ΞΑΠΟΣΤΑΣΑΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΤΡΑΒΆΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ... [Δ]

 

ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΝΑΣ ΣΤΟΝ ΝΟΥΝΟ ΝΤΗΣ

    Νάμαστε στο θρυλικό  Κοπανάκι [α] Είναι η 2η  φορά για τσιμπούσι από τον μεγάλο και τρανό φίλο μας τον Δημ. Αραμπατζή,1] που για μια άλλη φορά μεγαλούργησε  με τη θεσπέσια μαγειρική του [2] Την 1η φορά  ΕΔΩ] είμαστε ο Αραμπατζής, ο Θύμιος, ο Κουμπαράκος κι εγώ, τούτη τη φορά έλειπε ο Κουμπαράκος αλλά όμως είχαμε και θηλυκό μαζί μας. Ότι και να πούμε ότι,  το φουστάνι διανθίζει επιβλητικά μάλιστα κάθε παρέα. Μαζί μας ήταν η καλή μας φίλη η Κατερίνα. [3] Γειτονάκι στο χωριό, καθηγήτρια στην Κυπαρισσία και παντρεμένη με τον Γρηγόρη, πρόεδρο στο Κοπανάκι επί δύο τετραετίες. 

 Για το σπίτι και τον Ιάσωνα που πάλι μας καλωσόρισε πηδώντας επάνω και γλείφοντάς μας αναφερθήκαμε την άλλη φορά. Τούτη τη φορά ο Δημητράκης είχε κάνει κοτόπουλο στη γάστρα [4] και  μπιφτέκια να τρώει η  μάνα και του παιδιού να μη δίνει.  Φυσικά ο θεσπέσιος οίνος και τα ατόφια ρεμπέτικα με τον Ψυχογιό (ακούστε το"ριγέ σακάκι" κλικ ΕΔΩ). Οπότε ...γίναμε γκολ, ανεξαρτήτως εάν είμαστε  οφσάιντ και φυσικά ρίξαμε και τις ζεμπεκιές μας, όπως αρμόζει σε τέτοιες περιστάσεις. Η δε αφιέρωση στη Ρίνα, με το άσμα "πάμε για ύπνο Κατερίνα" έκλεισε το τσιμπούσιον.

       Και εις άλλα με υγεία, μια και όλα τα ...υπόλοιπα περισσεύουν. Καλά είπε η Κατερίνα: 

Το παρελθόν είναι περασμένο και και δεν μπορείς να το αλλάξεις, 

το μέλλον ακαθόριστο και δεν μπορείς να το προβλέψεις, 

ΖΗΣΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ!!!

        Εντωμεταξύ  κανονίσαμε την εκδρομή στο χιλιοτραγουδισμένο, ερωτικό Άργος και στο πανέμορφο Ναύπλιο, την πρώτη πρωτεύουσα της χώρας.   Είχαμε από καιρό υποσχεθεί στον Δημητράκη ότι θα επισκεφτούμε την βαφτιστήρα του, την Μαριάννα στο Άργος. 
Περί αυτού σε επόμενη ανάρτηση, με όλα τα συμβάντα και τα ...αναπάντεχα.

 

[α]   Πριν πάμε στο σπίτι του Μήτσου για το τσιμπούσι , ήπιαμε στο "ιστορικό" τα τσιπουράκια μας με λαχταριστά κοψίδια, κερασμένα από τον Γρηγόρη και την Κατερίνα  

[1] Πολλάκις έχω αναφερθεί στον Αραμπατζή, τον αριστοκράτη μάγκα που ήρθε γαμπρός στο Κοπανάκι [κλικ ΕΔΩ ] 
[2] Τι να πω για την μαγειρική του; Δεν υπάρχουν λόγια να την περιγράψουν με τίποτα. Η φαντασία στην κατσαρόλα...
[3]Αξιοσημείωτο είναι και ότι το προηγούμενο καλοκαίρι η Ρίνα είχε φιλοξενήσει μια φίλη συνονόματη.  Οπότε τα τσιπουράκια στην πλατεία έδιναν και έπαιρναν με τον Δημητράκη πάντα ομοτράπεζο και κεραστή. Το απίθανο, το καταπληκτικό ήταν που ο Μήτσος ερωτεύτηκε σφόδρα τη νεοφερμένη. Στη γιορτή της δε της αγίας Αικατερίνης πήρε τηλέφωνο με....ευχές τη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΆ, τη δε πατριώτισσα και παλαιόθεν φίλη του την...ξέχασε. Για αυτό και η Ρίνα τον έκανε τ΄αλατιού.  Έρως ανίκατε μάχαν και χρόνια δεν κοιτά!!! Ο Μήτσος κι εδώ είναι όπως λέει στην ταινία, πρώτος και πρωτοποριακός!!!!!

[4] Τη συνταγή την περιγράφει ο ίδιος στην ταινία.