μεγαλοσύνη που του αξίζει.

  Πήραμε με τη Λενάκω μια ωραία Αζαλέα και τη βάλαμε στη μέση του τραπέζιού και γύρω-γύρω οι φίλοι. Αφού ρουφήξαμε αρειμανίως τα καφεδάκια μας μετά από επικρότηση όλων πήγα και πήρα ένα δίσκο με Μιλφέϊγ από το Σεράνο. Καταπληκτικό!!! Του δώσαμε και κατάλαβε δεόντως, περισσότερο εγώ αν και είμαι ψιλοδιαβητικός. Το ευτράπελο της όλης περίστασης ήταν η αντίδραση του Θύμιου, όταν σηκώθηκα μέσα στην γενικευμένη πλάκα και στο γιορτινό κλίμα να προσφέρω, τάχαμ, γλυκό στα διπλανά τραπέζια με κυρίες. Δαγκώθηκε που λέμε
Η σεμνότης ανακατεμένη με την λεπτή, ευγενική ντροπαλοσύνη.

 [1] Δεν ξέρω αλλού αλλά στο χωριό μου ποτέ δεν γιορτάζαμε γενέθλια. Εγώ τα έμαθα στην Αθήνα, και μάλιστα από τη  Λενάκω.

ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

       Το βράδυ της ίδιας μέρας [20-1]είχαμε συγγενικό τραπέζιον με τον λεβέντη ανιψιό τον Μάρκο μετά της ωραιοτάτης συζύγου του, Κατερίνας και της κοράκλας τους, Υβόνης-Σοφίας. Πρώτη θέση ο Λια Κόλλιας μετά της κυρίας του της κ. Υβόνης με όλα τα τιμαλφή της χρυσαφικά. [2] Μαζί και η συμβία μου, η Λενάκω και η θεία μας η Λουκία [1] Στο τέλος συμμετείχε και ο Μπάμπης [πρόεδρος των γαμπρών στο χωριό] με την κυρά του , την αγαπητή Γιώτα. 
Όπως κατανοείτε η όλη αναφορά γίνεται με περιπαιχτική διάθεση και διάλεκτο. όπως θα δείτε και στη μικρή ταινία.

 Έπονται τα υπόλοιπα συμβάντα, αγριογούρουνον-μαλί, το τσιμπούσι στο Κοπανάκι, η ημερήσια μετάβαση στο Άργος και Ναύπλιο, η κοπή πίτας του Αργύρη, προέδρου ήδη της Αρήνης.

[1] Η Λουκία με την κ. Υβόνη είναι κολλητές και πίνουν το καφεδάκι τους ανελλιπώς και απαραιτήτως  στο KAΦE Βένου η Τσίλη.[2] Η πλάκα ήταν που η εγγονή η Υβονούλα πήρε το κολιέ της γιαγιάς και έπεσε μεγάλη ...ανησυχία της Υβονάρας, μπας και υπάρξει απώλεια...